ทำไมรักกันแต่อยู่ด้วยกันไม่ได้

สวัสดีค่ะ เราคบกับแฟนมาสองปีแล้ว เราผ่านอะไรมาด้วยกันเยอะมากค่ะ
แรกๆที่เราเริ่มคบกันเป็นช่วงที่มีอุปสรรคเข้ามาเยอะมากค่ะ
แฟนเราไม่ค่อยมีเวลาให้เรา เพราะต้องเรียน กินนอนอยู่โรงเรียน
เจอกันแค่เสาร์อาทิตย์ บางอาทิตย์ก็ไม่ได้เจอเลยก็มีค่ะ
แต่พอผ่านไปปีแรกเราก็ได้คุยกันมากขึ้นค่ะ แต่เวลาเจอยังเหมือนเดิม เราต้องเข้มแข็งและใช้ความอดทนอย่างมาก เพื่อที่จะได้อยู่กับเค้า
ทุกครั้งที่เวลาว่างตรงกันเราทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เจอกัน พอเริ่มสนิทกันเราก็ติดเค้ามาก ชนิดที่อยากเจอต้องได้เจอ งอแง เอาแต่ใจ
เวลาทะเลาะกันส่วนมากเราชอบบอกเลิก เรายอมรับผิดในตรงนี่และจะจำไว้เป็นบทเรียนค่ะ แต่ไม่ได้บอกทุกครั้งนะคะ แค่อารมณ์ตอนทะเลาะกัน
มันรู้สึกว่าไปไม่รอดเลยบอกเลิก ทั้งที่จริงเรารู่ว่าเราขาดเค้าไม่ได้ จนวันนึงเราก็ทะเลาะกัน เพราะไม่ได้เจอ เราก็งอแงจะให้เค้ามาเจอทั้งๆที่เค้าไม่ว่าง
เราก็เผลอนิสัยเสียบอกเลิกเค้า แต่ครั้งนี่เค้าก็ไปจริงๆ เราง้อ เรายื้อ ทำทุกอย่างให้เค้ากลับมา เค้ากลับมานะคะ แต่เราไม่แน่ใจว่ากลับมาแต่ตัวหรือป่าว
เหมือนใจของเค้าไม่ได้อยู่กับเราแล้ว ตอนนี้เราพยายามปรับตัว เราพยายามทำทุกอย่างให้เหมือนเดิมแต่เค้ากลับถอยห่างออกไป ที่เรายื้อเพราะเค้าบอกว่า
เค้ายังรักเรา แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมรักกันถึงอยู่ด้วยกันไม่ได้ เรารู้ว่าเราผิดแต่เราพร้อมจะรับผิดชอบทุกอย่างเพื่อให้ความสัมพันธ์กลับมาเป็นแบบเดิม
เราควรพอไหม ปล่อยเค้าไป หรือพยายามทำให้มันดีขึ้นคะ รบกวนเพื่อนๆช่วยให้คำแนะนะด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ