เรารู้สึกอึดอัดกับสังคมที่เราอยู่มากๆเลยค่ะตอนนี้ ไม่ใช่ว่าคนรอบตัวเราไม่ดีนะคะ
ตอนนี้เราอยู่มหาวิทยาลัยค่ะ มหาวิทยาลัยที่เราอยู่ใครๆก็อยากเอ็นติดที่นี่ค่ะ เพื่อนเราทุกๆคนนิสัยดีมากๆ ช่วยเหลือกัน เราไม่มีปัญหากับเพื่อนเลยค่ะ
แต่ที่ทำให้เรารู้สึกอึดอัดก็เพราะว่าเพื่อนๆเราทุกคนมาจากฐานะร่ำรวย ไปเที่ยวต่างประเทศทุกๆครั้งที่มีวันหยุด ซื้อของนู่นนี่นั่น เพื่อนไม่เคยอวดเราเลยนะคะ แต่ก็เป็นธรรมดาของกลุ่มเพื่อนอะค่ะ ที่จะคุยๆกันว่าหยุดไปเที่ยวไหน แกซื้อนี่ดีมั้ย สวยมั้ย อยากได้ไรแบบนี้อะค่ะ
เราไม่ได้มาจากครอบครัวยากจนค่ะ ฐานะเราก็ไม่ต่างกับเพื่อนๆมาก แต่ก่อนเราไม่มีปัญหากับเรื่องพวกนี้เลยด้วยซ้ำค่ะ เพราะเมื่อก่อนพ่อแม่เรามีรายได้สูงมากค่ะ เรียกได้ว่าอยากได้อะไรพ่อแม่ก้ซื้อให้ ไปเที่ยวต่างประเทศกันทุกปี แต่รายได้ของพ่อแม่เราลดลงอย่างมากค่ะเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา จึงทำให้พ่อแม่เราต้องประหยัดมากขึ้น แล้วเราก็ไม่สามารถที่จะใช้ชีวิตแบบเมื่อก่อนได้ แต่เราไม่เคยเล่าเรื่องที่รายได้พ่อแม่เราน้อยลง และการใช้ชีวิตเราไม่เหมือนเดิมให้ใครฟังนะคะ มันเลยทำให้ทุกๆคนคิดว่าชีวิตเราดีไปหมดทุกอย่างเหมือนแต่ก่อน เราอึดอัดมากๆค่ะ จะเรียกว่าอายก็ได้ค่ะ ที่จะบอกเพื่อนว่า "แกตอนนี้พ่อแม่เราให้เราแบบแต่ก่อนไม่ได้" อีกไม่นานเราก็จะเรียนจบแล้วค่ะ เรารอวันที่จะเรียนจบ หาเงินด้วยตัวเอง จะได้ไม่ต้องเป็นภาระให้พ่อแม่ อยากได้อะไรก็ได้ ตอนนี้เราอึดอัดมากๆ ทุกวันนีเวลาคุยกับเพื่อนก้ฝืนๆทำเป็นเออ ออไป เวลาชวนคุยเรื่องไปเที่ยว ซื้อของ เรารู้ค่ะว่าเราควรจะบอกเพื่อนไปว่าตอนนี้ฐานะการเงินบ้านเราเป็นยังไง แต่เราก็ทำไม่ได้ค่ะ พูดตรงๆก้คือเรายังยอมรับกับความจริงไม่ได้นั่นเอง T__T เห้ออออ อยากระบายค่ะ พี่ๆคนไหนมีคำแนะนำให้เราสบายใจขึ้น เรายินดีรับฟังนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
รู้สึกหนักใจ และอึดอัดกับสังคมที่ตัวเองอยู่ตอนนี้มาก ออกมาไม่ได้ อยากระบาย
ตอนนี้เราอยู่มหาวิทยาลัยค่ะ มหาวิทยาลัยที่เราอยู่ใครๆก็อยากเอ็นติดที่นี่ค่ะ เพื่อนเราทุกๆคนนิสัยดีมากๆ ช่วยเหลือกัน เราไม่มีปัญหากับเพื่อนเลยค่ะ
แต่ที่ทำให้เรารู้สึกอึดอัดก็เพราะว่าเพื่อนๆเราทุกคนมาจากฐานะร่ำรวย ไปเที่ยวต่างประเทศทุกๆครั้งที่มีวันหยุด ซื้อของนู่นนี่นั่น เพื่อนไม่เคยอวดเราเลยนะคะ แต่ก็เป็นธรรมดาของกลุ่มเพื่อนอะค่ะ ที่จะคุยๆกันว่าหยุดไปเที่ยวไหน แกซื้อนี่ดีมั้ย สวยมั้ย อยากได้ไรแบบนี้อะค่ะ
เราไม่ได้มาจากครอบครัวยากจนค่ะ ฐานะเราก็ไม่ต่างกับเพื่อนๆมาก แต่ก่อนเราไม่มีปัญหากับเรื่องพวกนี้เลยด้วยซ้ำค่ะ เพราะเมื่อก่อนพ่อแม่เรามีรายได้สูงมากค่ะ เรียกได้ว่าอยากได้อะไรพ่อแม่ก้ซื้อให้ ไปเที่ยวต่างประเทศกันทุกปี แต่รายได้ของพ่อแม่เราลดลงอย่างมากค่ะเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา จึงทำให้พ่อแม่เราต้องประหยัดมากขึ้น แล้วเราก็ไม่สามารถที่จะใช้ชีวิตแบบเมื่อก่อนได้ แต่เราไม่เคยเล่าเรื่องที่รายได้พ่อแม่เราน้อยลง และการใช้ชีวิตเราไม่เหมือนเดิมให้ใครฟังนะคะ มันเลยทำให้ทุกๆคนคิดว่าชีวิตเราดีไปหมดทุกอย่างเหมือนแต่ก่อน เราอึดอัดมากๆค่ะ จะเรียกว่าอายก็ได้ค่ะ ที่จะบอกเพื่อนว่า "แกตอนนี้พ่อแม่เราให้เราแบบแต่ก่อนไม่ได้" อีกไม่นานเราก็จะเรียนจบแล้วค่ะ เรารอวันที่จะเรียนจบ หาเงินด้วยตัวเอง จะได้ไม่ต้องเป็นภาระให้พ่อแม่ อยากได้อะไรก็ได้ ตอนนี้เราอึดอัดมากๆ ทุกวันนีเวลาคุยกับเพื่อนก้ฝืนๆทำเป็นเออ ออไป เวลาชวนคุยเรื่องไปเที่ยว ซื้อของ เรารู้ค่ะว่าเราควรจะบอกเพื่อนไปว่าตอนนี้ฐานะการเงินบ้านเราเป็นยังไง แต่เราก็ทำไม่ได้ค่ะ พูดตรงๆก้คือเรายังยอมรับกับความจริงไม่ได้นั่นเอง T__T เห้ออออ อยากระบายค่ะ พี่ๆคนไหนมีคำแนะนำให้เราสบายใจขึ้น เรายินดีรับฟังนะคะ ขอบคุณมากค่ะ