เมื่อก่อนเราเป็นคนไม่ค่อยพูด มีอะไรไม่พอใจก้อแสดงออกทางสีหน้า ไม่ค่อยเข้าหาใคร แต่ก้อมีเพื่อนที่สนิทกันอยู่3-4คน ไม่ชอบใครคนนั้นจะรู้ตัวเลย
แต่วันนึงพี่เราเปิดร้านขายของ พี่เราบอกให้เราเปลี่ยนตัวเอง ช่วยกันทำมาหากิน ชวนเพื่อนมาซื้อของ ยิ้มกับคนอื่น สัมพันธมิตรที่ดี ยิ้มกับลูกค้า บางทีเราก็สูนเสียความเป็นตัวเอง แต่เราก็ต้องทำตามที่พี่เราบอก เพราะเค้าบอกมันเป็นผลดีกับตัวเรา แล้วพี่เราก็เป็นคนส่งเราเรียนด้วย เราต้องเชื่อฟัง บางทีก็สูนเสียความมั่นใจ จากเป็นคนที่ไม่ค่อยยิ้มแล้วไปยิ้มให้คนอื่นที่ไม่สนิท ไม่รุ้จักบางทีรุ้จักแต่ไม่สนิทเค้าก็ไม่ยิ้มตอบ บางทีก็เมิน เราก็คลายๆหน้าแตก เราอายุ15 บางทีเราก็คิดนะ อายุแค่นี้ตูต้องแบกรับอะไรขนาดนี้ด้วยหรอ (มีหลายเรื่องค่ะไม่ใช่แค่เรื่องนี้) ทุกคนมีความคิดเห็นยังใงบ้างค่ะ ช่วยแนะนำเราหน่อยนะ หรือมีประสบการณ์อะไรก็แชร์กันได้
ปล.ทำไมเราไม่ปรึกษาหรือคุยกับพี่ตรงๆไปเลย เคยแล้วค่ะ คำตอบคือ "นะ ช่วยๆกันหน่อย"😁😂
จากคนธรรมดา กลายเป็นแม่ค้า
แต่วันนึงพี่เราเปิดร้านขายของ พี่เราบอกให้เราเปลี่ยนตัวเอง ช่วยกันทำมาหากิน ชวนเพื่อนมาซื้อของ ยิ้มกับคนอื่น สัมพันธมิตรที่ดี ยิ้มกับลูกค้า บางทีเราก็สูนเสียความเป็นตัวเอง แต่เราก็ต้องทำตามที่พี่เราบอก เพราะเค้าบอกมันเป็นผลดีกับตัวเรา แล้วพี่เราก็เป็นคนส่งเราเรียนด้วย เราต้องเชื่อฟัง บางทีก็สูนเสียความมั่นใจ จากเป็นคนที่ไม่ค่อยยิ้มแล้วไปยิ้มให้คนอื่นที่ไม่สนิท ไม่รุ้จักบางทีรุ้จักแต่ไม่สนิทเค้าก็ไม่ยิ้มตอบ บางทีก็เมิน เราก็คลายๆหน้าแตก เราอายุ15 บางทีเราก็คิดนะ อายุแค่นี้ตูต้องแบกรับอะไรขนาดนี้ด้วยหรอ (มีหลายเรื่องค่ะไม่ใช่แค่เรื่องนี้) ทุกคนมีความคิดเห็นยังใงบ้างค่ะ ช่วยแนะนำเราหน่อยนะ หรือมีประสบการณ์อะไรก็แชร์กันได้
ปล.ทำไมเราไม่ปรึกษาหรือคุยกับพี่ตรงๆไปเลย เคยแล้วค่ะ คำตอบคือ "นะ ช่วยๆกันหน่อย"😁😂