โสดมานาน...จนถึงจุดเฉยๆกับความรัก

โสดมา5ปีแล้ว มีความรู้สึกว่าเฉยๆกับความรัก...เพื่อนก็นานๆทีเจอกัน. เที่ยวคนเดี่ยวประจำงานใหน เขาลูกใหน ดอยสูงเท่าไรก็เราบุกไปเดี่ยว ไม่มีตัวหารก็จ่ายแพงหน่อย ยันนั่งกินบุฟเฟ่คนเดียวแล้วโดนชาทค่าเตาถ่านเพราะมาคนเดี่ยว ไปจนถึงLevelนั่งร้านเหล้าสั่งเหล้านั่งกินคนเดียวชิลเพราะว่าตูจะPopมาก

สิ่งที่ทำไปทั้งหมดไม่ใช่เหงา คิดแค่ว่ากลัวตายแล้วจะไม่ได้ทำไม่ได้เที่ยวรอเพื่อนก๊รอกันไปรอกันมาทริปพังก่อนสะงัน มากคนก็มากความ

  จนถึงจุดนึงพึ่งเข้าใจตัวเองว่าจริงๆแล้วตูเนี้ยแค่อยากมีคนคุยไม่ต้องเป็นแฟนกันไม่ต้องเจอกันก็ได้คุยเรื่อยเปื่อยไร้สาระโทรคุยกันใช้คำหยาบๆเล่นมุขกันไรงี้
(พึ่งมาเข้าใจตัวเองก็ตอนที่มีคนคุยเนี้ยแหละ)  ตอนนี้มีใครเป็นเหมือนเราบ้าง

ปล.ตอนนี้ก๊มีคนคุยแล้วคุยกันมา1ปี ไม่เคยเจอกันเฟสก๊ไม่ได้เป็นเพื่อนเห็นแค่รูปในไลน์กะอินบ๊อกโทรคุยกันสะส่วนใหญ่ พิมพ์ด่ากันไม่มัน ไม่ได้อรรถรสเท่าน้ำเสียง
ปล.เรื่องเที่ยวไม่ต้องมาดราม่าว่าต้องเที่ยวกับครอบครัวนะ ครอบครัวมีเวลาเจอกันแค่เทศกาลต่างคนต่างทำหน้าที่ของตัวเอง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แบร่