ป้าเจ้าของฟาร์มชื่อ โอลีฟ พวกเราจะไปช่วยทำงานได้แค่ 3 วัน ถึงจะสั้นแต่ป้าบอก welcome มาได้เลย
เพื่อนคนไหนอยากเซฟชัวร์ๆ ก็ไปฟาร์มที่เราไปก็ได้นะ
แล้วถ้าพูดจีนไม่ได้ก็ไม่ต้องเครียด เพราะป้าสปีคอิงลิชได้ดีมาก
ป้าเม้าว่าตอนสาวๆ เคยไปแบ๊กแพ็คเมกา ปารีส สวิตเซอร์แลนด์ ฯลฯ
และนี่คือป้าโอลีฟที่น่ารักของพวกเรา โอ๊ย เห็นรูปแล้วคิดถึงป้า

ฟาร์มของป้าอยู่หนานโถว ต้องนั่งรถบัสจากไทเป Main Station ไป 3 ชั่วโมง
ป้าบอกนั่ง HSR รถไฟความเร็วสูงก็ได้ วิวสวย แต่ไท่กั๋วเหรินเช็คราคาแล้วก็ตัดสินใจได้เร็วมาก
ไลน์บอกป้าทันทีว่าเดี๋ยวนั่งรถบัสไปจ้ะ มันแค่ 300 ไต้หวันดอล ถูกกว่าครึ่งนึงแน่ะ

รถออก 15.50 คือนับถอยหลังวินาที พอถึง 50 ปุ๊บ ล้อหมุนเลยนะ ใครเข้าส้วมอยู่ตกรถชัวร์
รถบัสที่นี่สบายมาก เพื่อนบอกหลับสบายกว่าเครื่องบิน ๕๕๕๕๕ หมายความว่ายังไงกัน

ถึงแล้วหนานโถว
พวกเรามาถึงก็เกือบทุ่มนึงแล้ว ฟ้ามืดตื๊ดตื๋อ
ป้าโอลีฟมารอที่ท่ารถ คือป้าไปแอบอยู่หลังลูกกรงไกลๆ ซ้ายมืออะ แล้วกวักมือ น่ากลัวมาก

ป้าพาไปที่รถ พอขึ้นรถไปป้ามี welcome gift เป็นแก้วมังกรให้เราคนละลูก เหยยย น่ารักมากกก หายกลัวป้าเลย
แต่ประเด็นคือป้าไม่ให้มีดมาด้วย สรุปเลยอดกิน

ป้าขับรถพาพวกเราไปกินข้าวเย็น บอกว่าป้าก็ยังไม่ได้กิน รอกินพร้อมพวกเรา น่ารักมากๆ
ตลอดเวลาที่อยู่ WWOOF เราไม่ต้องเสียค่ากินอยู่เลยแม้แต่บาทเดียว ป้าจะออกให้ตลอด
เรียกว่าเป็นช่วงอู้ฟู่ รุ่งเรือง พอกลับไทเปเท่านั้นแหละ อื้อหือ คิดถึงป้าขึ้นมาเลออ
และนี่คือโฉมหน้ามื้อแรกในหนานโถวของเรา

พอถึงบ้าน ป้าไล่ให้ขึ้นนอน แต่พวกเราอาสาช่วยป้าทำงาน
ป้าเลยให้คั้นน้ำมะนาว มีเงื่อนไขเดียวคืออย่าให้เม็ดมันตกลงไป พอทำเสร็จยกขวดขึ้นมาดู
อ้อหอออ เม็ดเป็นสิบ จะร้องไห้ เลยหันไปบอกป้าว่า It’s our  first time. เนอะ

พอคั้นเสร็จก็ไปช่วยป้าปิดขวดน้ำแก้วมังกร เพราะป้าจะเตรียมเอาไปขายที่ไทเป เป็นงาน organic market
คือภาพลอยขึ้นมาเลยอะ ว่าป้าเป็นแม่ค้าชิคๆ ออกบูธตามงานเหมือนในไอจี แต่ไอ่งานปิดฝาขวดนี่ไม่ไหวจะชิค
เจ็บมือมากกกก ให้ฟีลเหมือนออกรายการปลดหนี้อยู่ ต่างกันแค่ทำเสร็จแล้วหนี้เท่าเดิม เพิ่มเติมคือปวดมือ
ป้าบอกปกติป้าทำคนเดียว คือป้าสตรองเว่อ ฟังแล้วก็ต้องแอ๊บสตรองบ้าง ไม่กล้าบ่น ปิดฝาขวดกันต่อไป
(เอาจริง ดีกว่าคั้นน้ำมะนาว เม็ดหล่นแล้วยังมือเปื่อยอีก )

จบค่ำคืนแรก ต่อไปจะเป็นชีวิตในไร่วันที่ 1 นะจ๊ะ