มีเรื่องอยากจะถาม เกี่ยวกับความรู้สึกของคนอยู่ด้วยกัน

คือ อยากบอกว่าเราคบกันมาตั้งแต่ปี 54 เกือบ 5 ปีแล้ว เราแคร์เขาทุกอย่าง ทำอะไรให้ทุกอย่าง พากินพาเที่ยว มีแต่เราจ่ายตลอด ไม่เคยทักถามเรื่องเงินกับเขาและไม่เคยแชร์กัน เราไม่ซีเรียสเรื่องเงินเท่าไหร่ ส่วนช้อปเสื้อผ้ารองเท้ากางเกง สิ่งของ เขาอยากได้ เราอยากได้ อาจจ่ายให้กันคนละครึ่งได้ คือความรู้สึกเรามันมีมากกว่าที่จะให้เขาได้ เทคแคร์ ห่วงใย เป็นอะไร ทำอะไร อยู่ที่ไหน ทานไรยัง เราถามตลอด แม้กระทั่งเขาป่วยหนัก เราพาไป รพ.ด้วยตลอด อยู่ใกล้เขาตลอด แต่เขาไม่เคยแม้แต่ถามเราเลย กินไรยัง ทำไร อยู่ไหน มีแต่เราถามฝ่ายเดียวมาตลอดหลายปี ไม่เคยได้ยินเขาชวนเลยสักครั้ง เราก็ไม่ได้เป็นอะไร ไม่ได้คิดเล็กคิดน้อย มันมาเกิดขึ้นใกล้จะสิ้นเดือนพฤศจิกายน 59 เราทำอะไรทำไมต้องมาทะเลาะกันด้วย เราห่วงใยเขามากเกินไปหรือป่าว เอาใจใส่เขามากไปไหม ทั้งๆที่เขาไม่เคยขอสักคำ มีปากเสียนิดหน่อย เขาบอกว่าที่ผ่านมาไม่เคยรู้สึกอะไรกับเราเลย ตอนนั้นเราจิตแทบตกอารมณ์แทบพังเลย ทำไมเขาพูดอะไรแบบนี้ ไม่ห่วงใยความรู้สึกเราเลย กับคำพูดเขาคือ ที่ผ่านมาไม่เคยมีความรู้สึกอะไรกับเธอเลย และไม่เคยเรียกร้องเลย มีแต่เธอให้เองอย่างเดียวทั้งๆที่เขาไม่ได้ขอและไม่เคยขอมากกว่านั้น ทะเลาะกันแทบเกือบทุกวัน เขามีอีกคนเป็นน้องมัธยม ม.ปลาย เขาเทคแคร์ห่วงใยน้องคนนั้นมาก มากกว่าที่จะเป็นเราซะอีก แอบน้อยใจบ้าง ทักไลน์ทักเฟสเขาตลอด เขาตอบช้ามากหลายชั่วโมงกว่าจะตอบหรือตอบข้ามวัน เรามีความรู้สึกกับเขามากเพราะเขาคือคนหนึ่งในชีวิตเรา ที่ผ่านมาเราคิดฝ่ายเดียวมาตลอดหรอ เพราะรักเขามากอะ ให้เราทำไง.....