[CR] AMORN ON NOVEMBER แค่ท้องฟ้าก็เป็นเรื่องได้

สิ้นสุดการรอคอย... แหมๆยังกะโฆษณาขายสินค้า 555 แต่ไม่ใช่ครับแค่เป็นความคึกคะนองของผมเองในการถ่ายภาพท้องฟ้าเดือนพฤศจิกายน ซึ่งผมคิดว่าจะถ่ายไว้ทุกวันถ้าเป็นไปได้ครับ พอสิ้นเดือนพฤศจิกายน ก็เป็นของวันเกิดของตัวเองไปเลย เพราะเดือนนี้เป็นเดือนเกิด เลยคึกตั้งแต่ต้นเดือนนิดนึงครับ มันง่ายๆครับไม่ต้องสวยอะไรเลิศเลอร์ แต่ผมมีกฎกับตัวเองว่า ต้องมองด้วยตาเปล่าให้มันผ่อนคลายชุ่มปอดเสียก่อน แล้วค่อยถ่าย แต่ก็มีบางภาพที่สารภาพอย่างไม่อายเลยว่าไม่ได้ดูให้ชุ่มปอด รีบถ่ายให้ได้มาแล้วค่อยเอามาดูทีหลังเพราะขับรถอยู่
    มันง่ายมากเลยที่จะหยิบมือถือมาถ่ายภาพอะไรที่อยู่บนหัวเราตลอดเวลาเนี่ย แต่มองทางกลับกันมันก็อาจจะยากนะสำหรับคนเมืองที่ทำงานอยู่ในอาคารอย่างเดียว ขึ้นรถลงเรือ หน้าจอมือถือ หมวกกันน๊อค ออกไปทำงานบางทีท้องฟ้ายังไม่มีแสงเลยด้วยซ้ำ กลับออกจากที่ทำงานอีกทีท้องฟ้าแสงก็ไม่มีแล้ว สำหรับคนที่ไม่ได้พิศวาสกับท้องฟ้าอะไรนักหนาเพราะยังไงท้องฟ้ามันก็หายไป ตื่นมาก็ได้เจอแล้ว แต่ใครจะไปรู้เราจะได้มองท้องฟ้าแบบนี้ได้นานเท่าไหร่ครับ ไม่ได้ดราม่านะ  ปะๆครับ ไปดูภาพที่ผมถ่ายไว้กัน บอกไว้ก่อนผมปรับแต่งให้มือถือนิดหน่อยด้วยไม่ได้จบหลังแว่นผมนะ
วันที่ 1 พฤศจิกายน 2559 บอกเลยเห่อมากกับการตื่นเช้าๆแล้วเห็นแสงสวยๆเนี่ย ระหว่างทางไปทำงานครับ

ภาพนี้ใช้เลนส์มุมกว้างราคาถูกๆหนีบกับมือถือครับ วันที่ 1 พฤศจิกายน 2559

วันที่ 2 พฤศจิกายน 2559

วันที่ 3 พฤศจิกายน 2559 มุมอาจจะซ้ำกับวันแรกเพราะชอบมาก

วันที่ 4 พฤศจิกายน 2559

วันที่ 5 พฤศจิกายน 2559 เกือบโดนรถชนเพราะรีบวิ่งขึ้นสะพานลอยไปถ่ายภาพแถวๆสุขาภิบาล กลัวแสงหาย (ควรใช้ชีวิตมีสติสตังค์ วันนั้นเลยทำโทษตัวเองด้วยการซื้อของกินจากตลาดไปกินเยอะมาก 555)

วันที่ 6 พฤศจิกายน 2559 วันนี้วันอาทิตย์ผมหยุดทำงาน ตอนเย็นๆเลยข้ามอีกฝั่งถนนตรงข้ามบ้านไปถ่ายภาพฝั่งคลองที่เห็นมาตั้งแต่เด็ก คลองนี้ผมยังเคยมาอาบน้ำกับแม่อยู่เลย ตอนเด็กจำได้ ถนนแต่ละฝั่งยังมี 2 เลน เกาะกลางปลูกต้นยี่โถ รถนักเรียนจะส่งฝั่งตรงข้ามกับบ้านตลอด เลยต้องข้ามถนน เลยไม่กลัวการข้ามถนน 18 เลน 5555 เวอร์ไปๆ เพราะข้ามมาตั้งแต่เด็ก

วันที่ 7 พฤศจิกายน 2559 ท้องฟ้าวันนี้เป็นสีเทาตลอดเลย พระอาทิตย์โผล่มาแค่แปปเดียว ระหว่างรอซื้อกาแฟ

วันที่ 8 พฤศจิกายน 2559 สืบเนื่องจากเมื่อวานฟ้าเป็นสีเทา วันนี้ฝนเลยตกซะเลย ถ่ายในรถกับฟ้าสีเทาๆและมีเม็ดฝน

วันที่ 9 พฤศจิกายน 2559 ภาพนี้ถ่ายทางลงมอเตอร์เพื่อไปถนนเสรีไทย ไม่แนะนำให้ถ่ายภาพบนรถนะครับอันตรายครับ เป็นห่วงเพื่อนๆ

วันที่ 10 พฤศจิกายน 2559 มัสยิดอะไรสักอย่าง มันเป็นมุมทางโค้งพอดีกับแสงพระอาทิตย์มันฟุ้งๆ ผมกดไป 3 ครั้งในมือถือ ได้ภาพนี้โอเคสุดครับ

วันที่ 11 พฤศจิกายน 2559 เช้าตรู่ของวันศุกร์เห็นดาวประกายพรึก หรือ ดาวประจำเมืองอันนี้ชื่อเรียกถ้าเห็นในตอนเย็น รวมๆกันก็คือดาวศุกร์อะหละครับ

วันที่ 12 พฤศจิกายน 2559 อยากบอกว่าการมองด้วยตากับภาพที่ได้มาเนี่ย ห่างกันหลายร้อยปีแสงเลยครับถ้าเทียบความสวยอะนะ ภาพนี้ถ่ายตอนนั่งรถตู้จากแพร่ไปลำปางครับ

วันที่ 13 พฤศจิกายน 2559 วันหยุดกำลังจะหมดไป เลยออกไปทุ่งที่ขับผ่านทุกวันไปทำงานเพื่อไปดูท้องฟ้า แต่ก็อย่างว่า ท้องฟ้าเวลานี้ยังไงก็ไม่ได้เห็นทุกวันนิครับ

วันที่ 14 พฤศจิกายน 2559 แสงกับหมอกรำไรเนี่ยมันบ่งบอกถึงความเป็นหน้าหนาวมากๆเลยผมว่านะ

วันที่ 15 พฤศจิกายน 2559 ครึ่งเดือนแล้วสินะที่ถ่ายรูปท้องฟ้า ภาพนี้ก็ถ่ายบนถนนอีกหละ ไม่แนะนำนะฮะ แต่พอดีมันสวยดี

วันที่ 16 พฤศจิกายน 2559 ทั้งสองภาพนี้ถ่ายเวลาใกล้เคียงกันแค่หันมองท้องฟ้าไปคนละด้าน ตะวันออกก็เจอกับเฮียพระอาทิตย์ ตะวันตกก็เจอเจ๊พระจันทร์พอดี เลยขอเก็บไว้ทั้งสองภาพเลยดีกว่า

วันที่ 17 พฤศจิกายน 2559 แสงพระอาทิตย์แรงไปหน่อยแต่ลมหนาวอ่อนๆปะทะหน้าแล้ว

วันที่ 18 พฤศจิกายน 2559 อีกครั้งกับทางลงไปถนนเสรีไทย เป็นอะไรกับตรงนี้มากรึเปล่าไม่รู้

***วันที่ 19 พฤศจิกายน 2559 ขอบอกว่าชอบท้องฟ้าช่วงนี้มาก คาตาวะเระ โดคิ かたわれ時 เอาเป็นว่าเพิ่งไปดูหนังเรื่อง Your Name มาเลยบ้าๆบอๆไปพอเจอแสงแบบนี้ น้ำตาจะไหลครับ เพ้อเจ้อมาก แล้วจะดอกจันหน้าวันที่ ให้ความสำคัญมากสินะภาพนี้

วันที่ 20 พฤศจิกายน 2559 ไม่มีอะไรมากให้เห็นความแตกต่างระหว่างธรรมชาติกับสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นแสงจากไฟรถมันสวย แต่ไงก็สวยสู้แสงธรรมชาติไม่ได้

วันที่ 21 พฤศจิกายน 2559 เอาจริงจะถ่ายภาพสะท้อนท้องฟ้ากับน้ำในทุ่งนาแบบมีนกปากห่างบิน แต่พอลงไปถ่ายนกบินนี้หมดเลย จะร้องไห้ แต่ในภาพตั้งชื่อว่า Little Lake ทะเลสาบมินินะเนี่ย เว่อวังได้โล่

วันที่ 22 พฤศจิกายน 2559 มีเรื่องกวนใจนิดหน่อย เลยเก็บภาพได้แค่ตอนดาร์กๆของวันเท่านั้น แต่ก็ยังเห็นแสงดาวอยู่เหมือนกันนะเนี่ย

วันที่ 23 พฤศจิกายน 2559 ท้องฟ้าจากลานบ้านผมเอง พระจันทร์ก็เสี่ยวได้ใจพอดีมุมตึกด้านบนองค์ประกอบครบถ่ายภาพสิครับรออะไร เมฆก็สวยงาม

วันที่ 24 พฤศจิกายน 2559 เมฆฝนกำลังจะมาในตอนเช้า แต่แมร่งหรอกตู ไม่มีฝนสักเม็ด

วันที่ 25 พฤศจิกายน 2559 วันนี้ไม่ได้เงยหน้ามองท้องฟ้าแต่ก้มมองท้องฟ้าแทน ท้องฟ้ามีเมฆ(โจ๊ก) พระอาทิตย์(ไข่) ฮาๆแก้ตัวไม่ขึ้นครับ วันนี้ไม่ได้เก็บภาพท้องฟ้ามาเลย

วันที่ 26 พฤศจิกายน 2559 อย่าเพิ่งเบื่อกับสถานที่ซ้ำๆที่ผมถ่ายภาพนะครับ ตรงนี้บนถนนรังสิต นครนายก ตอนเช้าๆครับ เดี๊ยวนี้รถติดมากๆ ไม่เหมือนเมื่อก่อน รถวิ่งกันร้อยยี่กันเลยทีเดียว

วันที่ 27 พฤศจิกายน 2559 ไปนั่งรอพระอาทิตย์ตกดินบนโป๋ะคลองรังสิตประยูรศักดิ์ท่าเรือที่6 แสงวันนั้นสวยมากลอดช่องหน้าต่างก้อนเมฆออกมาเป็นแฉกๆเลยครับ

*****วันที่ 28 พฤศจิกายน 2559 จะให้ดาวทำไมเยอะแยะ วันเกิดผมเองครับ ภาพนี้ถ่ายในห้องน้ำชายที่ทำงาน ปกติเค้าไม่ให้เอามือถือเข้าที่ทำงานให้เก็บไว้ในล๊อคเกอร์ แต่มองจากห้องน้ำชายแล้วมันสวยจริงๆครับมีแค่มุมเดียวที่จะถ่ายได้โดยไม่มีใครรู้ว่าเอามือถือเข้ามา นอกจากเพื่อนผมที่ยื่นเยี่ยวและที่มันเลิกงานแล้ว จะยืมมือถือถ่ายหน่อย เม็มเจือกเต็ม เลยต้องแหกกฎฟ้า เห็นภาพนี้เพลงนี้ขึ้นมาเลย บอกละว่าช่วงนี้กำลังอิน

วันที่ 28 พฤศจิกายน 2559 ห่างกันไม่กี่นาที ฟ้าก็เริ่มมึดแล้ว แต่ยังเห็นสีขาวจางๆเป็นแนวพุ่งของอุกกาบาต เด๋วๆไม่ใช่และ ภาพนี้ถ่ายไว้หลังจากรูปก่อนประมาณ 25 นาทีมั๊งครับ พระอาทิตย์หายไปไวมากวันนั้น

วันที่ 29 พฤศจิกายน 2559 ที่จริงอยากถ่ายให้ติดทั้งท้องฟ้าทั้งกองฟางเลย แต่ด้วยฝีมือไม่ให้ เลยได้แค่ต้นมะพร้าวกับท้องนาและแสงรำไร

วันที่ 30 พฤศจิกายน 2559 วันนี้ตื่นสาย แต่ก็เจอกับท้องฟ้าสีแจ่มมาก และทุ่งหญ้ากระหย่อมเดียว เลยพยายามถ่ายให้ได้แค่ต้นหญ้าและท้องฟ้า มองดูดีๆมีเส้นของไอพ่นเครื่องบินด้วยนะ แฮชแท็กภาพนี้ว่า "ถ่ายกรุงเทพยังไงให้ดูเป็นยอดดอย" แต่ฟ้ามันแจ่มจริงๆนะครับวันนี้

    ภาพแต่ละภาพมันมีเรื่องเล่ามีความหมายของมัน บางภาพมีความหมายดีๆลึกซ่อนอยู่ภายในภาพในช่วงเวลาขณะนั้นในลึกๆของใจเราเองครับ ภาพที่มันมีความรู้สึกและมีความสำคัญเอามาดูกี่ทีก็ยังมีความทรงจำฝังอยู่แม้นานเท่าเท่าไรก็ตาม #มีแต่ตัวเราที่รู้

ฝากสองภาพท้องฟ้าสุดท้ายนี้