ตอนที่ 1 : Dream and Reality
" หือออ อื้อ นี่เพิ่งถึงบ้าน "
" เปล่าคุณ ขับไปโทรไปได้ไงเล่า ตำรวจจับสิ "
" เลี้ยวเข้าบ้านยังนั่งอยู่ในรถอยู่เนี่ย ก็รับโทสับคุณอยู่นี่ไงเล่า "
กลายเป็นความเคยชินเสียแล้วพอหกโมงเย็นปุ๊บต้องมองหาโทรศัพท์ตัวเองปั๊บเหมือนกัน ถ้าขับรถอยู่ใกล้ ๆ หกโมงก็ต้องวิ่งเข้าห้าง ไม่งั้นก็ต้องรีบกลับบ้านให้ทัน หรือ ถ้าอยู่ออฟฟิศก็ต้องหาที่หลบมุมคุยเสียแบบนั้น แรก ๆ ก็รำคาญหลัง ๆ กลายเป็นชะเง้อคอยสายตรงจากเชียงใหม่เสียเอง ไม่ได้เรื่องเล้ยเรา
" ไหนว่าวันนี้งานยุ่ง ก็บอกตั้งกะเมื่อวานละไง ไม่ต้องโทรก็ได้ "
แต่ทางปลายสายคงหยอดอะไรเลี่ยน ๆ มาเหมือนเคย เกดแก้วถึงทำหน้าเหยเกปนขำ ฮามุกจีบเฝื่อน ๆ แต่ก็รู้นั่นแหละว่าแกล้งเล่นไปแบบนั้น
" เสียงดูเหนื่อยนะคุณ ไปพักเหอะ "
" อื้อ พรุ่งนี้คุยกันใหม่ "
อ้าวนั่นใครจ้ำเร็ว ๆ มาที่รถ .... อ้อ พ่อยอดขมองอิ่มของพี่อุ่นนี่เอ๊งงงงงง
หญิงสาวเปิดประตูรถลงมา มองน้องชายที่ยังแต่งองค์ครบไม่เปลี่ยนเสื้อผ้าทั้งที่เย็นแล้ว ขุ่นพระ ไทด์ก็ยังไม่ถอดด้วยซ้ำ ... อะไรกันวา
" ไงจ๊ะคุณเธอ วันนี้กลับบ้านได้ "
" แล้วนี่อะไรเสื้อแสง ไม่เปลี่ยน "
แต่พอเห็นดวงตาเคร่งครึมปนคาดหวังของน้องชายก็ทำท่าจะหายสงสัย จะเรื่องอาไร้ มีอะไรอัพเดทเรื่องแฟนอีกสิ
" อ่ะ มีอะไรว่ามา "
มีอะไรมาปรึกอีกสินะ
" พี่แก้ว ... พี่อาทิตย์เขาชวนผมไปอยู่ด้วย "
" ฮื่อ .. หื้ออออออออออออออออออออ "
เดี๋ยว ๆ หญิงสาวคว้าแขนน้องชายมาเร็วไว เธอนิ่งคิดซักครู่ก่อนเอ่ยว่า
" ขึ้นไปคุยที่ห้องพี่ดีกว่า "
ข้าวเขิ้วเอาไว้ก่อน วันนี่พ่อกับแม่ไปงานเลี้ยง กุลก็อยู่กับนิล ไม่น่าจะมีใครมาเซอร์ไพรซ์แต่กันไว้ก่อนก็ดี
" แล้วเราคิดว่าไง "
เรื่องแบบนี้ต้องค่อย ๆ ตะล่อมถาม ดูท่าทางไม่ได้รื่นเริงอะไรเท่าไหร่ แสดงว่ามีอะไรในใจแน่
ก้องภพคิดย้อนไปถึงเมื่อวันก่อนที่พี่อาทิตย์ยื่นวัตถุสีเงินลงมาตรงหน้าเขา วูบแรก .... เขายอมรับเลยว่าตัวเองดีใจจนน้ำตาแทบจะหยดลงมาให้ได้อาย หัวใจก็พองฟูไปหมด ที่พี่อาทิตย์เต็มใจจะเดินร่วมทางกับเขา
" ผมดาวน์คอนโดไว้ "
" ยังไม่เรียบร้อยดีหรอกนะ คงต้องรอเก็บงานสักพัก "
" ดีนะ ที่เราสองคนจบวิศวะกันทั้งคู่ ก็พอจะมีความรู้ไปตรวจรับห้อง "
พี่อาทิตย์พูดอย่างอารมณ์ดี ว่าแล้วเจ้าตัวก็ควักแบบ แล้วก็แคตตาล็อกเฟอร์นิเจอร์ มากางตรงหน้า
" คุณชอบแบบไหนล่ะ "
" ผมว่าคุณน่าจะชอบสไตล์โมเดิร์น ๆ minimalist ไรงี้นะ เพราะดูจากห้อง "
อาทิตย์กวาดตามองรอบ ๆ ห้องที่เทียวเข้าเทียวออกมานานหลายปี
" เจ้าระเบียบแบบนี้ ของน้อย ๆ น่าจะเหมาะสุด "
" แล้วพี่อาทิตย์ชอบแบบไหนล่ะครับ "
คนที่เพิ่งหาปากหาลิ้นของตัวเองพบไต่ถาม
" ผมเหรอ ... "
คนอายุมากกว่านิ่งคิด
" ไม่ตายตัวหรอกนะ แต่ที่บ้านผม ของเยอะ มีสนาม แล้วก็เลี้ยงหมาด้วย โกลเด้นตัวเบ้อเริ่ม ชื่อนกยูง "
" เคยเล่าให้ฟังแล้วนี่ "
" ผมเลยชอบอะไรที่มัน cozy นิด ๆ อบอุ่น ๆ "
แต่พอคิดได้ว่ามันน่าจะตรงข้ามกับกับสไตล์ของคนที่นั่งนิ่ง ๆ อยู่ตรงหน้า ก็เลยรีบบอก
" แต่ผมไม่เรื่องมากนะ คุณชอบแบบไหน ผมก็ชอบแหละ "
แล้วแบบนี้เขาจะทำอะไรได้ล่ะ ก้องภพคิด จะทำอะไรได้นอกจากยิ้มอย่างเอ็นดูและโอนอ่อนผ่อนตามไป
" แต่ .... "
เกดแก้วฟังที่น้องชายเล่าแล้วก็พอจะมองปัญหาออกได้นิด ๆ
" เรากังวลว่ามันเร็วไปใช่ไหม ? "
หญิงสาวรู้นิสัยน้องชาย ถึงจะเป็นคนที่ค่อนข้างเด็ดเดี่ยว ลองตัดสินใจแล้วก็ก็คือตัดสินใจ แต่ก้องภพเป็นคนที่มองภาพกว้างเสมอ
" พี่แก้ว ... คบกันมันเป็นเรื่องของคนสองคน "
" แต่จะอยู่ด้วยกัน ผมว่ามันเป็นเรื่องของสองครอบครัว "
" สังคมมองยังไงผมไม่แคร์นะพี่ แต่ถ้าเป็นครอบครัวผมแคร์ "
ก็ว่าอยู่ถ้าคนในครอบครัวไม่ bless โดยนิสัยของทั้งคู่ ... คงอยู่ด้วยกันอย่างไม่สบายใจนัก แล้วความไม่สบายใจนี่แหละมันจะกลายเป็นชะนวนให้เกิดอะไรต่อมิอะไรมากมายทีเดียว
" ก้องดีใจนะพี่แก้ว ก้องไม่กลัวด้วยว่าก้องจะต้องเจออะไร "
" แต่พอก้องมาคิดดูแล้ว ... ก้องว่าทั้งก้อง ทั้งพี่อาทิตย์ยังไม่ stable พอที่จะอยู่อย่างชีวิตคู่ "
" ก้องไม่ได้หมายถึงว่าเราจะเปลี่ยนไป เพราะคนเราก็เปลี่ยนกันทุกวัน ก้องว่าก้องเองยังผ่านชีวิตมาไม่พอ "
" โดยเฉพาะที่เราเป็นคู่ผู้ชายกับผู้ชายแบบนี้ "
เกดแก้วถอนหายใจยาว ... โล่งอยู่อย่างที่มันรู้จักคิด ไม่ได้ดีใจจนกระทั่งมองไม่เห็นความเป็นจริงที่จะถาโถมตามมาจากการตัดสินใจ โล่งใจที่น้องชายโตพอที่จะหาหนทางต่อสู้ปัญหาไม่ใช่ยอมแพ้
" แล้วเราคิดจะทำยังไง ? "
จริง ๆ ก็พอรู้แหละ ด่านแรกก็คงที่ม่อนแจ่ม .... จนบัดนี้เธอก็ยังสองจิตสองใจนะ จะตามน้องไปดี หรือ ไม่ไปดี ใจจริงก็อยากให้มัน settle เรื่องนี้ด้วยตัวเอง มากกว่าจะยื่นมือเข้าไปช่วยเหมือนที่ผ่านมา ถ้าตัดสินใจแล้วว่าจะอยู่ร่วมกัน
" พี่อาทิตย์บอกคุณแม่เขาไปแล้วว่าจะพา "แฟน" ไปม่อนแจ่ม "
" ผมไม่ทราบเลยว่ามันจะออกมาเป็นยังไง "
" ผมรู้ว่าพี่อาทิตย์เขาพร้อมนะพี่แก้ว แต่สิ่งที่ผมไม่รู้คือ "ครอบครัว" ทางนั้นเขาจะพร้อมด้วยรึเปล่า "
นี่แหละคือสิ่งที่ฉันคิดเหมือนกัน เจ้าเด็กคนนั้นตัดสินใจช้า แต่พอตัดสินใจทีแล้วก็ "เปรี้ยง" เหมือนฟ้าผ่าเลยทีเดียว แล้วแม่มก็โคตรโชคดีที่ดันเจอแต่กลุ่มคนที่เข้าใจ แต่คราวนี้ไม่รู้ว่าจะยังไงนี่สิ
" แล้วก้องคุยกับอุ่นเรื่องนี้รึยัง "
" ยังเลยพี่แก้ว ก้องไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นพูดตรงไหน "
" เรื่องแบบนี้มันละเอียดอ่อน ก้องรู้ว่ามันฟังดูซ้ำซาก "
ก้องภพเอ่ยด้วยน้ำเสียงค่อนข้างกังวล
" แต่เรื่องแบบนี้มันเกิดในครอบครัวใครก็ยากทั้งนั้น ดูเหมือนพี่อาทิตย์จะเชื่อมั่นมาก ๆ ว่าจะไม่เป็นไร "
" นี่ก้องไม่ได้ตีโพยตีพายนะพี่แก้ว ก้องคิดตามสภาพจริง ๆ ที่มันจะเป็น "
" สิ่งที่ก้องไม่อยากให้เกิดที่สุดคือการที่ครอบครัวจะต้องมาขัดแย้งกัน "
ชายหนุ่มถอนหายใจยาว
" พูดไปก็เหมือนเราไม่มั่นใจในตัวเขา กับ ครอบครัวเขา "
" น้อยใจง่ายอยู่ด้วยรายนั้น "
ท่าทางจะไม่ดีแล้วแฮะ
" ถ้างั้นให้พี่ไปด้วยไหมล่ะ ม่อนแจ่มน่ะ "
ก้องภพก้มหน้าลงคิดก่อนเรียบเรียงคำตอบที่ไตร่ตรองมาดีแล้ว
" ก้องคิดเหมือนพี่แก้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องของก้องกับพี่อาทิตย์ ก็ควรจะเป็นเราสองคนที่แก้ปัญหานี้ "
" ถ้าให้พี่แก้วอยู่ด้วยตลอดก็เหมือนเด็กไม่ยอมโต ถ้าก้องรักจะอยู่กับพี่อาทิตย์จริง ด่านนี้ก็เป็นด่านแรกที่ก้องต้องออกบินด้วยตัวเอง "
ดีมาก .... น้องรัก หญิงสาวเอื้อมมือไปลูบเรือนผมนิ่ม ๆ ของน้องชายอย่างเอ็นดู
" แล้วก้องจะทำยังไง คุยกับอุ่นมันก่อนไหม "
" ก้องคงต้องดูสถานการณ์แล้วค่อยตะล่อมคุยไปอ่ะพี่ "
ถึงจะไม่แนะนำอะไรเลย หากในใจก็คิด .... ยังไงเสียขาเผือก เอ๊ย ด้วยความเป็นพี่สาวมันก็ต้องมีทริคมีอะไรบ้างล่ะน่า
สมองของเกดแก้วคิดอย่างเร็วไว เรื่องแบบนี้จะสืบข่าวจากใครถ้าไม่ใช่ ... บางคนที่อยู่เชียงใหม่
To be continued
ใครเปิดมาแล้วงงว่านี่อะไร จะบอกว่ามันคือ fanfic นะฮะ
ตามนี้ฮ่ะ
การเปิดตัวพี่อาทิตย์แบบเป๊ะปังอลังเว่อร์ของก้องภพ
http://pantip.com/topic/35799878
Spin-off ของพี่แก้ว
http://pantip.com/topic/35869080
ป.ล. มาตามความว่างนะฮะ ไปม่อนแจ่มกันฮะ
SOTUS the series (กึ่งแต่งเรื่อง) : มินิซีรีส์ ..... There is no love like the first.
" หือออ อื้อ นี่เพิ่งถึงบ้าน "
" เปล่าคุณ ขับไปโทรไปได้ไงเล่า ตำรวจจับสิ "
" เลี้ยวเข้าบ้านยังนั่งอยู่ในรถอยู่เนี่ย ก็รับโทสับคุณอยู่นี่ไงเล่า "
กลายเป็นความเคยชินเสียแล้วพอหกโมงเย็นปุ๊บต้องมองหาโทรศัพท์ตัวเองปั๊บเหมือนกัน ถ้าขับรถอยู่ใกล้ ๆ หกโมงก็ต้องวิ่งเข้าห้าง ไม่งั้นก็ต้องรีบกลับบ้านให้ทัน หรือ ถ้าอยู่ออฟฟิศก็ต้องหาที่หลบมุมคุยเสียแบบนั้น แรก ๆ ก็รำคาญหลัง ๆ กลายเป็นชะเง้อคอยสายตรงจากเชียงใหม่เสียเอง ไม่ได้เรื่องเล้ยเรา
" ไหนว่าวันนี้งานยุ่ง ก็บอกตั้งกะเมื่อวานละไง ไม่ต้องโทรก็ได้ "
แต่ทางปลายสายคงหยอดอะไรเลี่ยน ๆ มาเหมือนเคย เกดแก้วถึงทำหน้าเหยเกปนขำ ฮามุกจีบเฝื่อน ๆ แต่ก็รู้นั่นแหละว่าแกล้งเล่นไปแบบนั้น
" เสียงดูเหนื่อยนะคุณ ไปพักเหอะ "
" อื้อ พรุ่งนี้คุยกันใหม่ "
อ้าวนั่นใครจ้ำเร็ว ๆ มาที่รถ .... อ้อ พ่อยอดขมองอิ่มของพี่อุ่นนี่เอ๊งงงงงง
หญิงสาวเปิดประตูรถลงมา มองน้องชายที่ยังแต่งองค์ครบไม่เปลี่ยนเสื้อผ้าทั้งที่เย็นแล้ว ขุ่นพระ ไทด์ก็ยังไม่ถอดด้วยซ้ำ ... อะไรกันวา
" ไงจ๊ะคุณเธอ วันนี้กลับบ้านได้ "
" แล้วนี่อะไรเสื้อแสง ไม่เปลี่ยน "
แต่พอเห็นดวงตาเคร่งครึมปนคาดหวังของน้องชายก็ทำท่าจะหายสงสัย จะเรื่องอาไร้ มีอะไรอัพเดทเรื่องแฟนอีกสิ
" อ่ะ มีอะไรว่ามา "
มีอะไรมาปรึกอีกสินะ
" พี่แก้ว ... พี่อาทิตย์เขาชวนผมไปอยู่ด้วย "
" ฮื่อ .. หื้ออออออออออออออออออออ "
เดี๋ยว ๆ หญิงสาวคว้าแขนน้องชายมาเร็วไว เธอนิ่งคิดซักครู่ก่อนเอ่ยว่า
" ขึ้นไปคุยที่ห้องพี่ดีกว่า "
ข้าวเขิ้วเอาไว้ก่อน วันนี่พ่อกับแม่ไปงานเลี้ยง กุลก็อยู่กับนิล ไม่น่าจะมีใครมาเซอร์ไพรซ์แต่กันไว้ก่อนก็ดี
" แล้วเราคิดว่าไง "
เรื่องแบบนี้ต้องค่อย ๆ ตะล่อมถาม ดูท่าทางไม่ได้รื่นเริงอะไรเท่าไหร่ แสดงว่ามีอะไรในใจแน่
ก้องภพคิดย้อนไปถึงเมื่อวันก่อนที่พี่อาทิตย์ยื่นวัตถุสีเงินลงมาตรงหน้าเขา วูบแรก .... เขายอมรับเลยว่าตัวเองดีใจจนน้ำตาแทบจะหยดลงมาให้ได้อาย หัวใจก็พองฟูไปหมด ที่พี่อาทิตย์เต็มใจจะเดินร่วมทางกับเขา
" ผมดาวน์คอนโดไว้ "
" ยังไม่เรียบร้อยดีหรอกนะ คงต้องรอเก็บงานสักพัก "
" ดีนะ ที่เราสองคนจบวิศวะกันทั้งคู่ ก็พอจะมีความรู้ไปตรวจรับห้อง "
พี่อาทิตย์พูดอย่างอารมณ์ดี ว่าแล้วเจ้าตัวก็ควักแบบ แล้วก็แคตตาล็อกเฟอร์นิเจอร์ มากางตรงหน้า
" คุณชอบแบบไหนล่ะ "
" ผมว่าคุณน่าจะชอบสไตล์โมเดิร์น ๆ minimalist ไรงี้นะ เพราะดูจากห้อง "
อาทิตย์กวาดตามองรอบ ๆ ห้องที่เทียวเข้าเทียวออกมานานหลายปี
" เจ้าระเบียบแบบนี้ ของน้อย ๆ น่าจะเหมาะสุด "
" แล้วพี่อาทิตย์ชอบแบบไหนล่ะครับ "
คนที่เพิ่งหาปากหาลิ้นของตัวเองพบไต่ถาม
" ผมเหรอ ... "
คนอายุมากกว่านิ่งคิด
" ไม่ตายตัวหรอกนะ แต่ที่บ้านผม ของเยอะ มีสนาม แล้วก็เลี้ยงหมาด้วย โกลเด้นตัวเบ้อเริ่ม ชื่อนกยูง "
" เคยเล่าให้ฟังแล้วนี่ "
" ผมเลยชอบอะไรที่มัน cozy นิด ๆ อบอุ่น ๆ "
แต่พอคิดได้ว่ามันน่าจะตรงข้ามกับกับสไตล์ของคนที่นั่งนิ่ง ๆ อยู่ตรงหน้า ก็เลยรีบบอก
" แต่ผมไม่เรื่องมากนะ คุณชอบแบบไหน ผมก็ชอบแหละ "
แล้วแบบนี้เขาจะทำอะไรได้ล่ะ ก้องภพคิด จะทำอะไรได้นอกจากยิ้มอย่างเอ็นดูและโอนอ่อนผ่อนตามไป
" แต่ .... "
เกดแก้วฟังที่น้องชายเล่าแล้วก็พอจะมองปัญหาออกได้นิด ๆ
" เรากังวลว่ามันเร็วไปใช่ไหม ? "
หญิงสาวรู้นิสัยน้องชาย ถึงจะเป็นคนที่ค่อนข้างเด็ดเดี่ยว ลองตัดสินใจแล้วก็ก็คือตัดสินใจ แต่ก้องภพเป็นคนที่มองภาพกว้างเสมอ
" พี่แก้ว ... คบกันมันเป็นเรื่องของคนสองคน "
" แต่จะอยู่ด้วยกัน ผมว่ามันเป็นเรื่องของสองครอบครัว "
" สังคมมองยังไงผมไม่แคร์นะพี่ แต่ถ้าเป็นครอบครัวผมแคร์ "
ก็ว่าอยู่ถ้าคนในครอบครัวไม่ bless โดยนิสัยของทั้งคู่ ... คงอยู่ด้วยกันอย่างไม่สบายใจนัก แล้วความไม่สบายใจนี่แหละมันจะกลายเป็นชะนวนให้เกิดอะไรต่อมิอะไรมากมายทีเดียว
" ก้องดีใจนะพี่แก้ว ก้องไม่กลัวด้วยว่าก้องจะต้องเจออะไร "
" แต่พอก้องมาคิดดูแล้ว ... ก้องว่าทั้งก้อง ทั้งพี่อาทิตย์ยังไม่ stable พอที่จะอยู่อย่างชีวิตคู่ "
" ก้องไม่ได้หมายถึงว่าเราจะเปลี่ยนไป เพราะคนเราก็เปลี่ยนกันทุกวัน ก้องว่าก้องเองยังผ่านชีวิตมาไม่พอ "
" โดยเฉพาะที่เราเป็นคู่ผู้ชายกับผู้ชายแบบนี้ "
เกดแก้วถอนหายใจยาว ... โล่งอยู่อย่างที่มันรู้จักคิด ไม่ได้ดีใจจนกระทั่งมองไม่เห็นความเป็นจริงที่จะถาโถมตามมาจากการตัดสินใจ โล่งใจที่น้องชายโตพอที่จะหาหนทางต่อสู้ปัญหาไม่ใช่ยอมแพ้
" แล้วเราคิดจะทำยังไง ? "
จริง ๆ ก็พอรู้แหละ ด่านแรกก็คงที่ม่อนแจ่ม .... จนบัดนี้เธอก็ยังสองจิตสองใจนะ จะตามน้องไปดี หรือ ไม่ไปดี ใจจริงก็อยากให้มัน settle เรื่องนี้ด้วยตัวเอง มากกว่าจะยื่นมือเข้าไปช่วยเหมือนที่ผ่านมา ถ้าตัดสินใจแล้วว่าจะอยู่ร่วมกัน
" พี่อาทิตย์บอกคุณแม่เขาไปแล้วว่าจะพา "แฟน" ไปม่อนแจ่ม "
" ผมไม่ทราบเลยว่ามันจะออกมาเป็นยังไง "
" ผมรู้ว่าพี่อาทิตย์เขาพร้อมนะพี่แก้ว แต่สิ่งที่ผมไม่รู้คือ "ครอบครัว" ทางนั้นเขาจะพร้อมด้วยรึเปล่า "
นี่แหละคือสิ่งที่ฉันคิดเหมือนกัน เจ้าเด็กคนนั้นตัดสินใจช้า แต่พอตัดสินใจทีแล้วก็ "เปรี้ยง" เหมือนฟ้าผ่าเลยทีเดียว แล้วแม่มก็โคตรโชคดีที่ดันเจอแต่กลุ่มคนที่เข้าใจ แต่คราวนี้ไม่รู้ว่าจะยังไงนี่สิ
" แล้วก้องคุยกับอุ่นเรื่องนี้รึยัง "
" ยังเลยพี่แก้ว ก้องไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นพูดตรงไหน "
" เรื่องแบบนี้มันละเอียดอ่อน ก้องรู้ว่ามันฟังดูซ้ำซาก "
ก้องภพเอ่ยด้วยน้ำเสียงค่อนข้างกังวล
" แต่เรื่องแบบนี้มันเกิดในครอบครัวใครก็ยากทั้งนั้น ดูเหมือนพี่อาทิตย์จะเชื่อมั่นมาก ๆ ว่าจะไม่เป็นไร "
" นี่ก้องไม่ได้ตีโพยตีพายนะพี่แก้ว ก้องคิดตามสภาพจริง ๆ ที่มันจะเป็น "
" สิ่งที่ก้องไม่อยากให้เกิดที่สุดคือการที่ครอบครัวจะต้องมาขัดแย้งกัน "
ชายหนุ่มถอนหายใจยาว
" พูดไปก็เหมือนเราไม่มั่นใจในตัวเขา กับ ครอบครัวเขา "
" น้อยใจง่ายอยู่ด้วยรายนั้น "
ท่าทางจะไม่ดีแล้วแฮะ
" ถ้างั้นให้พี่ไปด้วยไหมล่ะ ม่อนแจ่มน่ะ "
ก้องภพก้มหน้าลงคิดก่อนเรียบเรียงคำตอบที่ไตร่ตรองมาดีแล้ว
" ก้องคิดเหมือนพี่แก้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องของก้องกับพี่อาทิตย์ ก็ควรจะเป็นเราสองคนที่แก้ปัญหานี้ "
" ถ้าให้พี่แก้วอยู่ด้วยตลอดก็เหมือนเด็กไม่ยอมโต ถ้าก้องรักจะอยู่กับพี่อาทิตย์จริง ด่านนี้ก็เป็นด่านแรกที่ก้องต้องออกบินด้วยตัวเอง "
ดีมาก .... น้องรัก หญิงสาวเอื้อมมือไปลูบเรือนผมนิ่ม ๆ ของน้องชายอย่างเอ็นดู
" แล้วก้องจะทำยังไง คุยกับอุ่นมันก่อนไหม "
" ก้องคงต้องดูสถานการณ์แล้วค่อยตะล่อมคุยไปอ่ะพี่ "
ถึงจะไม่แนะนำอะไรเลย หากในใจก็คิด .... ยังไงเสียขาเผือก เอ๊ย ด้วยความเป็นพี่สาวมันก็ต้องมีทริคมีอะไรบ้างล่ะน่า
สมองของเกดแก้วคิดอย่างเร็วไว เรื่องแบบนี้จะสืบข่าวจากใครถ้าไม่ใช่ ... บางคนที่อยู่เชียงใหม่
ใครเปิดมาแล้วงงว่านี่อะไร จะบอกว่ามันคือ fanfic นะฮะ
ตามนี้ฮ่ะ
การเปิดตัวพี่อาทิตย์แบบเป๊ะปังอลังเว่อร์ของก้องภพ
http://pantip.com/topic/35799878
Spin-off ของพี่แก้ว
http://pantip.com/topic/35869080
ป.ล. มาตามความว่างนะฮะ ไปม่อนแจ่มกันฮะ