เพื่อนๆว่าการถูกปฎิเสธแบบตรงๆ กับถูกปฏิเสธโดยความเงียบแบบไหนเจ็บกว่า

สวัสดีครับทุกคน วันนี้แวะมาเขียนแชร์อะไรเล็กๆ น้อยๆ ครับ ไม่ได้มีดราม่า ไม่ได้มีอะไรพิเศษ แค่รู้สึกว่าช่วงนี้มีความสุขดีแบบแปลกๆ เลยอยากมาเขียนเก็บไว้ เมื่อก่อนเป็นคนที่ต้องมีอะไรทำตลอด ต้องเจอคน ต้อ

ใครกำลังหาคนคุยอยู่บ้างครับ อาจจะเป็นเพื่อนคุยเล่นๆ หรือคุยกันจริงจัง หรือกำลังมองหาใครสักคนที่จะเป็นที่ปรึกษา เวลาเราอยู่คนเดียว อยู่เป็นเพื่อนเราเวลามีอะไรไม่สบายใจเหนื่อยหรือท้อก็จะมองเห็นคนๆนี้อยู

เราอยากรู้ว่าการบอกเลิกที่เจ็บสุดสำหรับคุณคืออะไร​ ความเงียบหรือการบอกเลิกตรงๆ

คือว่าเราคบกับแฟนเราอยู่แต่ช่วงนี้เขาทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่อยากรักเขาแล้วเลยค่ะปกติเขาจะบอกเลิกเราอยู่บ่อยๆแล้วเราก็จะรั้งเขาไว้โดยไม่สนศักศรีของตัวเองเลยเพราะเรายอมเขาทุกอย่างจริงๆเพื่อให้มีเขาอยู่แ

พอดีเจอการ์ตูนเรื่องหนึ่งบอกว่า คำตรงข้ามของ "รัก" ไม่ใช่ "เกลียด" แต่คือ "ไม่สนใจ" โดยให้เหตุผลว่าการรักใครสักคนแสดงว่าสนใจเขาคนนั้นมาก เกลียดก็เช่นกัน เกลียดใครสักคนแสด

เราจะปฎิเสธยังไงกับคนที่เข้ามาคุยด้วยให้เสียความรู้สึกน้อยที่สุด เพราะเรายังไม่พร้อมที่จะเปิดรับใครเข้ามาในตอนนี้ แต่เราก็ไม่กลัาที่จะปฏิเสธเค้าไปตรงๆเพรากลัวเค้าเสียใจ

วันหนึ่ง ที่โดนถูกรักเข้าจริงๆ  เเต่ เเต่ เเต่  ระบบปกป้องหัวใจ บอกกับตัวฉันว่า คนนี้ไม่ใช่ความสุขไปตลอดหรอก  คนนี้ไม่สามารถทำให้ฉันเริ่มรักเเละเป็นรักไปตลอดได้จริงๆ  ฉันเลือกที่จะ