เคยมีกันหรือเปล่า? ที่บางครั้งเกลียดการกระทำของตัวเอง เกลียดความเกรงใจของตัวเอง
เมื่อก่อนไม่เคยรู้สึกนะครับ จนเมื่อตัวเองเดือดร้อนมีปัญหา จึงพยายามคิดและทบทวนตัวเอง
เมื่อก่อนเพราะตัวเองชอบสนุกกับงาน และมีความเกรงใจหรือความอยากรู้ อยากทำ อันนี้ก็ไม่มั่นใจ
ที่มักจะรับเอางานที่ไม่ได้เป็นความรับผิดชอบโดยตรงมาทำ
เมื่อก่อนรู้สึกสนุกมาก และก็มีความสุขในการทำงานนะ แม้ว่าจะต้องออกต่างจังหวัด โดยทิ้งภาระให้ภรรยาดูแลลูกๆ
มันมีความสุข ความสนุกตรงที่ได้เรียนรู้และแก้ไขปัญหาหน้างาน มันรู้สึกดี รู้สึกภูมิใจที่สามารถเรียนรู้และแก้ไขมันได้
โดยไม่เคยเอามาคิดถึงผลประโยชน์ที่ตัวเองจะได้รับ ไม่ว่าจะเงินเดือนที่จะปรับขึ้นไหม โบนัสที่ได้คุ้มค่าหรือเปล่า
ซึ่งอันนี้ผมแทบจะไม่เคยคิดเลย เพราะเรารู้สึกสนุกกับงาน
จนเมื่อตัวเองมีภาระสูงขึ้น ค่าใช้จ่ายไม่พอ ค่าเรียน ค่ารักษาของลูกที่เจ็บป่วย
ทำให้เงินเดือนไม่พอใช้ หนี้ในระบบจ่ายไม่ไหว ต้องหาทางเอาหนี้นอกระบบมาเรื่อยๆ
สุดท้ายก็หมุนจ่ายไม่ไหว ลูกก็ลำบาก หน้าที่การงานก็ไม่สามารถให้ความสำคัญได้ไม่เท่าเดิม
เคยมีไหมครับ ที่เราเกลียดตัวเอง ยอมไปทำเพื่อหน้าที่ของงานเพื่อส่วนรวม จนเรื่องส่วนตัวต้องเดือดร้อน
ไม่รู้จักประมาณตน ไม่รู้จักหาผลประโยชน์ให้ตัวเอง คิดแต่ว่า ทำงานสนุก ถ้าได้เท่านี้ก็ดีแล้ว
ขอบคุณที่เข้ามารับฟังนะครับ
เคยมีไหมครับ? ที่รู้สึกเกลียดตัวเอง
เมื่อก่อนไม่เคยรู้สึกนะครับ จนเมื่อตัวเองเดือดร้อนมีปัญหา จึงพยายามคิดและทบทวนตัวเอง
เมื่อก่อนเพราะตัวเองชอบสนุกกับงาน และมีความเกรงใจหรือความอยากรู้ อยากทำ อันนี้ก็ไม่มั่นใจ
ที่มักจะรับเอางานที่ไม่ได้เป็นความรับผิดชอบโดยตรงมาทำ
เมื่อก่อนรู้สึกสนุกมาก และก็มีความสุขในการทำงานนะ แม้ว่าจะต้องออกต่างจังหวัด โดยทิ้งภาระให้ภรรยาดูแลลูกๆ
มันมีความสุข ความสนุกตรงที่ได้เรียนรู้และแก้ไขปัญหาหน้างาน มันรู้สึกดี รู้สึกภูมิใจที่สามารถเรียนรู้และแก้ไขมันได้
โดยไม่เคยเอามาคิดถึงผลประโยชน์ที่ตัวเองจะได้รับ ไม่ว่าจะเงินเดือนที่จะปรับขึ้นไหม โบนัสที่ได้คุ้มค่าหรือเปล่า
ซึ่งอันนี้ผมแทบจะไม่เคยคิดเลย เพราะเรารู้สึกสนุกกับงาน
จนเมื่อตัวเองมีภาระสูงขึ้น ค่าใช้จ่ายไม่พอ ค่าเรียน ค่ารักษาของลูกที่เจ็บป่วย
ทำให้เงินเดือนไม่พอใช้ หนี้ในระบบจ่ายไม่ไหว ต้องหาทางเอาหนี้นอกระบบมาเรื่อยๆ
สุดท้ายก็หมุนจ่ายไม่ไหว ลูกก็ลำบาก หน้าที่การงานก็ไม่สามารถให้ความสำคัญได้ไม่เท่าเดิม
เคยมีไหมครับ ที่เราเกลียดตัวเอง ยอมไปทำเพื่อหน้าที่ของงานเพื่อส่วนรวม จนเรื่องส่วนตัวต้องเดือดร้อน
ไม่รู้จักประมาณตน ไม่รู้จักหาผลประโยชน์ให้ตัวเอง คิดแต่ว่า ทำงานสนุก ถ้าได้เท่านี้ก็ดีแล้ว
ขอบคุณที่เข้ามารับฟังนะครับ