สวัสดีครับ,
ผมมีเรื่องคาใจอยากจะมาถามเพื่อนๆบน Pantip นานแล้วครับว่าคุณๆมีความรู้สึกกันอย่างไรและเลือกปฏิบัติกันอย่างไร กับการใช้ Facebook ของคุณพ่อคุณแม่คุณหรือผู้ใหญ่ใกล้ตัวคุณกันครับ ผมอยากมาพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดถึงเหตุการ์ณระหว่างๆลูกๆที่มีคุณพ่อคุณแม่ที่เป็นเพื่อนบน Facebook กันครับ
เริ่มเรื่องเลยครับ ส่วนตัวผมเป็นคนที่ใช้ Facebook มานานมากแล้วครับน่าจะตั้งแต่ปี 2007 ด้วยการที่ผมทำงานสาย IT ด้วย และเพื่อนๆส่วนใหญ่ใน Facebook ของผมจะเป็นฝรั่งประมาณมากกว่าครึ่งนึงครับ บวกกับมีบรรดาลูกค้าหรือคนที่เคยทำงานร่วมกันมาอยู่ด้วยในกลุ่มเพื่อนด้วย ผมใช้ Facebook ที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัวครับ คือไม่รู้จักไม่รับแอดครับ และสามารถแอดได้เฉพาะเพื่อนของเพื่อนเท่านั้นครับ
ส่วนพ่อผมนั้นก็จะประมาณคนมีอายุ(60 กว่า)ที่สนใจในการใช้คอมพิวเตอร์ หลังจากนั้นก็หันมาใช้มือถือเข้า internet ใช้ Apps ตามสมัยเหมือนคนทั่วๆไปครับ
ครั้งแรกที่เห็นพ่อส่งข้อความมาขอ Add Friend ในความรู้สึกส่วนตัวก็เกิดความลังเลนิดนึงนะครับ แต่ก็คิดว่าก็ดีไว้ติดต่อสื่อสารกัน เราจะได้พอดูได้ว่าเค้าไปทำอะไรบ้าง สนใจในด้านไหน ส่วน Facebook ผมนั้นนานๆจะโพสทีครับ สัปดาห์นึงน่าจะ 2 โพสเป็นอย่างมากครับ ส่วนตัวผมเป็นคนชอบถ่ายรูปและมีโอกาสได้เดินทางไป ตปท ค่อนข้างบ่อยครับ เลยมีบางครั้งที่สร้าง Album ขึ้นมาเพื่อเก็บรูปภาพและประสบการ์ณที่ได้ไปตามที่ต่างๆบ้างครับ
ในช่วงแรกๆที่ผมได้เป็นเพื่อนกับคุณพ่อผมบน Facebook ก็ไม่มีอะไรพิเศษครับ นานๆจะส่งข้อความคุยทักทายหากันครับ แต่แล้วมาในช่วงหนึ่งประมาณ 2-3 ปีให้หลังมานี้ บทบาทของคุณพ่อผมเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นการโพสอะไรไปคุณพ่อจะเป็นคนแรกที่มา กด Like ก่อน ทั้งที่ยังไม่ได้อ่านเลยด้วยซ้ำในบางครั้ง อันนี้คือบางครั้งผมโพสเขียนเรื่องราวที่ต้องใช้เวลาอ่านค่อนข้างนานครับ บางโพสก็น่าจะหลายนาที หรือ บางคลิป video ก็พอนานอยู่ครับ แต่คือโพสปุ๊ปคุณพ่อก็จะมา LIKE ปั๊ปรัวๆ ไม่ว่าจะเป็นโพสอะไรก็ตาม หลังจากนั้นพอผมเริ่มโพสพวกรูปภาพอัลบั้ม ที่บางครั้งมี 30-40 รูป วันดีอยู่ดีผมก็จะได้การรับเตือนว่า มีคนมากด LIKE นั้นคือพ่อผมเองครับ 30-40 ตามจำนวนรูปครั้งและทุกคอมเมนต์ในรูป ในบางครั้งที่ผม online อยู่ผมก็จะเห็นเป็นหน้าต่างมันซ้อนๆๆๆกันขึ้นไปจนสุดขอบเลยครับ รู้สึกเข้าใจ น้องๆ net idole โชว์นม หนองโพ ทั้งหลายทันทีเลยครับ คนที่เคยชินกับแฟนคลับหลายๆคนเวลาโพสอะไรที แต่ของผมแค่ท่าน คนเดียวก็ทำให้ผมรู้สึกได้ถึงกลิ่มอายความเป็นเนตไอดอลครับ
ความก้าวล้ำของคุณพ่อผมไม่หยุดเท่านี้บน Facebook ครับ คุณแม่ผมแต่งงานใหม่มีสามีเป็นคนต่างชาติครับ พ่อเลี้ยง(ฝรั่ง)ผม กับตัวผมเองค่อนข้างสนิทกันบน Facebook และแล้ววันหนึ่งพ่อผมก็ไปแอด พ่อเลี้ยงฝรั่งของผมเป็นเพื่อน พ่อเลี้ยงผมก็ไม่ได้บ่นอะไรก็บอกก็ดีเป็นเพื่อนกัน ชิวๆตามสไตล์ฝรั่ง แต่สิ่งที่บางครั้งแอบตกใจก็คือ พ่อเลี้ยงผมเป็นคนฝรั่งเศส ทุกครั้งที่พ่อเลี้ยงผมโพสอะไรไป พ่อผมก็จะไป LIKE ด้วยความห่วงใยเพื่อนบน Facebook ถึงแม้ว่าจะไม่เข้าใจในภาษาก็ตาม โลกบน Facebook ไม่มีกำแพงภาษาสำหรับคุณพ่อผมครับ จนมาถึงวันหนึ่ง ที่พ่อเลี้ยงผมโดนขโมยโทรศัพท์ เป็นวันที่แย่วันหนึ่งของเค้า ก็โพสบอกให้คนรอบข้างทราบ (ตอนนั้นมีแค่ Like ยังไม่มีตัว smiley ทั้งหลายครับ) ก็จะมีพ่อผมไป LIKE หรือบางครั้งพ่อเลี้ยงผมสูญเสียคนใกล้ตัวไป แกก็เขียนว่าเศร้าเสียใจ พ่อผมก็ไป LIKE... แรกๆพ่อเลี้ยงผมก็ขำๆ หลังๆพ่อเลี้ยงผมก็เอามาคุยถามว่า พ่อเธอเล่น Facebook ยังไง ผมก็ได้แต่ขอโทษและบอกไปว่า ลบพ่อฉันทิ้งไปเถอะ หลังจากนั้นพ่อเลี้ยงผมก็ไม่ได้รับ Like จากพ่อผมอีกเลย
ส่วนตัวผมมีเพจกลุ่มอยู่กลุ่มหนึ่งซึ่งดูแลมานานแล้ว พอพ่อผมทราบว่าผมมีเพจอยู่ ซึ่งทราบได้ไม่นานนักก็จะเข้าไปในกลุ่มของผม คือในหน้ากลุ่มมันสามารถ LIKE ได้โดยไม่ต้องเป็นสมาชิกครับ เมื่อพ่อผมพบโพสเรื่องราวที่ผมโพสและมีคนเข้าไปคุยกันเยอะๆ คุณพ่อผมก็จะเข้าไป Like โพสผมและ Like ทุกคอมเมนต์ ไม่ว่าคอมเมนต์นั้นจะเห็นด้วย หรือ ไม่เห็นด้วยกับโพสผมก็ตาม คือมีกี่คอมเมนต์พ่อผม like หมด จนผมต้องไปบอกท่านว่า ป๊าครับอันนี้มันพื้นที่สาธารณะ ผมก็ไม่อยากให้ใครมาถามว่าป๊าเป็นใคร แล้วทำไมถึงได้มา Like อะไรแบบนี้ พอผมบอกท่านไปก็ดูท่านรู้สึกเสียใจนิดๆ ก็บอกขอโทษและไปเอา Like ออกทั้งหมด... แต่ผมก็จำเป็นครับ ไม่งั้นทุกๆโพสของผมในหน้าสาธารณะที่ดูแล คงจะมีแต่ Like ของคุณพ่อผม ที่ไม่ได้มาจากความรู้สึก Like จริงๆเลยในบางครั้ง
มาช่วงหลังสุดนี้ พ่อผมเริ่มใช้ Sticker เป็นครับ... พ่อผมจะมา Like แล้วแถมสติ๊กเกอร์สุดฟรุ้งฟริ้งอีก 1 ตัวตลอดที่มันเป็นการ์ตูนขยับเขยื่อนได้ เหมือล่าสุดพวกเราเพิ่งปิดโปรเจคสำคัญของ บริษัทไป ก็จะมี like ของคุณพ่อมาคนแรก แถมด้วยสติ๊กเกอร์หมากระดุกระดิก..... ในใจผมคิดนะครับ ลูกค้าผมจะมองกันยังไง...
สรุปนั้นก็คือเรื่องบางส่วนในชีวิตผมบน Facebook กับการมีพ่อเป็นเพื่อนครับ ผมเลยอยากถามเพื่อนๆใน Facebook ว่าคุณๆเคยเจอเหตุการ์ณแบบนี้กันบ้างไหมครับ แล้วเราควรจะทำยังไง หรือ อธิบายแบบไหนถึงจะฟังแล้วดูเหมาะกับผู้ใหญ่ในวัยนี้ครับ ผมส่วนตัวทราบดีนะครับ บางทีการ Like มันก็กลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเค้าไปแล้ว ทั้งที่เค้าอาจจะไม่ได้เข้าใจว่า Like นั้นมันหมายความว่ายังไงหรือว่า ควรจะใช้ยังไงอย่างที่เราๆใช้กัน แต่ถ้าจะบอกให้เค้า Like น้อยลงหรือหยุด Like โดยที่เค้าไม่ได้มีความรู้สึก Like(ชื่นชอบ)จริงๆ ผมก็แอบห่วงว่า เค้าจะรู้สึกเหมือนว่าเค้าไม่มีตัวตนอยู่บนโลก facebook ที่เป็นสถานที่ ที่ทำให้เห็นว่าเค้ามีตัวตนรึเปล่านะครับ
สุดท้ายอยากให้มาลองเล่าประสบการ์ณส่วนตัวแชร์กัน แล้วก็หาวิธีที่ดี หรือท่านไหนได้บอกคุณพ่อคุณแม่ที่พอมีอายุอย่างไรไปกันบ้าง ที่จะสามารถบอกให้ท่านเข้าใจได้ดีโดยไม่ทำให้เค้ารู้สึกว่าทำอะไรผิดไป เพราะเราๆก็เข้าใจเจตนาของท่านดีครับ
ขอบคุณครับ
เมื่อคุณพ่อคุณ LIKE แหลกบน facebook คุณจะทำอย่างไร
ผมมีเรื่องคาใจอยากจะมาถามเพื่อนๆบน Pantip นานแล้วครับว่าคุณๆมีความรู้สึกกันอย่างไรและเลือกปฏิบัติกันอย่างไร กับการใช้ Facebook ของคุณพ่อคุณแม่คุณหรือผู้ใหญ่ใกล้ตัวคุณกันครับ ผมอยากมาพูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดถึงเหตุการ์ณระหว่างๆลูกๆที่มีคุณพ่อคุณแม่ที่เป็นเพื่อนบน Facebook กันครับ
เริ่มเรื่องเลยครับ ส่วนตัวผมเป็นคนที่ใช้ Facebook มานานมากแล้วครับน่าจะตั้งแต่ปี 2007 ด้วยการที่ผมทำงานสาย IT ด้วย และเพื่อนๆส่วนใหญ่ใน Facebook ของผมจะเป็นฝรั่งประมาณมากกว่าครึ่งนึงครับ บวกกับมีบรรดาลูกค้าหรือคนที่เคยทำงานร่วมกันมาอยู่ด้วยในกลุ่มเพื่อนด้วย ผมใช้ Facebook ที่ค่อนข้างเป็นส่วนตัวครับ คือไม่รู้จักไม่รับแอดครับ และสามารถแอดได้เฉพาะเพื่อนของเพื่อนเท่านั้นครับ
ส่วนพ่อผมนั้นก็จะประมาณคนมีอายุ(60 กว่า)ที่สนใจในการใช้คอมพิวเตอร์ หลังจากนั้นก็หันมาใช้มือถือเข้า internet ใช้ Apps ตามสมัยเหมือนคนทั่วๆไปครับ
ครั้งแรกที่เห็นพ่อส่งข้อความมาขอ Add Friend ในความรู้สึกส่วนตัวก็เกิดความลังเลนิดนึงนะครับ แต่ก็คิดว่าก็ดีไว้ติดต่อสื่อสารกัน เราจะได้พอดูได้ว่าเค้าไปทำอะไรบ้าง สนใจในด้านไหน ส่วน Facebook ผมนั้นนานๆจะโพสทีครับ สัปดาห์นึงน่าจะ 2 โพสเป็นอย่างมากครับ ส่วนตัวผมเป็นคนชอบถ่ายรูปและมีโอกาสได้เดินทางไป ตปท ค่อนข้างบ่อยครับ เลยมีบางครั้งที่สร้าง Album ขึ้นมาเพื่อเก็บรูปภาพและประสบการ์ณที่ได้ไปตามที่ต่างๆบ้างครับ
ในช่วงแรกๆที่ผมได้เป็นเพื่อนกับคุณพ่อผมบน Facebook ก็ไม่มีอะไรพิเศษครับ นานๆจะส่งข้อความคุยทักทายหากันครับ แต่แล้วมาในช่วงหนึ่งประมาณ 2-3 ปีให้หลังมานี้ บทบาทของคุณพ่อผมเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นการโพสอะไรไปคุณพ่อจะเป็นคนแรกที่มา กด Like ก่อน ทั้งที่ยังไม่ได้อ่านเลยด้วยซ้ำในบางครั้ง อันนี้คือบางครั้งผมโพสเขียนเรื่องราวที่ต้องใช้เวลาอ่านค่อนข้างนานครับ บางโพสก็น่าจะหลายนาที หรือ บางคลิป video ก็พอนานอยู่ครับ แต่คือโพสปุ๊ปคุณพ่อก็จะมา LIKE ปั๊ปรัวๆ ไม่ว่าจะเป็นโพสอะไรก็ตาม หลังจากนั้นพอผมเริ่มโพสพวกรูปภาพอัลบั้ม ที่บางครั้งมี 30-40 รูป วันดีอยู่ดีผมก็จะได้การรับเตือนว่า มีคนมากด LIKE นั้นคือพ่อผมเองครับ 30-40 ตามจำนวนรูปครั้งและทุกคอมเมนต์ในรูป ในบางครั้งที่ผม online อยู่ผมก็จะเห็นเป็นหน้าต่างมันซ้อนๆๆๆกันขึ้นไปจนสุดขอบเลยครับ รู้สึกเข้าใจ น้องๆ net idole โชว์นม หนองโพ ทั้งหลายทันทีเลยครับ คนที่เคยชินกับแฟนคลับหลายๆคนเวลาโพสอะไรที แต่ของผมแค่ท่าน คนเดียวก็ทำให้ผมรู้สึกได้ถึงกลิ่มอายความเป็นเนตไอดอลครับ
ความก้าวล้ำของคุณพ่อผมไม่หยุดเท่านี้บน Facebook ครับ คุณแม่ผมแต่งงานใหม่มีสามีเป็นคนต่างชาติครับ พ่อเลี้ยง(ฝรั่ง)ผม กับตัวผมเองค่อนข้างสนิทกันบน Facebook และแล้ววันหนึ่งพ่อผมก็ไปแอด พ่อเลี้ยงฝรั่งของผมเป็นเพื่อน พ่อเลี้ยงผมก็ไม่ได้บ่นอะไรก็บอกก็ดีเป็นเพื่อนกัน ชิวๆตามสไตล์ฝรั่ง แต่สิ่งที่บางครั้งแอบตกใจก็คือ พ่อเลี้ยงผมเป็นคนฝรั่งเศส ทุกครั้งที่พ่อเลี้ยงผมโพสอะไรไป พ่อผมก็จะไป LIKE ด้วยความห่วงใยเพื่อนบน Facebook ถึงแม้ว่าจะไม่เข้าใจในภาษาก็ตาม โลกบน Facebook ไม่มีกำแพงภาษาสำหรับคุณพ่อผมครับ จนมาถึงวันหนึ่ง ที่พ่อเลี้ยงผมโดนขโมยโทรศัพท์ เป็นวันที่แย่วันหนึ่งของเค้า ก็โพสบอกให้คนรอบข้างทราบ (ตอนนั้นมีแค่ Like ยังไม่มีตัว smiley ทั้งหลายครับ) ก็จะมีพ่อผมไป LIKE หรือบางครั้งพ่อเลี้ยงผมสูญเสียคนใกล้ตัวไป แกก็เขียนว่าเศร้าเสียใจ พ่อผมก็ไป LIKE... แรกๆพ่อเลี้ยงผมก็ขำๆ หลังๆพ่อเลี้ยงผมก็เอามาคุยถามว่า พ่อเธอเล่น Facebook ยังไง ผมก็ได้แต่ขอโทษและบอกไปว่า ลบพ่อฉันทิ้งไปเถอะ หลังจากนั้นพ่อเลี้ยงผมก็ไม่ได้รับ Like จากพ่อผมอีกเลย
ส่วนตัวผมมีเพจกลุ่มอยู่กลุ่มหนึ่งซึ่งดูแลมานานแล้ว พอพ่อผมทราบว่าผมมีเพจอยู่ ซึ่งทราบได้ไม่นานนักก็จะเข้าไปในกลุ่มของผม คือในหน้ากลุ่มมันสามารถ LIKE ได้โดยไม่ต้องเป็นสมาชิกครับ เมื่อพ่อผมพบโพสเรื่องราวที่ผมโพสและมีคนเข้าไปคุยกันเยอะๆ คุณพ่อผมก็จะเข้าไป Like โพสผมและ Like ทุกคอมเมนต์ ไม่ว่าคอมเมนต์นั้นจะเห็นด้วย หรือ ไม่เห็นด้วยกับโพสผมก็ตาม คือมีกี่คอมเมนต์พ่อผม like หมด จนผมต้องไปบอกท่านว่า ป๊าครับอันนี้มันพื้นที่สาธารณะ ผมก็ไม่อยากให้ใครมาถามว่าป๊าเป็นใคร แล้วทำไมถึงได้มา Like อะไรแบบนี้ พอผมบอกท่านไปก็ดูท่านรู้สึกเสียใจนิดๆ ก็บอกขอโทษและไปเอา Like ออกทั้งหมด... แต่ผมก็จำเป็นครับ ไม่งั้นทุกๆโพสของผมในหน้าสาธารณะที่ดูแล คงจะมีแต่ Like ของคุณพ่อผม ที่ไม่ได้มาจากความรู้สึก Like จริงๆเลยในบางครั้ง
มาช่วงหลังสุดนี้ พ่อผมเริ่มใช้ Sticker เป็นครับ... พ่อผมจะมา Like แล้วแถมสติ๊กเกอร์สุดฟรุ้งฟริ้งอีก 1 ตัวตลอดที่มันเป็นการ์ตูนขยับเขยื่อนได้ เหมือล่าสุดพวกเราเพิ่งปิดโปรเจคสำคัญของ บริษัทไป ก็จะมี like ของคุณพ่อมาคนแรก แถมด้วยสติ๊กเกอร์หมากระดุกระดิก..... ในใจผมคิดนะครับ ลูกค้าผมจะมองกันยังไง...
สรุปนั้นก็คือเรื่องบางส่วนในชีวิตผมบน Facebook กับการมีพ่อเป็นเพื่อนครับ ผมเลยอยากถามเพื่อนๆใน Facebook ว่าคุณๆเคยเจอเหตุการ์ณแบบนี้กันบ้างไหมครับ แล้วเราควรจะทำยังไง หรือ อธิบายแบบไหนถึงจะฟังแล้วดูเหมาะกับผู้ใหญ่ในวัยนี้ครับ ผมส่วนตัวทราบดีนะครับ บางทีการ Like มันก็กลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของเค้าไปแล้ว ทั้งที่เค้าอาจจะไม่ได้เข้าใจว่า Like นั้นมันหมายความว่ายังไงหรือว่า ควรจะใช้ยังไงอย่างที่เราๆใช้กัน แต่ถ้าจะบอกให้เค้า Like น้อยลงหรือหยุด Like โดยที่เค้าไม่ได้มีความรู้สึก Like(ชื่นชอบ)จริงๆ ผมก็แอบห่วงว่า เค้าจะรู้สึกเหมือนว่าเค้าไม่มีตัวตนอยู่บนโลก facebook ที่เป็นสถานที่ ที่ทำให้เห็นว่าเค้ามีตัวตนรึเปล่านะครับ
สุดท้ายอยากให้มาลองเล่าประสบการ์ณส่วนตัวแชร์กัน แล้วก็หาวิธีที่ดี หรือท่านไหนได้บอกคุณพ่อคุณแม่ที่พอมีอายุอย่างไรไปกันบ้าง ที่จะสามารถบอกให้ท่านเข้าใจได้ดีโดยไม่ทำให้เค้ารู้สึกว่าทำอะไรผิดไป เพราะเราๆก็เข้าใจเจตนาของท่านดีครับ
ขอบคุณครับ