เราคิดมากไปเองหรือเปล่า?

คือว่าเรารู้สึกไม่ไว้ใจใครแม้แต่พี่น้องด้วยกันค่ะ รู้สึกระแวงไปหมด ที่เรารู้สึกอย่างนี้เป็นเพราะคนในบ้านด้วยกันโดยเฉพาะพี่สาวกับน้องชอบขโมยของเราไป เมื่อก่อนก็แค่เอาไปซ่อนแกล้งเราแต่หลังๆชอบเอาของเราไปแล้วบอกไม่รู้อยู่ไหนสักพักเขาก็หยิบของที่เรามั่นใจว่านั่นคือของที่เราบอกเขาว่าหายไปออกมาใช้แล้วบอกว่า "ของอยู่ในมือใครมันก็ของคนนั้น" เวลาเราจะขอของคืนก็รุมหยิกเราพูดจาดูถูก เวลามีปัญหาอะไรก็จะบอกว่าเป็นเพราะเรา และทุกครั้งที่เราบอกของหายก็ไม่ช่วยหากลับยืนหัวเราะใส่ถ้าเราเผลอร้องไห้เขาก็จะสมน้ำหน้าเรา พักหลังเป็นบ่อยจนรู้สึกกลัวการกลับบ้านยิ่งเวลามหาวิทยาลัยปิดพี่สาวจะกลับมาบ้านเรายิ่งกลัวเวลาเลิกเรียน(ตอนนี้เราอยู่ม.ปลายนะคะ)เวลาอยู่บ้านตอนพ่อแม่ให้พี่สาวหรือน้องสาวช่วยงานบ้านเขาจะใช้เราให้เราทำ ถ้าไม่ทำก็เอาเล็บจิกแถวในเสื้อจนเลือดออกจะจิกจนกว่าเราจะทำให้ ถ้าเรื่องถึงหูพ่อแม่จนพวกเขาโดนดุพอละสายตาพพี่กับน้องจะรุมเราถ้าเบาหน่อยก็ด่า ไม่ก็ตีเรา แต่เพราะเขาเป็นพี่น้องพ่อแม่เดียวกันเลยคิดว่าแค่หยอกเล่นเลยทน แต่ตอนนี้เราระแวงทุกอย่างไปหมดแล้ว เราควรทำยังไง จะบอกพ่อแม่ก็กลัวโดนตีอีก