สวัสดีค่ะทุกคน ที่อ่านกระทู้นี้นะ
เราไม่เคยเขียนกระทู้พันทิปมาก่อนเลย ครั้งแรกเลย
เราจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเราให้ฟัง เป็นเรื่องหลอนๆที่เกิดขึ้นกับตัวเราเอง
ใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ เพราะตัวเราเองส่วนนึงก็ไม่ได้คิดว่ามีอยู่จริง บางคนอาจจะสงสัยว่าแล้วมาเล่าทำไม
ตรงๆนะ ว่าง ช่วงนี้สอบ
เรื่องมันก็เกิดขึ้นประมาณได้หลายเดือนละ(มือเย็นๆเลยจะเล่าแล้วก็แบบหยองๆ)
ครั้งที่1: ช่วงประมาณเดือน กันยายน วันนั้นเราเรียนเสร็จก็กลับมาที่หอพัก (เป็นหอพักมหาวิทยาลัยค่ะ) เวลาประมาณบ่ายสอง บ่ายสาม
ก็นอนเล่นโทรศัพท์ไปซักพักก็หลับไป ก็ฝัน ในความฝันนั้นเหมือนเราอ่ะเดินที่ไปบ้านตัวเองที่เป็นบ้านสวน ซึ่งระหว่างทางก็ไปเจอบ้านเก่าๆหลังหนึ่ง
ในความจริงคือบ้านหลังนี้มันไม่มีอยู่จริงนะ มันโผล่มาในความฝัน เราก็ไปกับพี่ๆน้องๆเรานี่แหละ แล้วอะไรดลใจไม่รู้ ก็ชวนๆกันเข้าไปในบ้านหลังนั้น
(จำรายละเอียดได้ไม่ดีนะ เพราะว่าตอนตื่นมาเราก็พยายามไม่ใส่ใจอ่ะ แบบไม่เชื่ออะไรแบบนี้) ก็เจอผู้หญิงแก่ๆคนนึง แล้วมันก็มีความรู้สึกเหมือนตัวเองโดนกดเข้าไปข้างในอ่ะ ในตัวของตัวเองอีกทีหนึ่ง แล้วก็มีอีกคนมาอยู่ในตัวเองมันแบบ วืบบ เข้าไปอ่ะ คือเรารับรู้ทุกอย่างนะ แต่เหมือนตัวเองนั่งอยู่ข้างในเหมือนนั่งฟังอยู่ข้างในอีกที แล้วคนที่เข้ามาอ่ะ นางก็หัวเราะแบบเสียงดังมาก เสียงน่ากลัวๆ เราก็ตกใจไง หมือนพยายามสู้ออกมา ก็เลยหลุดออกมา แล้วไม่ทันถึงวินางก็เข้ามาอีก อารมณ์เดิม วืบเข้าไป แต่รอบนี้นางร้องไห้ แล้วบอกช่วยด้วยๆ เป็นประมาณนี้สามรอบ เราก็ตกใจสะดุ้งตื่นมา ก็ประมาณเกือบจะทุ่มละ ห้องมืดเลย ความรู้สึกตอนนั้นมันงงๆ แล้วก็คิดแค่ว่าฝันอะไรของกูเนี่ย แล้วก็เดินไปเปิดไฟ เมทก็กลับมาพอดี(มีเมท2คน) ก็เล่าให้เมทฟัง เมทก็ตกใจ แต่ก็ไม่ได้อะไรกันมาก คือเราไม่เก็บมาคิดเพราะมันแค่ฝันอ่ะ
ยกที่2
ผ่านไปประมาณหนึ่งอาทิตย์มั้งมันก็รู้สึกว่ามีอะไรดลใจให้ไปใส่บาตร (เป็นคนชอบใส่บาตรนะ แต่ไม่บ่อย ไม่ตื่น)
ในคืนก่อนจะไปใส่บาตร เราก็รู้สึกแบบต้องไปใส่บาตรนะพรุ่งนี้ ก็คิดในใจประมาณว่าถ้าเธออยากให้เราไปใส่บาตรให้ก็ปลุกนะ ฉันไม่ค่อยตื่นหรอก
ไม่คิดหรอกนะว่าจะมีอะไร คิดก่อนนอนด้วยซ้ำว่าพรุ่งนี้ไม่ตื่นแน่ๆ นอนตี1
ก็นอนไป ปรากฏว่าตอนเช้ามันตื่นอ่ะเธอ ตื่นเจ็ดโมง ก็เลย เอาวะตื่นก็ไปใส่ (มันเหมือนเราพูดไว้แล้วอ่ะ ว่าให้ปลุก
มีจริงๆไม่จริงไม่รู้แต่ตื่นมาแล้วก็ทำละกัน) อาบน้ำ แต่งตัว กว่าจะเสร็จก็ปาไปเกือบ8โมงละนะ ก็รีบหยิบๆของออกจากห้อง
แล้วก็คิดในใจ(จะพูดออกมามันก็แปลกๆไหมล่ะ)ว่าเออ ลงไปก็ให้มีรถมารับเลยนะ ขี้เกียจรอ (รถมหาลัย ต้องไปใส่บาตรที่โรงอาหารมหาลัยเพราะพระบิณฑบาตรที่นั่น)
ตอนนั่งไปนี่คือคิดว่าคงไม่ทันพระแน่ๆเลย ไปถึงกว่าจะเดินไปถึงบาร์ แปดโมงกว่าไม่ทันพระแน่ๆ
ก็บอกไปว่า ถ้าต้องการให้ใส่บาตรให้จริงๆ(คือถ้ามีจริง) ก็ให้มีโอกาสละกันนะ เพราะมันสายแล้ว เราไปถึงมอซื้อของเสร็จก็แปดโมงกว่าแล้ว เดินไปยังไม่ถึงบาร์หรอก ก็เห็นคนรอถือข้าวของเหมือนรอจะใส่บาตร เราก็เอออ ทันเว้ย ก็รอไปประมาณแปดโมงครึ่งพระก็มาพอดี ก็ต่อแถวใส่บาตรกันไป
พอพระให้ศีล ให้พรเสร็จ พระก็บอกว่า "วันนี้สายมาก" ปกติเวลานี้ไม่ทันพระละนะ
แล้วก็เกิดอีกเหตุการณ์หนึ่ง ซึ่งเดี๋ยวเล่านะ
ปล. ใช่วิจารณญาณนะ เพราะตัวเราเองตอนนี้ก็เถียงกับตัวเองอยู่ว่าอาจจะแค่หลอนไป
ก็ถ้ามีคนอ่านก็คิดซะว่า อ่านเรื่องราวแปลกๆที่เกิดขึ้นกับคนๆนึงแล้วกัน
มาเล่าแก้เบื่อ ขี้เกียจอ่านหนังสือ ฝากความหวังไว้กับสิ่งที่มีอยู่ในหัว 555555 (อ่านแล้วนะหนังสือหน่ะ อ่านครบแล้ว)
เธอมีจริง หรือฉันแค่หลอนไป
เราไม่เคยเขียนกระทู้พันทิปมาก่อนเลย ครั้งแรกเลย
เราจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเราให้ฟัง เป็นเรื่องหลอนๆที่เกิดขึ้นกับตัวเราเอง
ใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ เพราะตัวเราเองส่วนนึงก็ไม่ได้คิดว่ามีอยู่จริง บางคนอาจจะสงสัยว่าแล้วมาเล่าทำไม
ตรงๆนะ ว่าง ช่วงนี้สอบ
เรื่องมันก็เกิดขึ้นประมาณได้หลายเดือนละ(มือเย็นๆเลยจะเล่าแล้วก็แบบหยองๆ)
ครั้งที่1: ช่วงประมาณเดือน กันยายน วันนั้นเราเรียนเสร็จก็กลับมาที่หอพัก (เป็นหอพักมหาวิทยาลัยค่ะ) เวลาประมาณบ่ายสอง บ่ายสาม
ก็นอนเล่นโทรศัพท์ไปซักพักก็หลับไป ก็ฝัน ในความฝันนั้นเหมือนเราอ่ะเดินที่ไปบ้านตัวเองที่เป็นบ้านสวน ซึ่งระหว่างทางก็ไปเจอบ้านเก่าๆหลังหนึ่ง
ในความจริงคือบ้านหลังนี้มันไม่มีอยู่จริงนะ มันโผล่มาในความฝัน เราก็ไปกับพี่ๆน้องๆเรานี่แหละ แล้วอะไรดลใจไม่รู้ ก็ชวนๆกันเข้าไปในบ้านหลังนั้น
(จำรายละเอียดได้ไม่ดีนะ เพราะว่าตอนตื่นมาเราก็พยายามไม่ใส่ใจอ่ะ แบบไม่เชื่ออะไรแบบนี้) ก็เจอผู้หญิงแก่ๆคนนึง แล้วมันก็มีความรู้สึกเหมือนตัวเองโดนกดเข้าไปข้างในอ่ะ ในตัวของตัวเองอีกทีหนึ่ง แล้วก็มีอีกคนมาอยู่ในตัวเองมันแบบ วืบบ เข้าไปอ่ะ คือเรารับรู้ทุกอย่างนะ แต่เหมือนตัวเองนั่งอยู่ข้างในเหมือนนั่งฟังอยู่ข้างในอีกที แล้วคนที่เข้ามาอ่ะ นางก็หัวเราะแบบเสียงดังมาก เสียงน่ากลัวๆ เราก็ตกใจไง หมือนพยายามสู้ออกมา ก็เลยหลุดออกมา แล้วไม่ทันถึงวินางก็เข้ามาอีก อารมณ์เดิม วืบเข้าไป แต่รอบนี้นางร้องไห้ แล้วบอกช่วยด้วยๆ เป็นประมาณนี้สามรอบ เราก็ตกใจสะดุ้งตื่นมา ก็ประมาณเกือบจะทุ่มละ ห้องมืดเลย ความรู้สึกตอนนั้นมันงงๆ แล้วก็คิดแค่ว่าฝันอะไรของกูเนี่ย แล้วก็เดินไปเปิดไฟ เมทก็กลับมาพอดี(มีเมท2คน) ก็เล่าให้เมทฟัง เมทก็ตกใจ แต่ก็ไม่ได้อะไรกันมาก คือเราไม่เก็บมาคิดเพราะมันแค่ฝันอ่ะ
ยกที่2
ผ่านไปประมาณหนึ่งอาทิตย์มั้งมันก็รู้สึกว่ามีอะไรดลใจให้ไปใส่บาตร (เป็นคนชอบใส่บาตรนะ แต่ไม่บ่อย ไม่ตื่น)
ในคืนก่อนจะไปใส่บาตร เราก็รู้สึกแบบต้องไปใส่บาตรนะพรุ่งนี้ ก็คิดในใจประมาณว่าถ้าเธออยากให้เราไปใส่บาตรให้ก็ปลุกนะ ฉันไม่ค่อยตื่นหรอก
ไม่คิดหรอกนะว่าจะมีอะไร คิดก่อนนอนด้วยซ้ำว่าพรุ่งนี้ไม่ตื่นแน่ๆ นอนตี1
ก็นอนไป ปรากฏว่าตอนเช้ามันตื่นอ่ะเธอ ตื่นเจ็ดโมง ก็เลย เอาวะตื่นก็ไปใส่ (มันเหมือนเราพูดไว้แล้วอ่ะ ว่าให้ปลุก
มีจริงๆไม่จริงไม่รู้แต่ตื่นมาแล้วก็ทำละกัน) อาบน้ำ แต่งตัว กว่าจะเสร็จก็ปาไปเกือบ8โมงละนะ ก็รีบหยิบๆของออกจากห้อง
แล้วก็คิดในใจ(จะพูดออกมามันก็แปลกๆไหมล่ะ)ว่าเออ ลงไปก็ให้มีรถมารับเลยนะ ขี้เกียจรอ (รถมหาลัย ต้องไปใส่บาตรที่โรงอาหารมหาลัยเพราะพระบิณฑบาตรที่นั่น)
ตอนนั่งไปนี่คือคิดว่าคงไม่ทันพระแน่ๆเลย ไปถึงกว่าจะเดินไปถึงบาร์ แปดโมงกว่าไม่ทันพระแน่ๆ
ก็บอกไปว่า ถ้าต้องการให้ใส่บาตรให้จริงๆ(คือถ้ามีจริง) ก็ให้มีโอกาสละกันนะ เพราะมันสายแล้ว เราไปถึงมอซื้อของเสร็จก็แปดโมงกว่าแล้ว เดินไปยังไม่ถึงบาร์หรอก ก็เห็นคนรอถือข้าวของเหมือนรอจะใส่บาตร เราก็เอออ ทันเว้ย ก็รอไปประมาณแปดโมงครึ่งพระก็มาพอดี ก็ต่อแถวใส่บาตรกันไป
พอพระให้ศีล ให้พรเสร็จ พระก็บอกว่า "วันนี้สายมาก" ปกติเวลานี้ไม่ทันพระละนะ
แล้วก็เกิดอีกเหตุการณ์หนึ่ง ซึ่งเดี๋ยวเล่านะ
ปล. ใช่วิจารณญาณนะ เพราะตัวเราเองตอนนี้ก็เถียงกับตัวเองอยู่ว่าอาจจะแค่หลอนไป
ก็ถ้ามีคนอ่านก็คิดซะว่า อ่านเรื่องราวแปลกๆที่เกิดขึ้นกับคนๆนึงแล้วกัน
มาเล่าแก้เบื่อ ขี้เกียจอ่านหนังสือ ฝากความหวังไว้กับสิ่งที่มีอยู่ในหัว 555555 (อ่านแล้วนะหนังสือหน่ะ อ่านครบแล้ว)