มหากาพย์ "สตรอเบอรี่"

สวัสดีค่ะ เข้าเรื่องเลยนะคะ ตอนนี้ดิฉันกำลังเรียนอยู่ปี3 ที่มหาลัยแห่งหนึ่ง เรื่องมีอยู่ว่าตอนปี1เราไม่ค่อยมีเพื่อนสนิทเลย จนกระทั่งมีคาบวิชานึงที่มันต้องมีโปรเจ็คกลุ่ม เราได้รู้จักกับเพื่อน2คนที่ได้กลายมาเป็นเพื่อนสนิทของเราในตอนนี้ ขอใช้แทนชื่อเล่นว่า จุ๋มกับเตย จุ๋มเป็นคนชวนเราเข้ากลุ่มวันนั้น เราก็ได้รู้จักกับเตยซึ่งสนิทกับจุ๋มอยู่ก่อนแล้ว เราเริ่มไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้น ไปกินข้าวด้วยกันบ่อยขึ้น จนเริ่มสนิทกัน จุ๋มจะเป็นคนนิสัยตรงๆ ใจร้อน ขี้บ่นนิดหน่อยแต่ไม่มีพิษมีภัยอะไร เสียอย่างเดียวคือเป็นคนปากหมา5555 ส่วนเตยจนตอนนี้เราก็ยังไม่รู้ว่าเป็นคนยังไงกันแน่ ที่รู้คือ เตยเป็นคนโผงผาง ชอบหัวเราะเสียงดัง พูดเสียงดัง บางครั้งอยู่ดีดีก็ชอบกรี้ดออกมา ตอนนั้นเราไม่ได้รู้สึกแปลกใจอะไรก็คิดว่าตลกดีแต่บางครั้งเตยก็ไม่รู้จักกาละเทสะ เราสามคนเวลามีอะไรก็จะพูดกันตรงๆ เคลียร์กันต่อหน้าไม่เอาไปพูดลับหลัง เรากับจุ๋มจะคอยเตือนเตยตลอดว่าแบบนี้ไม่สมควรนะ อันนี้ไม่ดีนะ ตอนปี1เตยมีแฟนอยู่คนนึงเป็นรุ่นพี่ซึ่งจบวิศวะ เรากับจุ๋มก็มีแฟนแล้วเหมือนกัน เวลามีปัญหาเรื่องแฟนเราก็จะแชร์ๆกัน จนอยู่มาวันนึงเตยก็ทะเลาะกับแฟนและเลิกกันในที่สุดสาเหตุเพราะเตยจับได้ว่าแฟนเตยมีภรรยาอยู่แล้ว เราก็ช็อคค่ะ ปกติเจอแต่ในละคร มาเจอของจริงแล้วช็อคมากจริงๆคนแบบนี้ก็มีในโลก เตยก็เฮิร์ตหนักเลยล่ะค่ะ เรามีเพื่อนสนิทอีกคนที่อยู่ภาคเดียวกันค่ะ คนนี้เราไปเจอกันที่ร้านเหล้าหลังมอพอคุยกันถูกคอก็คบกันมายาวเลยค่ะ ให้ชื่อว่าเก๋ เวลาไปเที่ยวนี่ก็จะไปเป็นแพ็คคู่จนได้ฉายาว่าสองสาวดาวร้าย555 ช่วงนั้นไปเที่ยวบ่อยมากเกือบจะทุกคืนเลยก็ว่าได้ ประเด็นมันอยู่ตรงที่เตยเฮิร์ตแล้วขอไปด้วย คืนนั้นเราก็นั่งที่โต๊ะประจำเราค่ะ คือหน้าเวทีเลยเหมาะกับการแด้นซ์มาก ทีนี้ประมาณซัก5ทุ่มจะเที่ยงคืนทุกคนในร้านเริ่มเมากันได้ที่แล้ว เก๋กินเหล้าผสมโซดาน้ำค่ะ ส่วนเรากับเตยกินเหล้าผสมโค้ก เก๋จะกินหนักสุด รองลงมาคือเรา เตยนี่แทบจะไม่ยกเลยก้มหน้าก้มตาจิ้มมือถือ เราก็ชวนเตยมาเต้นด้วยกัน เตยก็มาสนุกด้วยกันซักพักจากนั้นก็ขอตัวกลับไปนั่งบอกว่าไม่ไหวแล้ว มึนๆ เราก็โอเคสนุกต่อกับเก๋ จนเตยมาสะกิดว่าจะกลับแล้วนะ ง่วงแล้ว เราก็อาสาจะไปส่งค่ะเพราะกลัวเพื่อนจะไม่ไหวซึ่งเราก็มึนๆนิดหน่อย(ทานสุราแล้วไม่ควรขับรถน้า) เตยก็บอกว่าไม่เป็นไรกลับได้สบายมาก เราก็บอกว่าเดี๋ยวไปส่งที่รถเตยก็ไม่ยอม เรากับเก๋เลยบอกได้แค่ว่าขับรถดีดีนะ เราก็สนุกต่อค่ะจนกระทั่งประมาณตี1 จุ๋มโทรมาหาเราแล้วบอกว่าเตยเมาหนัก มีผู้ชาย2คนพาเข้าโรงแรม ตอนนั้นเราก็ช็อคมาก เรียกได้ว่าตาสว่างหายเมาเลย จุ๋มบอกว่าไม่มีอะไรแล้ว มีผู้ชายโทรมาหาจุ๋มว่าให้มารับเตยหน่อยที่โรงแรม ผู้ชาย2คนนี้เจอเตยเมาเละ นอนหลับอยู่ที่มอเตอไซต์หน้าร้านเหล้า พูดจาไม่รู้เรื่อง ถามอะไรก็บอกจำไม่ได้ จะเป็นไปได้ยังไงตอนออกไปก็ยังดีดี เรากับเก๋ก็เห็นเหมือนกันว่าเตยปกติและไม่ได้กินเหล้าเลยด้วยซ้ำไป เตยขอให้ผู้ชายพาไปเปิดโรงแรมใกล้ๆนอนก่อน เตยอาละวาดที่โรงแรม จนสุดท้ายผู้ชายสองคนนั้นเอามือถือเตยมาโทรหาเบอร์ที่โทรออกล่าสุดนั่นก็คือเบอร์จุ๋ม ตอนนั้นตกใจแรงมาก เอามือทาบอก ขุ่นพระ แล้วจุ๋มก็เล่าอีกว่าตอนที่จุ๋มมาถึงแล้วผู้ชาย2คนนั้นทำหน้าตาเอือมระอาสุดๆ พอจุ๋มขอบคุณผู้ชาย2คนนั้นเสร็จ หันมาอีกทีเห็นเตยนอนเล่นมือถือคลุมโปงสบายใจเฉิบและโทรหาพี่ผู้ชาย(ในสต็อก) เพื่อให้มาหาที่โรงแรมแล้วไล่จุ๋มกลับ เตยบอกว่าพี่ชาย จุ๋มบอกจุ๋มเองก็เงิบเช่นกัน และเตยก็บอกกับจุ๋มว่าเตยอ่ะเมามากแต่เรากับเก๋ไม่ไปส่ง นี่ค่ะเรื่องราวความทอแลได้กำเนิดขึ้นแล้ว