คือผมเป็นคนมีความเมตตากรุณาประมาณหนึ่งทำบุญบริจาคให้แก่ผู้ด้อยโอกาสบ้าง แต่ไม่เคยบริจาคเงินผ่านอาสาสมัครขององค์กรสาธารณกุศลต่างๆ ที่ใช้วิธีการเชิงรุกในการหาเงินบริจาคโดยผ่านทางอาสาสมัครเลย วิธีการเชิงรุกได้แก่ให้อาสาสมัครไปยืนกวักมือเรียกตามที่ชุมชนคนพลุกพล่าน ตามหน้าสถานีรถไฟฟ้า ป้ายรถเมล์หรือตามห้างสรรพสินค้า ซึ่งผมรู้สึกว่าน่ารำคาญและเป็นการเสียเวลาในการยืนฟังอาสาสมัครสาธยายฯลฯ เนื่องมาจากผมมีเป้าหมายในการเดินทางหรือภาระกิจที่แน่นอนในการออกจากบ้านและรู้สึกสงสารตัวเองมากกว่าถ้าไปไม่ทันนัดหมายแล้วโดนด่าหรือถ้าผมยอมบริจาคจริงก็คงไม่เกิดบุญเท่าไรเพราะเป็นการซื้อความรำคาญและภาวะจิตตอนนั้นไม่เป็นกุศล มีมูลนิธิหมาแมวอะไรสักอย่างจำไม่ได้ให้อาสาสมัครไปยืนหน้าสถานีรถใต้ดินเป็นเดือนๆ แล้วผมโดนเรียกทุกวันลองคิดดูถ้าผมบริจาคทุกวันหมาแมวคงอิ่มแล้วผมคงต้องลงไปคุ้ยถังขยะกินแทนพวกมัน หรืออีกกรณีหนึ่งพวกอาสาสมัครที่ไปดักตามห้าง ผมบอกให้ว่าห้างเป็นสถานที่ที่คนจะไปตอบสนองความต้องการของตัวเอง การที่คุณไปขอบริจาคทำให้กำลังซื้อเขาลดลงยากที่จะได้เงิน สิ่งที่ได้เงินบริจาคจากผมมากที่สุดก็คือบรรดาตู้ใสใบเล็กที่ชอบวางตามเคาน์เตอร์ห้าง หรือตามโรงพยาบาล เขียนข้อความพอเข้าใจได้ว่าต้องการช่วยเหลืออะไร อยากหยอดก็หยอด ไม่มีก็ไม่หยอด เห็นใจมากหยอดมาก เห็นใจน้อยหยอดน้อย ง่ายๆ ไม่เรียกร้องอะไร
องค์กรสาธารณกุศลทั้งหลายเลิกให้อาสาสมัครไปขอเงินบริจาคตามที่ชุมชนเถิดครับ