ผมยังมีหวังกับพี่อยู่มั้ย ?

คือผมได้สารภาพรักกับรุ่นพี่คนนึงไปเเต่เค้ามีเเฟนเเล้ว คือก่อนที่ผมจะจีบเค้าหรือเข้าไปคุยกับเค้า ผมไม่รู้มาก่อนว่าพี่เค้ามีเเฟน พอผมคุยได้มาเดือนกว่าๆผมถึงรู้ เเต่มันก็ถลำลึกไปเเล้ว ผมพยายามห้ามใจหลายครั้งเเล้วเเต่ก็ทำไม่ได้ ก็คุยมาเรื่อยๆ ดีบ้างไม่ดีบ้าง คุยกันทุกวัน คือมันดีมากครับ ล่ะพอมาถึง 4 เดือนครึ่ง ผมก็ได้บอกความในใจพี่เค้าไป เเต่คือผมพอจะรู้คำตอบอยู่เเล้วว่าเป็นยังไง พี่เค้าไม่โอเคกับผมเลย ผมเลยถามไปว่า ตลอด 4 เดือนกว่าที่ผ่านมา พี่ไม่ได้คิดอะไรกับผมเลยหรอ คำตอบที่ผมได้คือ พี่เค้าคุยได้หมด ใครทักมาเค้าก็คุยได้ ผมนี่ช็อคน้ำตาไหลหน้าชาเลยครับ เเต่เค้าก็ยังบอกว่า ยังไงก็เป็นพี่เหมือนเดิม คุยได้เหมือนเดิม เเต่อาจจะไม่สนิทใจ พอคุยได้เเค่วันเดียว เค้าก็บอกให้ผม เลิกคุยกับเค้าเป็นเพราะเค้าอึดอัดใจ ผมเลยถามให้เเน่ใจอีกทีว่าเค้าคิดยังไง พี่เค้าตอบเเต่ไม่ตรงคำถามที่ผมถาม เค้าบอกว่าเค้ามีเเฟนเเล้ว จะคิดอะไรเเบบนั้นได้ไง จนสุดท้ายพี่เค้าก็บอกว่าไม่ได้คิดอะไรกกับผม เพื่อจะตัดปัญหา จากวันนั้นผมก็ไม่ได้ทักไปอีกเลย ผมบล็อกเฟสพี่เค้า เพราะผมไม่อยากเห็นอะไรก็ตามที่เป็นพี่เค้าผมทำใจไม่ได้ คิดเเค่ว่าถ้าดีขึ้นผมจะปบดบล็อกล่ะค่อยเเอดกลับไป ช่วงนั่นผมไม่เป็นอันกินอันนอนเหม่อลอย ไม่พูดกับใครๆ ปกติผมเป็นคนร่างเริงน่ะคับ เป็นคนตลกด้วย น้ำหนักผมลดลงไป 3 โล ร้องไห้ทุกวันเพราะคิดว่าเสียพี่เค้าไปเเล้วจริงๆ เเต่ไม่นานพี่เค้าก็ทักมาหาผม ในเกมๆนึงที่มันสามารถพิมข้อความส่งหากันได้ เค้าบอกกับผมว่าขอโทษที่พูดเเรงใส่ผม ยังไงเค้าก็เป็นพี่ผมเหมือนเดิม พี่เค้าคิดยังไงกับผมกันเเน่ บ้างครั้งเหมือนจะเเคร์ผมเเต่บางครั้งก็ไม่ เเต่ยังไงผมก็จะรักพี่เค้าไปเรื่อยๆ จะรอไปเรื่อยๆ จนกว่า ผมจะเหนื่อยเเละถอดใจไปเอง ผมรักพี่เค้ามาก ทั้งที่ก็รู้ว่าผิดที่รักคนมีเจ้าของ