จดหมายถึงครอบครัวที่เคยอบอุ่น

จากครอบครัวที่อบอุ่นมาเป็นเวลานานแสนนาน จากความคิดที่ว่ากลับบ้านแล้วสบายใจที่สุดแต่วันนี้มันไม่ใช่อีกต่อไปแล้วววว.... เราจับได้ว่าพ่อเรามีกิ๊กและเริ่มที่จะมีอารมณ์โมโหขณะที่อยู่บ้านบ่อยครั้งจนบางทีก็โมโหจนไร้สาเหตุเรื่องนิดเดียวก็ทำเป็นเรื่องใหญ่ ครอบครัวเราอบอุ่นจนเราไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับครอบครัวของเรา จนตอนนี้พ่อเรายังคงโกหกอยู่เรื่อยๆทั้งๆที่เรามีหลักฐานจากเสียงการคุยโทรศัพท์ ประวัติการโทรตั้งแต่ที่รู้ตัวว่าพ่อเราแอบคุยกับคนอื่น และปีนี้มันเป็นปีที่เรากำลังจะจบการศึกษาจากมหาลัย(เราจำเป็นต้องสอบวัดระดับอะไรบางอย่างมันท้าทายสำหรับเรา) เราขอเพียงกำลังใจจากครอบครัวเพราะครอบครัวสำคัญกับเราเสมอ แต่ทำไมล่ะเรื่องราวกลับดูแย่ลง เราขาดกำลังใจสำคัญไป เราร้องไห้เกือบทุกๆวันเวลาที่อยู่คนเดียว เราเครียดมาก เราสงสารแม่ที่ทำงานเหนื่อยแต่กลับต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ บางทีพ่อเราแอบให้เงินฝั่งนู้นและพูดจาด้วยอารมณ์ที่แจ่มใสเสมอ จนบางทีเราก็แอบคิดว่าถ้าเราเป็นไรไปสักคนพ่อจะเลิกกับนางแล้วมาใส่ใจครอบครัวเพิ่มมากขึ้นไหม แต่เราก็คิดว่าเราต้องอยู่สู้กับแม่ อยู่เป็นเพื่อนแม่ คอยดูแลแม่ แต่มันปวดใจจริงๆว่าทำไมพ่อต้องทำแบบนี้กับครอบครัวด้วย เราไม่รู้จะทำยังไงต่อไป จากเด็กที่สดใสกลายเป็นผู้ใหญ่ที่เศร้าหมอง
ขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบายและหวังว่าเพื่อนๆทุกคนจะเข้าใจ