แอบสังเกตุ และเคยคุยกับเพื่อนคนนึง หัวข้อการสนทนากันดังนี้ค่ะ
ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม
สมมติว่าเราอยากได้ของชิ้นนึงมากเลย เล็งแล้วเล็งอีก นั่งอ่าน นั่งยิ้ม มีความสุขมาก
แต่พอเราได้มันมาเป็นเจ้าของจริงๆ เรากลับรู้สึกว่า อ้อเราเป็นเจ้าของมันแล้ว ดีใจวันแรก สักพักก็จะเริ่มเฉยไปและเบื่อในที่สุด
มันไม่ได้มีความสุข เหมือนตอนที่เราคิดไว้ในตอนแรกว่าถ้าได้มันมาคงจะดีมากกกกกกตลอดกาล
เช่นเดียวกัน
สมมติ ถ้าเราชอบผู้ชายคนนึง ผู้ชายคนนี้ตรงสเปคเราทุกอย่าง ถ้าได้แต่งงานกับคนนี้ เราคงจะมีความสุขที่สุดในสามโลก
แต่พอแต่งงานกันไปแล้ว มีเรื่องที่ต้องไม่เข้าใจกัน ไม่ชอบกัน เดินสวนกันในบ้านกลับรู้สึกเฉยๆ
ไม่ได้สุขในสามโลกอย่างที่คิดฝันเอาไว้
แล้วความสุขมันอยู่ตรงไหนคะ
อะไรที่มันเข้ามาแล้วได้มันไปความสุขก็มลายหายไปทุกที
ความสุขมันอยู่ตรงไหนคะ ช่วยหาทีค่ะ
ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตาม
สมมติว่าเราอยากได้ของชิ้นนึงมากเลย เล็งแล้วเล็งอีก นั่งอ่าน นั่งยิ้ม มีความสุขมาก
แต่พอเราได้มันมาเป็นเจ้าของจริงๆ เรากลับรู้สึกว่า อ้อเราเป็นเจ้าของมันแล้ว ดีใจวันแรก สักพักก็จะเริ่มเฉยไปและเบื่อในที่สุด
มันไม่ได้มีความสุข เหมือนตอนที่เราคิดไว้ในตอนแรกว่าถ้าได้มันมาคงจะดีมากกกกกกตลอดกาล
เช่นเดียวกัน
สมมติ ถ้าเราชอบผู้ชายคนนึง ผู้ชายคนนี้ตรงสเปคเราทุกอย่าง ถ้าได้แต่งงานกับคนนี้ เราคงจะมีความสุขที่สุดในสามโลก
แต่พอแต่งงานกันไปแล้ว มีเรื่องที่ต้องไม่เข้าใจกัน ไม่ชอบกัน เดินสวนกันในบ้านกลับรู้สึกเฉยๆ
ไม่ได้สุขในสามโลกอย่างที่คิดฝันเอาไว้
แล้วความสุขมันอยู่ตรงไหนคะ
อะไรที่มันเข้ามาแล้วได้มันไปความสุขก็มลายหายไปทุกที