พระเอกรู้สึกกระอักกระอ่วนใจ กับการสวมรอยเป็นแฟนนางเอก
ด้วยนางเอก ความจำเสื่อมเฉียบพลัน จากการกระทบกระเทือนจิตใจอย่างรุนแรง
จนสมองต้องตัดการทำงาน เพื่อไม่ให้เสียหายไปมากกว่านี้
ยิ่งเมื่อเรื่องราวเลยเถิดจนพระเอกต้องสารภาพ ทำให้นางเอกสะเทือนใจจากเรื่องราวที่ประเดประดังเข้ามา
จากความจริงที่พระเอกเห็น และความจริงที่นางเอกต้องประสบ โดยเลือกทางออกที่ผิดๆ ไม่ได้คิดถึงคนข้างหลัง
ต่อเมื่อได้สัมผัสถึงความจริงใจของพระเอก และได้สติจากความละอายในสิ่งที่ตนทำไปแล้ว คือ ทำลายครอบครัวคนอื่น
นางเอกจึงตัดสินใจยุติความสัมพันธ์กับผัวชาวบ้าน อย่างเด็ดขาด
ถึงแม้จะคืนความจำ การตัดสินใจนี้ก็ยังมิได้เลือนหายไป
ยิ่งเมื่อนางเอกได้ดูคลิปที่ซับโปโร ก็หวนระลึกถึงการตัดสินใจในคืนนั้นได้
นางเอกจึงน้ำตาไหลไม่หยุด และผละจากผัวชาวบ้านเดินจากมา
(สมองจะจดจำเรื่องราวที่สำคัญมากๆได้อย่างแม่นยำ แม้จะอยู่ในช่วงความจำเสื่อม)
นางเอกจะตามหาพระเอกได้อย่างไร
(คงให้แผนกไอที ลองกู้ไฟล์ในมือถือดู และพบคลิปที่นางเอก เตือนตัวเองว่าอย่าลืมพระเอก)
คนๆเดียวที่ไม่ได้ปั้นหน้าแสดงออก ปากอย่างใจอย่าง
พูด คิด ทำ อย่างจริงใจ ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน แค่ได้อยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ ก็สุขล้นใจ
และในที่สุดสองคนได้พบรัก และอยู่ร่วมกัน
พระเอกเอาการเอางาน มีความสามารถ แค่ลาออกไปคนแผนกไอทียุ่งจนทำงานไม่ทัน
บ.นี้ตั้งแต่เจ้าของ ยันพนก. ต้องเสแสร้งใส่หน้ากากกัน ส่วนคนที่พอได้ก็อยู่แบบเงียบๆ
มีพระเอกที่ไม่สนใจสิ่งรอบข้าง เพราะถือว่าไม่ได้ทำอะไรผิด
แต่รู้สึกว่าตนไม่สามารถจะเข้าใจความคิดคนอื่นได้ ต่อมาพยามยามจะสื่อสารให้คนอื่นเข้าใจ เพื่อจะได้ไม่เป็นแกะดำในบ.
พระเอกลาออกไปทำงานกับบ.ที่มีธรรมาภิบาล เห็นคุณค่าในความสามารถของพระเอก และคนในองค์กร
ไม่ใช่แค่จะควงเมียน้อยไปเที่ยวเมืองนอก โดยพาพนักงานทั้งหมดไปด้วยเพื่อบังหน้า
เรื่องบุคลิก การแต่งกาย สามารถฝึกฝนได้ บ.ที่ดีจะมีหลักสูตรอบรมพนักงาน เพื่อพัฒนาองค์กรอยู่แล้ว
ส่วนนางเอก เมื่อได้คิดแยกแยะผิดถูก ก็ตาสว่างรู้ว่าพระเอกจริงใจกับตน ยอมรับตัวตนของนางเอก
ที่ใจร้อน มุทะลุ ไม่เป็นระเบียบ ติดหรู แต่ยังรู้ผิดชอบชั่วดี แม้หลงระเริงไปบ้างกับภาพลวงตา จนเป็นขี้ปากชาวบ้าน
และส่งเสริมให้นางเอกไปในทางที่ดี ไม่เสแสร้งแกล้งแสดงเพื่อหลอกให้ความหวังลมๆแล้งๆไปวันๆ
จนนางเอกไม่กล้าพาผัวชาวบ้านไปหาแม่ ตั้งแต่ได้กันมาสามปี
หนังเรื่องนี้ถือว่าพระนางพลิกบทบาทการแสดงจากเรื่องก่อนๆมาก แสดงอารมณ์ได้ลึก ซับซ้อน รับส่งกันได้ดีมาก
เรียกว่าแสดงแบบสั่งได้ ในเวลาทำงานที่จำกัด สภาพอากาศที่หนาวเหน็บ สมาธิดีมาก
บทเข้าพระเข้านางเป็นธรรมชาติ อยู่ในกรอบโรแมนติกแบบยุค90 ตามที่ผกก.ต้องการ เด็กดูได้
ถ่ายภาพได้สวย ใช้กล้องถ่ายหนังที่มีคุณภาพ แต่ฉากภูเขาหิมะ ลานสกีตอนกลางวัน ค่อนข้างจ้าไปหน่อย
บันทึกเสียงได้ดี ตัดต่อได้พอดี กำกับศิลป์ เสื้อผ้า เข้ากับบรรยากาศในเรื่อง
สงสัยพระเอกไปเที่ยวเมืองนอกบ่อย ลบสามสิบองศาไม่ต้องใส่หมวก ฐานะคงไม่ธรรมดา
เป็นหนังไทยที่ดีไม่แพ้หนังต่างประเทศ ถึงแม้ตอนจบจะจบแบบค้างๆคาๆ ทั้งที่ทำได้
และจะประทับใจมากกว่านี้อีกมาก เพราะคนไทยเป็นสังคมของการให้อภัย ให้โอกาสเมื่อสำนึกผิดคิดแก้ไข
แบบเดียวกับหนังเรื่อง รักแท้บทที่1 ได้ทำมาแล้ว
ท้ายนี้ผิดพลาดประการใด ผู้เขียนต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ ขอบคุณครับ
แฟนเดย์ พิชิตยอดเขาด้วยใจรักจริง
พระเอกรู้สึกกระอักกระอ่วนใจ กับการสวมรอยเป็นแฟนนางเอก
ด้วยนางเอก ความจำเสื่อมเฉียบพลัน จากการกระทบกระเทือนจิตใจอย่างรุนแรง
จนสมองต้องตัดการทำงาน เพื่อไม่ให้เสียหายไปมากกว่านี้
ยิ่งเมื่อเรื่องราวเลยเถิดจนพระเอกต้องสารภาพ ทำให้นางเอกสะเทือนใจจากเรื่องราวที่ประเดประดังเข้ามา
จากความจริงที่พระเอกเห็น และความจริงที่นางเอกต้องประสบ โดยเลือกทางออกที่ผิดๆ ไม่ได้คิดถึงคนข้างหลัง
ต่อเมื่อได้สัมผัสถึงความจริงใจของพระเอก และได้สติจากความละอายในสิ่งที่ตนทำไปแล้ว คือ ทำลายครอบครัวคนอื่น
นางเอกจึงตัดสินใจยุติความสัมพันธ์กับผัวชาวบ้าน อย่างเด็ดขาด
ถึงแม้จะคืนความจำ การตัดสินใจนี้ก็ยังมิได้เลือนหายไป
ยิ่งเมื่อนางเอกได้ดูคลิปที่ซับโปโร ก็หวนระลึกถึงการตัดสินใจในคืนนั้นได้
นางเอกจึงน้ำตาไหลไม่หยุด และผละจากผัวชาวบ้านเดินจากมา
(สมองจะจดจำเรื่องราวที่สำคัญมากๆได้อย่างแม่นยำ แม้จะอยู่ในช่วงความจำเสื่อม)
นางเอกจะตามหาพระเอกได้อย่างไร
(คงให้แผนกไอที ลองกู้ไฟล์ในมือถือดู และพบคลิปที่นางเอก เตือนตัวเองว่าอย่าลืมพระเอก)
คนๆเดียวที่ไม่ได้ปั้นหน้าแสดงออก ปากอย่างใจอย่าง
พูด คิด ทำ อย่างจริงใจ ไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน แค่ได้อยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ ก็สุขล้นใจ
และในที่สุดสองคนได้พบรัก และอยู่ร่วมกัน
พระเอกเอาการเอางาน มีความสามารถ แค่ลาออกไปคนแผนกไอทียุ่งจนทำงานไม่ทัน
บ.นี้ตั้งแต่เจ้าของ ยันพนก. ต้องเสแสร้งใส่หน้ากากกัน ส่วนคนที่พอได้ก็อยู่แบบเงียบๆ
มีพระเอกที่ไม่สนใจสิ่งรอบข้าง เพราะถือว่าไม่ได้ทำอะไรผิด
แต่รู้สึกว่าตนไม่สามารถจะเข้าใจความคิดคนอื่นได้ ต่อมาพยามยามจะสื่อสารให้คนอื่นเข้าใจ เพื่อจะได้ไม่เป็นแกะดำในบ.
พระเอกลาออกไปทำงานกับบ.ที่มีธรรมาภิบาล เห็นคุณค่าในความสามารถของพระเอก และคนในองค์กร
ไม่ใช่แค่จะควงเมียน้อยไปเที่ยวเมืองนอก โดยพาพนักงานทั้งหมดไปด้วยเพื่อบังหน้า
เรื่องบุคลิก การแต่งกาย สามารถฝึกฝนได้ บ.ที่ดีจะมีหลักสูตรอบรมพนักงาน เพื่อพัฒนาองค์กรอยู่แล้ว
ส่วนนางเอก เมื่อได้คิดแยกแยะผิดถูก ก็ตาสว่างรู้ว่าพระเอกจริงใจกับตน ยอมรับตัวตนของนางเอก
ที่ใจร้อน มุทะลุ ไม่เป็นระเบียบ ติดหรู แต่ยังรู้ผิดชอบชั่วดี แม้หลงระเริงไปบ้างกับภาพลวงตา จนเป็นขี้ปากชาวบ้าน
และส่งเสริมให้นางเอกไปในทางที่ดี ไม่เสแสร้งแกล้งแสดงเพื่อหลอกให้ความหวังลมๆแล้งๆไปวันๆ
จนนางเอกไม่กล้าพาผัวชาวบ้านไปหาแม่ ตั้งแต่ได้กันมาสามปี
หนังเรื่องนี้ถือว่าพระนางพลิกบทบาทการแสดงจากเรื่องก่อนๆมาก แสดงอารมณ์ได้ลึก ซับซ้อน รับส่งกันได้ดีมาก
เรียกว่าแสดงแบบสั่งได้ ในเวลาทำงานที่จำกัด สภาพอากาศที่หนาวเหน็บ สมาธิดีมาก
บทเข้าพระเข้านางเป็นธรรมชาติ อยู่ในกรอบโรแมนติกแบบยุค90 ตามที่ผกก.ต้องการ เด็กดูได้
ถ่ายภาพได้สวย ใช้กล้องถ่ายหนังที่มีคุณภาพ แต่ฉากภูเขาหิมะ ลานสกีตอนกลางวัน ค่อนข้างจ้าไปหน่อย
บันทึกเสียงได้ดี ตัดต่อได้พอดี กำกับศิลป์ เสื้อผ้า เข้ากับบรรยากาศในเรื่อง
สงสัยพระเอกไปเที่ยวเมืองนอกบ่อย ลบสามสิบองศาไม่ต้องใส่หมวก ฐานะคงไม่ธรรมดา
เป็นหนังไทยที่ดีไม่แพ้หนังต่างประเทศ ถึงแม้ตอนจบจะจบแบบค้างๆคาๆ ทั้งที่ทำได้
และจะประทับใจมากกว่านี้อีกมาก เพราะคนไทยเป็นสังคมของการให้อภัย ให้โอกาสเมื่อสำนึกผิดคิดแก้ไข
แบบเดียวกับหนังเรื่อง รักแท้บทที่1 ได้ทำมาแล้ว
ท้ายนี้ผิดพลาดประการใด ผู้เขียนต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ ขอบคุณครับ