แค่นึกถึงก็มีความสุข

สวัสดีครับ ก็ไม่ได้เปิดพันทิพมาสี่ห้าวันเหมือนใจจะขาดให้ได้เชียว ก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกันนะครับ รู้สึกว่าที่นี่คือบ้านของเราไปซะแล้ว พอไม่เปิดมันก็เหงาถึงเหงามากๆ เหมือนชีวิตนี้อยู่ห่างจากคนรักเป็นหลายร้อยหลายพันโยช จริงๆแล้วก็ไม่เชิงว่าห่างหายไปหรอกนะครับ แต่อยากจะใช้สมาธิแก้ไขปัญหาเรื่องงานบางอย่างจึงจำเป็นต้องหยุดพักจากการท่องโลกโซเชี่ยวสะหน่อย แต่ก็ได้ไม่นานหรอกครับเพราะห่างไปนานก็คิดถึงขอมาเติมกำลังใจสะหน่อย ณ บ้านของเรา จริงๆก็ไม่ได้มีอะไรมากมายหรอกครับคือวันนี้นั่งๆทำงานอยู่เหลือบมองไปเห็นกระปุกออมสิน และก็มองเห็นตังค์เหรียญวางบนโต๊ะทีวี ก็เลยนึกถึงแฟนขึ้นมา นึกถึงเมือตอนเราไปหาแฟนและแกล้งบอกเค้าว่าตังค์ให้ตะเองหมดละไม่มีค่ารถเลย ละแฟนเราก็ไม่ทราบว่าแกล้งหรือสอนเราหรืออะไรไม่ทราบได้ หิ้วถุงตังค์เหรียญมาให้ประมาณสามถึงสี่ร้อยได้มั้ง จริงๆแล้วก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอกแค่นึกถึงเขาตอนนั้นก็ขำดีเหมือนกัน เห้อมะไรน้า มะไรได้พบกันซะที คิดถึงโว้ย