ถ้าคุณต้องเดินทางคนเดียว คุณจะเลือกติดรถเค้ามา หรือหาทางกลับบ้านเอง

เมื่อวันอาทิตย์เราเดินทางไปธุระที่แห่งหนึ่ง จนเสร็จธุระ ตอนนั้นจะ 3 โมงเย็นแล้ว เราจึงโทรหาวินมอไซต์เจ้าประจำ แต่ไม่มีคนรับสาย ตอนนั้นเราคงใจร้อนไปหน่อย เจอคนไม่รู้จักบอกจะไปจังหวัดเดียวกับเรา หูผึ่ง ไม่สนใจอะไรเลย จึงติดรถเค้ามานึกว่าไปทางเดียวกัน สรุปเค้าไปอีกทาง บ้านเราอยู่อีกทาง ทางที่เค้าจะไปเราไม่รู้จักเลย พอมาถึงถนนใหญ่มีสามแยก เค้าถามเราจะไปทางไหนต่อ บอกเค้าไม่ถูก เหมือนจะเป็นภาระ เลยขอเค้าลงตรงนั้น (ซึ่งเราไม่รู้เลยว่ามันคือที่ไหน) รอรถประมาณครึ่งชั่วโมงไม่มีรถผ่าน เริ่มกลัวล้ะ โทรหาวินมอไซต์ อธิบายไม่ถูกอีกว่าอยู่ไหน เลยเดินกลับทางเดิมอีกเกือบชั่วโมง เดินไป 2 กิโลกว่า ถึงหน้าโรงเรียนแห่งหนึ่ง จึงโทรเรียกวินอีกที ตอนนั้นกลัว ร้องไห้ กลัวไม่ได้กลับบ้าน จนวินมอไซต์มาถึง ร้องไห้ออกมาแบบ... ดีใจมาก นึกว่าไม่รอดแล้ว สองข้างทางก็มีแต่ป่า บรรยากาศก็น่ากลัววังเวงมาก 4 โมงเย็นแล้วด้วย รถโดยสารที่เคยนั่งกลับก็เที่ยวสุดท้าย มาไม่ทันรถ พวกลุงๆวินมอไซต์เลยพามานั่งรถตู้ตอน 5 โมงเย็น รถตู้ก็ไม่รับปากว่าที่นั่งจะพอมั้ย โชคดีที่เหลืออีก 1 ที่ เลยได้นั่งรถตู้มาลงหน้าวัดหนองตำลึง ตอนนั้น 6 โมงครึ่งล้ะ ยังดีที่รถจอดพอดี และยังดีที่มาทันรถสองแถวเที่ยวสุดท้าย
   
    ตอนนั้นกลัวมากเลย ต่อไปจะไม่ติดรถใครไปอีกแล้ว เป็นภาระเค้า ไม่รู้ทางอีก กลัวการเดินทางไปเลย พักสักอาทิตย์ก่อน เผื่อจะดีขึ้น

   ใครที่ต้องเดินทางคนเดียว อย่าคิดเองเออเองว่าใครเค้าจะมาทางเดียวกับเรานะค้ะ ไม่งั้นจะเจอเหตุการณ์แบบเราก็ได้ ความโชคดีไม่ได้มีอยู่เสมอ

   ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นค่ะ 😂😂😂