เคยอ่านกะทู้หนึ่ง ที่น้อง ญ เอาช่างมาซ้อมบ้าน ปล่อยแม่เฝ้า จนเด็กลูกคนงานไปทำของสะสม ราคาแพงพัง
วันนี้ เจอกับตัวเลยครับ
วันนี้ต้องซ้อมหลังคาใหม่หมด ใช้เวลาทำหลายวัน ช่างก็มากันทั้งครอบครัวเลย
ทั้ง ช่าง เมียช่าง และลูกชายช่าง (คนโต โตแล้วช่วยงานได้แล้ว) กับคนเล็ก สูงซัก แค่เอวผู้ใหญ่ น่าจะอนุบาลได้ แต่ซนมาก พ่อแม่ตามใจ ดุแต่ไม่ตี แค่ขู่
วันนี้ พ่อผม ก็นั่งเฝ้าด้านล่าง ผมก็นั่งเฝ้าด้านบน เพราะช่างต้องขึ้นหลังคาทางระเบียงห้องนอนผม ซึ่งจะต้องผ่านห้องนอนผมเข้ามา
ระหว่างที่ทำ เมียช่าง ก็คุยกันกับผมอยู่ระเบียง อีเด็กคนเล็กลูกช่าง ก็วิ่งขึ้น วิ่งลง อยู่นั้นแหละ รองเท้าก็ไม่ใส่ เท้าดำปี้เลย เดินตรงระเบียงที่มีแต่ฝุ่นมันก็ไม่ใส่ แม่ก็บอก ว่ารองเท้าซิ มันก็ไม่ใส่ วิ่งไปวิ่งมา ห้องผม นี้เต็มไปด้วยรอยเท้าเลย
จนวันแรกผ่านไป วันที่สอง มาอีกแล้ว คราวนี้ผมเผลอ คุยกับเมียช่างอยุ่ที่ระเบียบ แป๊ปเดียว อีเด็กวิ่งมาห้องผมอีกแล้ว คราวนี้เผลอหน่อย มันไปเปิดตู้ ของสะสมผมเลย (โมเดลกันดั้ม ตัวละเป็นพันขึ้น + โมเดลเครื่องบิน (ดีที่ยังอยู่ในกล่อง))
ทั้งๆที่ผม ล๊อค กุญแจแล้วนะ แต่ดันคากุญแจ อยู่ เพราะห้องนอนเราเอง นะลืมด้วย มันเปิดเลยจ๊า เปิดได้ หยิบโมเดลกันดั้ม มาหักแขนซ้าย แขนขวา เล่นไปเล่นมา ผมหันมาเห็น ตะหวาดเลย ทำอะไรนะ แม่มันรีบมาคว้าแขน แล้วตีเพียบเลย แล้วรีบขอโทษใหญ่
ดีที่ แค่ส่วนประกอบมันหลุด ต้องมานั่งใส่ใหม่ อีกเซ็ง วันนี้เลยล๊อคแล้วเก็บกุญแจเลย วันนี้มันมาอีก เข้าห้องผมได้ มันมองตู้เก็บของสะสมก่อนเลย กุญแจไม่มีแล้ว มันคงเซ็ง
แต่ไม่วาย วิ่งขึ้นวิ่งลง รองเท้าไม่ใส่ เท้ามีแต่ฝุ่น ห้องเป็นรอยเท้าเพียบ ผมตะหวาดเลย แม่เด็กก็บอกดุได้เลย ผมก็สวมบทโหดเลย
แม่เด็กลงไปเอาของข้างล่างหน่อยเดียว มันก็ร้องตาม แม่ก็บอกไม่ต้องลง มันก็จะลง ผมนั่งขวางประตูเลย บอกลงก็ได้ แต่ไม่ให้ขึ้นมาแล้วนะ ลงไปนั่งเล่นข้างล่างเลย จะลงไม่ลง มันก็ไม่ลง ยืนร้องไห้หาแม่อยู่
ผมก็ไม่สนใจ นั่งเล่นมือถือขวางทางมัน นั้นแหละ ตอนหลังไม่มีใครสนใจก็หยุดร้องเอง ไม่งันไม่ไหว วิ่งขึ้นวิ่งลง เท้ามีแต่ฝุ่น ห้องเต็มไปด้วยรอยเท้า จะมานั่งถูทุกวันก็ไม่ไหว เพราะงานยังไม่เสร็จ คงอีกสองสามวัน
เด็กมันซนจริงๆ แม่เด็กก็บอกว่าปล่อยอยู่บ้านไม่ได้ มีแต่คนแก่ เอาไม่ไหว บอกพี่ดุได้เลยนะ ผมก็จัดเต็มเลย ไม่ไหว แม่เด็กไม่ตีลูกเลย ได้แค่ขู่ ลูกมันก็ไม่กลัวหรอก
เด็กแบบนี้ไม่ไหว ข้าวของเสียหายหมด
นี้ขนาดนั่งเฝ้านะ ไม่ไหว
ใครเคยมีปัญหากับลูกคนงาน เวลาคนงานมาซ้อมแซมบ้านบ้างครับ เจอกับตัวเลย
วันนี้ เจอกับตัวเลยครับ
วันนี้ต้องซ้อมหลังคาใหม่หมด ใช้เวลาทำหลายวัน ช่างก็มากันทั้งครอบครัวเลย
ทั้ง ช่าง เมียช่าง และลูกชายช่าง (คนโต โตแล้วช่วยงานได้แล้ว) กับคนเล็ก สูงซัก แค่เอวผู้ใหญ่ น่าจะอนุบาลได้ แต่ซนมาก พ่อแม่ตามใจ ดุแต่ไม่ตี แค่ขู่
วันนี้ พ่อผม ก็นั่งเฝ้าด้านล่าง ผมก็นั่งเฝ้าด้านบน เพราะช่างต้องขึ้นหลังคาทางระเบียงห้องนอนผม ซึ่งจะต้องผ่านห้องนอนผมเข้ามา
ระหว่างที่ทำ เมียช่าง ก็คุยกันกับผมอยู่ระเบียง อีเด็กคนเล็กลูกช่าง ก็วิ่งขึ้น วิ่งลง อยู่นั้นแหละ รองเท้าก็ไม่ใส่ เท้าดำปี้เลย เดินตรงระเบียงที่มีแต่ฝุ่นมันก็ไม่ใส่ แม่ก็บอก ว่ารองเท้าซิ มันก็ไม่ใส่ วิ่งไปวิ่งมา ห้องผม นี้เต็มไปด้วยรอยเท้าเลย
จนวันแรกผ่านไป วันที่สอง มาอีกแล้ว คราวนี้ผมเผลอ คุยกับเมียช่างอยุ่ที่ระเบียบ แป๊ปเดียว อีเด็กวิ่งมาห้องผมอีกแล้ว คราวนี้เผลอหน่อย มันไปเปิดตู้ ของสะสมผมเลย (โมเดลกันดั้ม ตัวละเป็นพันขึ้น + โมเดลเครื่องบิน (ดีที่ยังอยู่ในกล่อง))
ทั้งๆที่ผม ล๊อค กุญแจแล้วนะ แต่ดันคากุญแจ อยู่ เพราะห้องนอนเราเอง นะลืมด้วย มันเปิดเลยจ๊า เปิดได้ หยิบโมเดลกันดั้ม มาหักแขนซ้าย แขนขวา เล่นไปเล่นมา ผมหันมาเห็น ตะหวาดเลย ทำอะไรนะ แม่มันรีบมาคว้าแขน แล้วตีเพียบเลย แล้วรีบขอโทษใหญ่
ดีที่ แค่ส่วนประกอบมันหลุด ต้องมานั่งใส่ใหม่ อีกเซ็ง วันนี้เลยล๊อคแล้วเก็บกุญแจเลย วันนี้มันมาอีก เข้าห้องผมได้ มันมองตู้เก็บของสะสมก่อนเลย กุญแจไม่มีแล้ว มันคงเซ็ง
แต่ไม่วาย วิ่งขึ้นวิ่งลง รองเท้าไม่ใส่ เท้ามีแต่ฝุ่น ห้องเป็นรอยเท้าเพียบ ผมตะหวาดเลย แม่เด็กก็บอกดุได้เลย ผมก็สวมบทโหดเลย
แม่เด็กลงไปเอาของข้างล่างหน่อยเดียว มันก็ร้องตาม แม่ก็บอกไม่ต้องลง มันก็จะลง ผมนั่งขวางประตูเลย บอกลงก็ได้ แต่ไม่ให้ขึ้นมาแล้วนะ ลงไปนั่งเล่นข้างล่างเลย จะลงไม่ลง มันก็ไม่ลง ยืนร้องไห้หาแม่อยู่
ผมก็ไม่สนใจ นั่งเล่นมือถือขวางทางมัน นั้นแหละ ตอนหลังไม่มีใครสนใจก็หยุดร้องเอง ไม่งันไม่ไหว วิ่งขึ้นวิ่งลง เท้ามีแต่ฝุ่น ห้องเต็มไปด้วยรอยเท้า จะมานั่งถูทุกวันก็ไม่ไหว เพราะงานยังไม่เสร็จ คงอีกสองสามวัน
เด็กมันซนจริงๆ แม่เด็กก็บอกว่าปล่อยอยู่บ้านไม่ได้ มีแต่คนแก่ เอาไม่ไหว บอกพี่ดุได้เลยนะ ผมก็จัดเต็มเลย ไม่ไหว แม่เด็กไม่ตีลูกเลย ได้แค่ขู่ ลูกมันก็ไม่กลัวหรอก
เด็กแบบนี้ไม่ไหว ข้าวของเสียหายหมด
นี้ขนาดนั่งเฝ้านะ ไม่ไหว