ช่วยถอดคำประพันธ์หน่อยค่ะ

ผู้โดยสาร สามคน นั่งบนเครื่อง ต่างมีเรื่อง แสนสนุก มุกขำขัน คนญี่ปุ่น ขอผ้าห่ม พัลวัน ตัวหนาวสั่น เขานี้ มีเงิน "เย็น" หญิงด้านหลัง ร้องโอ๊ย โหยร่ำไห้ คือหญิงไทย สไบห่ม สวยสมเห็น เธอบอกแอร

@ เดียวดายกลางสายลมชมจันทร์ดาว ๒ ท่องพารา คราค่ำ ย่ำราตรีดวงฤดี สลักรอย คอยเพียงเขายินสำเนียง เสียงเพลง บรรเลงเบารู้สึกเหงา เร้ารุก ปลุกห้วงวิญญ์ จึงประพันธ์ กลอนไว้ ให้สดับประจักษ์รับ รอยซึ้ง ตรึงถวิ

อยากได้แบบสั้นๆแต่ได้ใจความตรงกับเนื้อหาบทประพันธ์ไม่ต้องสั้นมากก็ได้ครับ

หญิงคนหนึ่ง ไฮโซ โก้หรูหรา มีโจรมา กระชากสร้อย ของเธอนั่น แล้วโจรบึ่ง รถหนี รี่เร็วพลัน แต่เธอนั้น เฉยใส่ ไม่โวยวาย ผู้คนต่าง ซุบซิบหา ว่าเธอนี้ คงจะเป็น เศรษฐี มีเงินหลาย โดนโจรแก่ง แย่งไป ไม่เสียดา

แม่คนหนึ่ง เตรียมสำรับ ทำกับข้าว หล่อนร้อง อ้าว! ไข่หมด เลยหรือนี่ เลยเรียกหา ลูกชาย วัยเจ็ดปี ว่าลูกนี้ ไปซื้อไข่ ให้มารดา ก่อนลูกไป ถามร้อง กี่ฟองนั่น แม่ตอบพลัน หนึ่งโหล ก็พอหนา ลูกจึงวิ่ง ไปร้านช

หลานดูหนัง จักร ๆ วงศ์ ๆ ที่ตรงหน้า ในเรื่องว่า ยักษ์จำแลง แปลงร่างได้ เจ้าชายเก่ง สุดยอด ถอดดวงใจ ฤาษีดล พ่นไฟ ได้พลัง หลานดูเสร็จ หันจ้อง มองยายเฒ่า แล้วเอ่ยเล่า เรื่องที่ชม สมใจหวัง แล้วก็บอก ยายห