เราแต่งงานกับสามีมา15ปีแล้วค่ะ แต่งกันเพราะผู้ใหญ่แนะนำแกมบังคับ พ่อแม่เราเห็นว่าพ่อแม่เค้าดี ขยันทำงานจนมีฐานะ(แต่หลังๆกิจการไม่ค่อยดี การเงินก็ไม่ค่อยพอใช้เหมือนกัน)อยากให้เราสบายค่ะ ตอนนั้นเราเพิ่งจบปวช. เป็นเด็กดี หัวอ่อน อยู่ในกรอบมาตลอด เราไม่อยากแต่งค่ะ อยากเรียนต่อ ก็ไม่ยอม แต่สุดท้ายก็แต่งมาค่ะ ตอนนี้มีลูกสามคน
มาอยู่บ้านเค้าไกลจากบ้านเราหลายร้อยกิโล ครอบครัวเค้าไม่เป็นอย่างที่ใครๆเห็นเลยค่ะ ภายนอกดูดี ยิ้มแย้ม แต่จริงๆแล้วอารมณ์รุนแรงมาก เวลาทะเลาะกันก็ด่าหยาบๆคายๆ ขว้างปาทำลายข้าวของ เรามาจากครอบครัวที่อบอุ่น เจออย่างนี้เครียดมากค่ะ แต่ก็พยายามอยู่มาได้จนป่านนี้ เราทำงานที่บ้านเค้า ทำงานบ้าน ดูแลพ่อแม่เค้า ดูแลลูกเองทั้งหมดค่ะ(พ่อแม่เค้ารักและดีกับเรามากค่ะ)
สามีเราปกติเป็นคนอารมณ์ดีค่ะ ดีกับเรากับลูก ชอบพาไปเที่ยว(แต่กลับมาก็จะรำเลิกบุญคุณกับลูก ว่าพาไปเที่ยวต้องทำนั่นทำนี่ จนลูกไม่อยากไปไหนด้วย) คิดทำงานดีค่ะ แต่ความรับผิดชอบต่ำ มักทิ้งงานให้เราเสมอ วินัยการเงินไม่ดีค่ะ เราขอดูเองก็ไม่ยอม มีเรื่องทุกที เที่ยวเก่งมากกก ออกเกือบทุกวัน หลังๆมาเริ่มติดพนันค่ะ คือไปเกือบทุกวัน ห้ามไม่เชื่อ เตือนไม่ฟัง จนไม่รู้จะทำไงแล้วค่ะ
ปกติเราแทบไม่ทะเลาะกันเลย มีเถียงกันบ้างเพราะเราค่อนข้างใจเย็น เงียบมาตลอดเพราะไม่อยากมีเรื่อง(เวลาเค้าโมโห จะร้ายมากค่ะ) ประเด็นสำคัญที่ทำให้มีเรื่องกัน คือเวลาไม่พอใจเค้าชอบใช้ความรุนแรง ทั้งคำพูดและการกระทำ เอาแต่อารมณ์ ไม่มีเหตุผลเลย ปีก่อนเราทะเลาะกันเพราะความเห็นไม่ตรงกันเรื่องเล็กๆ เค้ากลับโมโหใหญ่โตถึงขนาดเอามีดมาขู่ลูก เราไม่ยอมเค้าก็ลามมาทำร้ายร่างกายเรา เค้าน่ากลัวมาก เหมือนคนบ้าเลย เราสงสัยว่าเค้าติดยารึเปล่า เค้าก็ปฏิเสธ เราเลยเก็บเสื้อผ้าไม่กี่ชิ้นนั่งรถเมล์กลับบ้าน(เพราะเค้าบอกไปไหนก็ไป แต่ห้ามเอารถไป) พ่อแม่เค้าก็พยายามให้เรากลับไป เค้าก็มาขอโทษขอขมารับปากดิบดี พ่อแม่เราก็สงสารหลานๆ ขอให้เราลองให้โอกาสสักครั้ง ก็กลับไปค่ะ (ลึกๆยังกลัวเค้าอยู่ )แรกๆก็ดี นานๆไปก็เข้าอีหรอบเดิม สันดานคนเปลี่ยนไม่ได้จริงๆค่ะ
จนมาเมื่อเช้า เค้าด่าลูกเรื่องเล่นโทรศัพท์ ไม่ช่วยงานบ้าน ด่าหยาบคายจนลูกร้องไห้เลยค่ะ พอลูกร้องก็หมั่นไส้จะตบตีลูกค่ะ (เค้าเคยโมโหลูก ถีบลูกจนกระเด็นเลย ทั้งๆที่ลูกเราทุกคนเป็นเด็กดี มีดื้อบ้างตามประสาเด็ก)เราเข้าไปห้าม เค้าก็ว่าจะสั่งสอนลูก เราเอาแต่ตามใจ เราก็ว่าสั่งสอนได้ แต่นี่มันเกินเหตุไปมาก ทำเหมือนไม่รักลูก เค้าก็โมโหโวยวายลั่นบ้าน ลูกๆก็กลัวกันลนลานร้องไห้กันใหญ่ เราสงสารลูกมาก บอกถ้าอยู่แล้วเป็นแบบนี้ก็เลิกกันเถอะ ลูกคนโตก็ร้องไห้มากอดเรา บอกแม่อย่าไปไหนนะ ทั้งๆที่ปกติเค้าจะเงียบๆ( ซึ่งเราห่วงลูกคนนี้มากที่สุด เพราะไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไร) โทรหาพี่สาวก็บอกให้ทนไปก่อน เพราะติดเรื่องเรียนของเด็กๆ(คนโตมัธยมแล้ว คนรองกำลังจะจบ ป.6 เตรียมสอบเข้า ม.1อยู่ คนเล็กประถม)
ที่เค้าชอบด่าว่า หรือตีลูกแรงๆ เราไม่เคยยอมนะคะ ก็ต่อว่า คอยห้ามตลอด วันนี้สามีก็ออกไปตั้งแต่เที่ยง กลับมาตอนสามทุ่ม ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่เคยขอโทษ ไม่เคยเสียใจอะไร ใจเราอยากเลิกค่ะ อยากจบกันสักที สงสารลูก อยู่ตรงนี้มานาน เรื่องดีๆก็มีไม่น้อย ผูกพันธ์ค่ะ พอคิดจะไปจริงๆก็ใจหาย แต่มันเหนื่อยมาก ไม่อยากทนแล้ว อยากขอคำแนะนำค่ะ ควรทำอย่างไรดี เรื่องกฎหมาย เรื่องลูก เรื่องการเรียนของเด็กๆ
เราแต่งงานจดทะเบียนถูกต้องค่ะ เงินเก็บร่วมกันแทบไม่มี(แต่เรามีเงินที่แอบเก็บไว้ก้อนใหญ่พอสมควรค่ะ) ซื้อรถร่วมกัน1คันกำลังจะผ่อนหมดอีกสามงวด ผ่อนตึกอีกหนึ่งห้อง(ชื่อเค้าทั้งหมดค่ะ)นอกนั้นเป็นที่ดินสมบัติเก่าของพ่อแม่เค้าให้มา(ก็ชื่อเค้าค่ะ )
ผิดถูกอย่างไรขอโทษด้วยนะคะ เป็นกระทู้แรกค่ะ พิมพ์จากมือถือด้วยค่ะ ขอบคุณทุกความเห็นล่วงหน้าด้วยนะคะ^^
เมื่อความอดทน 15 ปี กำลังจะหมดลง เราควรทำอย่างไร?
มาอยู่บ้านเค้าไกลจากบ้านเราหลายร้อยกิโล ครอบครัวเค้าไม่เป็นอย่างที่ใครๆเห็นเลยค่ะ ภายนอกดูดี ยิ้มแย้ม แต่จริงๆแล้วอารมณ์รุนแรงมาก เวลาทะเลาะกันก็ด่าหยาบๆคายๆ ขว้างปาทำลายข้าวของ เรามาจากครอบครัวที่อบอุ่น เจออย่างนี้เครียดมากค่ะ แต่ก็พยายามอยู่มาได้จนป่านนี้ เราทำงานที่บ้านเค้า ทำงานบ้าน ดูแลพ่อแม่เค้า ดูแลลูกเองทั้งหมดค่ะ(พ่อแม่เค้ารักและดีกับเรามากค่ะ)
สามีเราปกติเป็นคนอารมณ์ดีค่ะ ดีกับเรากับลูก ชอบพาไปเที่ยว(แต่กลับมาก็จะรำเลิกบุญคุณกับลูก ว่าพาไปเที่ยวต้องทำนั่นทำนี่ จนลูกไม่อยากไปไหนด้วย) คิดทำงานดีค่ะ แต่ความรับผิดชอบต่ำ มักทิ้งงานให้เราเสมอ วินัยการเงินไม่ดีค่ะ เราขอดูเองก็ไม่ยอม มีเรื่องทุกที เที่ยวเก่งมากกก ออกเกือบทุกวัน หลังๆมาเริ่มติดพนันค่ะ คือไปเกือบทุกวัน ห้ามไม่เชื่อ เตือนไม่ฟัง จนไม่รู้จะทำไงแล้วค่ะ
ปกติเราแทบไม่ทะเลาะกันเลย มีเถียงกันบ้างเพราะเราค่อนข้างใจเย็น เงียบมาตลอดเพราะไม่อยากมีเรื่อง(เวลาเค้าโมโห จะร้ายมากค่ะ) ประเด็นสำคัญที่ทำให้มีเรื่องกัน คือเวลาไม่พอใจเค้าชอบใช้ความรุนแรง ทั้งคำพูดและการกระทำ เอาแต่อารมณ์ ไม่มีเหตุผลเลย ปีก่อนเราทะเลาะกันเพราะความเห็นไม่ตรงกันเรื่องเล็กๆ เค้ากลับโมโหใหญ่โตถึงขนาดเอามีดมาขู่ลูก เราไม่ยอมเค้าก็ลามมาทำร้ายร่างกายเรา เค้าน่ากลัวมาก เหมือนคนบ้าเลย เราสงสัยว่าเค้าติดยารึเปล่า เค้าก็ปฏิเสธ เราเลยเก็บเสื้อผ้าไม่กี่ชิ้นนั่งรถเมล์กลับบ้าน(เพราะเค้าบอกไปไหนก็ไป แต่ห้ามเอารถไป) พ่อแม่เค้าก็พยายามให้เรากลับไป เค้าก็มาขอโทษขอขมารับปากดิบดี พ่อแม่เราก็สงสารหลานๆ ขอให้เราลองให้โอกาสสักครั้ง ก็กลับไปค่ะ (ลึกๆยังกลัวเค้าอยู่ )แรกๆก็ดี นานๆไปก็เข้าอีหรอบเดิม สันดานคนเปลี่ยนไม่ได้จริงๆค่ะ
จนมาเมื่อเช้า เค้าด่าลูกเรื่องเล่นโทรศัพท์ ไม่ช่วยงานบ้าน ด่าหยาบคายจนลูกร้องไห้เลยค่ะ พอลูกร้องก็หมั่นไส้จะตบตีลูกค่ะ (เค้าเคยโมโหลูก ถีบลูกจนกระเด็นเลย ทั้งๆที่ลูกเราทุกคนเป็นเด็กดี มีดื้อบ้างตามประสาเด็ก)เราเข้าไปห้าม เค้าก็ว่าจะสั่งสอนลูก เราเอาแต่ตามใจ เราก็ว่าสั่งสอนได้ แต่นี่มันเกินเหตุไปมาก ทำเหมือนไม่รักลูก เค้าก็โมโหโวยวายลั่นบ้าน ลูกๆก็กลัวกันลนลานร้องไห้กันใหญ่ เราสงสารลูกมาก บอกถ้าอยู่แล้วเป็นแบบนี้ก็เลิกกันเถอะ ลูกคนโตก็ร้องไห้มากอดเรา บอกแม่อย่าไปไหนนะ ทั้งๆที่ปกติเค้าจะเงียบๆ( ซึ่งเราห่วงลูกคนนี้มากที่สุด เพราะไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไร) โทรหาพี่สาวก็บอกให้ทนไปก่อน เพราะติดเรื่องเรียนของเด็กๆ(คนโตมัธยมแล้ว คนรองกำลังจะจบ ป.6 เตรียมสอบเข้า ม.1อยู่ คนเล็กประถม)
ที่เค้าชอบด่าว่า หรือตีลูกแรงๆ เราไม่เคยยอมนะคะ ก็ต่อว่า คอยห้ามตลอด วันนี้สามีก็ออกไปตั้งแต่เที่ยง กลับมาตอนสามทุ่ม ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่เคยขอโทษ ไม่เคยเสียใจอะไร ใจเราอยากเลิกค่ะ อยากจบกันสักที สงสารลูก อยู่ตรงนี้มานาน เรื่องดีๆก็มีไม่น้อย ผูกพันธ์ค่ะ พอคิดจะไปจริงๆก็ใจหาย แต่มันเหนื่อยมาก ไม่อยากทนแล้ว อยากขอคำแนะนำค่ะ ควรทำอย่างไรดี เรื่องกฎหมาย เรื่องลูก เรื่องการเรียนของเด็กๆ
เราแต่งงานจดทะเบียนถูกต้องค่ะ เงินเก็บร่วมกันแทบไม่มี(แต่เรามีเงินที่แอบเก็บไว้ก้อนใหญ่พอสมควรค่ะ) ซื้อรถร่วมกัน1คันกำลังจะผ่อนหมดอีกสามงวด ผ่อนตึกอีกหนึ่งห้อง(ชื่อเค้าทั้งหมดค่ะ)นอกนั้นเป็นที่ดินสมบัติเก่าของพ่อแม่เค้าให้มา(ก็ชื่อเค้าค่ะ )
ผิดถูกอย่างไรขอโทษด้วยนะคะ เป็นกระทู้แรกค่ะ พิมพ์จากมือถือด้วยค่ะ ขอบคุณทุกความเห็นล่วงหน้าด้วยนะคะ^^