สวัสดีครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผม ผมเพิ่งสมัคพันทิปมาเมื่อกี้นี้เลย เรียกได้ว่าสมัคมาเพื่อตั้งกระทู้นี้เลยก็ว่าได้ 😳
ผมอยากจะเล่าเรื่องราวดีๆที่เคยเกิดขึ้นในสมัยมัธยมของผม(ตอนนี้ผมเป็นนักศึกษาปี1)
ตอนผมเรียนอยู่มัธยม ผมเรียนที่โรงเรียนประจำจังหวัดแห่งหนึ่ง ตั้งแต่ม.1มาถึงม.6 ก็มีเรื่องราวมากมายให้จดจำ ทั้งสุขทั้งเศร้า
ตอนม.ต้นก็มีเพื่อนเยอะ แต่ไม่ค่อยอยู่กลุ่มเดียวกันแยกกลุ่มกันไปบ้าง แต่ก็รักกันดีนะ พอขึ้นม.ปลาย ก็ได้ย้ายห้อง แรกๆก็อยู่แต่กับเพื่อนที่มาจากห้องเดียวกัน คนในห้องก็มีทะเลาะกันบ้าง แต่สุดท้ายพอขึ้นม.6 ทุกคนในห้องก็กลายเป็นกลุ่มเดียวกัน รักกันมาก ผช.ในห้องผมก็มี12คน เป็นตุ๊ด1 กระเทย1
เวลาไปไหนก็จะไปด้วยกันเป็นกลุ่มๆ กินข้าวด้วยกัน เล่นด้วยกัน มีแซวสาวบ้างบางครั้ง(บ่อยเลยแหละ555) ผมก็แซวๆบ้าง เล่นตามเพื่อน ส่วนใหญ่ก็จะแซวแต่รุ่นน้อง เพราะส่วนตัวผม ผมชอบรุ่นน้องครับ5555 พอๆๆๆ พิมพ์ไปเรื่อย
เรามาเข้าเรื่องกันดีกว่า... ก็อย่างที่บอกครับ ผมชอบรุ่นน้อง ก็จะมีแอบคุยๆกับรุ่นน้องหลายคน แต่ไม่ใช่คุยทีละหลายๆคนพร้อมกันนะ555 บางคนแค่คุยทำความรู้จักกันเฉยๆ มีอยู่ไม่กี่คนหรอกที่คิดจะจีบ แต่ก็ไม่เชิงว่าจีบหรอกครับ เพราะจะจีบทีไรก็นกทุกที เลยไปเป็นที่ปรึกษาในหลายๆเรื่องให้เค้าซะมากกว่า รุ่นน้องที่สนิทๆก็มีอยู่3-4คนนี่แหละครับ สนิทเพราะไปให้คำปรึกษาทั้งนั้น แต่ว่า มีน้องคนนึงที่พิเศษหน่อย น้องคนนี้ในรร
ก็ดังนะ มีคนรู้จักเยอะพอสมควร สวย น่ารัก เฟรนลี่ (จริงๆเราก็ชอบน้องนะแต่ไม่ได้คิดจะจีบเพราะรู้ว่าน้องอยู่สูงเกินไป😂) เรารู้จักกันได้คุยกัน ก็เพราะเกมในโทรศัพท์ครับ55555 น้องเล่นเกมแพ้เรา เราเลยฝากเพื่อนที่คุยกับน้องอยู่ไปแซวๆ น้องก็เลยทักเฟสเรามาแล้วขอเล่นเกมอีกรอบ หลังจากนั้นเราก็คุยกันเรื่องเกมมาเรื่อยๆ ก็มีคุยกันเรื่องอื่นบ้าง ประมาณ2-3วัน น้องก็บอกว่าโทรคุยได้มั้ย(โทรเฟส) ขก.พิม เหงา (คือน้องเค้าอยู่บ้านคนเดียว แม่อยู่กรุงเทพ พ่ออยู่จังหวัดใกล้ๆ นานๆพ่อกับแม่จะมาหาที) เราก็เข้าใจแหละ ก็เลยตอบไปว่าคุยได้ๆ เราก็โทรคุยกัน คุยเรื่องปกติแหละ น้องเค้าก็มีเรื่องไม่สบายใจ เราก็ให้เค้าระบายๆมา เราก็รับฟังปกติ เพราะเราชอบเป็นที่ปรึกษาให้คนอื่นอยู่แล้ว ก็คุยๆกันเกือบชม.ได้ หลังจากนั้นเราก็คุยกันในเฟสเรื่อยๆ แล้วมีอยู่วันนึง น้องมีเรื่องให้เครียดนิดหน่อย ก็โทรมาปรึกษาเราอีกเหมือนเดิม ก็คุยกันไม่นานเท่าไหร่ หลังจากวันนั้นก็เริ่มส่งรูปมาให้ดูว่ากำลังทำอะไร ส่วนเราก็เริ่มรู้สึกกับน้องมากขึ้นๆ เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ มีโทรบ้าง จนเราสนิทกันมากขึ้น พอครบ1เดือนน้องก็มาบอก anniversary เราก็เริ่มมีใจให้น้อง เราก็สนิทกันมากขึ้นๆ จนเราเริ่มโทรคุยกันทุกวันๆ และทั้งวัน -3- ถึงสายจะหลุดบ่อยๆเพราะเน็ตที่บ้านเราไม่ดี แต่เราก็กดโทรใหม่ตลอด เราไม่เคยรำคาญเลย บางครั้งตอนที่โทรคุยก็ไม่ได้พูดกันเลยนะ แค่กดโทรไว้เฉยๆ อยากคุยเมื่อไหร่ก็เรียก บางครั้งน้องก็เล่นกีต้าให้เราฟัง ในวันเกิดเรา น้องก็ร้องเพลงมาแฮปปี้เบิดเดย์เรา เราก็ส่งน้องเข้านอนทุกคืน ปกติแล้วเราเป็นคนนอนไวเพราะที่บ้านนอนกันไว แต่ว่า ตั้งแต่ได้คุยกับน้องคนนี้เราก็นอนดึกทุกวัน เพราะต้องรอให้น้องนอนก่อนเราถึงจะกดวางสาย บางวันก็ไม่ได้กดวางสาย ปล่อยไว้แบบนั้นแหละ และทุกๆเช้า 6.10น. เราก็ต้องโทรไปปลุกน้องทุกวัน จนเรารู้สึกว่า ที่เราทำอยู่มันเป็นกิจวัตรประจำวันของเราไปแล้ว คือเราสนิทกันมากๆ มีอะไรก็บอกกันทุกเรื่อง ใครเข้ามาจีบน้อง น้องก็บอกเรา จนมาวันนึง เพื่อนของน้องคนนี้รู้ว่าเราชอบน้อง(ถ้าคนปกติคงรู้นานแล้วว่าเราชอบ แต่น้องเค้าเป็นคนที่ดูคนไม่เป็น) พอเพื่อนของน้องบอกน้องว่าเราชอบ น้องก็ไม่คุยกับเรา พอน้องไม่คุยกับเรา เราก็รู้สึกกังวล เราร้องไห้ เพราะไม่อยากเสียน้องไปเว้ย เราทักไปรัวๆ บอกว่าขอโทษ เราเป็นพี่น้องกันก็ได้ พี่จะไม่คิดเกินกว่าพี่น้อง น้องบอกเราว่าจะทำได้หรอ เราตอบไปว่า ได้ น้องบอกว่าขอเวลาหน่อย แล้วเราก็ไม่ได้คุยกันวันนึง แต่หลังจากนั้นเราก็มาคุยกันเหมือนเดิมโทรคุยกันเหมือนเดิม จนมีวันนึง น้องบอกว่าหิว แล้วเราอยู่แถวนั้นพอดี เราเลยบอกว่าจะซื้ออะไรไปให้กินที่บ้าน วันนั้นเราก็ได้เอาขนมไปให้ที่บ้านของน้อง หลังจากนั้นเราก็หาเรื่องไปบ้านน้องบ่อยๆ พอน้องบอกว่าหิวปุ๊บ เราก็บอกว่าจะซื้อไรไปให้กิน ทั้งๆที่บ้านเราห่างกัน40กว่าโล เราก็ยังหาเรื่องไปบ้านน้องบ่อยๆ แต่ว่าทุกครั้งที่เราไปบ้านน้องเราไม่เคยเข้าไปในบ้านเลยนะ เราคุยกันอยู่หน้าบ้านตลอด เพราะว่าน้องเค้าอยู่บ้านคนเดียว แล้วเราเป็นคนให้เกียติผญ.พอ จนมาถึงวันที่31ธันวา น้องก็ไปเค้าท์ดาวกับเพื่อน เราก็คิดว่าคงจะไม่ได้โทรคุยกัน แต่สุดท้าย 23.59น. น้องโทรมาหาเรา แล้วเราก็นับถอยหลังไปพร้อมๆกัน ตอนนั้นเรายิ้มตลอดเลย >< หยุดปีใหม่เราก็โทรคุยกันปกติ และแล้วก็มาถึงกีฬาสี น้องอยู่สีเดียวกับเรา เราอยู่ม.6เป็นสตาฟ น้องอยู่ม.3ได้ถือป้ายเดินขบวน พอเดินขบวนเสร็จน้องก็นั่งฟังผอ.พูดอยู่กลางสนามบอลที่แดดร้อนๆ(น้องเป็นคนขี้หงุดหงิด ขี้ร้อน ขี้บ่น555) เราก็ไปนั่งพัดให้น้องอยู่นั่นแหละ แล้วเรื่องมีอยู่ว่า ประธานคณะสีตอนนั้นชอบน้องคนนี้อยู่ แต่ประธานคนนี้ก็เพื่อนเราแหละ น้องก็บอกเราว่าประธานคณะสีคนนี้ทักมาถามเกี่ยวกับเรา ก็ไม่อะไรมาก ไม่ได้มีเรื่องกัน จนวันที่มีพิธีปิดกีฬาสี เราก็ไปฉลองกับเพื่อนที่ร้านเนื้อย่าง แล้วก็ไปต่อที่บ้านของเพื่อนอีกที แต่ตอนที่จะไปบ้านของเพื่อน แฟนเก่าเราก็ทักมา บอกว่าทะเลาะกับแฟน บอกให้เราไปหา ซึ่งตอนนั้นก็จะเที่ยงคืนแล้ว เราก็ โอเค ไปก็ไป เราก็บอกน้องว่าแบตจะหมด ซึ่งมันจะหมดจริงๆเว้ย น้องก็บอกฝันดีเรา แล้วเราก็หายไปเลย เราก็ไปหาแฟนเก่าเราที่บ้าน เราอยู่กันสองคน แต่เราไม่ได้ทำอะไรกันนะ เราแค่ไปทำพอร์ต เอาไว้ไปสมัคเรียนต่อเฉยๆ ทำเสร็จเราก็บอกให้แฟนเก่าเรานอน เราก็นั่งเฝ้าจนตีสอง แล้วเราก็ออกมา ละไปบ้านเพื่อนต่อ มาถึงบ้านเพื่อนเราก็เจอไอ้ประธาณคณะสีคนที่ชอบน้องเว้ย นั่งกินเหล้าอยู่ เพื่อนเราก็เรียกเราเข้าไปนั่ง คนที่ชอบน้องมันก็ชงเหล้าให้เรากิน เราก็กินนิดๆหน่อยๆ (ปกติเราเป็นคนไม่กินเหล้า) ทีเเรกก็กะว่าจะบอกเรื่องของเรากับน้องให้มันฟัง แต่สุดท้ายก็ลืม จนตีสี่เราก็เข้าไปนอน ตื่นมาอีกทีก็สิบโมงกว่าๆ เราก็รีบกลับบ้าน ละก็ทักไปหาน้องโทรคุยกันปกติ วันต่อมาเราก็ไปหาน้อง แล้วน้องก็เปิดดูไลน์เรา ละเห็นแชทที่เราคุยกับแฟนเก่า น้องก็โกรธเรา ละเดินเข้าบ้านไป เราก็ไม่รู้จะทำยังไง เรารู้สึกผิดมากๆ เรายืนร้องไห้อยู่หน้าบ้านน้อง สักพัก เราก็ขับรถกลับบ้านทั้งน้ำตา ขับไปร้องไห้ไป มองแทบไม่เห็นทาง จากวันนั้นเราก็ตามง้อน้องทุกๆวัน เราบอกว่าจะไม่ทำอีกแล้ว น้องก็บอกว่า คุยกันได้ แต่อาจจะไม่เหมือนเดิม เราก็โอเค อย่างน้อยก็ได้คุย แต่เราก็ยังโทรคุยกันปกติ แต่ก็รู้สึกว่ามันไม่ค่อยเหมือนเดิม จนมาวันนึง เราต้องไปเข้าค่ายรด.5วันเต็มๆ ซึ่งเราจะไม่ค่อยได้เล่นโทรศัพท์ แต่ตอนเราว่างเราก็รีบมาเล่นโทรศัพท์ละโทรหาน้อง ได้คุยกันแค่ไม่กี่นาที เราก็กลัวว่าน้องจะไปคุยกับคนอื่น ซึ่งมันก็เป็นจริงๆ น้องได้คุยกับเด็กนักบาสรร.อื่น(ตอนที่เราไปเข้าค่ายรด. ที่รร.มีกีฬาให้รร.อื่นเข้ามาแข่ง) แต่น้องก็บอกเรานะ ว่าคุยกับคนอื่น เราก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะเราเป็นแค่พี่ น้องก็ปรึกษาเรา ว่าจะคบกับคนนี้ จนสุดท้ายน้องก็ได้คบกัน แรกๆที่คบกันน้องก็ยังโทรคุยกับเรานะ แต่ว่าแค่แปปเดียว เราก็เข้าใจแหละ ก็น้องมีแฟนแล้วนิเนอะ แต่พอสักพัก เราก็ไม่ได้คุยกับน้องเลย ได้แต่คุยในแชท นานๆน้องจะตอบเราที วันไหนน้องทะเลาะกับแฟน เราก็จะทักไปปลอบน้อง จนน้องเลิกกับแฟน เราก็ยังไม่รู้ เพราะเราไม่ได้คุยกันเลย และช่วงนั้นก็เป็นช่วงปิดเทอม ซึ่งเราจบม.หกแล้ว เราก็รอไปมหาลัย แต่ในช่วงที่เราไม่ได้คุยกัน ในทุกๆเดือน เรากับน้องก็ยังไม่ลืมวันครบรอบที่คุยกันวันแรก เราก็ยังส่งข้อความไป anniversary อยู่ทุกๆเดือน เหมือนเราได้คุยกันเดือนละครั้ง พอเรามาเรียนที่มหาลัย เราก็นึกว่าอะไรๆมันคงจะดีขึ้น แต่ไม่เลย เรายังคิดถึงน้องคนนี้อยู่ทุกๆวัน อาทิตย์ไหนที่หยุดยาวๆ เราก็จะกลับไปหาน้องที่รร.แล้วซื้อชาเขียวที่น้องชอบไปให้ทุกครั้ง ถึงแม้วันเกิดเราที่เพิ่งผ่านไปไม่กี่วัน น้องจะไม่ได้มาแฮปปี้เบิดเดย์ก็ไม่เป็นไร
สุดท้าย อยากจะบอกน้องคนนี้ว่า "ขอบคุณนะ ที่เข้ามาเป็นเรื่องดีๆในชีวิตพี่"
ปล. พิมพ์ผิดตรงไหนขออภัยด้วยครับ เพิ่งตั้งกระทู้ครั้งแรก 😂😂
ปล.2 จริงๆเรื่องมีเยอะกว่านี้ อันนี้แค่ย่อๆมา
พี่ชาย กับ น้องสาว
ผมอยากจะเล่าเรื่องราวดีๆที่เคยเกิดขึ้นในสมัยมัธยมของผม(ตอนนี้ผมเป็นนักศึกษาปี1)
ตอนผมเรียนอยู่มัธยม ผมเรียนที่โรงเรียนประจำจังหวัดแห่งหนึ่ง ตั้งแต่ม.1มาถึงม.6 ก็มีเรื่องราวมากมายให้จดจำ ทั้งสุขทั้งเศร้า
ตอนม.ต้นก็มีเพื่อนเยอะ แต่ไม่ค่อยอยู่กลุ่มเดียวกันแยกกลุ่มกันไปบ้าง แต่ก็รักกันดีนะ พอขึ้นม.ปลาย ก็ได้ย้ายห้อง แรกๆก็อยู่แต่กับเพื่อนที่มาจากห้องเดียวกัน คนในห้องก็มีทะเลาะกันบ้าง แต่สุดท้ายพอขึ้นม.6 ทุกคนในห้องก็กลายเป็นกลุ่มเดียวกัน รักกันมาก ผช.ในห้องผมก็มี12คน เป็นตุ๊ด1 กระเทย1
เวลาไปไหนก็จะไปด้วยกันเป็นกลุ่มๆ กินข้าวด้วยกัน เล่นด้วยกัน มีแซวสาวบ้างบางครั้ง(บ่อยเลยแหละ555) ผมก็แซวๆบ้าง เล่นตามเพื่อน ส่วนใหญ่ก็จะแซวแต่รุ่นน้อง เพราะส่วนตัวผม ผมชอบรุ่นน้องครับ5555 พอๆๆๆ พิมพ์ไปเรื่อย
เรามาเข้าเรื่องกันดีกว่า... ก็อย่างที่บอกครับ ผมชอบรุ่นน้อง ก็จะมีแอบคุยๆกับรุ่นน้องหลายคน แต่ไม่ใช่คุยทีละหลายๆคนพร้อมกันนะ555 บางคนแค่คุยทำความรู้จักกันเฉยๆ มีอยู่ไม่กี่คนหรอกที่คิดจะจีบ แต่ก็ไม่เชิงว่าจีบหรอกครับ เพราะจะจีบทีไรก็นกทุกที เลยไปเป็นที่ปรึกษาในหลายๆเรื่องให้เค้าซะมากกว่า รุ่นน้องที่สนิทๆก็มีอยู่3-4คนนี่แหละครับ สนิทเพราะไปให้คำปรึกษาทั้งนั้น แต่ว่า มีน้องคนนึงที่พิเศษหน่อย น้องคนนี้ในรร
ก็ดังนะ มีคนรู้จักเยอะพอสมควร สวย น่ารัก เฟรนลี่ (จริงๆเราก็ชอบน้องนะแต่ไม่ได้คิดจะจีบเพราะรู้ว่าน้องอยู่สูงเกินไป😂) เรารู้จักกันได้คุยกัน ก็เพราะเกมในโทรศัพท์ครับ55555 น้องเล่นเกมแพ้เรา เราเลยฝากเพื่อนที่คุยกับน้องอยู่ไปแซวๆ น้องก็เลยทักเฟสเรามาแล้วขอเล่นเกมอีกรอบ หลังจากนั้นเราก็คุยกันเรื่องเกมมาเรื่อยๆ ก็มีคุยกันเรื่องอื่นบ้าง ประมาณ2-3วัน น้องก็บอกว่าโทรคุยได้มั้ย(โทรเฟส) ขก.พิม เหงา (คือน้องเค้าอยู่บ้านคนเดียว แม่อยู่กรุงเทพ พ่ออยู่จังหวัดใกล้ๆ นานๆพ่อกับแม่จะมาหาที) เราก็เข้าใจแหละ ก็เลยตอบไปว่าคุยได้ๆ เราก็โทรคุยกัน คุยเรื่องปกติแหละ น้องเค้าก็มีเรื่องไม่สบายใจ เราก็ให้เค้าระบายๆมา เราก็รับฟังปกติ เพราะเราชอบเป็นที่ปรึกษาให้คนอื่นอยู่แล้ว ก็คุยๆกันเกือบชม.ได้ หลังจากนั้นเราก็คุยกันในเฟสเรื่อยๆ แล้วมีอยู่วันนึง น้องมีเรื่องให้เครียดนิดหน่อย ก็โทรมาปรึกษาเราอีกเหมือนเดิม ก็คุยกันไม่นานเท่าไหร่ หลังจากวันนั้นก็เริ่มส่งรูปมาให้ดูว่ากำลังทำอะไร ส่วนเราก็เริ่มรู้สึกกับน้องมากขึ้นๆ เราก็คุยกันมาเรื่อยๆ มีโทรบ้าง จนเราสนิทกันมากขึ้น พอครบ1เดือนน้องก็มาบอก anniversary เราก็เริ่มมีใจให้น้อง เราก็สนิทกันมากขึ้นๆ จนเราเริ่มโทรคุยกันทุกวันๆ และทั้งวัน -3- ถึงสายจะหลุดบ่อยๆเพราะเน็ตที่บ้านเราไม่ดี แต่เราก็กดโทรใหม่ตลอด เราไม่เคยรำคาญเลย บางครั้งตอนที่โทรคุยก็ไม่ได้พูดกันเลยนะ แค่กดโทรไว้เฉยๆ อยากคุยเมื่อไหร่ก็เรียก บางครั้งน้องก็เล่นกีต้าให้เราฟัง ในวันเกิดเรา น้องก็ร้องเพลงมาแฮปปี้เบิดเดย์เรา เราก็ส่งน้องเข้านอนทุกคืน ปกติแล้วเราเป็นคนนอนไวเพราะที่บ้านนอนกันไว แต่ว่า ตั้งแต่ได้คุยกับน้องคนนี้เราก็นอนดึกทุกวัน เพราะต้องรอให้น้องนอนก่อนเราถึงจะกดวางสาย บางวันก็ไม่ได้กดวางสาย ปล่อยไว้แบบนั้นแหละ และทุกๆเช้า 6.10น. เราก็ต้องโทรไปปลุกน้องทุกวัน จนเรารู้สึกว่า ที่เราทำอยู่มันเป็นกิจวัตรประจำวันของเราไปแล้ว คือเราสนิทกันมากๆ มีอะไรก็บอกกันทุกเรื่อง ใครเข้ามาจีบน้อง น้องก็บอกเรา จนมาวันนึง เพื่อนของน้องคนนี้รู้ว่าเราชอบน้อง(ถ้าคนปกติคงรู้นานแล้วว่าเราชอบ แต่น้องเค้าเป็นคนที่ดูคนไม่เป็น) พอเพื่อนของน้องบอกน้องว่าเราชอบ น้องก็ไม่คุยกับเรา พอน้องไม่คุยกับเรา เราก็รู้สึกกังวล เราร้องไห้ เพราะไม่อยากเสียน้องไปเว้ย เราทักไปรัวๆ บอกว่าขอโทษ เราเป็นพี่น้องกันก็ได้ พี่จะไม่คิดเกินกว่าพี่น้อง น้องบอกเราว่าจะทำได้หรอ เราตอบไปว่า ได้ น้องบอกว่าขอเวลาหน่อย แล้วเราก็ไม่ได้คุยกันวันนึง แต่หลังจากนั้นเราก็มาคุยกันเหมือนเดิมโทรคุยกันเหมือนเดิม จนมีวันนึง น้องบอกว่าหิว แล้วเราอยู่แถวนั้นพอดี เราเลยบอกว่าจะซื้ออะไรไปให้กินที่บ้าน วันนั้นเราก็ได้เอาขนมไปให้ที่บ้านของน้อง หลังจากนั้นเราก็หาเรื่องไปบ้านน้องบ่อยๆ พอน้องบอกว่าหิวปุ๊บ เราก็บอกว่าจะซื้อไรไปให้กิน ทั้งๆที่บ้านเราห่างกัน40กว่าโล เราก็ยังหาเรื่องไปบ้านน้องบ่อยๆ แต่ว่าทุกครั้งที่เราไปบ้านน้องเราไม่เคยเข้าไปในบ้านเลยนะ เราคุยกันอยู่หน้าบ้านตลอด เพราะว่าน้องเค้าอยู่บ้านคนเดียว แล้วเราเป็นคนให้เกียติผญ.พอ จนมาถึงวันที่31ธันวา น้องก็ไปเค้าท์ดาวกับเพื่อน เราก็คิดว่าคงจะไม่ได้โทรคุยกัน แต่สุดท้าย 23.59น. น้องโทรมาหาเรา แล้วเราก็นับถอยหลังไปพร้อมๆกัน ตอนนั้นเรายิ้มตลอดเลย >< หยุดปีใหม่เราก็โทรคุยกันปกติ และแล้วก็มาถึงกีฬาสี น้องอยู่สีเดียวกับเรา เราอยู่ม.6เป็นสตาฟ น้องอยู่ม.3ได้ถือป้ายเดินขบวน พอเดินขบวนเสร็จน้องก็นั่งฟังผอ.พูดอยู่กลางสนามบอลที่แดดร้อนๆ(น้องเป็นคนขี้หงุดหงิด ขี้ร้อน ขี้บ่น555) เราก็ไปนั่งพัดให้น้องอยู่นั่นแหละ แล้วเรื่องมีอยู่ว่า ประธานคณะสีตอนนั้นชอบน้องคนนี้อยู่ แต่ประธานคนนี้ก็เพื่อนเราแหละ น้องก็บอกเราว่าประธานคณะสีคนนี้ทักมาถามเกี่ยวกับเรา ก็ไม่อะไรมาก ไม่ได้มีเรื่องกัน จนวันที่มีพิธีปิดกีฬาสี เราก็ไปฉลองกับเพื่อนที่ร้านเนื้อย่าง แล้วก็ไปต่อที่บ้านของเพื่อนอีกที แต่ตอนที่จะไปบ้านของเพื่อน แฟนเก่าเราก็ทักมา บอกว่าทะเลาะกับแฟน บอกให้เราไปหา ซึ่งตอนนั้นก็จะเที่ยงคืนแล้ว เราก็ โอเค ไปก็ไป เราก็บอกน้องว่าแบตจะหมด ซึ่งมันจะหมดจริงๆเว้ย น้องก็บอกฝันดีเรา แล้วเราก็หายไปเลย เราก็ไปหาแฟนเก่าเราที่บ้าน เราอยู่กันสองคน แต่เราไม่ได้ทำอะไรกันนะ เราแค่ไปทำพอร์ต เอาไว้ไปสมัคเรียนต่อเฉยๆ ทำเสร็จเราก็บอกให้แฟนเก่าเรานอน เราก็นั่งเฝ้าจนตีสอง แล้วเราก็ออกมา ละไปบ้านเพื่อนต่อ มาถึงบ้านเพื่อนเราก็เจอไอ้ประธาณคณะสีคนที่ชอบน้องเว้ย นั่งกินเหล้าอยู่ เพื่อนเราก็เรียกเราเข้าไปนั่ง คนที่ชอบน้องมันก็ชงเหล้าให้เรากิน เราก็กินนิดๆหน่อยๆ (ปกติเราเป็นคนไม่กินเหล้า) ทีเเรกก็กะว่าจะบอกเรื่องของเรากับน้องให้มันฟัง แต่สุดท้ายก็ลืม จนตีสี่เราก็เข้าไปนอน ตื่นมาอีกทีก็สิบโมงกว่าๆ เราก็รีบกลับบ้าน ละก็ทักไปหาน้องโทรคุยกันปกติ วันต่อมาเราก็ไปหาน้อง แล้วน้องก็เปิดดูไลน์เรา ละเห็นแชทที่เราคุยกับแฟนเก่า น้องก็โกรธเรา ละเดินเข้าบ้านไป เราก็ไม่รู้จะทำยังไง เรารู้สึกผิดมากๆ เรายืนร้องไห้อยู่หน้าบ้านน้อง สักพัก เราก็ขับรถกลับบ้านทั้งน้ำตา ขับไปร้องไห้ไป มองแทบไม่เห็นทาง จากวันนั้นเราก็ตามง้อน้องทุกๆวัน เราบอกว่าจะไม่ทำอีกแล้ว น้องก็บอกว่า คุยกันได้ แต่อาจจะไม่เหมือนเดิม เราก็โอเค อย่างน้อยก็ได้คุย แต่เราก็ยังโทรคุยกันปกติ แต่ก็รู้สึกว่ามันไม่ค่อยเหมือนเดิม จนมาวันนึง เราต้องไปเข้าค่ายรด.5วันเต็มๆ ซึ่งเราจะไม่ค่อยได้เล่นโทรศัพท์ แต่ตอนเราว่างเราก็รีบมาเล่นโทรศัพท์ละโทรหาน้อง ได้คุยกันแค่ไม่กี่นาที เราก็กลัวว่าน้องจะไปคุยกับคนอื่น ซึ่งมันก็เป็นจริงๆ น้องได้คุยกับเด็กนักบาสรร.อื่น(ตอนที่เราไปเข้าค่ายรด. ที่รร.มีกีฬาให้รร.อื่นเข้ามาแข่ง) แต่น้องก็บอกเรานะ ว่าคุยกับคนอื่น เราก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะเราเป็นแค่พี่ น้องก็ปรึกษาเรา ว่าจะคบกับคนนี้ จนสุดท้ายน้องก็ได้คบกัน แรกๆที่คบกันน้องก็ยังโทรคุยกับเรานะ แต่ว่าแค่แปปเดียว เราก็เข้าใจแหละ ก็น้องมีแฟนแล้วนิเนอะ แต่พอสักพัก เราก็ไม่ได้คุยกับน้องเลย ได้แต่คุยในแชท นานๆน้องจะตอบเราที วันไหนน้องทะเลาะกับแฟน เราก็จะทักไปปลอบน้อง จนน้องเลิกกับแฟน เราก็ยังไม่รู้ เพราะเราไม่ได้คุยกันเลย และช่วงนั้นก็เป็นช่วงปิดเทอม ซึ่งเราจบม.หกแล้ว เราก็รอไปมหาลัย แต่ในช่วงที่เราไม่ได้คุยกัน ในทุกๆเดือน เรากับน้องก็ยังไม่ลืมวันครบรอบที่คุยกันวันแรก เราก็ยังส่งข้อความไป anniversary อยู่ทุกๆเดือน เหมือนเราได้คุยกันเดือนละครั้ง พอเรามาเรียนที่มหาลัย เราก็นึกว่าอะไรๆมันคงจะดีขึ้น แต่ไม่เลย เรายังคิดถึงน้องคนนี้อยู่ทุกๆวัน อาทิตย์ไหนที่หยุดยาวๆ เราก็จะกลับไปหาน้องที่รร.แล้วซื้อชาเขียวที่น้องชอบไปให้ทุกครั้ง ถึงแม้วันเกิดเราที่เพิ่งผ่านไปไม่กี่วัน น้องจะไม่ได้มาแฮปปี้เบิดเดย์ก็ไม่เป็นไร
สุดท้าย อยากจะบอกน้องคนนี้ว่า "ขอบคุณนะ ที่เข้ามาเป็นเรื่องดีๆในชีวิตพี่"
ปล. พิมพ์ผิดตรงไหนขออภัยด้วยครับ เพิ่งตั้งกระทู้ครั้งแรก 😂😂
ปล.2 จริงๆเรื่องมีเยอะกว่านี้ อันนี้แค่ย่อๆมา