สวัสดีชาวพันทิปทุกท่านครับ ไม่อยากพิธีรีตองอะไรมาก ขอเล่าเลยแล้วกันนะครับ
เมื่อไม่ถึง ชม. นี้ครับ เวลา 11.11น. (มองดูนาฬิกาพอดีครับ) ผมเดินออกจากบ้านจะไปซื้อของที่หน้าปากซอยครับ ผมกางร่มสีดำครับ ไม่รู้ทำไมผมถึงอยากออกไปซื้อขนมมากิน(เหมือนเด็กอยากกินขนมอะแหละ 5555)
ตอนเดินออกไปซื้อเนี่ย ฝนยังตกไม่มาก ร้านก็อยู่หน้าปากซอย เดินไปดีกว่าเย็นดี แต่มันไม่ใช่ ตอนเดินไปซื้อเนี่ย มันไม่ได้แค่เย็น ตอนเดินไปซื้อก็เหมือนไม่ได้เดินอยู่คนเดียว ทั้งที่ฝนตกแบบนี้ไม่มีใครออกมาแน่นอน ตอนเดินก็มีเสียงเดินซ้อนตามมาข้างหลัง เสียงฝนตกโดนร่มก็ไม่ได้มีเสียงเดียว..
แต่ก็ไม่ได้หันไปมองนะครับ รู้สึกไม่อยากยุ่งเกี่ยว แต่ก็อดสงสัยไม่ได้จริงๆ เลยเก็บความสงสัยไว้ตอนขากลับ พอซื้อขนม โค้ก และของกินเล่น ว่าจะเอาไว้กินตอนดูหนังครับ แล้วก็ลืมไปเลยว่าขากลับผมจะทำอะไร..
แล้วผมก็นึกขึ้นได้ครับ เพราะขากลับ เหมือนเดิมเลย เสียงเดินซ้อน เสียงฝนโดนร่มซ้อน ทั้งๆที่ผมเดินคนเดียว เดินกลับได้ครึ่งทาง ความสงสัยผมเกินขีดจำกัดครับ ยืนนิ่งเป็นพระเอกMVกลางสายฝนเลย(5555) แล้วเสียงเดินซ้อนก็หยุด (หยุดหลังผมหยุดเดินครับ พอผมหยุดมีเสียงเดินอีก2ก้าว) แต่เสียงฝนตกโดนร่มยังซ้อนอยู่
ผมคิดในใจ บะไหวละเห้ย ขอผ่อสักกำเตอะ (ไม่ไหวแล้วเว้ย ขอดูสักหน่อยเหอะ) ผมหันไปดูครับ เจอผู้หญิงกางร่มครับ ร่มอันใหญ่อะ แต่ไม่ใช่ร่มที่เขาเอาไว้ตั้งขายของนะครับ ใหญ่พอที่จะบังหน้าได้เลย หรือว่ากางร่มต่ำก็ไม่รู้ครับ
ถึงงั้นก็เหอะ เหตุผลต้องมาก่อนใช่ไหมครับ ผมเลยถาม "ใครหรอ ตามมาทำไมตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว" เขาก็ตอบนะครับ เสียงโครตแหบเลย "เมื่อกี้เราไม่ได้ตาม" งงครับทีแรก เลยถามต่อ "เอ้าแล้วตามผมมาทำไม คุณเป็นใคร" เขาตอบผมยังไงรู้มั้ย เขาตอบว่า "ไม่ใช่ว่ามารับหรอ" งงหนักกว่าเดิมครับ
แต่ผมเริ่มแน่ใจแล้วว่าไม่ใช่คน เพราะทุกบ้านเขาเข้าบ้านนอนกันแล้ว ผมเลยตอบกลับไปว่า "ไม่ได้มารับอะไรทั้งนั้น เดินไปซื้อของเฉยๆ มาทางไหนไปทางนั้นเลย อย่ามายุ่งไม่ชอบ" แล้วเขาก็เดินหันหลังกลับไปครับ ส่วนผมก็หันหลังกลับแล้วเดินกลับครับ..
แต่เดินได้ซัก2-3ก้าวนี่แหละ โผล่มาจากบนร่มครับ กลับหัวโผล่มา หน้านี่เละเลย ผมนี่ตกใจแบบ หัวใจตกตาตุ่มเลย ร้องคำไม่สุภาพลั่นเลยครับ(5555) แล้วเขาพูดอะไรรู้ไหม เขาบอกผมว่า "มืงยังไม่ตายหนิ กล้านะที่มาไล่กุ ถ้ามืงไม่ได้มีสิ่งที่ปกป้องมืงอยู่ กุหักคอมืงแน่" พูดแบบเสียงแหบๆ โครตตกใจเลยครับ ตกใจแปปนึง ผมเลยพูดว่า "เอออย่ามายุ่ง กุไม่ชอบ" แล้วผมก็รีบเดินกลับมาบ้านเลยครับ ไม่อยากเซอร์ไพรส์มากกว่านี้แล้ว (ภาษาที่ผมใช้กับสิ่งที่ผมสนทนาด้วย เป็นกำเมืองนะครับ อาจจะแปลไม่ตรงหมด แต่แปลให้ไกล้เคียงที่สุดแล้วครับ)
พอกลับมาถึงบ้าน ผมนั่งคิดสักพัก ผมก็คิดนะ ทำไมถึงเจออะไรแบบนี้เวลาแบบนี้ ปกติไม่เคยเจอเลย แล้วที่เขาพูด เมื่อกี้เราไม่ได้ตาม ใครตาม? แล้วก่อนหน้านี้ที่ตามเรา เขาไปไหน? แล้วคนที่ตามเรา แล้วเขามาจากไหน เขาตามเราด้วยเหตุผลอะไร? แล้วแค่ไล่ ต้องฆ่าต้องแกงกันเลยหรอ?.. ช่วงเวลาแบบนี้มันคืออะไร ใครพอรู้ไหมครับ ผมสงสัยมากๆเลย ใครรู้อะไรก็ตอบหน่อยนะครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ
เรื่องแปลกๆที่ผมเจอเมื่อสักครู่ครับ ผมกางร่มไปซื้อของตอนกลางคืน(ฝนตกครับ) ไม่รู้เกี่ยวกับความเชื่ออะไรมั้ย?
เมื่อไม่ถึง ชม. นี้ครับ เวลา 11.11น. (มองดูนาฬิกาพอดีครับ) ผมเดินออกจากบ้านจะไปซื้อของที่หน้าปากซอยครับ ผมกางร่มสีดำครับ ไม่รู้ทำไมผมถึงอยากออกไปซื้อขนมมากิน(เหมือนเด็กอยากกินขนมอะแหละ 5555)
ตอนเดินออกไปซื้อเนี่ย ฝนยังตกไม่มาก ร้านก็อยู่หน้าปากซอย เดินไปดีกว่าเย็นดี แต่มันไม่ใช่ ตอนเดินไปซื้อเนี่ย มันไม่ได้แค่เย็น ตอนเดินไปซื้อก็เหมือนไม่ได้เดินอยู่คนเดียว ทั้งที่ฝนตกแบบนี้ไม่มีใครออกมาแน่นอน ตอนเดินก็มีเสียงเดินซ้อนตามมาข้างหลัง เสียงฝนตกโดนร่มก็ไม่ได้มีเสียงเดียว..
แต่ก็ไม่ได้หันไปมองนะครับ รู้สึกไม่อยากยุ่งเกี่ยว แต่ก็อดสงสัยไม่ได้จริงๆ เลยเก็บความสงสัยไว้ตอนขากลับ พอซื้อขนม โค้ก และของกินเล่น ว่าจะเอาไว้กินตอนดูหนังครับ แล้วก็ลืมไปเลยว่าขากลับผมจะทำอะไร..
แล้วผมก็นึกขึ้นได้ครับ เพราะขากลับ เหมือนเดิมเลย เสียงเดินซ้อน เสียงฝนโดนร่มซ้อน ทั้งๆที่ผมเดินคนเดียว เดินกลับได้ครึ่งทาง ความสงสัยผมเกินขีดจำกัดครับ ยืนนิ่งเป็นพระเอกMVกลางสายฝนเลย(5555) แล้วเสียงเดินซ้อนก็หยุด (หยุดหลังผมหยุดเดินครับ พอผมหยุดมีเสียงเดินอีก2ก้าว) แต่เสียงฝนตกโดนร่มยังซ้อนอยู่
ผมคิดในใจ บะไหวละเห้ย ขอผ่อสักกำเตอะ (ไม่ไหวแล้วเว้ย ขอดูสักหน่อยเหอะ) ผมหันไปดูครับ เจอผู้หญิงกางร่มครับ ร่มอันใหญ่อะ แต่ไม่ใช่ร่มที่เขาเอาไว้ตั้งขายของนะครับ ใหญ่พอที่จะบังหน้าได้เลย หรือว่ากางร่มต่ำก็ไม่รู้ครับ
ถึงงั้นก็เหอะ เหตุผลต้องมาก่อนใช่ไหมครับ ผมเลยถาม "ใครหรอ ตามมาทำไมตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว" เขาก็ตอบนะครับ เสียงโครตแหบเลย "เมื่อกี้เราไม่ได้ตาม" งงครับทีแรก เลยถามต่อ "เอ้าแล้วตามผมมาทำไม คุณเป็นใคร" เขาตอบผมยังไงรู้มั้ย เขาตอบว่า "ไม่ใช่ว่ามารับหรอ" งงหนักกว่าเดิมครับ
แต่ผมเริ่มแน่ใจแล้วว่าไม่ใช่คน เพราะทุกบ้านเขาเข้าบ้านนอนกันแล้ว ผมเลยตอบกลับไปว่า "ไม่ได้มารับอะไรทั้งนั้น เดินไปซื้อของเฉยๆ มาทางไหนไปทางนั้นเลย อย่ามายุ่งไม่ชอบ" แล้วเขาก็เดินหันหลังกลับไปครับ ส่วนผมก็หันหลังกลับแล้วเดินกลับครับ..
แต่เดินได้ซัก2-3ก้าวนี่แหละ โผล่มาจากบนร่มครับ กลับหัวโผล่มา หน้านี่เละเลย ผมนี่ตกใจแบบ หัวใจตกตาตุ่มเลย ร้องคำไม่สุภาพลั่นเลยครับ(5555) แล้วเขาพูดอะไรรู้ไหม เขาบอกผมว่า "มืงยังไม่ตายหนิ กล้านะที่มาไล่กุ ถ้ามืงไม่ได้มีสิ่งที่ปกป้องมืงอยู่ กุหักคอมืงแน่" พูดแบบเสียงแหบๆ โครตตกใจเลยครับ ตกใจแปปนึง ผมเลยพูดว่า "เอออย่ามายุ่ง กุไม่ชอบ" แล้วผมก็รีบเดินกลับมาบ้านเลยครับ ไม่อยากเซอร์ไพรส์มากกว่านี้แล้ว (ภาษาที่ผมใช้กับสิ่งที่ผมสนทนาด้วย เป็นกำเมืองนะครับ อาจจะแปลไม่ตรงหมด แต่แปลให้ไกล้เคียงที่สุดแล้วครับ)
พอกลับมาถึงบ้าน ผมนั่งคิดสักพัก ผมก็คิดนะ ทำไมถึงเจออะไรแบบนี้เวลาแบบนี้ ปกติไม่เคยเจอเลย แล้วที่เขาพูด เมื่อกี้เราไม่ได้ตาม ใครตาม? แล้วก่อนหน้านี้ที่ตามเรา เขาไปไหน? แล้วคนที่ตามเรา แล้วเขามาจากไหน เขาตามเราด้วยเหตุผลอะไร? แล้วแค่ไล่ ต้องฆ่าต้องแกงกันเลยหรอ?.. ช่วงเวลาแบบนี้มันคืออะไร ใครพอรู้ไหมครับ ผมสงสัยมากๆเลย ใครรู้อะไรก็ตอบหน่อยนะครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ