เหนื่อยใจในการทำงาน ไม่มีน้ำใจให้กันเลยหรือสังคมไทย

ขอระบายส่งท้ายปีเก่าหน่อยเถอะ พอดีมีเหตุทำร้ายร่างกายและเอาทรัพย์สินไปในพื้นที่ ที่ทำงาน พอดีบริเวณตรงจุดเกิดเหตุมีกล้องวงจรปิดของบริษัทแห่งหนึ่ง เลยไปขอความช่วยเหลือในเบื้องต้นด้วยวาจาที่สุภาพ แม้จะไม่ได้แต่งเครื่องแบบก็แสดงบัตรให้เขาดู  คุยกับประชาสัมพันธ์เขาให้ฝากแฮนดี้ไดรฟ์ไว้ โดยกล้องเก็บไว้ได้7วัน สักพักมีผู้ชายอีกคนเดินเข้ามา ว่าไม่ได้ต้องทำหนังสือมา พูดเหมือนมีอารมณ์ว่า เยอะ มีเยอะแถวนี้ เหมือนรำคาญที่ไปขอดู โอเคเข้าใจเลยทำหนังสือไปให้ทันทีในวันนั้น พร้อมทิ้งเบอร์ไว้ให้เรียบร้อย ผ่านไป3วัน  ไปสอบถามถึงที่บริษัท ประชาสัมพันธ์แจ้งว่าเจ้าหน้าที่ไม่อยู่ ขอเบอร์ติดต่อเจ้าหน้าที่ก็ไม่ให้ บอกออกไปข้างนอกเดียวเข้ามาแล้วจะโทรบอก จนตอนนี้บริษัทปิดก็ไม่มีใครโทรมา  ก็คล้ายๆไม่ให้ความร่วมมือ ถ้าเขาไม่ได้อัดเก็บไว้ให้พยานหลักฐานก็หายไปเปล่าๆ
       ตรงนี้ ผมไม่ได้โกรธอะไรบริษัทหรือตำหนิอะไรนะครับ การที่ จะไปบังคับขอดูคงไม่ได้ เว้นแต่จะให้พนักงานสอบสวนออกหมายเรียกพยาน ซึ่งก็ใช้เวลาอีก แต่ผมสงสารคนที่เสียหาย ที่เขาต้องโดนทำร้ายร่างกายฟรี  แทนที่จะเห็นตำหนิรูปพรรณคนร้าย เห็นคลิปตอนเกิดเหตุ ทางเจ้าหน้าที่จะได้ออกสืบหาติดตามตัวหาคนร้าย ป้องกันไม่ให้ไปก่อเหตุกับคนอื่นอีก  สมัยนี้น้ำใจต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกันมันหายากจริงๆ แทนที่จะรีบช่วยเปิดให้ดู  ไม่รุ้ว่าคนในบริษัทนี้อาจจะเคยมีปัญหากับตำรวจคนอื่น ที่อื่นมาก่อน หรือมีอคติอะไร  แต่ลองคิดดูว่าถ้าเป็นญาติคุณพี่น้องคุณเจอทำร้ายร่างกายบ้างจะรู้สึกยังไง  
        ไม่ได้บอกว่าบริษัทผิด แต่ถามเรื่องน้ำใจกับเพื่อนมนุษย์กันไม่มีบ้างเหรอครับ  จบการระบายส่งท้ายปีแค่นี้ครับ