อันยอง สวัสดีทุกคนที่หลงเข้ามาในกระทู้เราคะ (ขอแทนตัวเองว่าเรานะคะ) เนื่องจากเดือนพฤศจิกาที่ผ่านมาเราได้ไปเที่ยวเกาหลีมา ซึ่งชื่อกระทู้บอกอยู่แล้วว่าเป็นติ่งแน่แท้ ไปครั้งนี้เป็นครั้งที่ 4 สาเหตุการไปในครั้งนี้คือ อยากไปพักผ่อนค่า เอาความจริง ก็คือ ไปติ่ง คะ.... และเราอยากไปผับมาก 5555555 บอกเลยว่าเป็นการไปเกาหลีที่ไม่เหมือนครั้งก่อนๆเลยจะบอกให้.... ไม่พูดเยอะคะ เริ่ม
DAY 1
ไปครั้งนี้เราไปทั้งหมด 8 วัน วันที่ 12-19 พฤศจิกายน เราจองตั๋วช่วงโปรโมชั่นของแอร์เอเชีย คือตอนเราจองมันเป็นช่วงโปรอยู่แล้ว ละมันก็มีโปรลด20% โดยต้องจองผ่านแอพ เราก็ได้ถูกไปอี้กกก เราได้ไปกลับรวมน้ำหนัก 6850 บาท เครื่องออกตอน 08.05 เราตื่นอาบน้ำตั้งแต่ตี 2 แต่งตัวเสร็จแล้วลากกระเป๋าลงไปเรียกแท็กซี่ ตอนลากกระเป๋าลงจากหอตื่นเต้นมากก 555555 แบบเออคิดถึงเกาหลี ไปถึงสนามบินดอนเมืองตอน เกือบจะตี 4
เราก็ยืนโง่ๆรอเวลาเช็คอินก็รอไปแบบทำไมไม่มีคนมาเช็คอินเลยอะ เรารอจน 6 โมงอะ สรุปคือเดินเข้าไปเช็คอินได้เลย เอ้า แล้วอีนี่รอใคร ฮ่าๆ โครตฮาตัวเอง พอเช็คอินเสร็จก็เข้าไปในเกทเดินดิ้วตี้ฟรีเก๋ๆ เดินเฉยๆนะไม่ซื้อ
เราขึ้นเครื่องที่เกท 14
นั่งรอขึ้นเครื่องซักพักพนักงานก็เรียกขึ้นเครื่อง เราขึ้นปุ๊บหลับปั๊บอะ แต่หลับไปแปปเดียวตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงประกาศให้รัดเข็มขัดเพราะตกหลุมอากาศ เราก็เออไม่เป็นไร ในขณะที่ตกหลุมอยู่นั่น อีนี่ดันนึกถึงตม.เกาหลีเฉย คือแบบเฮ้ยย ทำไมนึกถึง คือตอนนี้ก็รู้ว่าคนไทยเข้าเกาหลียากขึ้นแต่แบบเราก็เออเตรียมตัวมาดี พร้อม! แต่ก็ยังมีหวั่นๆในใจ พอผ่านหลุมอากาศมาละ ซักพัก ตกอีกจ้า อีนี่แบบอื้ม ไม่เป็นไรหรอก คือเราตะหงิดๆอะ แบบตูจะติดตม.ปะวะ ไรงี้แต่ก็แบบทั้งกลัวทั้งกังวล และก็ผ่านหลุมอากาศไปได้ นี่ก็เผลอหลับอีกรอบ พอตื่นมาได้ซักพัก คราวนี้หนักกว่าเก่าเจอสภาพอากาศเลวร้ายค่าาา เครื่องนี่สั่นไปทั้งลำ เราแบบโอ้ยย กลัว 555555 สั่นจนคิดถึงแม่อะแก ในใจภาวนาแบบถึงเกาหลีซักทีเห้อะะ แต่ก็ผ่านมาได้คะ ตอนขึ้นเครื่องมาแอร์แจกใบตรวจคนเข้าเมืองเราก็เพิ่งมากรอก ไม่อะไรอะกรอกผิดใบยาวๆอะเรียกว่าใบอะไรนะ5555 โถ่ว ชีวิต เลยสะกิดขอใบใหม่จากพี่แอร์คนสวย พี่แกหันหน้าพร้อมบอกเป็นภาษาอังกฤษหมดแล้วคะ โอโห้ ชีวิต นี่ก็แบบเอาไงดี พี่แกเลยบอกว่าเดี๋ยวลงเครื่องค่อยไปเอาใหม่ในสนามบินก็ได้ เราก็โอเค ขอบคุณ
และแล้วเราก็ถึงเกาหลีด้วยใบหน้าไม่โอเค เครื่องแลนดิ้งปุ๊บ ภาพตม.ติ๊ดเข้าหัวเราทันที 555555 เราถึงตอน บ่ายสามโมงกว่าๆ
เอาละคะ! ถึงด่านวัดใจแล้ว.... เรามา 3 ครั้งไม่เคยโดนตม.ถามเลยซักครั้ง แต่ครั้งนี้เราคิดว่าโดนแน่ๆ และ.....ก็โดนจริงๆ.... เราเข้าช่องที่เป็นตม.ผู้ชาย พอเข้าไปก็ยื่นพาสไปให้นาง แล้วนางก็กดคอมติ๊ดๆ ซักพักให้เราสแกนนิ้วในเราเราคิดละว่า กูรอดละเว้ยย แต่....นางไม่ปั๊มให้ค่าา นางพลิกไปมาแล้วถามว่าครั้งที่แล้วมาทำอะไรตั้งหนึ่งเดือน นั่น งานเข้า เรานี่ใจเต้นแรงมาก แต่ก็มีสติตอบไปว่ามาเรียน นางก็บอกนานจังแล้วก็หันไปกดกริ่ง ดิ้ง! อีนี่เหวอเลยไรว้าา ซักพักก็มีผช.อีกคนมาอันเชิญเราไปคะ .... ในใจตอนนั้น สิ่งที่ฝุดออกจากหัวเราคือถ้ามันส่งตัวกลับละวะทำไง เมิงค่าตั๋วเครื่องบินกูวว ค่าที่พัก เงินกูววว .....
และสุดท้ายเราก็มานั่งหน้าเด๋ออยู่ในห้องเย็น ._.
คุณตม: พูดภาษาอังกฤษได้ใช่ไหม
เรา: อ่าได้
คุณตม.: มาคนเดียวหรอ?
เรา: ใช่
คุณตม.: มาทำอะไรมากี่วัน? (สำเนียงฟังยากมากกกกกกกกก)
เรา: มาเที่ยวแล้วก็มางานมีทติ้ง บังทันโซยอนดัน
คุณตม.: หื้ม? บังทันโซยอนดัน .ทำหน้างงแปปนึง อ๊า บังทันโซยอนดัน
แล้วนางก็ถามเราว่ามีแพลนไหม ขอดูหน่อยสิ่ ตั๋วขากลับด้วย นี่ก็เลยหยิบทั้งแฟ้มให้นางเลยค่า แล้วแฟ้มเราก็เป็นแฟ้มบังทันด้วย แล้วในกระเป๋าเรายังมีผ้าเชียร์อีก 5555555 นางก็ดูแพลนซักพักนางขำจ้า ตอนเราเขียนแพลนเราเขียนด้วยความขี้เกียจ 55555 เขียนไปมั่วๆ มีรักนงรักนะน้องจอนจองกุก ม๊วฟ ด้วย แล้วนางก็บอกว่ารู้ชื่อเมมเบอร์บังทันไหม บอกหน่อยสิ่ อีนี่ก็จัดไปเลยจ้าาา อังกอร์บังทัน ท่องไปเลย นี่ท่องยังไม่ถึงน้องจอนเลยนางบอกพอๆ โถ่ววว แล้วนางก็กดคอมซักพัก ตอนนั้นใจเราเต้นแรงมาก กลัวแต่ยิ้มสู้สุดๆรู้สึกได้ว่าเหมือนจะร้องให้แต่ฉันยิ้มคะ! 55555 แล้วนางก็เงยหน้ามาพร้อมบอกว่าร้องเพลงบังทันให้ฟัง 1 เพลงสิ่ โอโห้ววววเย่ๆ ไม่ได้ดีใจเว้ย ปกติร้องเพลงบังทันก็ซับนรกอะ นึกไม่ออกก็จัดไปเลยค่า "แนพีทัมนุนมุล คา จยอ คา คา คา คา คา แถมลูกคอไปอีก ยี่สิบชั้น ไม่ใช่อะไรเสียงสั่นจะร้องให้ 5555555 ลองคิดดูในขณะที่ร้องเพลง(มั่วๆ)ไปเราก็ขยับตัวตามทำนองเพี้ยนๆของเรา แล้วหน้าตานี่ก็เหมือนจะร้องให้อะ โครตฮา นางก็โอเคๆ แล้วนางก็ประทับให้เรา แล้วพอเราเดินไปที่ประตู อีนี่ก็คัมซามีดาไปทีพอเดินออกนี่ก็แบบเดี๋ยวๆนี่ผ่านตม.แล้วใช่ไหม ฮืออออออ ความติ่งนี้ ประสบการณ์ผ่านตม.ที่ดูเหมือนจะบินเทิงแต่ก็แผงไปด้วยความสั่นของเรา 5555555
พอผ่านการออดิชั่นของตม.มาได้เราก็มาเอากระเป๋า (เราอยู่ในห้องเย็นไม่ถึง 10 นาที)
แล้วเราก็เดินทางเข้าโซลคะ เพื่อนเรามารับที่สนามบิน พอออกมาเราบ่นๆเรื่องตม.กับเพื่อนแบบยาวอะ กว่าจะได้ออกจากสนามบินปาไปหกโมง
ถึงโซลประมาณเกือบจะทุ่มละ เราพักที่อีแด (มหาวิทยาลัยอีฮวา) วันนี้เรานัดกับเพื่อนเกาหลีไว้ ว่าจะไปแม่น้ำฮัน นัดนางไว้ 6 โมง คือ 6 โมงยังอยู่สนามบินจ้า เลยบอกสองทุ่มละกันเจอกันที่ฮงแด ไปๆมาอีนี่ยังไม่เสร็จจ้า เพื่อนทักมา นี่อยู่ฮงแดละนะ เธออยู่ไหน คือจะตอบยังไงอีนี่ยังแต่งหน้าอยู่เลย นี่ก็บอกไปว่ายังอยู่อีแดอยู่เลย นางก็บอกว่าโอเคเดี๋ยวฉันไปหาเธอ เออลืม เพื่อนเราชื่อว่า ยองวู ดีกรีนางเป็นเด็กม.โซลนะจ๊ะ นางโตกว่าเรา 4 ปี นางน่ารักกกก
หลังจากที่เราแปรงร่างเสร็จละนี่ก็ทักไปบอกว่าอยู่หน้ามอนะนางก็บอกเธอเดินมาตรงนี้ได้ไหม พร้อมส่งรูป อีนี่ก็ไม่รู้จัก 555555 ฉันรอแกอยู่ตรงนี้นะ .ส่งรูป แกมานะ นางก็อ่าๆได้รออยู่ตรงนั้น เดี๋ยวไปหา คือตอนนั้นเราตื่นเต้นมากกกกกกกก คือเราไม่เคยเจอนางตัวจริงอะ รู้จักกันเพราะนางชอบประเทศไทยแต่ไม่เคยเจอนี่ก็แบบเออนางจะเป็นไงนะ ตอนรอนางนี่ลุ้นสุดๆ ซักพักนางก็บอกอยู่ข้างแล้วนะ อีนี่ก็แบบไหนวะ หันไป ปะ!! คุณพระ! อปป้าที่ไหนวะเนี้ยยย ตกใจเล็กน้อยไม่คิดว่านางจะน่ารักขนาดนี้ 555555 แกลองคิดภาพตามเรานะ ผู้ชายสูง 175 ผมเห็ดๆแบบอปป้าสไตส์ ใส่เสื้อสีดำ โค๊ชสีดำ กางเกงยืนพับขารองเท้าบูท งี้ โอโห้วววว
พอเจอนนี่ก็สตั้นไปแปปนึง นี่ก็อันยองฮาเซโยไปนางก็อันยองกลับ แล้วเราก็แยกกับเพื่อนเราเพราะจะไปแม่น้ำฮันกับยองวูและนางก็ถามเราว่าจะไปแม่น้ำฮันใช่ไหม นางก็ทำท่าคิด มันหนาวนิดนึงนะ นี่ก็บอก ฉันพร้อม! หนาวอะไรไม่สะเทือนผิวหนังฉันหรอกแก นี่ก็เออไปเถอะ นี่ไม่เคยไปนะ นางก็บอกว่าเราต้องนั่งรถไปนะ นี่ก็ห้ะอะไรนะรถเมล์หรอ คือไม่เคยขึ้นรถเมย์เกาหลี.... เราคิดในใจโอ้โห้ลำบากอีกห่านั่งรถไป แล้วนางก็พาเราเดินไปในมุมมืดๆ เราก็ เฮ้ยยไรวะ พามาทำไมไหนจะไปขึ้นคาร์ไง คาร์อยู่ไหน!! เราก็เดินตามนางไปซักพักนางหยุดตรงรถคันนึงแล้วเปิดประตูให้เรา ห้ะะะ อึ้งไปแปปนึง นี่คือรถเอ็ง? ที่บอกขึ้นรถไปนี่คือขึ้นรถเอ็งไปหรอยองวู ที่อึ้งคือไม่ใช่อะไร คือนางมีรถ โถ่วววว บุญตูดดดแท้ เกิดมายังไม่เคยมีผู้ชายคนไหนนั่งรถพาเที่ยวเลย อยู่ไทยแม้แต่มอเตอร์ไซร์ยังไม่มีเลยนอกจากวิน
น้ามมมตาาจะไหลลลล
อีนี่ก็สบายเลยค่าาากินลมชมวิว 5555555
ระหว่างนางขับรถไปก็คุยกันไปเรื่อยตลกดี นางพามาถนนอะไรไม่รู้นางบอกตรงนี้ถ่ายซีรีย์หลายเรื่องเลย นี่ก็อ่อๆคุ้นๆ ซักพักนางก็จอดรถเว้ย แล้วก็พาลงไปเดินเล่นสวนตรงแม่น้ำฮัน สวนแม่น้ำฮันมันมีเยอะอะ ตรงเราไปมันจะอยู่ข้างๆ สำนักงานอะไรนี่แหละ อันนี้อะ
ยองวูก็เห็นเราถ่ายรูปนางก็บอก เธอๆเราถ่ายรูปเธอคู่กับมันไหม(สำนักงานอะไรนั่นแหละ) อ่อ นี่กูววอยากถ่ายหรอวะ .ขมวดคิ้ว เออๆ อยากถ่ายก็ได้ ก็ให้นางถ่าย นางถ่ายอย่างตั้งใจมากอีนี่ก็แอ๊บสุด พอมาดูรูปนี่แทบอยากจะกระโดดข่วนหน้า นางถ่ายเราครึ่งตัวอะ ไม่ใช่บนล่างนะ ครึ่งซีกอะห่า 555555 เห็นเราแค่นั้น นอกนั้นทั้งเฟมก็เป็นสำนักงาน อืม ยองวูอืม รูปคู่อืม
เดินๆไปเรื่อยก็คุยแลกเปลื่ยนวัฒนะธรรม นางก็ถามว่าเธอนับถือศาสนาอะไร เอ่ออ ศาสนาพุทธ นี่เค้าเรียกกันยังไวะ พุทธปะ หรืออะไร นี่ก็ตอบไปอ่อ พุทธ อียองวูหันมาควับ! พร้อมทำหน้าเหมือนนางเอกซีรีย์ตกใจ หื้มมมม พุด? นางก็ชี้เท้าตัวเอง นี่หรอ นี่แบบอีบ้าอยากจะกระโดดดึงหัวมาตีเข่า (โหดมะ 555555) นี่ก็ตีนางไปทีนึงเบาๆ ไม่ใช่เว้ยย พุทธอะ โอ้ยยอธิบายไม่ถูก เรียกยังไงเราก็เออ แล้วแกอะ นางก็บอกไม่มีอะไม่ได้นับถืออะไร อ่าา คนเกาหลีส่วนมากจะไม่มีศาสนา ไม่นับถืออะไรเลย แล้วก็จะมีนับถือศาสนาคริสต์ ส่วนนึง
วิวกลางคืนของโซลสวยมากกกกก
เราก็เดินถ่ายรูปไปเรื่อยซักพักมันมีบันไดให้ขึ้นไปถ่ายรูปตรงจุดชมวิวอะ ไม่สูงมากแต่เห็นรอบๆโซลตอนกลางคืนสวยดี แต่แบบบันไดมันดูเก่าๆอะเราก็ถามนาง เอ็งๆขึ้นได้จริงอ่อ นางก็บอก ขึ้นได้เดี๋ยวขึ้นให้ดู นางก็ขึ้นไป เออขึ้นได้วะ 5555 นางก็บอกเธอขึ้นมา นี่ก็โอโห้บันไดอย่างสูง ด้วยความเป็นชะนีตัวเตี้ยแล้วถือกล้องด้วยลำบากสุดนี่ก็เกาะๆขึ้นไป แล้วจู่ๆยองวู ยื่นมือมาจ้า นางบอกจับมือมา แล้วยิ้มหวานให้ อือหื้ออออออออ เขินนนนนนน นี่เขินมากจะบ้าหรออ จับมือได้ไง หมับ! .จับมือยองวูอย่างรวดเร็ว 5555555555 มือนางอุ่นมากจ้า พรืออ เพี้ยะ! .ตบหน้าตัวเอง เพื่อนเว้ยเพื่อน - -
เราก็ถ่ายรูปของเราไปทั่ว ซักพักยองวูมายืนบังเรา นางก็บอกถ่ายนางด้วยภาพจะได้สวยๆ นี่ก็อะๆๆ .แนบรูปปลากรอบ
แหม่ดูดีเหลือเกิ้นนนนนนนน พ่อคูณณณณ
เดินแล้วเดินอีกวนไปคะ นี่ไม่ใช่ไรที่อยากมาแม่น้ำฮันเพราะ อยากตามรอยคังชอล ค่าาาา นี่ก็ถามยองวูว่ารู้จักซีรีย์ W ไหมนางบอกอ๋าา จงซอก! นางบอกนางชอบแฟนคลับเลยเนี้ย ชอบมาก พร้อมทำหน้าฟินๆ เดี๋ยวเอ็งเดี๋ยว.... นี่บอกอยากไปสะพานที่คังชอลโดดนน้ำอะที่ไหนพาไปมั้งดิ้ นางบอกไม่รู้อะมันมีหลายสะพาน สะพานนี้เปล่าขึ้นไปดูกัน
นี่ก็ขึ้นไปดูสรุปไม่ใช่จ้า แล้วก็พากันเดินคุยกันไปเรื่อยเดินไปเดินมาเกือบสุดสะพานอีกฝั่ง 555555555 คือคนดีหรือคนบ้าเนี้ยเดินบนสะพานตอนกลางคืนอากาศไม่ถึง 5 องศา ยองวูถามก็ถามเธอหนาวไหมนี่ก็บอกก็หนาวอะ นางเลยเปิดเสื้อโค๊ทออกแล้วถามว่ากอดไหม โอโห้ ตายเลี้ยววววววววหยั่มมาอ่อยได้ไหมเล่าาาเดี๋ยวก็กระโดดกอดเลย 55555 นี่ก็บอกไม่เป็นไรๆไม่หนาวนางก็ขำ แต่ในใจอีนี่แบบอย่าเผลอนะเดี๋ยวโดดกอดเลย น่ากลัวว 55555นี่เลยเล่นบ้างยองวูเอ็งหนาวไหม อ้าเสื้อแขนยาว นางก็ขำ ถึงหนาวแค่ไหนเดินไปก็ต้องเดินกลับนะจ๊ะ เดินวนไปคะ เดินกันไป สามชม.กว่า แล้วก็กลับ ที่จริงว่าจะไปกินข้าวแต่มันดึกมากละนางพาขับรถวนไปมานางบอกร้านมันปิดหมดแล้วอ่า นี่ก็บอกไม่เป็นไร เอ็งกลับบ้านเถอะ ขอบคุณมากที่พาเที่ยว แล้วนางก็มาส่งเรา แล้วก็แยกย้ายกัน พอเรากลับถึงที่พัก คือขาเราแข็งมาก 555555555 ร้าวระบมสุดๆ นี่ก็ทักไปหายองวูว่าขอบคุณมาก ฝันดีนะ นางก็บอกวันนี้มีความสุขมากก ฝันดีนะ แล้วก็นอน ......
[CR] SEOULDAY SEOULNIGTH เที่ยวเกาหลีลับๆฉบับติ่งสายเมา
อันยอง สวัสดีทุกคนที่หลงเข้ามาในกระทู้เราคะ (ขอแทนตัวเองว่าเรานะคะ) เนื่องจากเดือนพฤศจิกาที่ผ่านมาเราได้ไปเที่ยวเกาหลีมา ซึ่งชื่อกระทู้บอกอยู่แล้วว่าเป็นติ่งแน่แท้ ไปครั้งนี้เป็นครั้งที่ 4 สาเหตุการไปในครั้งนี้คือ อยากไปพักผ่อนค่า เอาความจริง ก็คือ ไปติ่ง คะ.... และเราอยากไปผับมาก 5555555 บอกเลยว่าเป็นการไปเกาหลีที่ไม่เหมือนครั้งก่อนๆเลยจะบอกให้.... ไม่พูดเยอะคะ เริ่ม
DAY 1
ไปครั้งนี้เราไปทั้งหมด 8 วัน วันที่ 12-19 พฤศจิกายน เราจองตั๋วช่วงโปรโมชั่นของแอร์เอเชีย คือตอนเราจองมันเป็นช่วงโปรอยู่แล้ว ละมันก็มีโปรลด20% โดยต้องจองผ่านแอพ เราก็ได้ถูกไปอี้กกก เราได้ไปกลับรวมน้ำหนัก 6850 บาท เครื่องออกตอน 08.05 เราตื่นอาบน้ำตั้งแต่ตี 2 แต่งตัวเสร็จแล้วลากกระเป๋าลงไปเรียกแท็กซี่ ตอนลากกระเป๋าลงจากหอตื่นเต้นมากก 555555 แบบเออคิดถึงเกาหลี ไปถึงสนามบินดอนเมืองตอน เกือบจะตี 4
เราก็ยืนโง่ๆรอเวลาเช็คอินก็รอไปแบบทำไมไม่มีคนมาเช็คอินเลยอะ เรารอจน 6 โมงอะ สรุปคือเดินเข้าไปเช็คอินได้เลย เอ้า แล้วอีนี่รอใคร ฮ่าๆ โครตฮาตัวเอง พอเช็คอินเสร็จก็เข้าไปในเกทเดินดิ้วตี้ฟรีเก๋ๆ เดินเฉยๆนะไม่ซื้อ
นั่งรอขึ้นเครื่องซักพักพนักงานก็เรียกขึ้นเครื่อง เราขึ้นปุ๊บหลับปั๊บอะ แต่หลับไปแปปเดียวตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงประกาศให้รัดเข็มขัดเพราะตกหลุมอากาศ เราก็เออไม่เป็นไร ในขณะที่ตกหลุมอยู่นั่น อีนี่ดันนึกถึงตม.เกาหลีเฉย คือแบบเฮ้ยย ทำไมนึกถึง คือตอนนี้ก็รู้ว่าคนไทยเข้าเกาหลียากขึ้นแต่แบบเราก็เออเตรียมตัวมาดี พร้อม! แต่ก็ยังมีหวั่นๆในใจ พอผ่านหลุมอากาศมาละ ซักพัก ตกอีกจ้า อีนี่แบบอื้ม ไม่เป็นไรหรอก คือเราตะหงิดๆอะ แบบตูจะติดตม.ปะวะ ไรงี้แต่ก็แบบทั้งกลัวทั้งกังวล และก็ผ่านหลุมอากาศไปได้ นี่ก็เผลอหลับอีกรอบ พอตื่นมาได้ซักพัก คราวนี้หนักกว่าเก่าเจอสภาพอากาศเลวร้ายค่าาา เครื่องนี่สั่นไปทั้งลำ เราแบบโอ้ยย กลัว 555555 สั่นจนคิดถึงแม่อะแก ในใจภาวนาแบบถึงเกาหลีซักทีเห้อะะ แต่ก็ผ่านมาได้คะ ตอนขึ้นเครื่องมาแอร์แจกใบตรวจคนเข้าเมืองเราก็เพิ่งมากรอก ไม่อะไรอะกรอกผิดใบยาวๆอะเรียกว่าใบอะไรนะ5555 โถ่ว ชีวิต เลยสะกิดขอใบใหม่จากพี่แอร์คนสวย พี่แกหันหน้าพร้อมบอกเป็นภาษาอังกฤษหมดแล้วคะ โอโห้ ชีวิต นี่ก็แบบเอาไงดี พี่แกเลยบอกว่าเดี๋ยวลงเครื่องค่อยไปเอาใหม่ในสนามบินก็ได้ เราก็โอเค ขอบคุณ
และแล้วเราก็ถึงเกาหลีด้วยใบหน้าไม่โอเค เครื่องแลนดิ้งปุ๊บ ภาพตม.ติ๊ดเข้าหัวเราทันที 555555 เราถึงตอน บ่ายสามโมงกว่าๆ
เอาละคะ! ถึงด่านวัดใจแล้ว.... เรามา 3 ครั้งไม่เคยโดนตม.ถามเลยซักครั้ง แต่ครั้งนี้เราคิดว่าโดนแน่ๆ และ.....ก็โดนจริงๆ.... เราเข้าช่องที่เป็นตม.ผู้ชาย พอเข้าไปก็ยื่นพาสไปให้นาง แล้วนางก็กดคอมติ๊ดๆ ซักพักให้เราสแกนนิ้วในเราเราคิดละว่า กูรอดละเว้ยย แต่....นางไม่ปั๊มให้ค่าา นางพลิกไปมาแล้วถามว่าครั้งที่แล้วมาทำอะไรตั้งหนึ่งเดือน นั่น งานเข้า เรานี่ใจเต้นแรงมาก แต่ก็มีสติตอบไปว่ามาเรียน นางก็บอกนานจังแล้วก็หันไปกดกริ่ง ดิ้ง! อีนี่เหวอเลยไรว้าา ซักพักก็มีผช.อีกคนมาอันเชิญเราไปคะ .... ในใจตอนนั้น สิ่งที่ฝุดออกจากหัวเราคือถ้ามันส่งตัวกลับละวะทำไง เมิงค่าตั๋วเครื่องบินกูวว ค่าที่พัก เงินกูววว .....
และสุดท้ายเราก็มานั่งหน้าเด๋ออยู่ในห้องเย็น ._.
คุณตม: พูดภาษาอังกฤษได้ใช่ไหม
เรา: อ่าได้
คุณตม.: มาคนเดียวหรอ?
เรา: ใช่
คุณตม.: มาทำอะไรมากี่วัน? (สำเนียงฟังยากมากกกกกกกกก)
เรา: มาเที่ยวแล้วก็มางานมีทติ้ง บังทันโซยอนดัน
คุณตม.: หื้ม? บังทันโซยอนดัน .ทำหน้างงแปปนึง อ๊า บังทันโซยอนดัน
แล้วนางก็ถามเราว่ามีแพลนไหม ขอดูหน่อยสิ่ ตั๋วขากลับด้วย นี่ก็เลยหยิบทั้งแฟ้มให้นางเลยค่า แล้วแฟ้มเราก็เป็นแฟ้มบังทันด้วย แล้วในกระเป๋าเรายังมีผ้าเชียร์อีก 5555555 นางก็ดูแพลนซักพักนางขำจ้า ตอนเราเขียนแพลนเราเขียนด้วยความขี้เกียจ 55555 เขียนไปมั่วๆ มีรักนงรักนะน้องจอนจองกุก ม๊วฟ ด้วย แล้วนางก็บอกว่ารู้ชื่อเมมเบอร์บังทันไหม บอกหน่อยสิ่ อีนี่ก็จัดไปเลยจ้าาา อังกอร์บังทัน ท่องไปเลย นี่ท่องยังไม่ถึงน้องจอนเลยนางบอกพอๆ โถ่ววว แล้วนางก็กดคอมซักพัก ตอนนั้นใจเราเต้นแรงมาก กลัวแต่ยิ้มสู้สุดๆรู้สึกได้ว่าเหมือนจะร้องให้แต่ฉันยิ้มคะ! 55555 แล้วนางก็เงยหน้ามาพร้อมบอกว่าร้องเพลงบังทันให้ฟัง 1 เพลงสิ่ โอโห้ววววเย่ๆ ไม่ได้ดีใจเว้ย ปกติร้องเพลงบังทันก็ซับนรกอะ นึกไม่ออกก็จัดไปเลยค่า "แนพีทัมนุนมุล คา จยอ คา คา คา คา คา แถมลูกคอไปอีก ยี่สิบชั้น ไม่ใช่อะไรเสียงสั่นจะร้องให้ 5555555 ลองคิดดูในขณะที่ร้องเพลง(มั่วๆ)ไปเราก็ขยับตัวตามทำนองเพี้ยนๆของเรา แล้วหน้าตานี่ก็เหมือนจะร้องให้อะ โครตฮา นางก็โอเคๆ แล้วนางก็ประทับให้เรา แล้วพอเราเดินไปที่ประตู อีนี่ก็คัมซามีดาไปทีพอเดินออกนี่ก็แบบเดี๋ยวๆนี่ผ่านตม.แล้วใช่ไหม ฮืออออออ ความติ่งนี้ ประสบการณ์ผ่านตม.ที่ดูเหมือนจะบินเทิงแต่ก็แผงไปด้วยความสั่นของเรา 5555555
พอผ่านการออดิชั่นของตม.มาได้เราก็มาเอากระเป๋า (เราอยู่ในห้องเย็นไม่ถึง 10 นาที)
แล้วเราก็เดินทางเข้าโซลคะ เพื่อนเรามารับที่สนามบิน พอออกมาเราบ่นๆเรื่องตม.กับเพื่อนแบบยาวอะ กว่าจะได้ออกจากสนามบินปาไปหกโมง
ถึงโซลประมาณเกือบจะทุ่มละ เราพักที่อีแด (มหาวิทยาลัยอีฮวา) วันนี้เรานัดกับเพื่อนเกาหลีไว้ ว่าจะไปแม่น้ำฮัน นัดนางไว้ 6 โมง คือ 6 โมงยังอยู่สนามบินจ้า เลยบอกสองทุ่มละกันเจอกันที่ฮงแด ไปๆมาอีนี่ยังไม่เสร็จจ้า เพื่อนทักมา นี่อยู่ฮงแดละนะ เธออยู่ไหน คือจะตอบยังไงอีนี่ยังแต่งหน้าอยู่เลย นี่ก็บอกไปว่ายังอยู่อีแดอยู่เลย นางก็บอกว่าโอเคเดี๋ยวฉันไปหาเธอ เออลืม เพื่อนเราชื่อว่า ยองวู ดีกรีนางเป็นเด็กม.โซลนะจ๊ะ นางโตกว่าเรา 4 ปี นางน่ารักกกก
หลังจากที่เราแปรงร่างเสร็จละนี่ก็ทักไปบอกว่าอยู่หน้ามอนะนางก็บอกเธอเดินมาตรงนี้ได้ไหม พร้อมส่งรูป อีนี่ก็ไม่รู้จัก 555555 ฉันรอแกอยู่ตรงนี้นะ .ส่งรูป แกมานะ นางก็อ่าๆได้รออยู่ตรงนั้น เดี๋ยวไปหา คือตอนนั้นเราตื่นเต้นมากกกกกกกก คือเราไม่เคยเจอนางตัวจริงอะ รู้จักกันเพราะนางชอบประเทศไทยแต่ไม่เคยเจอนี่ก็แบบเออนางจะเป็นไงนะ ตอนรอนางนี่ลุ้นสุดๆ ซักพักนางก็บอกอยู่ข้างแล้วนะ อีนี่ก็แบบไหนวะ หันไป ปะ!! คุณพระ! อปป้าที่ไหนวะเนี้ยยย ตกใจเล็กน้อยไม่คิดว่านางจะน่ารักขนาดนี้ 555555 แกลองคิดภาพตามเรานะ ผู้ชายสูง 175 ผมเห็ดๆแบบอปป้าสไตส์ ใส่เสื้อสีดำ โค๊ชสีดำ กางเกงยืนพับขารองเท้าบูท งี้ โอโห้วววว
พอเจอนนี่ก็สตั้นไปแปปนึง นี่ก็อันยองฮาเซโยไปนางก็อันยองกลับ แล้วเราก็แยกกับเพื่อนเราเพราะจะไปแม่น้ำฮันกับยองวูและนางก็ถามเราว่าจะไปแม่น้ำฮันใช่ไหม นางก็ทำท่าคิด มันหนาวนิดนึงนะ นี่ก็บอก ฉันพร้อม! หนาวอะไรไม่สะเทือนผิวหนังฉันหรอกแก นี่ก็เออไปเถอะ นี่ไม่เคยไปนะ นางก็บอกว่าเราต้องนั่งรถไปนะ นี่ก็ห้ะอะไรนะรถเมล์หรอ คือไม่เคยขึ้นรถเมย์เกาหลี.... เราคิดในใจโอ้โห้ลำบากอีกห่านั่งรถไป แล้วนางก็พาเราเดินไปในมุมมืดๆ เราก็ เฮ้ยยไรวะ พามาทำไมไหนจะไปขึ้นคาร์ไง คาร์อยู่ไหน!! เราก็เดินตามนางไปซักพักนางหยุดตรงรถคันนึงแล้วเปิดประตูให้เรา ห้ะะะ อึ้งไปแปปนึง นี่คือรถเอ็ง? ที่บอกขึ้นรถไปนี่คือขึ้นรถเอ็งไปหรอยองวู ที่อึ้งคือไม่ใช่อะไร คือนางมีรถ โถ่วววว บุญตูดดดแท้ เกิดมายังไม่เคยมีผู้ชายคนไหนนั่งรถพาเที่ยวเลย อยู่ไทยแม้แต่มอเตอร์ไซร์ยังไม่มีเลยนอกจากวิน
อีนี่ก็สบายเลยค่าาากินลมชมวิว 5555555
ระหว่างนางขับรถไปก็คุยกันไปเรื่อยตลกดี นางพามาถนนอะไรไม่รู้นางบอกตรงนี้ถ่ายซีรีย์หลายเรื่องเลย นี่ก็อ่อๆคุ้นๆ ซักพักนางก็จอดรถเว้ย แล้วก็พาลงไปเดินเล่นสวนตรงแม่น้ำฮัน สวนแม่น้ำฮันมันมีเยอะอะ ตรงเราไปมันจะอยู่ข้างๆ สำนักงานอะไรนี่แหละ อันนี้อะ
ยองวูก็เห็นเราถ่ายรูปนางก็บอก เธอๆเราถ่ายรูปเธอคู่กับมันไหม(สำนักงานอะไรนั่นแหละ) อ่อ นี่กูววอยากถ่ายหรอวะ .ขมวดคิ้ว เออๆ อยากถ่ายก็ได้ ก็ให้นางถ่าย นางถ่ายอย่างตั้งใจมากอีนี่ก็แอ๊บสุด พอมาดูรูปนี่แทบอยากจะกระโดดข่วนหน้า นางถ่ายเราครึ่งตัวอะ ไม่ใช่บนล่างนะ ครึ่งซีกอะห่า 555555 เห็นเราแค่นั้น นอกนั้นทั้งเฟมก็เป็นสำนักงาน อืม ยองวูอืม รูปคู่อืม
เดินๆไปเรื่อยก็คุยแลกเปลื่ยนวัฒนะธรรม นางก็ถามว่าเธอนับถือศาสนาอะไร เอ่ออ ศาสนาพุทธ นี่เค้าเรียกกันยังไวะ พุทธปะ หรืออะไร นี่ก็ตอบไปอ่อ พุทธ อียองวูหันมาควับ! พร้อมทำหน้าเหมือนนางเอกซีรีย์ตกใจ หื้มมมม พุด? นางก็ชี้เท้าตัวเอง นี่หรอ นี่แบบอีบ้าอยากจะกระโดดดึงหัวมาตีเข่า (โหดมะ 555555) นี่ก็ตีนางไปทีนึงเบาๆ ไม่ใช่เว้ยย พุทธอะ โอ้ยยอธิบายไม่ถูก เรียกยังไงเราก็เออ แล้วแกอะ นางก็บอกไม่มีอะไม่ได้นับถืออะไร อ่าา คนเกาหลีส่วนมากจะไม่มีศาสนา ไม่นับถืออะไรเลย แล้วก็จะมีนับถือศาสนาคริสต์ ส่วนนึง
วิวกลางคืนของโซลสวยมากกกกก
เราก็เดินถ่ายรูปไปเรื่อยซักพักมันมีบันไดให้ขึ้นไปถ่ายรูปตรงจุดชมวิวอะ ไม่สูงมากแต่เห็นรอบๆโซลตอนกลางคืนสวยดี แต่แบบบันไดมันดูเก่าๆอะเราก็ถามนาง เอ็งๆขึ้นได้จริงอ่อ นางก็บอก ขึ้นได้เดี๋ยวขึ้นให้ดู นางก็ขึ้นไป เออขึ้นได้วะ 5555 นางก็บอกเธอขึ้นมา นี่ก็โอโห้บันไดอย่างสูง ด้วยความเป็นชะนีตัวเตี้ยแล้วถือกล้องด้วยลำบากสุดนี่ก็เกาะๆขึ้นไป แล้วจู่ๆยองวู ยื่นมือมาจ้า นางบอกจับมือมา แล้วยิ้มหวานให้ อือหื้ออออออออ เขินนนนนนน นี่เขินมากจะบ้าหรออ จับมือได้ไง หมับ! .จับมือยองวูอย่างรวดเร็ว 5555555555 มือนางอุ่นมากจ้า พรืออ เพี้ยะ! .ตบหน้าตัวเอง เพื่อนเว้ยเพื่อน - -
เราก็ถ่ายรูปของเราไปทั่ว ซักพักยองวูมายืนบังเรา นางก็บอกถ่ายนางด้วยภาพจะได้สวยๆ นี่ก็อะๆๆ .แนบรูปปลากรอบ
แหม่ดูดีเหลือเกิ้นนนนนนนน พ่อคูณณณณ
เดินแล้วเดินอีกวนไปคะ นี่ไม่ใช่ไรที่อยากมาแม่น้ำฮันเพราะ อยากตามรอยคังชอล ค่าาาา นี่ก็ถามยองวูว่ารู้จักซีรีย์ W ไหมนางบอกอ๋าา จงซอก! นางบอกนางชอบแฟนคลับเลยเนี้ย ชอบมาก พร้อมทำหน้าฟินๆ เดี๋ยวเอ็งเดี๋ยว.... นี่บอกอยากไปสะพานที่คังชอลโดดนน้ำอะที่ไหนพาไปมั้งดิ้ นางบอกไม่รู้อะมันมีหลายสะพาน สะพานนี้เปล่าขึ้นไปดูกัน
นี่ก็ขึ้นไปดูสรุปไม่ใช่จ้า แล้วก็พากันเดินคุยกันไปเรื่อยเดินไปเดินมาเกือบสุดสะพานอีกฝั่ง 555555555 คือคนดีหรือคนบ้าเนี้ยเดินบนสะพานตอนกลางคืนอากาศไม่ถึง 5 องศา ยองวูถามก็ถามเธอหนาวไหมนี่ก็บอกก็หนาวอะ นางเลยเปิดเสื้อโค๊ทออกแล้วถามว่ากอดไหม โอโห้ ตายเลี้ยววววววววหยั่มมาอ่อยได้ไหมเล่าาาเดี๋ยวก็กระโดดกอดเลย 55555 นี่ก็บอกไม่เป็นไรๆไม่หนาวนางก็ขำ แต่ในใจอีนี่แบบอย่าเผลอนะเดี๋ยวโดดกอดเลย น่ากลัวว 55555นี่เลยเล่นบ้างยองวูเอ็งหนาวไหม อ้าเสื้อแขนยาว นางก็ขำ ถึงหนาวแค่ไหนเดินไปก็ต้องเดินกลับนะจ๊ะ เดินวนไปคะ เดินกันไป สามชม.กว่า แล้วก็กลับ ที่จริงว่าจะไปกินข้าวแต่มันดึกมากละนางพาขับรถวนไปมานางบอกร้านมันปิดหมดแล้วอ่า นี่ก็บอกไม่เป็นไร เอ็งกลับบ้านเถอะ ขอบคุณมากที่พาเที่ยว แล้วนางก็มาส่งเรา แล้วก็แยกย้ายกัน พอเรากลับถึงที่พัก คือขาเราแข็งมาก 555555555 ร้าวระบมสุดๆ นี่ก็ทักไปหายองวูว่าขอบคุณมาก ฝันดีนะ นางก็บอกวันนี้มีความสุขมากก ฝันดีนะ แล้วก็นอน ......