โมโหทุกครั้งที่บอกคิดถึงมัน

ทำไมหล่ะครับ ทำไมต้องบอกผมด้วยว่าคิดถึงมันทั้งๆที่มันไม่เคยสนใจเธอเลยแล้วผมหล่ะ ผลอยู่ข้างๆเธอเสมอไม่ว่าเธอจะร้องไห้ ไม่ว่าเธอจะมีความสุข แต่มันไม่เคยรับรู้อะไรเลยแล้วทำไมหล่ะ ผมรู้นะว่าผมสู้มันไม่ได้หรอทั้งรูปร่าง หน้าตา การศึกษา การงาน แม้งกระทั้งฐานะ แต่เธออย่าลืมสิว่าวันนั้นมันทำอะไรกับเธอไว้บ้าง เธอรู้มั้ยผมโกรธมันทุกครั้งที่ผมเห็นมันทำร้ายจิตใจเธอ แต่ผมก็ทำอะไรมันไม่ได้ ผมว่าผมไม่น่ามารู้จักเธอเลย จากเมื่อก่อนผมเคยด้านชากับเรื่องพวกนี้แต่พอมาเจอเธอผมพยายามไม่เปิดใจรับใครใหม่แต่ความใกล้ชิดของเรามันทำให้ผมเปิดมันอีกครั้งแล้วมันก็พังไม่เป็นท่าเหมือนเดิม