มีใครเลิกกับแฟนเพราะเอาเวลาเค้ามามากเกินไปมั้ยคะ

สวัสดีค่ะ อยากจะมาเล่าแบ่งปันประสบการณ์ความรักที่เกิดขึ้นกันนะคะ ใครมีประสบการณ์แบบเดียวกันก็เข้ามาคุยกันได้นะค้าา
เราใช้เวลา 6 เดือนเพื่อลืมความรักที่เกิดขึ้นแค่ 2 เดือน ถึงตอนนี้ก็ยังลืมไม่ได้

คบกับแฟนมา2เกือบ3เดือนค่ะ ตอนแรกทุกอย่างก็ปกติดี จนวันนึงเราได้รู้เรื่องบางอย่างของเค้ากับแฟนเก่าของเค้า สำหรับผู้หญิงก็ถือว่าเลวร้ายนะคะ เราก็ยอมรับแหละว่าเสียใจ แต่ทำไงได้ มันผ่านมาแล้ว

ตอนนี้เรากับแฟนเก่าเค้าก็ถือว่าสนิทอยู่ค่ะ แฟนเก่าเค้านิสัยดีมากเลยนะคะ เค้าบอกว่าถ้าบอกไปแล้วอะ อย่าเลิกกันนะ ตอนแรกเค้าก็ไม่อยากบอก เพราะกลัวว่าเรารับไม่ได้ // เราก็โอเค ไม่เป็นไร มันผ่านมาแล้ว เรารับได้ เพราะเรารักคนนี้มากๆคะ เคยมีแฟนมาหลายคนเหมือนกัน แต่ไม่มีมีใครเหมือนคนนี้ ก่อนที่จะเลิกกัน ก็มีทะเลาะกันบ้างอะไรบ้างตามปกติค่ะ ทีนี้ ตอนใกล้ๆวันที่จะเลิก เราก็รู้ว่าเค้าคุยกับรุ่นพี่คนนึง  แต่เค้าบอกว่าคุยแบบพี่น้อง เราก็ด้วยความเชื่อใจ เราก็โอเคคะ

อันนี้บอกไว้นะ ว่าก่อนคบเรา เค้ามีแฟนอยู่แล้ว ก็คือแฟนเก่าที่บอกไปข้างบนนั่นแหละค่ะ แล้วเราก็ทักไปหาเค้า เพราะว่าจำหน้าได้ว่าเหมือนเพื่อนสมัยอนุบาล ก็คุยกันไม่กี่คำ ก็ใช่คะ เคยอยู่ห้องเดียวกันสมัยอนุบาล ก็พอได้เรื่องก็จบไป พอวันต่อมาเค้าก็ทักมาค่ะ ตอนนั้นไม่รู้ว่าเค้ามีแฟนอยู่แล้วนะคะ เค้าก็ทักมมาในไลน์ เอาไลน์เรามาจากไหนไม่รู้ น่าจะเอามาจากเพื่อนที่รู้จักเราอีกทีค่ะ แต่ตอนที่เค้าทักไลน์มาเราก็เห็นปกเค้ามันเป็นปกคู่อะคะ แต่ไม่ได้ถามอะไรเค้า ก็คุยปกติ ถามมาก็ตอบ รู้อีกทีเค้าก็ขอเราเป็นแฟนแล้ว ไม่รู้ว่าเลิกหกับแฟนเก่าตอนไหนนะคะ ตอนแรกที่เค้าขอเราเป็นแฟน คุยกันแค่เดือนกว่าๆเองค่ะ เป็นช่วงซัมเมอร์ (เราย้ายมาเรียนโรงเรียนใหม่ค่ะ เค้าก็อยู่โรงเรียนนี้) ตอนแรกที่เค้าขอเรายังไม่ได้รู้สึกชอบหรืออะไรเลยนะคะ เพราะพึ่งคุยกัน เราก็โอเคๆไป รู้ตัวอีกทีก็เลิกกันไม่ได้แล้ว

มาถึงตอนใกล้เลิกนะคะ เค้าก็คุยกับรุ่นพี่คนนึง เหมือนที่บอกไปอะคะ แล้วปกติเราขอทรสเค้าจะให้ตลอด แต่หลังๆเค้าเปลี่ยนไป เข้าใจนะคะอาการคนกำลังจะนอกใจ แล้วเราก็งี่เง่าช่วงหลังๆมีอาทิตนึงที่ร้องไห้ทุกวัน ก็ไม่ใช่เพราะใครหรอกค่ะ รู้ๆกันอยู่ เราก็บ่นว่าเราเหนื่อยแล้ว เราดูแลเค้าทุกอย่าง ทำไปก็เหมือนไม่ทำอะคะ

ลืมบอกไปคะ เค้าติดบุหรี่ ติดเพื่อน หลายคนคงเข้าใจนะคะ เด็กวัยรุ่นก็คงปกติ // ก็เลิกด้วยสาเหตุงี่เง่า แล้วเราก็เอาเวลาเค้ามามากไปแหละคะ เพราะเราชอบชวนเค้าไปเที่ยวบ่อยๆ แต่เค้าติดเพื่อนมากกว่า อันนี้เลิกครั้งแรกค่ะ ตอนเช้านะค่ะวันที่ 16 เราก็ง้อนะคะเพราะรักเค้ามาก ยอมทุกอย่างเลยจริงๆ เราว่าผู้หญิงหลายคนคงเคยเป้นนะคะ ยอมเป็นของตาย เพื่อรักษาเค้าไว้ แต่ทำไงได้ สุดท้ายเค้าก็ไปอยู่ดี ตอนคบกับเราเราขอให้เค้าเลิกบุหรี่ เค้าก็ทำให้ได้นะคะ แล้วหลังๆที่ทะเลาะกันบ่อยเค้าก็บอกว่าเค้าเครียดเค้าขอดูด เราก็โอเค จริงๆก็ไม่อยากให้ดูดหรอกค่ะ อยากให้เลิกขาดเลยด้วยซ้ำ แต่เราก็เข้าใจคนติดนะคะ กลับมาคบครั้งนี้เหมือนเราเป็นตัวอะไรไม่รู้ เราต้องยอมเค้าทุกอย่าง ขัดอะไรเค้าไม่ได้เลยคะ เพราะรู้ว่าต้องเลิกแน่ๆ เราก็ยอมทุกอย่าง เพราะขอแค่ได้มีเค้าอยู่ไม่ไปไหนก็พอแล้ว // ที่กลับมาคบได้เพราะมิสที่รร.ช่วยคุยให้ค่ะ มิสก็บอกว่าคุยกันดีๆ แล้ววันนั้นทั้งวัน (16)เราก็ไปโรงเรียนตามปกติ แต่เราก็เครียดเรื่องเค้ามากๆ  เค้าบอกเลิกตอนเช้าในไลน์นะคะ ว่าเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมดีกว่า เราก็บอกไปคุยที่โรงเรียนๆได้มั้ยอย่าพึ่งเลิกได้มั้ย เค้าก็โอเคๆ พอคุยที่โรงเรียน ก็ไม่ต่างกันอะคะ เค้าขอเป็นเพื่อนแบบเดิม เค้าอยากมีอิสระ เหมือนเค้าอึดอัดตลอดเวลาที่เค้าอยู่กับเราเค้าไม่มีความสุขเลย สุดท้ายก็ตกลงว่าเลิก แต่เรารู้สึกเหมือนเดิมตลอด วันนั้นตอนเย็นปวดหัวมาก ก็เลยขอกลับบ้าน แล้วเรานอนอยู่บ้านเราก็คิดถึงเค้าตลอด เราก็เลยกลับมาโรงเรียนอีกครั้ง เอาของมาให้ จริงๆเป็นของขวัญวันเกิดค่ะ เราเตรียมทุกอย่างไว้อย่างดี วาดผังห้องนอนเค้า ทำทุกๆอย่าง คือถ้าไม่ทะเลาะกันก็จะดีกว่านี้  พอเราเอาของมาให้ แล้วก็มีรูปที่ถ่ายด้วยกัน เค้าก็กลับมาแหละค่ะ น่าจะเห็นใจไม่ก็สงสาร

เลิกกันอีกครั้งวันที่ 20 คบต่อไปได้แค่ 4 วันสุดท้ายก็กลับมาเป็นเหมือนเดิม เค้าก็เหมือนเดิมแหละคะ คนมันจะไป เค้าบอกว่าเค้ายังไม่มีใครใหม่ตอนนี้แน่นอน ละเค้าก็บอกว่าเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมดีกว่า เข้าใจค่ะว่าคนหมดรักแล้ว มันเป็นเพื่อนได้ แต่เรายังรักเค้าอยู่ จะให้กลับไปเป็นแบบเดิมไม่ได้หรอกค่ะ

ก็เลิกกันไป แต่เค้าก็ยังคุยกับรุ่นพี่คนนั้นอยู่นะคะ เราก็เลยทักไปคุยกับรุ่นพี่คนนั้นถามว่ายังคุยกันอยู่เปล่า พี่เค้าก็บอกว่า เลิกคุยไปแล้ว เพราะมันโกหกพี่ว่าคุยกับพี่คนเดียว แต่จริงๆมันคุยอยู่กับอีกคนด้วย ที่อยู่ห้องเดียวกัน ก็ได้ข่าวมาแค่นี้ก็ไม่ได้อะไร รู้อีกทีก็คบกันแล้วกับเพื่อนในห้อง

ตอนนี้ก็เลิกกับเค้ามาครึ่งปีแล้ว เคยเป็นกันมั้ยคะ เลิกกับคนที่คุณรักมากๆแล้วก็รักใครไม่ได้อีกเลย ไม่ใช่ปิดกั้นตัวเองนะคะ เปิดใจแล้ว ก็มีคนเข้ามาคุยด้วย แต่ยังไงก็ไม่มีใครที่เหมือนเค้า เค้าเป็นคนแรกของเราในหลายๆเรื่อง ไม่คิดเลยว่าจะเลิก เค้าเป็นแฟนคนแรกที่เราอยากใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันไปถึงแต่งงานเลย เราว่าเราฝันไปไกลแหละค่ะ ความรักในวัยเรียนก็เหมือนจุดเทียนกลางสายฝน ไม่นานก็ดับ แต่เราเชื่อนะคะ ถ้าพรมลิขิตมีจริง มันก็อาจจะมีโอกาสได้กลับมาคุยกันอีก ทุกวันนี้ก็ยังคิดถึงเค้าอยู่ตลอด คอยฝันถึงอยู่ประจำ ทุกครั้งที่เราเศร้าคิดถึงเค้า ก็จะมีเพื่อนคอยปลอบอยู่ตลอดว่าเดี๋ยวก็ลืมได้ เข้าใจค่ะว่าเดี๋ยวก็ลืมได้ ก็อยากลืมให้ได้นะคะ จะได้ไม่ต้องคิดมาก แต่ก็ไม่อยากลืมความทรงจำที่เคยผ่านอะไรๆมาด้วยกันหลายๆอย่าง ถึงมันจะเป็นแค่เวลาสั้นๆ 2 เดือน แต่มันก็มีความหมายสำหรับเรามากๆ เราเองก็ยังกลัวอยู่เหมือนกัน กลัวว่าวันนึงจะลืมเเรื่องของเรา ว่าเราเคยผ่านอะไรมาด้วยกันบ้าง ตอนนี้ผ่านมา 6 เดือนเราก็ยังอยู่กับเพื่อน ชีวิตก็ปกติดี แต่มันก็จะแค่เหงาๆหน่อย ปลอบคนอื่นได้ตลอดนะคะ แต่ไม่เคยปลอบตัวเองได้เลย ทุกวันนี้ก็ไม่ได้คุยกันแล้ว แต่เรายังรู้สึกเหมือนเดิมทุกอย่าง ทุกวันนี้แค่เห็นเค้ายิ้มได้มีความสุขก็พอแล้วคะ ดีใจนะคะที่เห็นเค้ามีความสุขถึงความสุขนั้นจะไม่ไดั้เกิดขึ้นกับเรา

สุดท้าย เป็นกำลังใจคนที่ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้นะคะ ลืมไม่ได้ก็ไม่ต้องลืม ถ้าเราทนเห็นเค้ามีความสุขกับคนใหม่ของเค้าได้ก็ทนต่อไปคะ สู้ๆนะคะ คิดว่าทุกคนเคยผ่านจุดๆนี้มาแล้วทุกคน ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ นี้เป็นกระทู้แรก พิมตกหล่นหรือใช้คำผิดยังไงก้ขอโทษด้วยนะคะ

ใครมีประสบการณ์คล้ายๆกันก็มาแชร์ได้น้ะค้าาา ☺
สุดท้ายแล้วววว ขอฝากเพจไว้ด้วยนะคะ
https://www.facebook.com/Hurt-room-214046395421917/
เข้ามาปรึกษาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นมาคุยกันได้นะคะ เราจะอยู่เคียงข้างทุกคนเอ๊งงงงง ♥