สวัสดีครับ อย่างแรกเลยต้องบอกก่อนว่า ทะเลาะกับแฟนครับ เลิกกันแฟนแต่ยังอยู่ด้วยกัน
เราเลิกกันเพราะเรา2คนไม่เข้าใจกัน จริงๆเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะตัวผมเอง
ช่วง5แรกที่เราคบกับมันดีครับแน่นอนคู่ไหนๆก็ต้องดีอยู่แล้ว แต่ผมสมเพชตัวเองมากครับ
คือตอนนั้นเป็นช่วงที่ชีวิตผมดิ่งลงเหวมาก ผมออกจากการเรียน ไม่ได้เรียนครับ แล้วก็หางานไม่ได้ด้วย
ช่วงแรกก็พอมีงานครับ แต่คนในที่ทำงานหมั่นใส่เลยใส่ความเลยโดนขอให้ออกเพราะอายุไม่ถึง
หลังจากนั้นมก็กลับมาไม่มีงานทำอีกครั้ง ผมยอมรับครับว่าตอนนั้นผมดูเป็นคนเกาะแฟนกินมาก ผู้รู้สึกแย่มาก
ทั้งที่ผมต้องเป็นคนดูแลเธอผมกับดแลเธอไม่ได้ แต่พ่อผมก็ส่งเงินตลอด (ลูกเลว)
หลังจากนั้นช่วงใหญ่ๆ ผมได้งานทำครับ ช่วงแรกเหนื่อยมาก เพราะยืมเงินคนอื่นมา สมัคร ได้เงินเดือนเดือนแรกมาไม่มากก็ต้องจ่ายคืนให้เขาไป
ก็เหลือไม่พอกินหลอกครับแล้วพ่อก็ไม่ส่งเงินให้แล้ว หลังจากนั้นก็พอได้ครับ แต่ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่เรื่องเงินครับ
คือหลังจากที่ผมเข้าไปทำงานได้ไม่นาน ผมมีคนอื่นครับ ผมร้สึกผิดมากผมร้สึกแย่มากด้วยที่ทำแบบนั้น แล้วแฟนผมก็จับได้คับ ผมกับผู้หญิงอีกคนเราเลิกคุยกัน แต่ความรู้สึกของแฟนผมที่มันเสียไปแล้วเขาคงเสียใจมากจริงๆ หลายครั้งที่ผมทำผิดแล้วเธอให้อภัยผมตลอด ผทคงรู้ตัวเองช้าไป ตอนที่ผมเสียเธอไปแล้ว แต่เขาให้อภัยผมอีกครั้ง แต่เพื่อนของแฟนผมโพสสเตตัสด่าผมเหมือนเกลียดผม ผมท้อนะครับ และแฟนผมก็เปลี่ยนไปด้วยผมเข้าใจครับว่ากลับมายังไงก็ไม่เหมือนเดิม ผมรู้สึกผิดมาก ผมหาเงินมาได้ผมแค่อยากตามใจเธออยากเห็นเธอยิ้ม แต่กลับกลายเป็นว่าผมคุมเงินไม่ได้ แล้วผมกับเธอก็ผ่านมันมาได้อยู่คับ หลัจากนั้นเธอตกงาน เลยเป็นผมคนเดียวที่หาเงิน ผมสู้ครับ แต่ก็มีบ่นๆบ้าง บ่อยๆ แล้วหังจากนั้นไม่นานเธอก็ได้งาน หังจากนั้นเธอเริมเปลี่ยนไป เธอไม่สนใจผมเลย ผมน้อยใจมากครับ ผมเลิกงานมาเธอก็ไม่อยู่กับผมเธอเอาแค่ไปอยู่ห้องเพื่อน แต่ใครจะรู้คับว่าวันนั้นวันที่เราทะเลาะกันหนักเรื่องที่เธอไปอยู่กับเพื่อนไม่สนใจ จริงๆแล้วเธอมีใครอีกคนอยู่ในห้องนั้นผมมารู้ทีหลังผมเสียใจมาก คือพวกเขานอนด้วยกันแล้ว แต่แค่นอนเฉยๆ ที่ผมเชื่อว่านอนเฉยๆเพราะวันนั้นมีคนนอนห้องนั้นหลายคน ผมโกรธและเสียใจมาก ผมถามเธอตรงๆเธอยอมรับความจริงครับ
ผมอยากถามทุกๆคนอะครับว่าถ้าผมยังรักเธออยู่ผมควรทำยังไงดี ถึงเธอจะไม่ได้รักผมแล้ว แต่ผมก็ยังรักเธออยู่ถ้าถามว่าโกรธมั้ยโกรธครับ แต่ถามว่ารักมั้ย รักมากครับ ผมควรทำยังไงดี
กลับมานะ
เราเลิกกันเพราะเรา2คนไม่เข้าใจกัน จริงๆเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นเพราะตัวผมเอง
ช่วง5แรกที่เราคบกับมันดีครับแน่นอนคู่ไหนๆก็ต้องดีอยู่แล้ว แต่ผมสมเพชตัวเองมากครับ
คือตอนนั้นเป็นช่วงที่ชีวิตผมดิ่งลงเหวมาก ผมออกจากการเรียน ไม่ได้เรียนครับ แล้วก็หางานไม่ได้ด้วย
ช่วงแรกก็พอมีงานครับ แต่คนในที่ทำงานหมั่นใส่เลยใส่ความเลยโดนขอให้ออกเพราะอายุไม่ถึง
หลังจากนั้นมก็กลับมาไม่มีงานทำอีกครั้ง ผมยอมรับครับว่าตอนนั้นผมดูเป็นคนเกาะแฟนกินมาก ผู้รู้สึกแย่มาก
ทั้งที่ผมต้องเป็นคนดูแลเธอผมกับดแลเธอไม่ได้ แต่พ่อผมก็ส่งเงินตลอด (ลูกเลว)
หลังจากนั้นช่วงใหญ่ๆ ผมได้งานทำครับ ช่วงแรกเหนื่อยมาก เพราะยืมเงินคนอื่นมา สมัคร ได้เงินเดือนเดือนแรกมาไม่มากก็ต้องจ่ายคืนให้เขาไป
ก็เหลือไม่พอกินหลอกครับแล้วพ่อก็ไม่ส่งเงินให้แล้ว หลังจากนั้นก็พอได้ครับ แต่ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่เรื่องเงินครับ
คือหลังจากที่ผมเข้าไปทำงานได้ไม่นาน ผมมีคนอื่นครับ ผมร้สึกผิดมากผมร้สึกแย่มากด้วยที่ทำแบบนั้น แล้วแฟนผมก็จับได้คับ ผมกับผู้หญิงอีกคนเราเลิกคุยกัน แต่ความรู้สึกของแฟนผมที่มันเสียไปแล้วเขาคงเสียใจมากจริงๆ หลายครั้งที่ผมทำผิดแล้วเธอให้อภัยผมตลอด ผทคงรู้ตัวเองช้าไป ตอนที่ผมเสียเธอไปแล้ว แต่เขาให้อภัยผมอีกครั้ง แต่เพื่อนของแฟนผมโพสสเตตัสด่าผมเหมือนเกลียดผม ผมท้อนะครับ และแฟนผมก็เปลี่ยนไปด้วยผมเข้าใจครับว่ากลับมายังไงก็ไม่เหมือนเดิม ผมรู้สึกผิดมาก ผมหาเงินมาได้ผมแค่อยากตามใจเธออยากเห็นเธอยิ้ม แต่กลับกลายเป็นว่าผมคุมเงินไม่ได้ แล้วผมกับเธอก็ผ่านมันมาได้อยู่คับ หลัจากนั้นเธอตกงาน เลยเป็นผมคนเดียวที่หาเงิน ผมสู้ครับ แต่ก็มีบ่นๆบ้าง บ่อยๆ แล้วหังจากนั้นไม่นานเธอก็ได้งาน หังจากนั้นเธอเริมเปลี่ยนไป เธอไม่สนใจผมเลย ผมน้อยใจมากครับ ผมเลิกงานมาเธอก็ไม่อยู่กับผมเธอเอาแค่ไปอยู่ห้องเพื่อน แต่ใครจะรู้คับว่าวันนั้นวันที่เราทะเลาะกันหนักเรื่องที่เธอไปอยู่กับเพื่อนไม่สนใจ จริงๆแล้วเธอมีใครอีกคนอยู่ในห้องนั้นผมมารู้ทีหลังผมเสียใจมาก คือพวกเขานอนด้วยกันแล้ว แต่แค่นอนเฉยๆ ที่ผมเชื่อว่านอนเฉยๆเพราะวันนั้นมีคนนอนห้องนั้นหลายคน ผมโกรธและเสียใจมาก ผมถามเธอตรงๆเธอยอมรับความจริงครับ
ผมอยากถามทุกๆคนอะครับว่าถ้าผมยังรักเธออยู่ผมควรทำยังไงดี ถึงเธอจะไม่ได้รักผมแล้ว แต่ผมก็ยังรักเธออยู่ถ้าถามว่าโกรธมั้ยโกรธครับ แต่ถามว่ารักมั้ย รักมากครับ ผมควรทำยังไงดี