ภาพจาก
http://www.thaifighterclub.org/webboard/8827/%E0%B9%80%E0%B8%82%E0%B8%B2%E0%B8%9D%E0%B8%B6%E0%B8%81%E0%B8%AD%E0%B8%B0%E0%B9%84%E0%B8%A3%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B9%82%E0%B8%AB%E0%B8%94%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B8%87.html
ผู้พันซาดิสม์ บทนำ
http://pantip.com/topic/35817141
ผู้พันซาดิสม์ บทที่ 1
http://pantip.com/topic/35823819
ผู้พันซาดิสม์ บทที่ 2
http://pantip.com/topic/35839188
ผู้พันซาดิสม์ บทที่ 3
http://pantip.com/topic/35866122
ผู้พันซาดิสม์ บทที่ 4
http://pantip.com/topic/35872272
ผู้พันซาดิสม์ บทที่ 5
มีเสียงที่โหดเหี้ยมดังมาจากด้านหลังของพลและไอ้หน้าโหด
“ใครที่เอากูมานินทาก็ถือว่าผิดกฎของกูด้วย”
เมื่อทั้งสองหันไปดูจึงพบว่าผู้พันยืนอยู่ด้านหลังเขา
“มืงอยากรู้เรื่องนั้นเรื่องนี้ไปหมดสินะ”
ผู้พันหันไปถามพล แต่พลไม่ตอบ เขายังยืนนิ่งและนึกไม่ออกว่าจะตอบอย่างไรดี
“มืงเพิ่งมาใหม่ อย่าถามอะไรซอกแซกนัก มันไม่ค่อยงาม”
ผู้พันส่งสายยางยาวประมาณ 1 ฟุตให้ไอ้หน้าโหด
“ฟาดหน้าอกมัน”
ไอ้หน้าโหดปฏิบัติตามคำสั่ง
เขาเอาสายยางฟาดไปที่หน้าอกของพลหลายครั้ง
ผู้พันยังไม่บอกให้หยุด เขาก็ต้องฟาดต่อไป
น้องชายเจ้ากรรมดันแข็งตัวขึ้น เป็นอะไรที่ล่อแหลมมากในตอนนี้
ผู้พันเห็นแล้ว เขาก็เปลี่ยนคำสั่งทันที
“ฟาดxxxมัน”
เมื่อสิ้นคำสั่ง ไอ้หน้าโหดก็เอาสายยางฟาดไปที่องคชาติของพลอย่างแรง
ตราบใดที่ผู้พันยังไม่สั่งให้หยุด เขาก็ต้องฟาดต่อไป
ตอนนั้นพลเจ็บที่องคชาติมาก แต่เขารู้สึกว่าเขายังทนได้
ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร แค่เจ็บเฉยๆ
ผู้พันยืนยิ้มอย่างมีความสุขและยินดีมากที่กล่องดวงใจของพละกำลังถูกทรมาน
ไอ้หน้าโหดเองก็ฟาดไม่ออมมือเลย ทำให้องคชาติของพลเริ่มแย่ลงเรื่อยๆ
สักพัก ผู้พันจึงสั่งให้หยุด
เขาหันไปทางไอ้หน้าโหด “มืงไปได้แล้ว หมดหน้าที่ของมืงแล้ว”
ผู้พันหันมาสบตากับพล
“ที่เหลือนี้เป็นเรื่องระหว่างกูกับมัน”
ไอ้หน้าโหดเดินออกไปจากตรงนั้น
พอไอ้หน้าโหดไปแล้ว ผู้พันหันมาให้ความสนใจกับพล
“นอนหงายลงไป นอนทับมือตัวเอง”
พลปฏิบัติตามคำสั่งทันที
เขานอนหงายลงไปและนอนทับมือตัวเอง
ผู้พันใช้คอมแบทเหยียบไปที่องคชาติของเขา
พลร้องขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด
ผู้พันเองไม่สนใจ เขาเหยียบแรงขึ้น
ตอนนั้นทำให้พลคิดถึงตอนที่ฝึกรบพิเศษจนมาเจอปัญหาเชลยศึก
ซึ่งทุกคนต้องกลายเป็นเชลยที่ถูกทางการจับมาทรมานเพื่อรีดความลับ
ตอนนั้นพลเองก็ถูกจับแก้ผ้าและถูกจับให้นอนหงายแบบกางแขนขา
ครูฝึกหาไม้มาตอกสี่มุมเพื่อเอาเชือกมามัดข้อมือข้อเท้าของเขากับไม้พวกนั้น
มันเป็นการจับมัดแบบนอนขึงพืด
พอพลถูกมัดเสร็จ ครูฝึกที่ถูกสมมติเป็นศัตรูจะมารีดความลับเขาคือพจน์นั่นเอง
พจน์เดินเข้ามา ก่อนอื่นเลย พจน์กระทืบหน้าอกและหน้าท้องของเขาอย่างแรง
ก่อนจะเอาคอมแบทกระทืบไปที่องคชาติของเขา
หลังจากนั้นก็เอาแส้มาฟาดที่หน้าอกและหน้าท้องของเขาจะเป็นแผลมีเลือดซิบๆเต็มไปหมด
พอหน้าอกและหน้าท้องของพลมีแผลไปทั่วแล้ว
สิ่งที่พจน์ทำหลังจากนั้นคือการเอาเทียนเล่มใหญ่มากมาจุด
แล้วลนน้ำตาเทียนลงบนแผลเหล่านั้น
ตอนนั้นพลเจ็บปวดทรมานมาก และไม่เข้าใจว่าทำไมปัญหาเชลยศึกถึงต้องโหดขนาดนี้
ทำไมต้องทำกันถึงขนาดนี้
แต่วันนี้พลรู้สึกว่าเขาเข้าใจดี ขนาดเขามาเจอแค่ผู้พันซาดิสม์
เขายังโดนมากถึงขนาดนี้ ถ้าเป็นพวกผู้ก่อการร้ายจริงๆ
น่าจะโหดกว่านี้หลายเท่า
ทหารรบพิเศษ นอกจากจะต้องทำงานได้ทั้งภาคพื้นดิน อากาศและใต้น้ำ
ก็จะต้องทนต่อการทรมานโหดถ้าถูกจับตัวได้
พวกผู้ก่อการร้ายมักจะไม่ฆ่า แต่จะทรมานรีดเอาความลับออกมา
ถ้าทนไม่ได้แล้วเผยความลับไป ภัยก็จะตามมาถึงกองทัพ
อย่างที่พลประสบปัญหาอยู่ ถ้าพลเป็นพลเรือน แล้วพจน์มาเสียชีวิต
พลคงไม่กล้าเข้ามาสมัครเป็นครูฝึกที่นี่เพื่อสืบหาสาเหตุ
เหตุผลเดียวที่พลกล้ามาที่นี่ก็เพราะเคยฝึกรบพิเศษแบบโหดร้ายทารุณมาก่อน
ทำให้พลไม่กลัวอะไรอีกต่อไป
มีรบพิเศษหลายคนรู้สึกเหมือนกันว่า หลังจากฝึกผ่านไปได้
ในอนาคตไม่ว่าชีวิตจะเป็นอย่างไร พวกเขาจะรับได้เสมอ
เพราะผ่านความเลวร้ายถึงขั้นสุดมาแล้ว
พลเองก็คิดอย่างนั้น
ผู้พันยังไม่เอาคอมแบทออกจากองคชาติของพล
เขายังเหยียบมันอยู่อย่างนั้น แล้วเขาก็กระทืบไปตรงนั้นจนเต็มแรง
หลังจากนั้น ผู้พันหยิบเทียนเล่มเล็กๆออกมา
เขาเอาไฟแช๊คจุดเทียนเล่มนั้น
แล้วก็เอามือจับองคชาติของพล พยายามปั่นให้มันแข็งเต็มที่
พอมันแข็งเต็มที่แล้ว เขาก็เอาน้ำตาเทียนหยดลงไปตรงหัวองคชาติ
พลร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
“มืงจำเอาไว้ ถ้ารักที่จะอยู่ด้วยกัน อย่าถามอะไรซอกแซก”
พลตอบรับด้วยน้ำเสียงที่แสดงความเจ็บปวดถึงขีดสุด
“ครับผม”
ผู้พันซาดิสม์ยังคงเอาน้ำตาเทียนหยดลงตรงหัวองคชาติของพลไปเรื่อยๆ
พลเจ็บปวดทรมานมาก เพราะเนื้อตรงนั้นมันอ่อนมาก
และไวต่อความเจ็บปวด พลคิดในใจว่าผู้พันคนนี้ซาดิสม์มาก
เขาต้องการอะไรกันแน่นะหรือเขาซาดิสม์โดยสันดาน
หรือเขาไม่อยากให้พลอยู่ที่นี่
หรือเขาสงสัยว่าพลจะเข้ามาสืบเรื่องการเสียชีวิตของพจน์
ไม่ว่าเขาจะทำด้วยเหตุผลอะไร
แต่การที่เขาเอาน้ำตาเทียนหยดลงที่องคชาติของนายทหาร
มันเป็นการกระทำที่โหดร้ายมาก เข้าขั้นซาดิสม์ถึงขีดสุด
มันยากที่พลจะเข้าใจผู้พันว่าเขาทำอย่างนี้ทำไม
เขาเองไม่มีทางเลือกเลยนอกจากต้องอยู่ที่นี่ต่อไป
ยิ่งรู้ว่าพจน์ถูกส่งมาที่นี่ เขายิ่งต้องสืบว่าใครส่งมา
แล้วส่งมาทำไม ทำไมถึงเกิดเหตุสยองขวัญกับพจน์ได้
ทำไม ทำไม ทำไม
ตอนนี้ในหัวของพลเต็มไปด้วยคำถามต่างๆมากมาย
แต่ที่หัวองคชาติเต็มไปด้วยร่องรอยของน้ำตาเทียนเต็มไปหมด
จนทำให้องคชาติของพลดูคล้ายฝักข้าวโพดมากขึ้นทุกขณะ
โปรดติดตามตอนต่อไป
ผู้พันซาดิสม์ บทที่ 5
ภาพจาก http://www.thaifighterclub.org/webboard/8827/%E0%B9%80%E0%B8%82%E0%B8%B2%E0%B8%9D%E0%B8%B6%E0%B8%81%E0%B8%AD%E0%B8%B0%E0%B9%84%E0%B8%A3%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B9%82%E0%B8%AB%E0%B8%94%E0%B8%88%E0%B8%B1%E0%B8%87.html
ผู้พันซาดิสม์ บทนำ http://pantip.com/topic/35817141
ผู้พันซาดิสม์ บทที่ 1 http://pantip.com/topic/35823819
ผู้พันซาดิสม์ บทที่ 2 http://pantip.com/topic/35839188
ผู้พันซาดิสม์ บทที่ 3 http://pantip.com/topic/35866122
ผู้พันซาดิสม์ บทที่ 4 http://pantip.com/topic/35872272
ผู้พันซาดิสม์ บทที่ 5
มีเสียงที่โหดเหี้ยมดังมาจากด้านหลังของพลและไอ้หน้าโหด
“ใครที่เอากูมานินทาก็ถือว่าผิดกฎของกูด้วย”
เมื่อทั้งสองหันไปดูจึงพบว่าผู้พันยืนอยู่ด้านหลังเขา
“มืงอยากรู้เรื่องนั้นเรื่องนี้ไปหมดสินะ”
ผู้พันหันไปถามพล แต่พลไม่ตอบ เขายังยืนนิ่งและนึกไม่ออกว่าจะตอบอย่างไรดี
“มืงเพิ่งมาใหม่ อย่าถามอะไรซอกแซกนัก มันไม่ค่อยงาม”
ผู้พันส่งสายยางยาวประมาณ 1 ฟุตให้ไอ้หน้าโหด
“ฟาดหน้าอกมัน”
ไอ้หน้าโหดปฏิบัติตามคำสั่ง
เขาเอาสายยางฟาดไปที่หน้าอกของพลหลายครั้ง
ผู้พันยังไม่บอกให้หยุด เขาก็ต้องฟาดต่อไป
น้องชายเจ้ากรรมดันแข็งตัวขึ้น เป็นอะไรที่ล่อแหลมมากในตอนนี้
ผู้พันเห็นแล้ว เขาก็เปลี่ยนคำสั่งทันที
“ฟาดxxxมัน”
เมื่อสิ้นคำสั่ง ไอ้หน้าโหดก็เอาสายยางฟาดไปที่องคชาติของพลอย่างแรง
ตราบใดที่ผู้พันยังไม่สั่งให้หยุด เขาก็ต้องฟาดต่อไป
ตอนนั้นพลเจ็บที่องคชาติมาก แต่เขารู้สึกว่าเขายังทนได้
ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร แค่เจ็บเฉยๆ
ผู้พันยืนยิ้มอย่างมีความสุขและยินดีมากที่กล่องดวงใจของพละกำลังถูกทรมาน
ไอ้หน้าโหดเองก็ฟาดไม่ออมมือเลย ทำให้องคชาติของพลเริ่มแย่ลงเรื่อยๆ
สักพัก ผู้พันจึงสั่งให้หยุด
เขาหันไปทางไอ้หน้าโหด “มืงไปได้แล้ว หมดหน้าที่ของมืงแล้ว”
ผู้พันหันมาสบตากับพล
“ที่เหลือนี้เป็นเรื่องระหว่างกูกับมัน”
ไอ้หน้าโหดเดินออกไปจากตรงนั้น
พอไอ้หน้าโหดไปแล้ว ผู้พันหันมาให้ความสนใจกับพล
“นอนหงายลงไป นอนทับมือตัวเอง”
พลปฏิบัติตามคำสั่งทันที
เขานอนหงายลงไปและนอนทับมือตัวเอง
ผู้พันใช้คอมแบทเหยียบไปที่องคชาติของเขา
พลร้องขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด
ผู้พันเองไม่สนใจ เขาเหยียบแรงขึ้น
ตอนนั้นทำให้พลคิดถึงตอนที่ฝึกรบพิเศษจนมาเจอปัญหาเชลยศึก
ซึ่งทุกคนต้องกลายเป็นเชลยที่ถูกทางการจับมาทรมานเพื่อรีดความลับ
ตอนนั้นพลเองก็ถูกจับแก้ผ้าและถูกจับให้นอนหงายแบบกางแขนขา
ครูฝึกหาไม้มาตอกสี่มุมเพื่อเอาเชือกมามัดข้อมือข้อเท้าของเขากับไม้พวกนั้น
มันเป็นการจับมัดแบบนอนขึงพืด
พอพลถูกมัดเสร็จ ครูฝึกที่ถูกสมมติเป็นศัตรูจะมารีดความลับเขาคือพจน์นั่นเอง
พจน์เดินเข้ามา ก่อนอื่นเลย พจน์กระทืบหน้าอกและหน้าท้องของเขาอย่างแรง
ก่อนจะเอาคอมแบทกระทืบไปที่องคชาติของเขา
หลังจากนั้นก็เอาแส้มาฟาดที่หน้าอกและหน้าท้องของเขาจะเป็นแผลมีเลือดซิบๆเต็มไปหมด
พอหน้าอกและหน้าท้องของพลมีแผลไปทั่วแล้ว
สิ่งที่พจน์ทำหลังจากนั้นคือการเอาเทียนเล่มใหญ่มากมาจุด
แล้วลนน้ำตาเทียนลงบนแผลเหล่านั้น
ตอนนั้นพลเจ็บปวดทรมานมาก และไม่เข้าใจว่าทำไมปัญหาเชลยศึกถึงต้องโหดขนาดนี้
ทำไมต้องทำกันถึงขนาดนี้
แต่วันนี้พลรู้สึกว่าเขาเข้าใจดี ขนาดเขามาเจอแค่ผู้พันซาดิสม์
เขายังโดนมากถึงขนาดนี้ ถ้าเป็นพวกผู้ก่อการร้ายจริงๆ
น่าจะโหดกว่านี้หลายเท่า
ทหารรบพิเศษ นอกจากจะต้องทำงานได้ทั้งภาคพื้นดิน อากาศและใต้น้ำ
ก็จะต้องทนต่อการทรมานโหดถ้าถูกจับตัวได้
พวกผู้ก่อการร้ายมักจะไม่ฆ่า แต่จะทรมานรีดเอาความลับออกมา
ถ้าทนไม่ได้แล้วเผยความลับไป ภัยก็จะตามมาถึงกองทัพ
อย่างที่พลประสบปัญหาอยู่ ถ้าพลเป็นพลเรือน แล้วพจน์มาเสียชีวิต
พลคงไม่กล้าเข้ามาสมัครเป็นครูฝึกที่นี่เพื่อสืบหาสาเหตุ
เหตุผลเดียวที่พลกล้ามาที่นี่ก็เพราะเคยฝึกรบพิเศษแบบโหดร้ายทารุณมาก่อน
ทำให้พลไม่กลัวอะไรอีกต่อไป
มีรบพิเศษหลายคนรู้สึกเหมือนกันว่า หลังจากฝึกผ่านไปได้
ในอนาคตไม่ว่าชีวิตจะเป็นอย่างไร พวกเขาจะรับได้เสมอ
เพราะผ่านความเลวร้ายถึงขั้นสุดมาแล้ว
พลเองก็คิดอย่างนั้น
ผู้พันยังไม่เอาคอมแบทออกจากองคชาติของพล
เขายังเหยียบมันอยู่อย่างนั้น แล้วเขาก็กระทืบไปตรงนั้นจนเต็มแรง
หลังจากนั้น ผู้พันหยิบเทียนเล่มเล็กๆออกมา
เขาเอาไฟแช๊คจุดเทียนเล่มนั้น
แล้วก็เอามือจับองคชาติของพล พยายามปั่นให้มันแข็งเต็มที่
พอมันแข็งเต็มที่แล้ว เขาก็เอาน้ำตาเทียนหยดลงไปตรงหัวองคชาติ
พลร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
“มืงจำเอาไว้ ถ้ารักที่จะอยู่ด้วยกัน อย่าถามอะไรซอกแซก”
พลตอบรับด้วยน้ำเสียงที่แสดงความเจ็บปวดถึงขีดสุด
“ครับผม”
ผู้พันซาดิสม์ยังคงเอาน้ำตาเทียนหยดลงตรงหัวองคชาติของพลไปเรื่อยๆ
พลเจ็บปวดทรมานมาก เพราะเนื้อตรงนั้นมันอ่อนมาก
และไวต่อความเจ็บปวด พลคิดในใจว่าผู้พันคนนี้ซาดิสม์มาก
เขาต้องการอะไรกันแน่นะหรือเขาซาดิสม์โดยสันดาน
หรือเขาไม่อยากให้พลอยู่ที่นี่
หรือเขาสงสัยว่าพลจะเข้ามาสืบเรื่องการเสียชีวิตของพจน์
ไม่ว่าเขาจะทำด้วยเหตุผลอะไร
แต่การที่เขาเอาน้ำตาเทียนหยดลงที่องคชาติของนายทหาร
มันเป็นการกระทำที่โหดร้ายมาก เข้าขั้นซาดิสม์ถึงขีดสุด
มันยากที่พลจะเข้าใจผู้พันว่าเขาทำอย่างนี้ทำไม
เขาเองไม่มีทางเลือกเลยนอกจากต้องอยู่ที่นี่ต่อไป
ยิ่งรู้ว่าพจน์ถูกส่งมาที่นี่ เขายิ่งต้องสืบว่าใครส่งมา
แล้วส่งมาทำไม ทำไมถึงเกิดเหตุสยองขวัญกับพจน์ได้
ทำไม ทำไม ทำไม
ตอนนี้ในหัวของพลเต็มไปด้วยคำถามต่างๆมากมาย
แต่ที่หัวองคชาติเต็มไปด้วยร่องรอยของน้ำตาเทียนเต็มไปหมด
จนทำให้องคชาติของพลดูคล้ายฝักข้าวโพดมากขึ้นทุกขณะ
โปรดติดตามตอนต่อไป