เปิดฉากมาที่เรือนจำรักษาความปลอดภัยแน่นหนาพิเศษ "Tartarus"
อาจารย์ : ที่นี่น่ะเข้มงวดมากเลยนะออลไมท์
อาจารย์ : ยกตัวอย่างเช่น...ถ้าเกิดคันหลังขึ้นมาแล้วพยายามเกาโดยเอาตัวถูเข้ากับหลังเก้าอี้ขึ้นมา...
อาจารย์ : ทันทีที่ทำเช่นนั้น ปืนจะหันมาใส่คนๆนั้นทันที
อาจารย์ : ทั้งชีพจร, คลื่นสมอง ถูกตรวจสอบอยู่ตลอดเวลาเลย ถ้าแม้แต่คิดจะใช้อัตลักษณ์ล่ะก็ มือของพวกนั้นก็จะรัดรอบคอฉันทันที
อาจารย์ : การต้องถูกขังอยู่ใต้ดินที่ถูกรักษาความปลอดภัยหลายชั้นสุดๆ...ที่นี่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อขังพวกเลวร้ายชนิดสุดกู่ของแท้
อาจารย์ : พวกนั้นสร้างที่นี่โดยอิงจากตำนานกรีก...ตั้งชื่อว่า "ทาร์ทารัส"
อาจารย์ : มันเป็นชื่อของอเวจีที่ลึกที่สุดของโลกใต้พิภพใต้การควบคุมของยมเทพ ก็เหมาะดีล่ะนะที่ฉันโดนโทษระดับเดียวกับพวกคนบาปที่ทรยศเทพเจ้า
(Tartarus : นรกของเทพนิยายกรีก เป็นสถานที่ซึ่งคนบาปจะถูกส่งไปเพื่อรับโทษไปชั่วนิรันดร์หลังจากที่ตาย รวมถึงเป็นที่คุมขังเหล่า Titans เทพโบราณที่ถูกเหล่าทวยเทพโค่นล้มยึดอำนาจมาอีกด้วย : ส่วนคนดีที่ตายจะถูกส่งไปสวนสวรรค์ Elysium)
All Might : แกไม่มีทางออกไปจากที่นี่ได้แล้วล่ะ
อาจารย์ : จะว่าอย่างนั้นก็เอาเถอะ
อาจารย์ : แล้ว? แกต้องการอะไรจากฉันกันล่ะ?
ว่าแล้วก็ถึงเวลาเข้าเรื่อง...
All Might ถามอาจารย์ว่าชิราคากิอยู่ที่ไหน? แต่อาจารย์ก็ตอบว่าเขาไม่รู้หรอก เพราะเขาปล่อยให้ลูกศิษย์ทำตามวิถีทางของตัวเองไปแล้ว ไม่เหมือนกับ All Might
All Might จึงถามต่อว่าเป้าหมายของอาจารย์คืออะไร? การที่อาจารย์สามารถมีชีวิตอยู่มาได้อย่างยาวนานขนาดนี้โดยที่ใช้ประโยชน์, หลอกใช้ และควบคุมคนอื่นเสมอมา...มันมีวัตถุประสงค์อะไรกันแน่?
อาจารย์จึงบอกว่าเรื่องนี้มันเปล่าประโยชน์ที่จะพูด เพราะถึงจะบอกไปก็ไม่มีทางเข้าใจได้อยู่ดี เพราะโลกนี้นั้นมีคนที่ไม่ว่ายังไงก็ไม่มีทางเห็นตรงกันได้อยู่
แต่ในแง่หนึ่งพวกเขาทั้งสองคนนั้นเหมือนกัน ในแบบเดียวกับที่ All Might ใฝ่ฝันจะเป็นฮีโร่ผู้ผดุงความยุติธรรม ตัวอาจารย์เองก็ต้องการจะเป็นราชาแห่งความชั่วร้าย
ในเมื่อเขามีพลังที่จะทำให้อุดมการณ์นั้นเป็นจริงได้ หากว่าเขาสามารถอยู่ไปตลอดกาลด้วยอุดมการณ์นั้นได้ เขาก็ยินดีทำได้ทุกอย่าง
ถึงตรงนี้ All Might จึงถามว่าในเมื่อคิดแบบนั้นแล้วอาจารย์จะฝึกสอนผู้สืบทอดขึ้นมาทำไมกัน?
อาจารย์ก็ตอบว่ามันก็เพราะการที่ All Might ชิงทุกสิ่งทุกอย่างไปจากเขาน่ะสิ แถมยังทำให้เขาอยู่ในสภาพที่ต้องพยุงชีวิตด้วยสายระโยงระยางพวกนี้
เมื่อต้องพบว่าอุดมการณ์ของตนที่เคยคิดว่าไร้ที่สิ้นสุดกลับมีขีดจำกัดเสียแล้ว เมื่อคนเรารู้ว่ามีจุดจบรออยู่ก็จะส่งต่อสิ่งที่ตนมีให้คนอื่นรับสืบทอดไป เขาก็แค่ทำสิ่งที่คนอื่นต่างก็ทำกันทั้งนั้นก็เท่านั้นเอง
ตอนนั้นเองผู้คุมก็บอก All Might ว่าเวลาเยี่ยมนักโทษของเขาเหลือเพียง 3 นาทีเท่านั้น
เมื่อรู้ว่าเหลือเวลาอีกไม่มาก อาจารย์จึงรีบถามสิ่งที่ตนอยากรู้จาก All Might ก่อนจะหมดเวลา
เขาอยากรู้ว่าโลกภายนอกหลังจากที่ All Might เกษียณตัวเองไปแล้วเป็นอย่างไรบ้าง?
ซึ่ง All Might ที่ต้องรักษาระเบียบการของเรือนจำที่ห้ามบอกข้อมูลโลกภายนอกกับนักโทษก็ปฏิเสธที่จะพูด
แต่อาจารย์ก็สามารถคาดเดาสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ได้...
อาจารย์ : ตอนนี้ความตึงเครียดที่เกิดจากการจากไปของแกและความกังวลที่มีต่อเอ็นเดเวอร์ ผู้นำคนใหม่ของเหล่าฮีโร่ ฉันเชื่อว่าพวกสื่อมวลชนคงกำลังโจมตีสังคมฮีโร่กันใหญ่เลยล่ะสิ
อาจารย์ : ในขณเดียวกัน เมื่อความรู้สึกไม่ปลอดภัยเพื่มมากขึ้น พวกที่แปลกแยกจากสังคมที่ไม่ยอมรับฮีโร่ก็เริ่มเคลื่อนไหว ด้วยความคิดที่ว่าพวกตนสามารถเปลี่ยนแปลงสังคมได้ พวกนั้นได้เริ่มรวมกลุ่มกันออกปฏิบัติงาน
อาจารย์ : โทมูระก็คงจะหลบซ่อนตัวไปอีกสักพัก...
อาจารย์ : เพื่อที่จะเฝ้าดูและขยายอิทธิพลขององค์กรที่เขาสร้างขึ้น ในบรรดาวายร้ายก็คงจะมีการกระทบกระทั่งกันด้วยล่ะนะ
อาจารย์ : ถ้าหากว่าเหตุการณ์มันดำเนินไปในทำนองนั้นอยู่ มันก็หมายความว่าทุกอย่างเป็นไปตามที่ฉันคาดการณ์เอาไว้
อาจารย์ : และถ้ามันเป็นไปตามที่ฉันว่าไว้จริงๆ...ต้นเหตุมันก็มาจากการเกษียณตัวเองของแกและคำลวงเรื่องสภาพร่างกายของแก
อาจารย์ : จากนี้ไปเมื่อแกไม่สามารถช่วยเหลือใครได้อีกแล้ว ที่แกก็ทำได้เพียงมองดูวายร้ายที่แกสร้างขึ้นเหล่านั้นอยู่เฉยๆ
อาจารย์ : ฉันคิดว่าแกจะต้องสาปแช่งความไร้กำลังและความไร้ความสามารถที่จะทำอะไรได้ของตัวเองไปชั่วชีวิต แต่ฉันก็อยากจะฟังจากปากแกตรงๆน่ะนะ
อาจารย์ : แกรู้สึกยังไงบ้างล่ะ?
All Might ลุกขึ้นยืนขึ้นมาทันที แต่ก็ถูกผู้คุมส่งเสียงเตือนจึงต้องยอมถอยห่างจากกระจกกั้น...
อาจารย์ : คนเราจะโกรธเมื่อถูกอ่านความคิดได้ถูกเป๊ะ!
อาจารย์ : น่าเสียดายที่แกชกฉันที่นี่ไม่ได้ล่ะนะ
All Might : แก...อย่าคิดนะว่าแกจะรู้ทุกอย่างไปหมดน่ะ
All Might : ฉันรู้วิธีคิดของแกดี...
All Might : ชิคารากิ ผู้สืบสายเลือดของอาจารย์ของฉัน...ฆ่าฉัน...ไม่สิ ให้เขาฆ่าทั้งหนุ่มน้อยมิโดริยะและฉัน
All Might : นั่นคือสิ่งที่แกต้องการสินะ?
อาจารย์ : แล้วจะทำไมรึ?
All Might : ฉันจะไม่ตาย
All Might : ฉันจะไม่ยอมให้ชิคารากิฆ่าฉันได้
All Might : ฉันจะไม่ยอมถูกฆ่าอย่างเด็ดขาด
All Might : อนาคตที่แกนึกภาพไว้จะไม่มีวันเกิดขึ้นแน่ เจ้าสารเลว!
อาจารย์ : แกบอกว่าจะมา "พูดกันให้มันรู้เรื่อง"
อาจารย์ : ตกลงแกจะมาเพื่อบอกฉันเรื่องนี้เท่านั้นน่ะรึ?
All Might : อนาคตที่แกนึกภาพไว้...ฉันจะทำลายมัน...ไม่ว่าจะกี่ครั้งก็ตาม!
All Might : และแกก็จงมองดูอยู่ตรงนั้นไปตลอดชีวิตของแกเสียเถอะ…!
อาจารย์ : ...
อาจารย์ : หึๆๆ...
อาจารย์ : "ตลอดชีวิตของฉัน" งั้นหรือ...
ตัดไปที่ภายนอกเรือนจำ
สารวัตรทสึคาอุจิขับรถพา All Might กลับ
ซึ่ง All Might ก็ขอโทษที่ไม่ได้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์อะไรมาเลย ซึ่งสารวัตรทสึคาอุจิก็คิดไว้แล้วว่ามันคงไม่ง่ายอย่างนั้น
แต่อาจารย์ก็คาดเดาเอาไว้ว่าชิคารากิคงจะหลบซ่อนตัวไปสักพักเพื่อขยายอิทธิพลของตัวเอง...
ทสึคาอุจิฟังแล้วก็เตรียมจะเล่าข้อมูลที่ได้จากการที่ไปคุยกับ Hero Killer Stain มาให้ All Might ฟัง แต่ตอนนั้นเองโทรศัพท์ของ All Might ก็ดังขึ้น
มันคือ Line จากอิสึคุที่ส่งภาพถ่ายใบอนุญาติชั่วคราวของเขาส่งมาให้
[เพราะคุณ ผมถึงสามารถก้าวไปข้างหน้าได้อีกก้าวครับ!]
All Might ก็ยิ้มออกมาเมื่อได้เห็นรูปและข้อความนั้น
ตัดไปที่โรงเรียนยูเอย์
หอพักของห้อง 1-A
ทุกคนต่างก็ตื่นเต้นกับสิ่งที่ไปประสพมาที่สนามสอบ ส่วนอิสึคุก็กำลังมองดูโทรศัพท์ด้วยความคาดหวังว่า All Might จะดูข้อความที่ส่งไปหรือยัง?
ทันใดนั้นบาคุโกก็เข้ามาหาเขา?!
บาคุโก : เฮ้!
บาคุโก : เดี๋ยวออกไปข้างนอกกันหน่อย
บาคุโก : ฉันอยากคุยเรื่องอัตลักษณ์ของแก
ความลับของ "พลังที่ได้รับสืบทอด" บาคุโกต้องการอะไรกันแน่?!
Spoil Boku no Hero Academia 116 : การต้อนรับจากทาร์ทารัส
อาจารย์ : ที่นี่น่ะเข้มงวดมากเลยนะออลไมท์
อาจารย์ : ยกตัวอย่างเช่น...ถ้าเกิดคันหลังขึ้นมาแล้วพยายามเกาโดยเอาตัวถูเข้ากับหลังเก้าอี้ขึ้นมา...
อาจารย์ : ทันทีที่ทำเช่นนั้น ปืนจะหันมาใส่คนๆนั้นทันที
อาจารย์ : ทั้งชีพจร, คลื่นสมอง ถูกตรวจสอบอยู่ตลอดเวลาเลย ถ้าแม้แต่คิดจะใช้อัตลักษณ์ล่ะก็ มือของพวกนั้นก็จะรัดรอบคอฉันทันที
อาจารย์ : การต้องถูกขังอยู่ใต้ดินที่ถูกรักษาความปลอดภัยหลายชั้นสุดๆ...ที่นี่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อขังพวกเลวร้ายชนิดสุดกู่ของแท้
อาจารย์ : พวกนั้นสร้างที่นี่โดยอิงจากตำนานกรีก...ตั้งชื่อว่า "ทาร์ทารัส"
อาจารย์ : มันเป็นชื่อของอเวจีที่ลึกที่สุดของโลกใต้พิภพใต้การควบคุมของยมเทพ ก็เหมาะดีล่ะนะที่ฉันโดนโทษระดับเดียวกับพวกคนบาปที่ทรยศเทพเจ้า
(Tartarus : นรกของเทพนิยายกรีก เป็นสถานที่ซึ่งคนบาปจะถูกส่งไปเพื่อรับโทษไปชั่วนิรันดร์หลังจากที่ตาย รวมถึงเป็นที่คุมขังเหล่า Titans เทพโบราณที่ถูกเหล่าทวยเทพโค่นล้มยึดอำนาจมาอีกด้วย : ส่วนคนดีที่ตายจะถูกส่งไปสวนสวรรค์ Elysium)
All Might : แกไม่มีทางออกไปจากที่นี่ได้แล้วล่ะ
อาจารย์ : จะว่าอย่างนั้นก็เอาเถอะ
อาจารย์ : แล้ว? แกต้องการอะไรจากฉันกันล่ะ?
ว่าแล้วก็ถึงเวลาเข้าเรื่อง...
All Might ถามอาจารย์ว่าชิราคากิอยู่ที่ไหน? แต่อาจารย์ก็ตอบว่าเขาไม่รู้หรอก เพราะเขาปล่อยให้ลูกศิษย์ทำตามวิถีทางของตัวเองไปแล้ว ไม่เหมือนกับ All Might
All Might จึงถามต่อว่าเป้าหมายของอาจารย์คืออะไร? การที่อาจารย์สามารถมีชีวิตอยู่มาได้อย่างยาวนานขนาดนี้โดยที่ใช้ประโยชน์, หลอกใช้ และควบคุมคนอื่นเสมอมา...มันมีวัตถุประสงค์อะไรกันแน่?
อาจารย์จึงบอกว่าเรื่องนี้มันเปล่าประโยชน์ที่จะพูด เพราะถึงจะบอกไปก็ไม่มีทางเข้าใจได้อยู่ดี เพราะโลกนี้นั้นมีคนที่ไม่ว่ายังไงก็ไม่มีทางเห็นตรงกันได้อยู่
แต่ในแง่หนึ่งพวกเขาทั้งสองคนนั้นเหมือนกัน ในแบบเดียวกับที่ All Might ใฝ่ฝันจะเป็นฮีโร่ผู้ผดุงความยุติธรรม ตัวอาจารย์เองก็ต้องการจะเป็นราชาแห่งความชั่วร้าย
ในเมื่อเขามีพลังที่จะทำให้อุดมการณ์นั้นเป็นจริงได้ หากว่าเขาสามารถอยู่ไปตลอดกาลด้วยอุดมการณ์นั้นได้ เขาก็ยินดีทำได้ทุกอย่าง
ถึงตรงนี้ All Might จึงถามว่าในเมื่อคิดแบบนั้นแล้วอาจารย์จะฝึกสอนผู้สืบทอดขึ้นมาทำไมกัน?
อาจารย์ก็ตอบว่ามันก็เพราะการที่ All Might ชิงทุกสิ่งทุกอย่างไปจากเขาน่ะสิ แถมยังทำให้เขาอยู่ในสภาพที่ต้องพยุงชีวิตด้วยสายระโยงระยางพวกนี้
เมื่อต้องพบว่าอุดมการณ์ของตนที่เคยคิดว่าไร้ที่สิ้นสุดกลับมีขีดจำกัดเสียแล้ว เมื่อคนเรารู้ว่ามีจุดจบรออยู่ก็จะส่งต่อสิ่งที่ตนมีให้คนอื่นรับสืบทอดไป เขาก็แค่ทำสิ่งที่คนอื่นต่างก็ทำกันทั้งนั้นก็เท่านั้นเอง
ตอนนั้นเองผู้คุมก็บอก All Might ว่าเวลาเยี่ยมนักโทษของเขาเหลือเพียง 3 นาทีเท่านั้น
เมื่อรู้ว่าเหลือเวลาอีกไม่มาก อาจารย์จึงรีบถามสิ่งที่ตนอยากรู้จาก All Might ก่อนจะหมดเวลา
เขาอยากรู้ว่าโลกภายนอกหลังจากที่ All Might เกษียณตัวเองไปแล้วเป็นอย่างไรบ้าง?
ซึ่ง All Might ที่ต้องรักษาระเบียบการของเรือนจำที่ห้ามบอกข้อมูลโลกภายนอกกับนักโทษก็ปฏิเสธที่จะพูด
แต่อาจารย์ก็สามารถคาดเดาสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ได้...
อาจารย์ : ตอนนี้ความตึงเครียดที่เกิดจากการจากไปของแกและความกังวลที่มีต่อเอ็นเดเวอร์ ผู้นำคนใหม่ของเหล่าฮีโร่ ฉันเชื่อว่าพวกสื่อมวลชนคงกำลังโจมตีสังคมฮีโร่กันใหญ่เลยล่ะสิ
อาจารย์ : ในขณเดียวกัน เมื่อความรู้สึกไม่ปลอดภัยเพื่มมากขึ้น พวกที่แปลกแยกจากสังคมที่ไม่ยอมรับฮีโร่ก็เริ่มเคลื่อนไหว ด้วยความคิดที่ว่าพวกตนสามารถเปลี่ยนแปลงสังคมได้ พวกนั้นได้เริ่มรวมกลุ่มกันออกปฏิบัติงาน
อาจารย์ : โทมูระก็คงจะหลบซ่อนตัวไปอีกสักพัก...
อาจารย์ : เพื่อที่จะเฝ้าดูและขยายอิทธิพลขององค์กรที่เขาสร้างขึ้น ในบรรดาวายร้ายก็คงจะมีการกระทบกระทั่งกันด้วยล่ะนะ
อาจารย์ : ถ้าหากว่าเหตุการณ์มันดำเนินไปในทำนองนั้นอยู่ มันก็หมายความว่าทุกอย่างเป็นไปตามที่ฉันคาดการณ์เอาไว้
อาจารย์ : และถ้ามันเป็นไปตามที่ฉันว่าไว้จริงๆ...ต้นเหตุมันก็มาจากการเกษียณตัวเองของแกและคำลวงเรื่องสภาพร่างกายของแก
อาจารย์ : จากนี้ไปเมื่อแกไม่สามารถช่วยเหลือใครได้อีกแล้ว ที่แกก็ทำได้เพียงมองดูวายร้ายที่แกสร้างขึ้นเหล่านั้นอยู่เฉยๆ
อาจารย์ : ฉันคิดว่าแกจะต้องสาปแช่งความไร้กำลังและความไร้ความสามารถที่จะทำอะไรได้ของตัวเองไปชั่วชีวิต แต่ฉันก็อยากจะฟังจากปากแกตรงๆน่ะนะ
อาจารย์ : แกรู้สึกยังไงบ้างล่ะ?
All Might ลุกขึ้นยืนขึ้นมาทันที แต่ก็ถูกผู้คุมส่งเสียงเตือนจึงต้องยอมถอยห่างจากกระจกกั้น...
อาจารย์ : คนเราจะโกรธเมื่อถูกอ่านความคิดได้ถูกเป๊ะ!
อาจารย์ : น่าเสียดายที่แกชกฉันที่นี่ไม่ได้ล่ะนะ
All Might : แก...อย่าคิดนะว่าแกจะรู้ทุกอย่างไปหมดน่ะ
All Might : ฉันรู้วิธีคิดของแกดี...
All Might : ชิคารากิ ผู้สืบสายเลือดของอาจารย์ของฉัน...ฆ่าฉัน...ไม่สิ ให้เขาฆ่าทั้งหนุ่มน้อยมิโดริยะและฉัน
All Might : นั่นคือสิ่งที่แกต้องการสินะ?
อาจารย์ : แล้วจะทำไมรึ?
All Might : ฉันจะไม่ตาย
All Might : ฉันจะไม่ยอมให้ชิคารากิฆ่าฉันได้
All Might : ฉันจะไม่ยอมถูกฆ่าอย่างเด็ดขาด
All Might : อนาคตที่แกนึกภาพไว้จะไม่มีวันเกิดขึ้นแน่ เจ้าสารเลว!
อาจารย์ : แกบอกว่าจะมา "พูดกันให้มันรู้เรื่อง"
อาจารย์ : ตกลงแกจะมาเพื่อบอกฉันเรื่องนี้เท่านั้นน่ะรึ?
All Might : อนาคตที่แกนึกภาพไว้...ฉันจะทำลายมัน...ไม่ว่าจะกี่ครั้งก็ตาม!
All Might : และแกก็จงมองดูอยู่ตรงนั้นไปตลอดชีวิตของแกเสียเถอะ…!
อาจารย์ : ...
อาจารย์ : หึๆๆ...
อาจารย์ : "ตลอดชีวิตของฉัน" งั้นหรือ...
ตัดไปที่ภายนอกเรือนจำ
สารวัตรทสึคาอุจิขับรถพา All Might กลับ
ซึ่ง All Might ก็ขอโทษที่ไม่ได้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์อะไรมาเลย ซึ่งสารวัตรทสึคาอุจิก็คิดไว้แล้วว่ามันคงไม่ง่ายอย่างนั้น
แต่อาจารย์ก็คาดเดาเอาไว้ว่าชิคารากิคงจะหลบซ่อนตัวไปสักพักเพื่อขยายอิทธิพลของตัวเอง...
ทสึคาอุจิฟังแล้วก็เตรียมจะเล่าข้อมูลที่ได้จากการที่ไปคุยกับ Hero Killer Stain มาให้ All Might ฟัง แต่ตอนนั้นเองโทรศัพท์ของ All Might ก็ดังขึ้น
มันคือ Line จากอิสึคุที่ส่งภาพถ่ายใบอนุญาติชั่วคราวของเขาส่งมาให้
[เพราะคุณ ผมถึงสามารถก้าวไปข้างหน้าได้อีกก้าวครับ!]
All Might ก็ยิ้มออกมาเมื่อได้เห็นรูปและข้อความนั้น
ตัดไปที่โรงเรียนยูเอย์
หอพักของห้อง 1-A
ทุกคนต่างก็ตื่นเต้นกับสิ่งที่ไปประสพมาที่สนามสอบ ส่วนอิสึคุก็กำลังมองดูโทรศัพท์ด้วยความคาดหวังว่า All Might จะดูข้อความที่ส่งไปหรือยัง?
ทันใดนั้นบาคุโกก็เข้ามาหาเขา?!
บาคุโก : เฮ้!
บาคุโก : เดี๋ยวออกไปข้างนอกกันหน่อย
บาคุโก : ฉันอยากคุยเรื่องอัตลักษณ์ของแก
ความลับของ "พลังที่ได้รับสืบทอด" บาคุโกต้องการอะไรกันแน่?!