มีทั้งเพื่อนทั้งญาติพี่น้องเยอะแยะ แต่ในชีวิตไม่สนิทกับใครเลยสักคน ทำไงดีคะ

รู้จักคนเยอะมากค่ะ แต่ในชีวิตนี้ไม่สนิทกับใครเลย ไม่มีคนชวนไปเที่ยว เวลามีปัญหาอยากคุยกับใครสักคนก็ไม่รู้จะหันหน้าหาใคร รู้สึกโดดเดี่ยวมาก ยิ่งพอเวลาไปเข้ากลุ่มกับเพื่อนๆก็คุยได้กับทุกคน คุยสนุกๆไป แต่ไม่ได้รู้สึกสนิทกับใครเลย ทั้งที่เพื่อนๆทุกคนก็ดีกับเรานะคะ ญาติก็รักกันดี ครอบครัวอบอุ่นมาก   คุณภาพชีวิตโอเค ไม่เดือดร้อนด้านใดๆ ตอนเด็กๆก็ไม่เคยมีปมอะไรนะคะ แต่เหมือนจะอยู่ที่ตัวเราที่มีปัญหาเอง รู้สึกว่าตัวเองมีกำแพงกั้นคนอื่น พยายามจะเปิดใจแล้ว แต่ทำยังไงก็เข้าไม่ถึงเพื่อนจนสนิทได้สักที จนเพื่อนๆเหมือนจะทำใจว่าสนิทกับเราไม่ได้ก็ค่อยๆเฟดตัวออกไปเอง เราก็เข้าใจเพื่อนๆนะ แต่ไม่เข้าใจตัวเองเลย ไม่แน่ใจว่าตัวเองเป็นsocial phobiaเปล่า เรารู้สึกอยากมีเพื่อนแชร์เรื่องต่างๆในชีวิตเหมือนคนอื่นๆบ้าง ประเด็นนี้ทำให้เราซึมเศร้าและกังวลมากค่ะ ใครมีอะไรแนะนำบ้างมั้ยคะ