[CR] โอ๊ว แคนาดา ตอน เมืองจีนใจกลางเเวนคูเวอร์

ฮาโหล๊ววว ยู๊วววว! คืองี้ตั้งเเต่มาอยู่เเคนาดา ยังหาเเหล่งอาหารที่ถูกใจไม่ค่อยได้ เดินไปทางไหนก็เจอเเต่ ทิม ฮอลตัน (ร้านกาเเฟกับโดนัทเห่ยๆ) เเมคโดนัลด์ พิซซ่า จะกินข้าวร้านอาหารไทย ก็เเพงเหลือเกิน กินทุกมื้อก็กลัวกระเพาะจะเคยชินกับของเเพง เดี๋ยวจะเดือดร้อนกระเป๋าที่มีเงินอันน้อยนิด จะทำเองก็ไม่มีวัตถุดิบ เเลดูวุ่นวายสับสนไปหมด  จนกระทั่งได้บังเอิญมาพบกับเมืองมหัศจรรย์ ที่ทำให้เราได้ทานอาหารคล้ายอาหารไทย มหัศจารรย์เมืองสวรรค์ที่ว่านั้นคือ    ไชน่าทาวววว อาวววว อาวววว  จุดพลุค่ะ ปั้ง ปั้ง ปั้ง

การเดินทางไปไชน่าทาวน์นั้นง่ายมาก นั่งรถไฟฟ้าประมาณ 3 สถานีก็ไปถึง เเรกๆเราจะนั่งรถไฟฟ้าตลอด
จนรู้สึกว่าเงินในบัตรหมดไวเกินไป ไหนลองเปิดเเมพเดินสิ เอ๊า ! ก็ไม่ไกลนิ หลังจากนั้นเราก็เดินตลอด
ขอบคุณความงกที่นำพาให้เราสุขภาพดี เเละน่องที่โตเกินความจำเป็น

รถไฟฟ้าที่เเคนาดาจะใช้ระบบคอมพิวเตอร์ขับทั้งหมด ขบวนก็จะไม่ยาว ไม่ใหญ่เเบบที่ไทย ถ้าใครสงสัยในระบบความปลอดภัยของรถไฟฟ้าที่นี่ สามารถทดสอบได้โดยการรอให้ประตูใกล้ปิด เเล้ววิ่งเข้าไป ถ้าโดนหนีบ ก็เจ็บอะ เเค่นั้นเเหละ 555555  

ข้อดีของรถไฟฟ้าที่นี่คือ มาตรงต่อเวลา เวลาเเตะบัตรออก
มันจะไม่ปิดอย่างรวดเร็ว เเละระดับความเจ็บเวลาโดนมันหนีบน้องหญิงก็น้อยกว่าที่เมืองไทยมาก

ถ้าเราเดินมาเราจะเจอซุ้มประตูจีน เมื่อเดินผ่านประตูนี้จะทำให้เราไม่รู้สึกว่าเราอยู่เเคนาดาอีกต่อไป ทุกอย่างจะเป็นภาษาจีน ร้านค้าคนจีน อาหารจีน ราคาคนจีน  (ราคามิตรภาพ)  

ร้านตัดผมสีสันน่ารัก จะถูกจะเเพง พี่หรั่งเน้นเเดงไว้ก่อน ให้คงคอนเซปไชน่าทาวน์ ด้านบนจะเป็นอพาร์ทเม้นท์ เห็นเเบบนี้เดือนนึงสี่ห้าหมื่นนะจ๊ะ

ด้วยความที่เเคนาเดี๊ยนเป็นชนชาติที่รักสะอาดมากกกกกกกกกกก  เเถบเมือง North Vancouver  นี่เเทบลงไปนอนกลิ้งได้เลย ขยะไม่มีสักชิ้น เค้ารักษาเมืองได้เงาวับมาก ในขนาดที่ไชน่าทาวน์ที่เป็นดาร์คโหมด ตรงข้ามทุกอย่าง เหยียบกับระเบิดทุกทีที่มา

ความที่กลัวไม่รู้ว่ายูมาไชน่าทาวน์เเล้วนะ พี่จีนก็ทาบ้านทั้งหลังให้เป็นสีเเดงซะเลย กันหลง  

ความคลาสสิคของคนจีนอย่างนึงคือ ในบ้านหนึ่งหลังต้องมีมากกว่าหนึ่งธุรกิจ ป้ายด้านหน้าติดขายประกัน เดินลงไปชั้นใต้ดิน มีสาระพัดโชว์เลยก็ว่าได้ อันนี้เรายังไม่เคยเข้าไป ยังไม่กล้าเสี่ยง 555555

เเม้กระทั่งเสาไฟฟ้ายังฉาบด้วยสีเเดง บางทีเราเดินนานๆเราก็จะมีอาการลายตา งงไปหมด สุดท้ายเราก็จะเดินวนกลับมาที่เดิม 555555

ไชน่าทาวน์ถือเป็นทำเลทองทั้งสำหรับคนเเคนาดาเเละคนจีน เมื่อก่อนราคาค่าห้องยังมีถูกๆบ้าง เเต่ไม่รู้อีท่าไหน ทำไปทำมาค่าห้องเเพงพุ่งทะลุมิติไปเลย เอาซะคนเเคนาดาบ่นกันเป็นเเถว จะหาบ้านก็ว่ายากเเล้ว จะหาให้ถูกนี่ยิ่งกว่างมเข็ม

มาถึง ตำนานความถูก อร่อยกว่าเเมคโดนัลเเละทิม ฮอลตันล้านเปอร์เซนต์ เป็นร้านที่คนต่อเเถวยาวมากที่สำคัญคนขายไม่พูดอังกฤษด้วย เอาสิ เราอยากได้อะไรก็จิ้มอย่างเดียว ราคาก็ถือว่าน่าประทับใจมาก

ความอร่อยของหมั่นโถวที่นี่คือเนื้อนุ่ม ซาลาเปาก็ไส้เยอะ ราคาก็สมน้ำสมเนื้อ คูณเป็นราคาไทยเเล้วถือว่ารับได้ในระดับนึง

เบเกอร์รี่ต่างๆก็มี ตกชิ้นละประมาณ 30 บาท สินค้าตัวที่ขายดีที่สุดในร้านน่าจะเป็นพาย หมดเกลี้ยงก่อนเราไปถึงซะอีก

ความเยาวราชก็มา เราชอบมาเดิน เดินบ่อยๆเเล้วหายคิดถึงบ้าน ถ้ามีปังเยาวราชด้วยนี่จะหายคิดถึงไทยไปอีกสักพัก 55555

ของเเห้ง สมุนไพรเเห้ง อาจจะไม่เป็นที่ชื่นชอบของชาวเเคนาดา เพราะคนที่นี่ไม่ชอบอาหารกลิ่นเเรง นิดๆหน่อยนี่ยี้ใส่เเบบสุภาพทันที ยังไม่ทันทำอะไรเลย เเค่เปิดขวดน้ำปลาาาาาเอ๊งงงง

ทุเรียนเเช่เเข็งเเบบเเกะใส่เเพ็คเเล้วฟรีซนะกระจอกไปเลย นี่ยกมาทั้งลูก คำถามคือ ปอกยังไงฟะ ??

สำหรับใครที่มีโอกาสเเวะมา อย่าลืมมาเเวะไชน่าทาวน์ทานอาหารอร่อย เเล้วที่สำคัญกำเงินสดมาเยอะๆ เพราะที่นี่โนเครดิตการ์ดจร้าาา เงินสดเท่านั้น ยูโน๊วววว ขอบคุณทุกคนที่ตั้งใจอ่านเเละเลื่อนผ่านดูรูปอย่างเดียว บล็อคหน้าจะพาไปตะลอนตรงไหนอีก โปรดติดตามที่พันทิพย์ หรือ www.facebook.com/lookkaidum  วี๊ทเลิฟฟฟ <3  

ปล. ไม่มีไรหรอก อิอิ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้สวัสดีวันปีใหม่ล่วงหน้านะทุกคน จุ๊บเหม่งงง <3