มาพักที่นี่แล้วนึกถึงเพลงของพี่เป้ อารัก ที่ร้องว่า “อยากจะมีบ้านนอกเป็นของตัวเอง” คือมันตอบโจทย์เด็กกรุงเทพอย่างเรามาก
ที่นี่ชื่อ Smile Homestay ค่ะ เราบังเอิญเจอใน agoda รู้สึกประทับใจมาก เลยตั้งใจว่ากลับมาจะเขียนรีวิวซักหน่อย
เผื่อใครอยากลองที่พักแบบให้ความรู้สึกอบอุ่นเหมือนมานอนบ้านญาติ ถือว่าเป็นประสบการณ์ใหม่ของเราเลย
บ้านนี้อยู่ตรงสันกำแพงค่ะ ข้อดีคือเงียบสงบไม่วุ่นวาย แต่อาจจะเดินทางลำบากสำหรับคนไม่มีรถ แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเรา
เพราะเชียงใหม่หาเช่ารถได้ง่ายมาก หรือจะเช่ามอไซก็ตามสะดวก ถนนหนทางก็ดีไม่ได้คดเคี้ยวขึ้นเขา
เรามาถึงตอนดึกแล้วค่ะ มาถึงก็เจอกับบ้านหลังโตขนาด 5 ห้องนอน มีสวนกว้างขวาง ทุกคนช่วยกันขนกระเป๋าเราไปที่ห้อง
เราเดินเข้ามาในบ้านเพื่อจะทำการเช็คอิน แต่หาเคาน์เตอร์ไม่เจอ เราพบว่าที่นี่ไม่มีบรรยากาศของความเป็นโรงแรมซักนิด
หลังจากคนในบ้านช่วยกันขนกระเป๋าขนาดยักษ์ของเราขึ้นไปบนห้องเรียบร้อยแล้ว เราก็ได้ทำความรู้จักกับ ลุงมนตรีและป้าแหม่ม
สรุปว่าแกเป็นเจ้าของบ้านนี้ และอาศัยอยู่ในบ้านนี้กับเราด้วย เกิดมาเพิ่งเคยเจอ เจ้าของมาช่วยขนกระเป๋าด้วยตัวเอง
แถมยังได้นอนร่วมชายคาเดียวกัน นอกจากลุงมนตรีและป้าแหม่ม ยังมีลูกชาย แม่บ้าน หมา ครบทั้งครอบครัวเลย
ห้องเราขนาดใหญ่กว่าที่คิด สะอาดสะอ้านดี ห้องน้ำยังใหม่กิ๊กเหมือนไม่เคยถูกใช้มาก่อน ในห้องมีสบู่ผ้าเช็ดตัวครบ
แต่ไม่มีแปรงสีฟัน เราเลยเดินลงไปถามพี่นุช พี่นุชนี่คล้ายโดเรม่อน แกมีทุกอย่าง ถามหาแปรงสีฟัน แกหายไปในห้องแป๊บนึง
กลับมาพร้อมกับแปรงสีฟันยีห้อออรัลบี จำได้ว่าขายในเซเว่นราคาหกสิบกว่าบาท ขนแปรงนุ่มนิ่มยิ่งกว่าแปรงโรงแรมห้าดาว
เราเป็นคนผมเสียมาก ในห้องมีแชมพูแต่ไม่มีครีมนวด เราลงไปหาพี่นุชอีกครั้ง ถามว่ามีครีมนวดไหม แกหายไปสองนาที
กลับมาพร้อมกับครีมนวดซันซิลคาดว่าน่าจะเป็นของแกเองน่ะแหละ 555 ก่อนนอนเราอยากดื่มน้ำร้อน ลงไปหาพี่นุชอีกครั้ง
แกเอากาต้มน้ำร้อนมาให้ที่ห้องเลย โดเรม่อนชัดๆ!!
เราหลับสบายแอร์เย็นฉ่ำ ตื่นมาแปดโมงกว่าๆ เจอลุงมนตรีกับป้าแหม่มกำลังง่วนกับการเตรียมอาหารเช้าให้เรา
พอเห็นหน้าเราก็ยิ้มแย้มแจ่มใส ถามเราว่าอยากดื่มอะไร ชาหรือกาแฟ เราอยากกินโอวัลตินแกก็มีให้ บนโต๊ะมีข้าวต้ม
มีหมูย่าง ยำไข่เค็ม และปาท่องโก๋รูปไดโนเสาร์ !! โอ้โหน่ารักมาก แกคงเห็นเราเป็นเด็กวัยรุ่นเลยซื้อมาเอาใจมั้ง
เราเลยชวนลุงกะป้าคุย ได้ความว่าบ้านนี้สร้างไว้อยู่เอง แล้วก็ทำไว้หลายห้องนอน เผื่อเพื่อนๆญาติๆมาเที่ยวเชียงใหม่ จะได้มีที่นอน
คิดไปคิดมาเปิดให้คนเข้าพักด้วยดีกว่า จะได้ไม่เหงา ไม่ได้เน้นกำรี้กำไรอะไร ซึ่งเรื่องจริง ดูจากสถานที่ อาหารเช้า ข้าวของในห้องแล้ว
ราคาพันกว่าบาทจะเอากำไรจากไหนล่ะเนี่ย ทำด้วยใจล้วนๆ แกแนะนำเราว่าแถวนี้มีอะไรให้เที่ยวบ้าง มีน้ำพุร้อน ต้นไม้ยักษ์
ร้านกาแฟร้านไหนน่าสนใจ ที่น่ารักอีกเรื่องคือเราพูดถึงน้ำพริกหนุ่มว่าเราชอบ เช้าวันต่อมามีน้ำพริกหนุ่มแคบหมูให้เรากินด้วย
ก่อนเรากลับเราเลยบอกว่าเดี๋ยวเราจะกลับมาเขียนรีวิวให้ แกขอบคุณใหญ่เลย ถามว่าจะกลับมาอีกมั้ย บอกเลยว่ากลับมาแน่นอน
คราวหน้าว่าจะหาของติดไม้ติดมือมาฝากซะหน่อยด้วย ใครคิดจะมา เราฝากให้ช่วยรักษาความสะอาดหน่อย บ้านใครใครก็รักอะเนอะ
นี่เฟสบุ๊คของที่พักจ้า ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
https://www.facebook.com/Smile-Homestay-Sankampaeng-Chiangmai-1624668387815093/
[CR] รีวิวที่พักเชียงใหม่สไตล์นอนบ้านญาติ Smile Homestay
มาพักที่นี่แล้วนึกถึงเพลงของพี่เป้ อารัก ที่ร้องว่า “อยากจะมีบ้านนอกเป็นของตัวเอง” คือมันตอบโจทย์เด็กกรุงเทพอย่างเรามาก
ที่นี่ชื่อ Smile Homestay ค่ะ เราบังเอิญเจอใน agoda รู้สึกประทับใจมาก เลยตั้งใจว่ากลับมาจะเขียนรีวิวซักหน่อย
เผื่อใครอยากลองที่พักแบบให้ความรู้สึกอบอุ่นเหมือนมานอนบ้านญาติ ถือว่าเป็นประสบการณ์ใหม่ของเราเลย
บ้านนี้อยู่ตรงสันกำแพงค่ะ ข้อดีคือเงียบสงบไม่วุ่นวาย แต่อาจจะเดินทางลำบากสำหรับคนไม่มีรถ แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเรา
เพราะเชียงใหม่หาเช่ารถได้ง่ายมาก หรือจะเช่ามอไซก็ตามสะดวก ถนนหนทางก็ดีไม่ได้คดเคี้ยวขึ้นเขา
เรามาถึงตอนดึกแล้วค่ะ มาถึงก็เจอกับบ้านหลังโตขนาด 5 ห้องนอน มีสวนกว้างขวาง ทุกคนช่วยกันขนกระเป๋าเราไปที่ห้อง
เราเดินเข้ามาในบ้านเพื่อจะทำการเช็คอิน แต่หาเคาน์เตอร์ไม่เจอ เราพบว่าที่นี่ไม่มีบรรยากาศของความเป็นโรงแรมซักนิด
หลังจากคนในบ้านช่วยกันขนกระเป๋าขนาดยักษ์ของเราขึ้นไปบนห้องเรียบร้อยแล้ว เราก็ได้ทำความรู้จักกับ ลุงมนตรีและป้าแหม่ม
สรุปว่าแกเป็นเจ้าของบ้านนี้ และอาศัยอยู่ในบ้านนี้กับเราด้วย เกิดมาเพิ่งเคยเจอ เจ้าของมาช่วยขนกระเป๋าด้วยตัวเอง
แถมยังได้นอนร่วมชายคาเดียวกัน นอกจากลุงมนตรีและป้าแหม่ม ยังมีลูกชาย แม่บ้าน หมา ครบทั้งครอบครัวเลย
ห้องเราขนาดใหญ่กว่าที่คิด สะอาดสะอ้านดี ห้องน้ำยังใหม่กิ๊กเหมือนไม่เคยถูกใช้มาก่อน ในห้องมีสบู่ผ้าเช็ดตัวครบ
แต่ไม่มีแปรงสีฟัน เราเลยเดินลงไปถามพี่นุช พี่นุชนี่คล้ายโดเรม่อน แกมีทุกอย่าง ถามหาแปรงสีฟัน แกหายไปในห้องแป๊บนึง
กลับมาพร้อมกับแปรงสีฟันยีห้อออรัลบี จำได้ว่าขายในเซเว่นราคาหกสิบกว่าบาท ขนแปรงนุ่มนิ่มยิ่งกว่าแปรงโรงแรมห้าดาว
เราเป็นคนผมเสียมาก ในห้องมีแชมพูแต่ไม่มีครีมนวด เราลงไปหาพี่นุชอีกครั้ง ถามว่ามีครีมนวดไหม แกหายไปสองนาที
กลับมาพร้อมกับครีมนวดซันซิลคาดว่าน่าจะเป็นของแกเองน่ะแหละ 555 ก่อนนอนเราอยากดื่มน้ำร้อน ลงไปหาพี่นุชอีกครั้ง
แกเอากาต้มน้ำร้อนมาให้ที่ห้องเลย โดเรม่อนชัดๆ!!
เราหลับสบายแอร์เย็นฉ่ำ ตื่นมาแปดโมงกว่าๆ เจอลุงมนตรีกับป้าแหม่มกำลังง่วนกับการเตรียมอาหารเช้าให้เรา
พอเห็นหน้าเราก็ยิ้มแย้มแจ่มใส ถามเราว่าอยากดื่มอะไร ชาหรือกาแฟ เราอยากกินโอวัลตินแกก็มีให้ บนโต๊ะมีข้าวต้ม
มีหมูย่าง ยำไข่เค็ม และปาท่องโก๋รูปไดโนเสาร์ !! โอ้โหน่ารักมาก แกคงเห็นเราเป็นเด็กวัยรุ่นเลยซื้อมาเอาใจมั้ง
เราเลยชวนลุงกะป้าคุย ได้ความว่าบ้านนี้สร้างไว้อยู่เอง แล้วก็ทำไว้หลายห้องนอน เผื่อเพื่อนๆญาติๆมาเที่ยวเชียงใหม่ จะได้มีที่นอน
คิดไปคิดมาเปิดให้คนเข้าพักด้วยดีกว่า จะได้ไม่เหงา ไม่ได้เน้นกำรี้กำไรอะไร ซึ่งเรื่องจริง ดูจากสถานที่ อาหารเช้า ข้าวของในห้องแล้ว
ราคาพันกว่าบาทจะเอากำไรจากไหนล่ะเนี่ย ทำด้วยใจล้วนๆ แกแนะนำเราว่าแถวนี้มีอะไรให้เที่ยวบ้าง มีน้ำพุร้อน ต้นไม้ยักษ์
ร้านกาแฟร้านไหนน่าสนใจ ที่น่ารักอีกเรื่องคือเราพูดถึงน้ำพริกหนุ่มว่าเราชอบ เช้าวันต่อมามีน้ำพริกหนุ่มแคบหมูให้เรากินด้วย
ก่อนเรากลับเราเลยบอกว่าเดี๋ยวเราจะกลับมาเขียนรีวิวให้ แกขอบคุณใหญ่เลย ถามว่าจะกลับมาอีกมั้ย บอกเลยว่ากลับมาแน่นอน
คราวหน้าว่าจะหาของติดไม้ติดมือมาฝากซะหน่อยด้วย ใครคิดจะมา เราฝากให้ช่วยรักษาความสะอาดหน่อย บ้านใครใครก็รักอะเนอะ
นี่เฟสบุ๊คของที่พักจ้า ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
https://www.facebook.com/Smile-Homestay-Sankampaeng-Chiangmai-1624668387815093/