ขอเกริ่นนำก่อนนะ คือเราเลิกกับแฟนเก่ามานานเเล้ว แต่ก็ยังติดต่อกันตลอด
จนตอนนี้จะเข้าปีที่ 7 แล้ว ที่ผ่านมาเราก็มีแฟนบ้าง เค้าก็คุยกับคนอื่นบ้าง
แต่เราก็ยังติดต่อกันตลอด เรียกว่าคุยกันได้ทุกเรื่อง สนิทกันมากๆ
ตอนแรกเราตกลงกันไว้ว่าคุยกันในฐานะพี่น้องเเต่นานๆไป เราคิดว่ามันไม่ใช่เเล้ว
พี่น้องกันไม่น่าจะคุยกันทุกวันขนาดนี้ เราสับสนกับความรู้สึกตัวเอง
มาสักพักเเล้ว คิดว่าขาดเค้าไม่ได้ ไม่อยากให้เค้าไปไหน อยากให้คุยกันเเบบนี้ไปเรื่อยๆ
พอรู้ว่าเค้าคุยกับใครก็น้อยใจ ไม่อยากให้เค้าทำแบบที่ทำให้เรากับคนอื่น
เห็นเค้าสนิทกับใครก็เก็บมาน้อยใจเอง เวลาเค้าไม่ตอบหรือตอบช้า
ก็จะคิดว่าเค้าคุยกับคนอื่นอยู่ มีความรู้สึกว่าหวงเค้า
ไม่รู้ว่าเพราะความผูกพันธ์หรือว่าเรารักเค้าที่ทำให้เรารู้สึกแบบนี้.
เราไม่ได้สัมผัสความรู้สึกเวลารักใครสักคนมานานเเล้ว
เลยไม่มั่นใจ ไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกอะไรอยู่ จะให้บอกเค้าไปว่ารักเค้า
ก็กลัวมันจะไม่ใช่แบบนั้นจริงๆ
วันนี้ไปเห็นเค้ากลับบ้านกับคนอื่นมา
ยอมรับว่าเสียใจมาก ร้องไห้เลยค่ะ
มีใครรู้บ้างว่าที่เรารู้สึกอยู่ตอนนี้มันคืออะไร?
จนตอนนี้จะเข้าปีที่ 7 แล้ว ที่ผ่านมาเราก็มีแฟนบ้าง เค้าก็คุยกับคนอื่นบ้าง
แต่เราก็ยังติดต่อกันตลอด เรียกว่าคุยกันได้ทุกเรื่อง สนิทกันมากๆ
ตอนแรกเราตกลงกันไว้ว่าคุยกันในฐานะพี่น้องเเต่นานๆไป เราคิดว่ามันไม่ใช่เเล้ว
พี่น้องกันไม่น่าจะคุยกันทุกวันขนาดนี้ เราสับสนกับความรู้สึกตัวเอง
มาสักพักเเล้ว คิดว่าขาดเค้าไม่ได้ ไม่อยากให้เค้าไปไหน อยากให้คุยกันเเบบนี้ไปเรื่อยๆ
พอรู้ว่าเค้าคุยกับใครก็น้อยใจ ไม่อยากให้เค้าทำแบบที่ทำให้เรากับคนอื่น
เห็นเค้าสนิทกับใครก็เก็บมาน้อยใจเอง เวลาเค้าไม่ตอบหรือตอบช้า
ก็จะคิดว่าเค้าคุยกับคนอื่นอยู่ มีความรู้สึกว่าหวงเค้า
ไม่รู้ว่าเพราะความผูกพันธ์หรือว่าเรารักเค้าที่ทำให้เรารู้สึกแบบนี้.
เราไม่ได้สัมผัสความรู้สึกเวลารักใครสักคนมานานเเล้ว
เลยไม่มั่นใจ ไม่รู้ว่าตัวเองรู้สึกอะไรอยู่ จะให้บอกเค้าไปว่ารักเค้า
ก็กลัวมันจะไม่ใช่แบบนั้นจริงๆ
วันนี้ไปเห็นเค้ากลับบ้านกับคนอื่นมา
ยอมรับว่าเสียใจมาก ร้องไห้เลยค่ะ