มี ๒๐ กว่าปีที่ผ่านมา
มีหนังเรื่องหนึ่ง ซึ่งเชื่อว่าหลายคนคงรู้จัก
และดูมาแล้วหลายรอบ
หนังเรื่องนั้นก็คือ "Forrest Gump"
ฉากที่ผมชอบมากอีกฉากหนึ่งคือ
การวิ่งไปเรื่อย ๆ ของพระเอก
ฉากนี้มันทำให้ผมได้ข้อคิดว่า
ชีวิตคนเราย่อมประกอบไปด้วยชะตาลิขิตและตัวเองลิขิต
ซึ่งเราไม่มีทางรู้ว่าจะต้องพบเจอกับอะไร สิ่งที่เราควรทำคือ
ทำสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าให้ดีที่สุด ไม่ควรคาดหวังไว้ล่วงหน้าว่ามันจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
และที่สำคัญ ไม่ควรจะไปยึดติดกับแนวความคิดด้านใดด้านหนึ่งมากจนเกินไป
คือ ต้องไม่ฝืนความเป็นไปของชีวิต
แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่ควรนิ่งเฉยรอคอยอะไรบางอย่างโดยที่เราไม่ทำอะไรเลย
มาวันนี้ผมเห็นพี่ตูนวิ่งถึงจุดหมายปลายทางแล้ว
ก็ขอชื่นชมพี่จากใจจริงๆ ที่ทำให้ผม หรือแม้กระทั้งหลายๆ คนในสังคมได้
นึกทบทวนตัวว่าวันนี้เราได้ใช้ร่างกายนี้ ไปทำประโยชน์อะไรเพื่อส่วนรวมแล้วบ้าง
เห็นพี่ตูนวิ่งทำให้นึกถึงเรื่องนี้กันไหมครับ
มีหนังเรื่องหนึ่ง ซึ่งเชื่อว่าหลายคนคงรู้จัก
และดูมาแล้วหลายรอบ
หนังเรื่องนั้นก็คือ "Forrest Gump"
ฉากที่ผมชอบมากอีกฉากหนึ่งคือ
การวิ่งไปเรื่อย ๆ ของพระเอก
ฉากนี้มันทำให้ผมได้ข้อคิดว่า
ชีวิตคนเราย่อมประกอบไปด้วยชะตาลิขิตและตัวเองลิขิต
ซึ่งเราไม่มีทางรู้ว่าจะต้องพบเจอกับอะไร สิ่งที่เราควรทำคือ
ทำสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าให้ดีที่สุด ไม่ควรคาดหวังไว้ล่วงหน้าว่ามันจะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้
และที่สำคัญ ไม่ควรจะไปยึดติดกับแนวความคิดด้านใดด้านหนึ่งมากจนเกินไป
คือ ต้องไม่ฝืนความเป็นไปของชีวิต
แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่ควรนิ่งเฉยรอคอยอะไรบางอย่างโดยที่เราไม่ทำอะไรเลย
มาวันนี้ผมเห็นพี่ตูนวิ่งถึงจุดหมายปลายทางแล้ว
ก็ขอชื่นชมพี่จากใจจริงๆ ที่ทำให้ผม หรือแม้กระทั้งหลายๆ คนในสังคมได้
นึกทบทวนตัวว่าวันนี้เราได้ใช้ร่างกายนี้ ไปทำประโยชน์อะไรเพื่อส่วนรวมแล้วบ้าง