พ่อแม่ไม่ค่อยปล่อยให้เราไปเที่ยวกับเพื่อนบ้างเลย เพราะอะไรอะ??

ขอใช้คำว่าไม่ค่อยนะคะ เพราะเคยได้ไปต่างจว ค้างคืนกับเพื่อนประมาน 2ครั้ง ไปไหนตอนกลางคืน (หมายถึงนานๆทีนัดเจอเพื่อนสังสรรค์ ตามร้านข้าวหรือร้านเหล้า) บ้าง เราไม่ดื่ม ไม่เข้าผับ แม่ก็รู้ค่ะ แต่ว่ากว่าจะขอได้แต่ละครั้งนี้ยากเย็น ช่วงแต่ก่อน ทะเลาะกันทุกครั้งที่เราขอ เราเป็นคนไม่โกหกค่ะ มีอะไรก็บอกตรงๆ แต่กลายเปนทะเลาะ ไม่พอใจเราโกรธเราทุกครั้ง และเขาก็ชอบพูดว่า ตอนนี้ยังไม่ต้องเที่ยวหรอก รอแต่งงานเที่ยวกับแฟนโน่น (เหตุผลแม่ฟังไม่ขึ้นนะเราว่า) คือเราก็อธิบายกับแม่หลายครั้งแล้ว ว่ามันไม่เหมือนกัน ช่วงชีวิตตอนวัยรุ่นของเราก็ไม่ได้ไปไหนเลย ไม่ได้ใช้ชีวิตเลย เพราะเชื่อฟังแม่ ไม่อยากทะเลาะ ไม่อยากให้ไม่สบายใจ

แต่พอโตมาหน่อยเราก็คืดว่าอายุเราสามารถคิดเองทำอะไรเองบ้างได้แล้วนะ แต่แม่ก็ไม่เข้าใจเราเลย แม่ก็รู้จักเพื่อนเรานะ ก็รู้ว่านิสัยเป็นไง แต่ถ้าขอไปกับพี่น้องญาติลูกพี่ลูกน้องไรงี้แม่เราไม่ว่าแหะ เหมือนชอบให้ไปด้วย (ล่าสุดไปเชียงใหม่กับน้องที่พ่อแม่ของเราสนิทกัน ไปกันแค่2คน) และเขาก็ชอบบอกว่าเที่ยวกับพี่กับน้องสิ เที่ยวทำไมกับเพื่อน ไม่ชอบให้ไป เวลาขอไปเจอเพื่อนตอนกลางคืนก็ไม่พอใจ ไม่ต้องไปหรอก ไปทำไม คบแค่กับพี่น้องพอ จนตอนนี้เราเหลือเพื่อนแค่คนเดียวละ เพื่อนเป็นกลุ่มๆไม่มีแล้ว เพราะทุกครั้งที่มันนัดกัน เราไม่เคยได้ไป เหมือนก็เลยห่างๆกันไป

แต่แม่ชอบไปพูดกับน้าว่าอยากให้เรามีเพื่อนเยอะๆให้เฮฮาเที่ยวใกล้ๆบ้านแบบ ใกล้คือ ออกมากินเตี๋ยวใกล้บ้าน อะไรประมาณนี้ เพื่อนก็ต้องใหล้ๆบ้านนะ ไม่อยากให้คบเพื่อนไกลๆ เอิ่มมมม คือ เราไม่เข้าใจแม่เราอะ เราอึดอัด เราควรหาคำไหนมาอธิบายให้แม่เข้าใจได้บ้าง เศร้าอะ T-T
ปล. จขกท อายุ 25 ทำงานหาเงินเองได้แล้ว ช่วยแบ่งเบาภาระในบ้านบางส่วน