ผมชอบผู้หญิงอยู่คนนึง แต่ไม่กล้าเข้าไปคุยกับเขามีวิธีบ้างมั้ยครับ

ผมเป็นผู้ชายคนนึงที่ไม่เชิงว่าขี้อายเลยไม่กล้านะครับแต่เพราะว้าผมเป็นเด็กข้อนค่างเกเร ก็ตามประสาเด็กช่างอะนะครับ แต่เพราะผู้หญิงคนนี้เธอเป่นนางฟ้า เธอไม่ใช่นางฟ้าที่มีรูปลักษ์สระสวยเหมือนในนิยายที่เคยอ่านมา เธอสวยกว่านั้นทั้งกริยาวาจาและท่าทางที่อ่อนหวานเป่นกุลสตรีในฝันของใครหลายๆคน ผมจำได้ครั้งแรกที่ผมมองเธอ เธอก็เป่นแค่ผุ้หญิงธรรมดาคนนึง ไม่ได้วิเศษแต่อย่างใด แล้ววันนั้นเธอเดินชนเด็กผุ้ชายอายุราวๆ4ขวบที่กำลังถือไอติมแท่งตกหล่นลงพื้นแล้วเธอก็พาเด็กคนนั้นไปซื้อไอติมให้ใหม่ เป่นความผระทับใจครั้งแรกที่ผมมีต่อเธอ เธอเรียนมหาลัยมาเช่าแฟลตอยุ่ตึกเดียวกับผมเธออยุ่เพื่อนรูมเมทกันแค่2คนผมจะคอยรอเวลาตอนเธอเลิกเรียนกลับมาเพื่อให้ได้เห่นหน้าเค้า เฟมือนเป่นโรคจิตยังไงไม่รุ้ ทุกครั้งที่เจอหน้าเธอปากของผมมันจะฉีกยิ้มกว้างมากตอนเธอหันมามองหน้าผมแทบหุบไม่ทันเลย คือ ผมไม่ทราบด้วยซ้ำว่าเธอชื่ออะไร แต่ผมกลับหลงรักเธอโดยไม่มีข้อแม้คุณเคยเป่นมั้ยพอเวลานึกถึงหน้าคนที่เราแอบชอบจะยิ้มออกมาเองอัตโนมัติ ผมเป่นเด็กช่างที่ชอบไล่ตีกับต่างสถาบันประจำไม่เคยกลัวใครกล้าลุยกล้าฟัดไม่กลัวตาย แต่กับผุ้หญิงคนนี้หัวใจผมหวั่นไหวทุกครั้งเหมือนตอนที่วิ่งหนีตีนครั้งแรกเลย อ้อนี้ไม่ใช่รักแรกนะครับแต่รักที่ผ่านๆมาขอฃผมไม่เคยอยุ่ได้นานเกิน3เดือนทั้งๆที่ผมก็คอยตามเอสฝจใส่ไปรับส่งทุกครั้งแต่คงเพราะผุ้หญิงพวกนี้แค่อยากจะมีใครสักคนแก้เหงาหรือคั้นเวลาเจอใครที่หล่อกว่าก็เปลี่ยนใจไป
เพราะส่วนมากผุ้หญิงพวกนี้ผมรุ้จักได้ก็ตามร้านเหล้าตามผับตามบาร์คงเป่นสาเหตุที่พวกเค้าทิ้งผมไป ตอนนี้ผมไม่มีแฟนหรือสัมภัสใครมาแล้ว 3 เดือนแต่ผมมั่นใจว่าไม่ใช่เพราะความเหงาแน่ๆ ทุกคนครับได้โปรดช่วยผมด้วยเถอะครับหาทางหรือแนะนำวิธีที่จะพิชิตใจนางฟ้าองค์นี้ที ผมไม่เคยอ้อนวอนขอร้องใครมาเลยในชีวิตนี้ ผมไม่รุ้จะพึ่งใครไอ้พวกเพื่อนผมก็มีแต่แนะนำแบบว่าทางที่ไม่ดีน่ะครับ คงเพราะเธอเป่นคนดีเกินไปจิงๆสำหรับผมเลยไม่กล้าที่จะเข้าไปคุยกับเธอเพราะปกติผมหน้าด้านอยุ่แล้วด้วย ขอบคุณตรงนี้เลยละกันนะครับสำหรับคำแนะนำ