ช่วงนี้เเม่ชอบพูดเหมือนไม่เชื่อใจเราเลยค่ะ หลายครั้งมากว่า"เเอบมีเเฟนรึเปล่า"หลายยๆๆครั้งมากกๆๆ เข้าใจค่ะว่าคนเป็นพ่อเเม่ก็ต้องใส่ใจลูกอยุ่เเล้ว เเน่นอนว่าถ้าเรามี เราต้องบอกเเม่อยุ่เเล้วเเต่เรายังไม่มี เเละคอยระเเวงเราเวลาเราเล่นโทรศัพท์ คือเราชอบอ่านฟิค ช-ช พอเเม่เข้ามาใกล้เรา เราก็กดออกทันที ใครมันอยากให้เเม่รู้ว่าอ่านละ5555 เเล้วเเม่ก็ชอบถามว่า "เเอบคุยกับใคร" "เเอบดูอะไร" นู่นนี่นั่นเยอะมากๆ เมื่อก่อนก็ไม่ได้ซีเรียสอะไร เเต่เดี๋ยวนี้เหมือนคำถามของเเม่มันดูจริงจังมากขึ้นจนน่ากลัว เเล้วเวลาเราไปทำงานเเม่ก็จะถามเน้นมากว่ามีผช.ไปด้วยมั้ย ทำอะไร กับใคร ย้ำมากๆๆทั้งที่เราไม่มีเพื่อนผช.เลยซักคนไม่ค่อยคุยกับผช.ด้วยซำ้ ล่าสุดนี้เมื่อวานเราจะเปลี่ยนกระโปรงนักเรียนเป็นกางเกงเราก็ล็อกประตูห้องไว้ พอเปลี่ยนเสร็จเราก็นั่งใส่หูฟังฟังเพลงจนลืมไปว่าล็อกประตูอยู่ เลยไม่ได้ยินเสียงเเม่เรียก ได้ยินอีกทีก็ได้ยินเสียงเเม่เอากุญเเจสำรองมาเปิดเราตกใจเลยรีบไปเปิดประตูให้ เเล้วเเม่ก็ตะโกนว่า "เเอบทำอะไร!! เเอบทำอะไรไม่ดีรึเปล่า!!?!!" ตอนนั้นเราทั้งตกใจเเละเสียใจมากค่ะ น้ำตาไหลมาไม่หยุด ทำไมต้องระเเวงกันขนาดนี้ ทั้งๆที่เราก็ไม่เคยทำตัวเหลวไหล เเละเเน่นอนว่าจะไม่มีทางทำตัวเหลวไหลเด็ดขาด!! ไม่เคยทุกข์กับเรื่องไหนเท่ากับเรื่องนี้เลย ตอนนี้ไม่ค่อยอยากจะคุยกับเเม่เลยค่ะ คุยทีรู้สึกไม่สบายใจเหมือนเมื่อก่อนเเล้ว ทั้งๆที่เมื่อก่อนก้คุยกันได้ทุกเรื่องไม่มีเรื่องปิดบังกัน อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิมทำยังไงดีคะ
สำหรับคุณอาจจะเป็นเเค่การไม่ไว้ใจเเต่สำหรับลูกๆของคุณเหมือนถูกคนทั้งโลกไม่เชื่อใจ.
ปล.มีอีกหลายอย่างเลยค่ะที่เเม่ พูด,ทำ กับเราเเล้วทำให้รู้สึกไม่สบายใจ
รู้สึกพ่อเเม่ไม่เชื่อใจ..
สำหรับคุณอาจจะเป็นเเค่การไม่ไว้ใจเเต่สำหรับลูกๆของคุณเหมือนถูกคนทั้งโลกไม่เชื่อใจ.
ปล.มีอีกหลายอย่างเลยค่ะที่เเม่ พูด,ทำ กับเราเเล้วทำให้รู้สึกไม่สบายใจ