สวัสดีค่ะ
ก่อนอื่นเลย เราชื่อ เอ(นามสมมุติ)
เเละพี่คนนั้นชื่อ เค (นามสมมุติ)
เราอายุ 27 ส่วนพี่เค้า 34
เรื่องมีอยู่ว่า เราเข้าทำงานที่นึงเเล้วเจอพี่เค เค้าดีกับเรามาก เเรกๆเราไม่รู้สึกไรหรอกเเค่คิดว่า พี่คนนี้นิสัยน่ารักดี คุยกันไปเรื่อยๆ จนเข้าเดือนที่9 เราเผลอไปมีความสัมพันธ์กับเค้า หลังจากนั้นไม่นานเราถึงรู้ว่าเค้ามีครอบครัว เพราะเราไปเจอเค้าที่ห้าง
เค้ามาขอโทษบอกรักเรามาก เเต่เค้าทิ้งครอบครัวไม่ได้ เค้าอยู่กับครอบครัวเพราะหน้าที่ เเต่ที่เค้าทำให้เราคือความรู้สึกจริงๆเค้ารักเรา เราเสียใจมากร้องไห้ไม่หยุด จนมีเหตุการณ์นึงที่เมียเค้าจับได้ โทรมาด่าเรา สารพัดคำหยาบ เราก็ได้เเต่ยอมรับเพราะเราผิดจริงๆ
เเต่วันนี้เราเลือกเดินถอยออกมา เเม้จะเสียใจมากคิดถึงเค้ามากเพราะทำงานเจอหน้ากันทุกวัน เเต่เราไม่อยากทำครอบครัวเค้าเเตกเเยก เรากล้าพูดว่ารักเค้า เเต่มันคงเป็นรักที่เป็นไปไม่ได้ เเต่มันจะผิดไหม ที่เราจะยังรักเเละคิดถึงเค้าอย่างงี้ตลอดไป
เผลอไปรักคนมีครอบครัว รู้ว่าผิด เเต่ขอเเค่คิดได้ไหม?
ก่อนอื่นเลย เราชื่อ เอ(นามสมมุติ)
เเละพี่คนนั้นชื่อ เค (นามสมมุติ)
เราอายุ 27 ส่วนพี่เค้า 34
เรื่องมีอยู่ว่า เราเข้าทำงานที่นึงเเล้วเจอพี่เค เค้าดีกับเรามาก เเรกๆเราไม่รู้สึกไรหรอกเเค่คิดว่า พี่คนนี้นิสัยน่ารักดี คุยกันไปเรื่อยๆ จนเข้าเดือนที่9 เราเผลอไปมีความสัมพันธ์กับเค้า หลังจากนั้นไม่นานเราถึงรู้ว่าเค้ามีครอบครัว เพราะเราไปเจอเค้าที่ห้าง
เค้ามาขอโทษบอกรักเรามาก เเต่เค้าทิ้งครอบครัวไม่ได้ เค้าอยู่กับครอบครัวเพราะหน้าที่ เเต่ที่เค้าทำให้เราคือความรู้สึกจริงๆเค้ารักเรา เราเสียใจมากร้องไห้ไม่หยุด จนมีเหตุการณ์นึงที่เมียเค้าจับได้ โทรมาด่าเรา สารพัดคำหยาบ เราก็ได้เเต่ยอมรับเพราะเราผิดจริงๆ
เเต่วันนี้เราเลือกเดินถอยออกมา เเม้จะเสียใจมากคิดถึงเค้ามากเพราะทำงานเจอหน้ากันทุกวัน เเต่เราไม่อยากทำครอบครัวเค้าเเตกเเยก เรากล้าพูดว่ารักเค้า เเต่มันคงเป็นรักที่เป็นไปไม่ได้ เเต่มันจะผิดไหม ที่เราจะยังรักเเละคิดถึงเค้าอย่างงี้ตลอดไป