คือ

แบบ ก็ตามหัวข้ออะ จะขอโทษพี่ชายยังไงดีคือเรื่องมันก็คือ.
วันหนึ่ง(จำวันมิได้)พ่อใช้ให้เราไปเรียกพี่ให้เอาถังน้ำมันไปคืนเขา(ผู้ชายนะ)
เเละเราก็รู้ว่าแฟนพี่ก็อยู่ด้วยในห้อง พอเราเดินไปทีห้องเพื่อเรียกพี่เรา
เราก็เปิดประตูไป แล้วเราบอกพี่ว่า "เอาถังน้ำมันไปคืนเขาพ่อบอก" แล้วภาพที่เราเห็นมันคือ
แฟนขึ้นค่อมพี่เราในห้องกำลังจะทำเรื่องอย่างว่าน่ะ พอเราพูดเสร็จเราก็รีบปิดประตู แล้วเดินกลับมานั่งที่โต๊ะหิน
คือแบบ .......... เรานั่งร้องไห้ แบบกลั่นไม่ได้อะ แล้วคือแบบ เออ แค่ตอนเราตั้งกระทู้เนี่ยยังรู้สึกแบบ
ต่อ คือ เรานั่งร้องไห้ พี่เราก็เดินออกมาจากห้อง แล้วมานั่งกินข้าวทั้งๆที่เห็นเรานั่งร้องไห้ คือก็เห็นไง
แล้วแฟนก็เดินออกมาทีหลัง คือเราก็ยังนั่งร้องไห้อะ แล้วพี่เราก็ออกไปข้างนอก(เอาของไปคืน)
แล้วพี่บอกแฟนให้ซักผ้าให้หน่อย คือเราก็รู้แล้วแบบภาพที่เราเห็นมันติดตามาก จำจนรกสมองไปหมดแล้ว
แล้วพอตกเย็นมาพี่เราก็ออกไปข้างนอกกับแฟน แล้วเราก็รวบรวมความกล้าไปบอกแม่ (ฟ้องอะจบ)
ว่าอย่างนู้นอย่างนี้อย่างนั้นให้แม่ฟัง คือก็ร้องไห้ไปด้วยอะ แล้วแม่ก็โทรบอกพี่ว่ามีเรื่องจะเคลีย
พอพี่เรากลับมาแม่ก็นั่งด่า เคลียทั้งพี่เราและแฟน อะ เราคือก็นั่งร้องไห้อยู่ในบ้านแบบ คิดเอา--'
แล้ววันต่อมาพี่เราก็เคลียดหนักแบบ ไม่พูดไม่จา ตังค์ก็ไม่เอา (ไปทำงานต้องใช้ตังค์) คือเรารู้สึกผิดแต่ คือ เรารับไม่ได้ไง
เพราะเราอยู่กับพี่มาแต่เกิด เล่นสนุก อารมณ์ดี มีอะไรปรึกษา มีอะไรบอกได้ มีอะไรช่วยกันได้ มีอะไรก็มีพี่นี่แหละที่คอยอยู่เคียงข้างตลอดเวลาที่เราเรียนมา แต่เราก็รู้สึกหมดหวังเหมือนกัน แล้วอยู่มาวันหนึ่ง (ไม่รุ้ลืม) พี่เราเข้าโรงพยาบาลโรคหอบกำเริบแบบเป็นหนักจนแย่ เราก็ไปเยี่ยมถัดจากวันเข้าโรงบาลได้ 3 วัน ก็คุยกับพี่ชายปกติ แต่พี่ไม่คุยด้วย ได้แค่มองหน้าเฉยๆเราก็คุยๆๆไปงั้นๆ พอกลับก็บอกพี่ว่าหายไวๆนะ
หลังจากนั้น พี่ก็ออกโรงบาลมา ก็คุยกับแม่ปกติ แต่กับเราไม่มองหน้า ไม่คุย ไม่ยุ่งด้วย เราเสียใจ ทุกวันนี้ก็ยังไม่มีวี่วแวว่าจะคุย
แต่เราก็ไปคุยกับแฟนพี่ เขาก็บอกว่า "น้องทำตัวน้องเอง พี่ช่วยไรไม่ได้" คือเราก็สอึกนะกับคำว่าทำตัวเราเอง คือเราผิดไง
แล้วคิดดูว่ามันยากแค่ไหนที่เราจะกล้าเปิดใจคุยกับพี่ เพราะพี่เป็นคนตรง ตรงๆมากและแรงสุดในในเรื่องวาจาคำพูดคำด่า
เราจึงไม่กล้า คือตอนนี้ก็อยากจะขอโทษกับพี่มาก เรื่องมันก็ผ่านมาได้เดือนนึงแล้ว เอาตรงๆนะ คือเราให้พี่มีอะไรกันได้นะ แต่คือคิดนิดนึงดิว่าบ้านเราอะ
ใครจะเข้าจะออก จะไปจะมาได้หมดสำหรับเจ้าของบ้าน แล้วเราเห็น คนเป็นน้องอ่ะ (เราผู้หญิงนะ)
ตอนนี้หาวิธีขอโทษใน Google มาหมดแล้ว ดูแต่ละวิธีแล้วมันไม่ใช่สำหรับเราคือมันไม่ตรงประเด็นที่เราสร้างเรื่องน่ะสิ
เรื่องมันก็มีแค่นี้แหละ ไม่มีใครช่วยเราได้เรามาระบายในกระทู้ คือใครมีความเห็นส่วนตัวยังไงบอกได้นะ เราอยากได้คำตอบ
จะขอโทษยังไง ต้องเอาอะไรมากราบไหว้ แบบจริงจังนะ ต้องทำยังไง คือ ใครเคยเจอประสบการณ์นี้มาก่อนก็บอกหน่อยนะ
ขอบคุณจริงๆ
จะขอโทษพี่ชายยังไงดี...
วันหนึ่ง(จำวันมิได้)พ่อใช้ให้เราไปเรียกพี่ให้เอาถังน้ำมันไปคืนเขา(ผู้ชายนะ)
เเละเราก็รู้ว่าแฟนพี่ก็อยู่ด้วยในห้อง พอเราเดินไปทีห้องเพื่อเรียกพี่เรา
เราก็เปิดประตูไป แล้วเราบอกพี่ว่า "เอาถังน้ำมันไปคืนเขาพ่อบอก" แล้วภาพที่เราเห็นมันคือ
แฟนขึ้นค่อมพี่เราในห้องกำลังจะทำเรื่องอย่างว่าน่ะ พอเราพูดเสร็จเราก็รีบปิดประตู แล้วเดินกลับมานั่งที่โต๊ะหิน
คือแบบ .......... เรานั่งร้องไห้ แบบกลั่นไม่ได้อะ แล้วคือแบบ เออ แค่ตอนเราตั้งกระทู้เนี่ยยังรู้สึกแบบ
ต่อ คือ เรานั่งร้องไห้ พี่เราก็เดินออกมาจากห้อง แล้วมานั่งกินข้าวทั้งๆที่เห็นเรานั่งร้องไห้ คือก็เห็นไง
แล้วแฟนก็เดินออกมาทีหลัง คือเราก็ยังนั่งร้องไห้อะ แล้วพี่เราก็ออกไปข้างนอก(เอาของไปคืน)
แล้วพี่บอกแฟนให้ซักผ้าให้หน่อย คือเราก็รู้แล้วแบบภาพที่เราเห็นมันติดตามาก จำจนรกสมองไปหมดแล้ว
แล้วพอตกเย็นมาพี่เราก็ออกไปข้างนอกกับแฟน แล้วเราก็รวบรวมความกล้าไปบอกแม่ (ฟ้องอะจบ)
ว่าอย่างนู้นอย่างนี้อย่างนั้นให้แม่ฟัง คือก็ร้องไห้ไปด้วยอะ แล้วแม่ก็โทรบอกพี่ว่ามีเรื่องจะเคลีย
พอพี่เรากลับมาแม่ก็นั่งด่า เคลียทั้งพี่เราและแฟน อะ เราคือก็นั่งร้องไห้อยู่ในบ้านแบบ คิดเอา--'
แล้ววันต่อมาพี่เราก็เคลียดหนักแบบ ไม่พูดไม่จา ตังค์ก็ไม่เอา (ไปทำงานต้องใช้ตังค์) คือเรารู้สึกผิดแต่ คือ เรารับไม่ได้ไง
เพราะเราอยู่กับพี่มาแต่เกิด เล่นสนุก อารมณ์ดี มีอะไรปรึกษา มีอะไรบอกได้ มีอะไรช่วยกันได้ มีอะไรก็มีพี่นี่แหละที่คอยอยู่เคียงข้างตลอดเวลาที่เราเรียนมา แต่เราก็รู้สึกหมดหวังเหมือนกัน แล้วอยู่มาวันหนึ่ง (ไม่รุ้ลืม) พี่เราเข้าโรงพยาบาลโรคหอบกำเริบแบบเป็นหนักจนแย่ เราก็ไปเยี่ยมถัดจากวันเข้าโรงบาลได้ 3 วัน ก็คุยกับพี่ชายปกติ แต่พี่ไม่คุยด้วย ได้แค่มองหน้าเฉยๆเราก็คุยๆๆไปงั้นๆ พอกลับก็บอกพี่ว่าหายไวๆนะ
หลังจากนั้น พี่ก็ออกโรงบาลมา ก็คุยกับแม่ปกติ แต่กับเราไม่มองหน้า ไม่คุย ไม่ยุ่งด้วย เราเสียใจ ทุกวันนี้ก็ยังไม่มีวี่วแวว่าจะคุย
แต่เราก็ไปคุยกับแฟนพี่ เขาก็บอกว่า "น้องทำตัวน้องเอง พี่ช่วยไรไม่ได้" คือเราก็สอึกนะกับคำว่าทำตัวเราเอง คือเราผิดไง
แล้วคิดดูว่ามันยากแค่ไหนที่เราจะกล้าเปิดใจคุยกับพี่ เพราะพี่เป็นคนตรง ตรงๆมากและแรงสุดในในเรื่องวาจาคำพูดคำด่า
เราจึงไม่กล้า คือตอนนี้ก็อยากจะขอโทษกับพี่มาก เรื่องมันก็ผ่านมาได้เดือนนึงแล้ว เอาตรงๆนะ คือเราให้พี่มีอะไรกันได้นะ แต่คือคิดนิดนึงดิว่าบ้านเราอะ
ใครจะเข้าจะออก จะไปจะมาได้หมดสำหรับเจ้าของบ้าน แล้วเราเห็น คนเป็นน้องอ่ะ (เราผู้หญิงนะ)
ตอนนี้หาวิธีขอโทษใน Google มาหมดแล้ว ดูแต่ละวิธีแล้วมันไม่ใช่สำหรับเราคือมันไม่ตรงประเด็นที่เราสร้างเรื่องน่ะสิ
เรื่องมันก็มีแค่นี้แหละ ไม่มีใครช่วยเราได้เรามาระบายในกระทู้ คือใครมีความเห็นส่วนตัวยังไงบอกได้นะ เราอยากได้คำตอบ
จะขอโทษยังไง ต้องเอาอะไรมากราบไหว้ แบบจริงจังนะ ต้องทำยังไง คือ ใครเคยเจอประสบการณ์นี้มาก่อนก็บอกหน่อยนะ
ขอบคุณจริงๆ