สวัสดีค่ะ
ขออนุญาตใช้คำแทนตัวเองว่าหนูนะคะ คืที่มาตั้งกระทู้เพราะว่าเหนื่ยใจกับเรื่องนี้มานานแล้วค่ะ ไม่รู้ะทำยังไง
เรื่องมีอยู่ว่า หนูอยู่บ้านนี้กับพ่อแม่มาสิบกว่าปีแล้ว มีเพื่อนบ้านอยู่คนนึง บ้านอยู่ใกล้กัน ขอใช้ชื่อย่อเค้าว่า พี่ ย เค้าเป็นผชโสด เช่าบ้านอยู่คนเดียว สนิทกับคนที่บ้านหนู บ้านหนูเป็นร้านขายของชำ เวลาจะกินข้าว ใครมาใครไปก็ชวนตลอด ก็จะสนิทกับคนแถวนั้นหมด ทีนี้ พี่ ย เค้าก็มากินข้าวเย็นที่บ้านหนูบ่อย จนช่วงสองสามปีหลังมานี้หนูคิดว่ามันเกินกว่าคำว่าเพื่อนบ้านแล้ว เพราะมาเกือบทุกวัน ชวนหรือไม่ชวนก็มา บางวันก็เอาหม้อหุงข้าวบ้านตัวเองมาตั้งกินในบ้านหนูคนเดียว นานๆทีก็มีเอากับข้าวตัวเองมาเสริมด้วย ทางบ้านหนูก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอกค่ะ เพราะที่บ้านหนูเค้าใจดีมาก แต่บางวันพ่อหนูก็ไม่ได้กิน เพราะพ่อเค้ากินข้าวดึก 4-5 ทุ่มถึงจะกิน. พี่ ย กินหมดบ้าง บางที พ่อก็มาทอดไข่เจียวกิน เรื่องเด็ดๆท่ีหนูจำได้ก็จะมี
1.ปกติแม่จะซื้อปาท่องโก๋มากินกับกาแฟ แต่พ่อกับแม่ไม่ทันได้กินหรอกค่ะ เค้ามากินหมด จนตอนหลังเค้าเลิกซื้อแล้ว
2.มีอยู่ครั้งนึงพ่อได้มะม่วงน้ำดอกไม้มาสวยมาก เอาไปเก็บไว้จะไปให้น้องที่ป่วย แต่พี่คนนั้นเห็นเอาไปกินหมดแล้วค่ะ
3.ถ้ามีของกินดีๆ บางทีเค้าก็เดินขึ้นบ้านไป ไม่มาบ้านหนูค่ะ
4.เคยมีคนที่เค้าทำร้บเหมาก่อสร้างฝากกับข้าวใส่สำหรับไว้หน้าบ้านหนู พี่ ย เค้าไม่รู้ นึกว่าเป็นของบ้านหนู ก็มานั่งกินของเค้าหน้าตาเฉยเลยค่ะ
5.ล่าสุด หนูกับแม่หนูกินข้าวแล้วล่ะ แม่เค้าทำกับข้าว 3-4 อย่าง พี่ ย เค้าก็มานั่งกินมีอยู่จานนึงหมดค่ะ แต่อย่างอท่นก็เหลืออยู่ แม่หนูเห็นเลยถามว่ากินจนหมดเลยเหรอแล้วพ่อหนูจะกินข้าวกับอะไร. พี่ ย เค้าก็บบอกพ่อหนูเค้าไม่กินอันนี้หรอก เค้ากินอย่างอื่น เนี่ยผมมีกับข้าวอันนึงเดี๋ยวผมเอามานั่งกินกับแก สักพักเค้ากินเสร็จก็เข้าบ้านนอนไปเลยค่ะ
6.เวลาที่เค้าจะมากินเค้าแนบเนียนมากค่ะ ชวนคุยไปหยิบกินไป บางทีซื้อเบียร์บ้านหนูแล้วก็นั่งโต๊ะข้าวกินกับข้าวบ้านหนูไปชิลๆเลยค่ะ
พ่อบอกว่าเค้าก็ดีกับบ้านเรานะ ไปต่างจังหวัดก็มีของมาฝาก แต่เราไม่ต้องการหรอกค่ะ
ที่อยากจะขอความเห็นเพราะว่าด้วยความที่สนิทกันมากพ่อกับแม่หนูเป็นคนเกรงใจ หนูก็ไม่เคยว่าเค้าหรอกค่ะ ได้แต่คิดว่าเค้าจะรู้ตัวเองสักที กินหนูก็ไม่คิดมากหรอกค่ะ แต่บางทีไม่เหลือ หรือเหลือน้อยก็ไม่ไหวค่ะ พอจะมีวิธีไหนแก้ปัญหาได้บ้างค่ะ พูดตรงไม่ได้ค่ะ เกรงใจพ่อกับแม่ ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ
ขออนุญาติแท็กค่ะ พึ่งเคยตั้งกระทู้ไม่รู้แท็กถูกหรือเปล่า
น้ำใจVSเพื่อนบ้านไร้จิตสำนึก
ขออนุญาตใช้คำแทนตัวเองว่าหนูนะคะ คืที่มาตั้งกระทู้เพราะว่าเหนื่ยใจกับเรื่องนี้มานานแล้วค่ะ ไม่รู้ะทำยังไง
เรื่องมีอยู่ว่า หนูอยู่บ้านนี้กับพ่อแม่มาสิบกว่าปีแล้ว มีเพื่อนบ้านอยู่คนนึง บ้านอยู่ใกล้กัน ขอใช้ชื่อย่อเค้าว่า พี่ ย เค้าเป็นผชโสด เช่าบ้านอยู่คนเดียว สนิทกับคนที่บ้านหนู บ้านหนูเป็นร้านขายของชำ เวลาจะกินข้าว ใครมาใครไปก็ชวนตลอด ก็จะสนิทกับคนแถวนั้นหมด ทีนี้ พี่ ย เค้าก็มากินข้าวเย็นที่บ้านหนูบ่อย จนช่วงสองสามปีหลังมานี้หนูคิดว่ามันเกินกว่าคำว่าเพื่อนบ้านแล้ว เพราะมาเกือบทุกวัน ชวนหรือไม่ชวนก็มา บางวันก็เอาหม้อหุงข้าวบ้านตัวเองมาตั้งกินในบ้านหนูคนเดียว นานๆทีก็มีเอากับข้าวตัวเองมาเสริมด้วย ทางบ้านหนูก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอกค่ะ เพราะที่บ้านหนูเค้าใจดีมาก แต่บางวันพ่อหนูก็ไม่ได้กิน เพราะพ่อเค้ากินข้าวดึก 4-5 ทุ่มถึงจะกิน. พี่ ย กินหมดบ้าง บางที พ่อก็มาทอดไข่เจียวกิน เรื่องเด็ดๆท่ีหนูจำได้ก็จะมี
1.ปกติแม่จะซื้อปาท่องโก๋มากินกับกาแฟ แต่พ่อกับแม่ไม่ทันได้กินหรอกค่ะ เค้ามากินหมด จนตอนหลังเค้าเลิกซื้อแล้ว
2.มีอยู่ครั้งนึงพ่อได้มะม่วงน้ำดอกไม้มาสวยมาก เอาไปเก็บไว้จะไปให้น้องที่ป่วย แต่พี่คนนั้นเห็นเอาไปกินหมดแล้วค่ะ
3.ถ้ามีของกินดีๆ บางทีเค้าก็เดินขึ้นบ้านไป ไม่มาบ้านหนูค่ะ
4.เคยมีคนที่เค้าทำร้บเหมาก่อสร้างฝากกับข้าวใส่สำหรับไว้หน้าบ้านหนู พี่ ย เค้าไม่รู้ นึกว่าเป็นของบ้านหนู ก็มานั่งกินของเค้าหน้าตาเฉยเลยค่ะ
5.ล่าสุด หนูกับแม่หนูกินข้าวแล้วล่ะ แม่เค้าทำกับข้าว 3-4 อย่าง พี่ ย เค้าก็มานั่งกินมีอยู่จานนึงหมดค่ะ แต่อย่างอท่นก็เหลืออยู่ แม่หนูเห็นเลยถามว่ากินจนหมดเลยเหรอแล้วพ่อหนูจะกินข้าวกับอะไร. พี่ ย เค้าก็บบอกพ่อหนูเค้าไม่กินอันนี้หรอก เค้ากินอย่างอื่น เนี่ยผมมีกับข้าวอันนึงเดี๋ยวผมเอามานั่งกินกับแก สักพักเค้ากินเสร็จก็เข้าบ้านนอนไปเลยค่ะ
6.เวลาที่เค้าจะมากินเค้าแนบเนียนมากค่ะ ชวนคุยไปหยิบกินไป บางทีซื้อเบียร์บ้านหนูแล้วก็นั่งโต๊ะข้าวกินกับข้าวบ้านหนูไปชิลๆเลยค่ะ
พ่อบอกว่าเค้าก็ดีกับบ้านเรานะ ไปต่างจังหวัดก็มีของมาฝาก แต่เราไม่ต้องการหรอกค่ะ
ที่อยากจะขอความเห็นเพราะว่าด้วยความที่สนิทกันมากพ่อกับแม่หนูเป็นคนเกรงใจ หนูก็ไม่เคยว่าเค้าหรอกค่ะ ได้แต่คิดว่าเค้าจะรู้ตัวเองสักที กินหนูก็ไม่คิดมากหรอกค่ะ แต่บางทีไม่เหลือ หรือเหลือน้อยก็ไม่ไหวค่ะ พอจะมีวิธีไหนแก้ปัญหาได้บ้างค่ะ พูดตรงไม่ได้ค่ะ เกรงใจพ่อกับแม่ ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ
ขออนุญาติแท็กค่ะ พึ่งเคยตั้งกระทู้ไม่รู้แท็กถูกหรือเปล่า