***ขอเกริ่นเบื่องต้นก่อนนะครับ
ครอบครัวของผม พ่อแม่ค่อนข้างหัวโบราณ เลี้ยงลูกในกรอบแต่ไม่ในกรอบจนเกินไป เวลาจะมีแฟนก็อยากให้เรียนจบก่อน ไม่อยากให้มีในวัยเรียน
เหมือนในบางครอบครัวอื่น เป็นทั้งตระกูลครับ ผมเป็นผู้ชายเลยผ่านมาง่ายหน่อย ผมไม่ค่อยสนใจมากด้วย ส่วนมากผมจะอยู่กับเพื่อน ติดเกมส์มากกว่า
เลยไม่มีปัญหานี้ อาจจะมีคุยบ้างแต่ก็ไม่ได้อะไรบ้าง ไม่เคยไปคบหา ไปมาหาสู่เลยสักคน ผมมองว่าครอบครัวผมอบอุ่นดีนะครับมีทั้งพ่อแม่ อาจจะมีทะเลาะปากเสียงบ้างของพ่อแม่แต่ปกติแหล่ะครับ ผมเห็นแต่เด็กแล้วลิ้นกับฟัน หลายคนยังอิจฉาครอบครัวผมเลย ไม่ได้ร่ำรวยมากเป็นคุณพ่อรับข้าราช แต่ก็ยอมติดหนี้สาระพัดเพื่อส่งลูกเรียน แม่ก็ทำทุกอย่างเลี้ยงลูกให้ดี แต่อาจจะติดที่การพูดจา หรือหัวโบราณนี่แหล่ะครับ แต่ผมก็เข้าใจ ผมคิดว่าน้องผมจะเข้าใจด้วย เพราะผมก็คุยบอกสอนน้องทุกเรื่องประจำ ให้เข้าใจตลอดพูดโดยดี สอนแยกแยะเสมอผมไม่เคยตีน้องเลย อาจจะบ่นบ้าง เพราะเวลาพ่อแม่บ่นน้องผมเถียงตลอด แต่ไม่เคยเถียงผม เพราะผมค่อนข้างจะให้เหตุผลเสมอ และไม่ใช้อารมณ์
เรื่องมีอยู่ว่าน้องสาวผม อาทิตย์ก่อนช่วงวันหยุดได้บอกกับพ่อแม่ว่าไปทัศนศึกษากับมหาวิทยาลัยที่ กทม และพัทยาน่าจะประมาณวันที่ 8 ธ.ค. 59 แจ้งว่าจะกลับวันที่ 27 ธ.ค.59 ในใจผมก็คิดว่าอะไรจะนานขนาดนั้น ไปทำอะไร ผมก็ถามตลอด ถามไถ่น้องตลอด จนกระทั่งเมื่อวาน 16 ธ.ค. 59 แม่เป็นห่วงเลยโทรหาน้อง ปรากฎว่ากว่าจะรับสายช้า ไลน์ไปไม่ตอบ พอรับสายก็เหมือนหงุดหงิดอีก ผมเลยสงสัยเลยพยายามสืบเสาะจาก FB เพื่อนๆน้องที่เช็คอินว่าอยู่ที่อื่นจนหมดแล้วจนกระทั่งรู้ว่า กลับมาประมาณวันที่ 12-13 ธ.ค.59 ด้วย ผมยังมั่นใจในตัวน้องสาวผมว่าะไม่โกหก และไม่น่าโกหกผมด้วย ซึ่งผมเลยลองใช้โปรแกรมค้นหาตำแหน่งมือถือ เจอว่าน้องผมอยู่อำเภอข้างๆนี้ ซึ่งผมก็ยังไม่เชื่อว่า มันบอกผิดป่าว หรือยังไงผมก็เช็คหลายรอบ มันเปลี่ยนสถานที่ไปเรื่อยๆ จนผมมั่นใจในเช้าวันที่ 17 ธ.ค.59 ผมค้นใหม่มันเลื่อนตำแหน่งว่าอยู่ละแวกนั้นผมเลยมั่นใจว่าผมโดนน้องสาวโกหกเข้าให้แล้ว
น้องสาวผมคบกับเพื่อนสมัย ม.ปลายคนนึง น่าจะช่วงปี 1 ปลายๆ ปีสอง ก็จะสองปีละมั้ง ไม่รู้ว่าไปถึงขั้นไหน แต่รู้ว่าไปหากันบ้าง ผมไม่ได้ว่าอะไรเรื่องคบกัน ไม่เคยห้ามไปไหนมาไหน แต่ไม่ให้ค้างคืนหรือไปไหนมาไหนดีกๆกับผู้ชาย น้องสาวผมอยู่ปีสามแล้วอีกปีเดียวก็จะจบ ที่บ้านผมถ้ารู้เขาเสียใจมากแน่ๆและเป็นเรื่องใหญ่อีกด้วย อาจจะให้ไปคุยกับฝ่ายชายว่าจะเอายังไง จะเลี้ยงเองไหม เป็นเรื่องราว เคยพูดว่าจะให้เลิกเรียนถ้าอยากเรียนก็ไปส่งกันเอง คราวก่อนพ่อกับแม่เป็นห่วงเลยไปหากลางดึก ว่าอยู่หอแถวมหาวิทลัยกับเพื่อน น้องผมไม่ได้อยู่หอนะไปกลับบ้านตลอด แม่เลยโทรมาบอกผมก่อน ผมเลยโทรหาน้องสรุปว่าน้องผมไม่ได้อยู่แถวมหาวิทยาลัยในตัวจังหวัด แต่อยู่อำเภอข้างๆเพราะน้องผมสารภาพออกมา แล้วไม่ยอมกลับ ไม่ยอมแจ้ง ที่น้องอยู่ห่างจากมหาวิทยาลัยประมาณ 50 กิโลเมตร ตอนนั้นราวๆสี่ทุ่ม มันยอมขับมอไซด์ไปกับใครไม่รู้ เพื่อไปให้ทันพ่อแม่ที่รอที่หน้า 7-11 มหาวิทยาลัย แล้วโกหกว่าไปกินข้าว ซึ่งผมก็คงไม่เชื่อ มันค่อนข้างใช้เวลามากกว่า 1 ชม จนพ่อแม่ผมกลับ และไม่ได้เจอกันพ่อแม่ผมอายุมากแล้วผมสงสารท่าน พ่อก็เป็นโรคหัวใจด้วยครับ ที่ต้องคอยตามลูกแบบนี้ ห่วงลูกแบบนี้ คราวก่อนน้องผมไปเข้าค่ายก่อนไปทัศนศึกษาก็ป่วยกลับมาพาไปฉีดยาหาหมอ ค่อยไปทัศนศึกษาต่อ แต่คราวนี้ก็เหมือนเดิมโกหกที่บ้านว่ายังไม่กลับ แต่สุดท้ายกลับมาแล้ว แล้วไม่รู้ว่าพักกับใคร
ผมเข้าใจทั้งสองฝ่ายนะครับว่าที่พ่อแม่ไม่กลัวจะท้องก่อนจบ กลัวจะเกิดปัญหาแล้วเขาไม่รับขึ้นมา กลัวเรียนไม่จบ เข้าใจน้องว่าอยากมีแฟน อยากมีอิสระ อยากทำอะไรก็ได้ที่คนอื่นทำได้ แต่ผมก็ยังไม่เห็นด้วยที่ไปค้างคืนนอกบ้านแบบนี้ แล้วไม่รู้บ้านใคร ไม่ยอมกลับบ้านซึ่งไม่ควรทำตัวแบบนี้ อีกอย่างเป็นผู้หญิงคนข้างนอกจะมองว่ายังไง อำเภอข้างๆผมเพื่อนผมทำงานอยู่เยอะให้คนไปตามก็ได้ เพื่อนพ่อผมเพื่อนแม่ผมเพียบเลย แต่พฤติกรรมโกหกนี้ยังทำเรื่อยๆและไม่มีท่าที่ว่าจะเลิกผมเคยคุยด้วยหลายคนแล้วครับว่า อยากให้อดทนเรียบให้จบก่อน จะคบก็ไม่ว่าตอนนี้แต่ควรจะกลับบ้านไม่ควรไปค้างที่อื่น มืดแล้วกลับบ้าน ไม่ทำตัวแบบนี้ ไม่เหลวไหล ควรคิดถึงอนาคต คิดถึงพ่อแม่ด้วย พ่อแม่แก่แล้วไม่มีใครดูต้องให้มาตามมาห่วงแบบนี้ดีมากเหรอ
ตอนนี้ผมก็ทำงานที่ ตจว. กลับบ้าน ทุกวันหยุดกับวันที่ว่าง บอกน้องว่าอดทนได้ไหมแค่นี้ทำไมต้องตามใจตัวเองมากไป ทำไมไม่รักตัวเองไม่รักครอบครัวเลย แต่เหมือนจะฟังคิดตาม แต่ไม่ปฏิบัติเหมือนจะรู้แต่ก็ยังเหมือนเดิมเช่นคราวนี้ที่ผมจับได้แต่ผมยังไม่ได้คุยในคราวนี้นะครับ ผมยังรอและคิดอยู่ว่าจะทำยังไง ผมอยากจะแก้ปัญหานี้มากผมพยายามคุยหลายรอบที่ผมจับได้แล้วสุดท้ายก็ทำเหมือนโกหกไปเรื่อยแถไปเรื่อย มีสายรายงานผมเป็นบ้างเป็นครั้งคราวที่เจอว่าน้องสาวผมอยู่ที่ไหนว่ายังไง ช่วงนี้อำเภอข้างๆมีงานงิ้วด้วยครับ คงดูแล้วจะกลับหรือเปล่าหรือกลับวันที่ 27 ธ.ค. 59 หรือเปล่าไม่รู้ ตอนนี้ผมได้แต่ฝากเพื่อนๆผมดูให้ แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรมาก เหมือนนับวันจะเหลวไหลมาก คบใครไม่ว่า แต่ควรมีขอบเขต ผมไม่เคยบอกหรือแจ้งที่บ้านเลยว่าน้องคบใครยังไง เพราะไม่อยากให้เกิดปัญหา คุยกับพ่อแม่ก็ไม่ค่อยยอมรับในเรื่องนี้นักหรอก ผมก็พยายามลองคุยละสุดท้ายผมก็ต้องบอกน้องให้อดทน ให้รอจนเรียนจบ จะมีแฟนจะคบใครไม่ว่าแต่ให้อยู่ในขอบเขตเพราะที่บ้านไม่ชอบให้มีแฟนในวัยเรียน เข้าใจและอดทนจะจบแล้วก็ต้องอดทน แต่ดันมาโกหกผมซะได้
***ตอนนี้ผมเลยไม่รู้จะคุยไงดีครับ น้องถึงเลิกทำพฤติกรรมเช่นนี้ ผมดูมันไม่สมควรยิ่งเป็นผู้หญิงเสียหายทั้งนั้นยังเรียนอยู่ด้วย
***มีต่อ คห.8***
ทำยังไงดีครับ เมื่อรู้ว่าน้องสาวโกหกว่า ไม่ยอมกลับบ้าน และแถว่าอยู่ที่ๆไปทัศนศึกษาอยู่ ควรจะคุยด้วยยังไงดีครับ
ครอบครัวของผม พ่อแม่ค่อนข้างหัวโบราณ เลี้ยงลูกในกรอบแต่ไม่ในกรอบจนเกินไป เวลาจะมีแฟนก็อยากให้เรียนจบก่อน ไม่อยากให้มีในวัยเรียน
เหมือนในบางครอบครัวอื่น เป็นทั้งตระกูลครับ ผมเป็นผู้ชายเลยผ่านมาง่ายหน่อย ผมไม่ค่อยสนใจมากด้วย ส่วนมากผมจะอยู่กับเพื่อน ติดเกมส์มากกว่า
เลยไม่มีปัญหานี้ อาจจะมีคุยบ้างแต่ก็ไม่ได้อะไรบ้าง ไม่เคยไปคบหา ไปมาหาสู่เลยสักคน ผมมองว่าครอบครัวผมอบอุ่นดีนะครับมีทั้งพ่อแม่ อาจจะมีทะเลาะปากเสียงบ้างของพ่อแม่แต่ปกติแหล่ะครับ ผมเห็นแต่เด็กแล้วลิ้นกับฟัน หลายคนยังอิจฉาครอบครัวผมเลย ไม่ได้ร่ำรวยมากเป็นคุณพ่อรับข้าราช แต่ก็ยอมติดหนี้สาระพัดเพื่อส่งลูกเรียน แม่ก็ทำทุกอย่างเลี้ยงลูกให้ดี แต่อาจจะติดที่การพูดจา หรือหัวโบราณนี่แหล่ะครับ แต่ผมก็เข้าใจ ผมคิดว่าน้องผมจะเข้าใจด้วย เพราะผมก็คุยบอกสอนน้องทุกเรื่องประจำ ให้เข้าใจตลอดพูดโดยดี สอนแยกแยะเสมอผมไม่เคยตีน้องเลย อาจจะบ่นบ้าง เพราะเวลาพ่อแม่บ่นน้องผมเถียงตลอด แต่ไม่เคยเถียงผม เพราะผมค่อนข้างจะให้เหตุผลเสมอ และไม่ใช้อารมณ์
เรื่องมีอยู่ว่าน้องสาวผม อาทิตย์ก่อนช่วงวันหยุดได้บอกกับพ่อแม่ว่าไปทัศนศึกษากับมหาวิทยาลัยที่ กทม และพัทยาน่าจะประมาณวันที่ 8 ธ.ค. 59 แจ้งว่าจะกลับวันที่ 27 ธ.ค.59 ในใจผมก็คิดว่าอะไรจะนานขนาดนั้น ไปทำอะไร ผมก็ถามตลอด ถามไถ่น้องตลอด จนกระทั่งเมื่อวาน 16 ธ.ค. 59 แม่เป็นห่วงเลยโทรหาน้อง ปรากฎว่ากว่าจะรับสายช้า ไลน์ไปไม่ตอบ พอรับสายก็เหมือนหงุดหงิดอีก ผมเลยสงสัยเลยพยายามสืบเสาะจาก FB เพื่อนๆน้องที่เช็คอินว่าอยู่ที่อื่นจนหมดแล้วจนกระทั่งรู้ว่า กลับมาประมาณวันที่ 12-13 ธ.ค.59 ด้วย ผมยังมั่นใจในตัวน้องสาวผมว่าะไม่โกหก และไม่น่าโกหกผมด้วย ซึ่งผมเลยลองใช้โปรแกรมค้นหาตำแหน่งมือถือ เจอว่าน้องผมอยู่อำเภอข้างๆนี้ ซึ่งผมก็ยังไม่เชื่อว่า มันบอกผิดป่าว หรือยังไงผมก็เช็คหลายรอบ มันเปลี่ยนสถานที่ไปเรื่อยๆ จนผมมั่นใจในเช้าวันที่ 17 ธ.ค.59 ผมค้นใหม่มันเลื่อนตำแหน่งว่าอยู่ละแวกนั้นผมเลยมั่นใจว่าผมโดนน้องสาวโกหกเข้าให้แล้ว
น้องสาวผมคบกับเพื่อนสมัย ม.ปลายคนนึง น่าจะช่วงปี 1 ปลายๆ ปีสอง ก็จะสองปีละมั้ง ไม่รู้ว่าไปถึงขั้นไหน แต่รู้ว่าไปหากันบ้าง ผมไม่ได้ว่าอะไรเรื่องคบกัน ไม่เคยห้ามไปไหนมาไหน แต่ไม่ให้ค้างคืนหรือไปไหนมาไหนดีกๆกับผู้ชาย น้องสาวผมอยู่ปีสามแล้วอีกปีเดียวก็จะจบ ที่บ้านผมถ้ารู้เขาเสียใจมากแน่ๆและเป็นเรื่องใหญ่อีกด้วย อาจจะให้ไปคุยกับฝ่ายชายว่าจะเอายังไง จะเลี้ยงเองไหม เป็นเรื่องราว เคยพูดว่าจะให้เลิกเรียนถ้าอยากเรียนก็ไปส่งกันเอง คราวก่อนพ่อกับแม่เป็นห่วงเลยไปหากลางดึก ว่าอยู่หอแถวมหาวิทลัยกับเพื่อน น้องผมไม่ได้อยู่หอนะไปกลับบ้านตลอด แม่เลยโทรมาบอกผมก่อน ผมเลยโทรหาน้องสรุปว่าน้องผมไม่ได้อยู่แถวมหาวิทยาลัยในตัวจังหวัด แต่อยู่อำเภอข้างๆเพราะน้องผมสารภาพออกมา แล้วไม่ยอมกลับ ไม่ยอมแจ้ง ที่น้องอยู่ห่างจากมหาวิทยาลัยประมาณ 50 กิโลเมตร ตอนนั้นราวๆสี่ทุ่ม มันยอมขับมอไซด์ไปกับใครไม่รู้ เพื่อไปให้ทันพ่อแม่ที่รอที่หน้า 7-11 มหาวิทยาลัย แล้วโกหกว่าไปกินข้าว ซึ่งผมก็คงไม่เชื่อ มันค่อนข้างใช้เวลามากกว่า 1 ชม จนพ่อแม่ผมกลับ และไม่ได้เจอกันพ่อแม่ผมอายุมากแล้วผมสงสารท่าน พ่อก็เป็นโรคหัวใจด้วยครับ ที่ต้องคอยตามลูกแบบนี้ ห่วงลูกแบบนี้ คราวก่อนน้องผมไปเข้าค่ายก่อนไปทัศนศึกษาก็ป่วยกลับมาพาไปฉีดยาหาหมอ ค่อยไปทัศนศึกษาต่อ แต่คราวนี้ก็เหมือนเดิมโกหกที่บ้านว่ายังไม่กลับ แต่สุดท้ายกลับมาแล้ว แล้วไม่รู้ว่าพักกับใคร
ผมเข้าใจทั้งสองฝ่ายนะครับว่าที่พ่อแม่ไม่กลัวจะท้องก่อนจบ กลัวจะเกิดปัญหาแล้วเขาไม่รับขึ้นมา กลัวเรียนไม่จบ เข้าใจน้องว่าอยากมีแฟน อยากมีอิสระ อยากทำอะไรก็ได้ที่คนอื่นทำได้ แต่ผมก็ยังไม่เห็นด้วยที่ไปค้างคืนนอกบ้านแบบนี้ แล้วไม่รู้บ้านใคร ไม่ยอมกลับบ้านซึ่งไม่ควรทำตัวแบบนี้ อีกอย่างเป็นผู้หญิงคนข้างนอกจะมองว่ายังไง อำเภอข้างๆผมเพื่อนผมทำงานอยู่เยอะให้คนไปตามก็ได้ เพื่อนพ่อผมเพื่อนแม่ผมเพียบเลย แต่พฤติกรรมโกหกนี้ยังทำเรื่อยๆและไม่มีท่าที่ว่าจะเลิกผมเคยคุยด้วยหลายคนแล้วครับว่า อยากให้อดทนเรียบให้จบก่อน จะคบก็ไม่ว่าตอนนี้แต่ควรจะกลับบ้านไม่ควรไปค้างที่อื่น มืดแล้วกลับบ้าน ไม่ทำตัวแบบนี้ ไม่เหลวไหล ควรคิดถึงอนาคต คิดถึงพ่อแม่ด้วย พ่อแม่แก่แล้วไม่มีใครดูต้องให้มาตามมาห่วงแบบนี้ดีมากเหรอ
ตอนนี้ผมก็ทำงานที่ ตจว. กลับบ้าน ทุกวันหยุดกับวันที่ว่าง บอกน้องว่าอดทนได้ไหมแค่นี้ทำไมต้องตามใจตัวเองมากไป ทำไมไม่รักตัวเองไม่รักครอบครัวเลย แต่เหมือนจะฟังคิดตาม แต่ไม่ปฏิบัติเหมือนจะรู้แต่ก็ยังเหมือนเดิมเช่นคราวนี้ที่ผมจับได้แต่ผมยังไม่ได้คุยในคราวนี้นะครับ ผมยังรอและคิดอยู่ว่าจะทำยังไง ผมอยากจะแก้ปัญหานี้มากผมพยายามคุยหลายรอบที่ผมจับได้แล้วสุดท้ายก็ทำเหมือนโกหกไปเรื่อยแถไปเรื่อย มีสายรายงานผมเป็นบ้างเป็นครั้งคราวที่เจอว่าน้องสาวผมอยู่ที่ไหนว่ายังไง ช่วงนี้อำเภอข้างๆมีงานงิ้วด้วยครับ คงดูแล้วจะกลับหรือเปล่าหรือกลับวันที่ 27 ธ.ค. 59 หรือเปล่าไม่รู้ ตอนนี้ผมได้แต่ฝากเพื่อนๆผมดูให้ แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรมาก เหมือนนับวันจะเหลวไหลมาก คบใครไม่ว่า แต่ควรมีขอบเขต ผมไม่เคยบอกหรือแจ้งที่บ้านเลยว่าน้องคบใครยังไง เพราะไม่อยากให้เกิดปัญหา คุยกับพ่อแม่ก็ไม่ค่อยยอมรับในเรื่องนี้นักหรอก ผมก็พยายามลองคุยละสุดท้ายผมก็ต้องบอกน้องให้อดทน ให้รอจนเรียนจบ จะมีแฟนจะคบใครไม่ว่าแต่ให้อยู่ในขอบเขตเพราะที่บ้านไม่ชอบให้มีแฟนในวัยเรียน เข้าใจและอดทนจะจบแล้วก็ต้องอดทน แต่ดันมาโกหกผมซะได้
***ตอนนี้ผมเลยไม่รู้จะคุยไงดีครับ น้องถึงเลิกทำพฤติกรรมเช่นนี้ ผมดูมันไม่สมควรยิ่งเป็นผู้หญิงเสียหายทั้งนั้นยังเรียนอยู่ด้วย
***มีต่อ คห.8***