สมัยก่อน ผม มักจะโดนล้อ แกล้ง อยู่บ่อยๆ มันเลยทำให้ผมเป็นคน เงียบขรึม ครับ ไม่รู้ว่า กูอดทนมาถึงป่านนี้ได้ไงเนี้ย คือไปไหนก็เงียบ เพื่อนก็มีนะแต่ไม่ได้คุยกันเท่าไร แต่ถ้าสนิทกัน ผมจะกวนตีนมันมาก มีเพื่อนเยอะก็เหมือนไม่มี เพราะ อดีตโดน แกล้งมาซะ เก็บกด ผมไม่กล้าคุยกับ ผญ เลยครับ อาย และสมเพรช ตัวเองสมัยนั้นมาก มีเพื่อนคือเดินตามลูกเดียว ไม่มีไรไปพูดกับเขา คือ ตรูไม่มีเรื่องพูดจริงๆครับ มันก็เลยว่าผมเป็นไอ้ใบ้ พอผมพูด มันก็ไม่ฟัง ก็ไม่รู้จะพูดอะไร เพราะตรูพูดไม่เก่ง จะให้พูดไปว่า โอ้ว ซ่าล่าวันนี้อากาศดีนะ มีเสียงนกร้อง ดัง เมี๊ยวๆ รึไง คือผมไม่รู้จะพูดอะไรกับคนอื่นจริงๆ ก็โดนแกล้งมาอย่างนั้นแหล้ะครับ มองไปก็มี แต่คนไม่ชอบขี้หน้าผม มีช่วงหนึ่งผมเกือบนึกจะฆ่าไอ้คนแกล้งเลยทีเดียวแต่ก็ใจเย็นอดทนไว้เดียวมันก็ผ่านไป มันก็คิดต่อไปว่าผมไม่กล้าทำอะไร แล้วก็แกล้งต่อไปๆๆๆ ไม่มีคนรักในโรงเรียน ผญ ก็กลัวผมหมด มองผมเป็นไอ้พวกไม่เต็มปัญญาอ่อนเอ๋อหรอซาว แล้วผมก็ดันอดทนมาถึงตรงนี้ ตอนนี้ก็เป็นเหมือนคนปกติแหล้ะครับ อยากรู้ว่าเพื่อนๆมีประสบการณ์ แบบนี้มากแค่ไหน