เรากับแฟนคบกันมาตั้งแต่เราเรียนปี3ค่ะ แฟนอายุมากกว่าเรา 6 ปี เจอกันเพราะว่าเราเรียนที่มหาลัยเดียวกัน แฟนกลับมามหาลัยเลยเจอกัน ประมานนั้น ปัจจุบันเราเรียนจบและทำงานแล้วค่ะ เป็นวิศวกร เงินเดือนไม่สูงมาก(แบบชาวพันทิปส่วนใหญ่)แต่เราก็อยู่ได้ไม่ลำบาก แฟนเราทำงานตั้งแต่เราคบกันนะ เพราะตอนนั้นแฟนเรียนจบแล้ว ตอนนี้เงินเดือนเราน้อยกว่าแฟนประมาน 6k ค่ะ
แรกๆที่คบกันก็แยกกันอยู่อ่ะค่ะ เพราะแฟนทำงานต่างจังหวัด พอคบกับเราสักพักเลยหางานในกรุงเทพเพื่อจะได้เจอกันบ่อยๆ พอได้งานในกรุงเทพแล้วทำไปสักพักก็ไปอยู่ด้วยกันค่ะ ตอนแรกเราอยู่หอกับเพื่อน เลยย้ายออกมาอยู่กับแฟน เพื่อนก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะไม่ได้หอไม่ได้ห่างกันมาก
จะว่าเราก็ว่าได้ค่ะ ที่อยู่กับแฟนตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ บลาๆๆ เราขอบอกก่อนเลยว่า ตั้งแต่เรามาอยู่หอไม่ว่าอยู่กับเพื่อนหรือแฟน เราไม่ได้ขอค่าหอพ่อกับแม่ค่ะ ตอนที่อยู่กับเพื่อนแรกๆ เราก็บริหารจัดการเงินค่าขนมเราให้พอแชร์ค่าหอกับเพื่อนพออ่ะแหละ พ่อกับแม่จะให้เงินเป็นอาทิตย์ เราไม่ได้ขอเพิ่มเติมเลยนะ เราอยากออกมาอยู่เพราะเกรงใจเวลาขอให้ไปรับไปส่ง รถก็ติดๆ บางทีก็เลิกค่ำ เลยออกมาอยู่กับเพื่อนค่ะ
พอมาอยู่กับแฟน แฟนเราจะเปิดแอร์ตลอดเวลาที่อยู่ในห้อง ค่าห้องพุ่งกระฉูดเดือนละ7-8 k แต่ก่อนอยู่กับเพื่อนไม่เกิน 5k ค่ะ แล้วแฟนก็ต้องผ่อนรถอีก เราเลยหางานทำระหว่างเรียน โดยไปเป็นติวเตอร์ที่สถาบันกวดวิชา แรกๆก็ได้ชั่วโมงสอนไม่เยอะค่ะ ได้เงินเดือนนึง 3-4k แต่เราเป็นคนเข้ากับคนง่าย หลังๆเด็กๆจะอยากเรียนด้วย ชั่วโมงสอนเลยเพิ่มขึ้น เดือนนึงได้เงิน 10k เลยค่ะ แต่เหนื่อยมากนะ เพราะเรียนก็หนัก ต้องเตรียมตัวไปสอนอีก แบบวันไหนเรียนเช้าก็ต้องรีบไปสอนต่อเลยอะไรแบบนี้อ่ะค่ะ แล้วเราก็เอาเงินไปช่วยจ่ายค่าห้องบ้าง เอาไปกินข้าวกินอะไรดีดีกัน บางทีได้เยอะมากๆก็แอบซื้อทองใส่เล่น ให้แม่มั่งนิดหน่อย แต่ไม่เหลือเงินเก็บเลยนะคะ คือตอนนั้นก็ไม่ได้ซีเรียสอะไร คิดว่าเรียนอยู่ หาเงินได้มาก็ใช้ๆไปเถอะ เรียนจบแล้วค่อยเก็บเงิน
ตอนคบกันแรกๆ แฟนเราพาเราไปเจอพ่อแม่เขา ที่บ้านดีกับเรามากกกกกกกกกก ทุกวันเลย พ่อแม่พี่น้องปู่ย่าตายาย ดีจนเรารักทุกคนเลยค่ะ เราห็ไปเยี่ยมทางบ้านแฟนปีละครั้งถึงสองครั้ง พอช่วงปี4เทอม2 จู่ๆพ่อแม่แฟนก็ถามว่าใกล้เรียนจบยัง ประมานว่าจะไปขอเราอะไรประมานนี้ เราก็ไม่ได้ว่าจริงจังอะไร บอกเขาไปว่าขอใช้ชีวิตก่อนได้ไหม แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธนะคะ
เราเลยมองย้อนมาที่แฟนที่ใช้เงินจนหมดทุกบาททุกสตางค์ทุกเดือนว่าจะใช่หรอ คนนี้ที่จะแต่งด้วย5555 เราเลยพูดแบบจริงจังกับเขาไปว่า เธอต้องเริ่มเก็บเงินบ้างแล้วนะ เพราะเขาโตกว่าเราตั้งเยอะ เรายังเรียนอยู่อ่ะ ยังหาเงินมาให้ใช้ด้วยได้เลย แฟนก็รับปากเราตามสเตปผู้ชายทั่วไป
พอใกล้จบจริงๆเราไปรู้เรื่องว่าแฟนเราเงินขาดมือมากๆ เพราะว่ามีคนมาทวงเงินเรา ทั้งๆที่เราไม่เคยยืมเงินใครเลยยยยยยยยยย เลยรู้ว่าแฟนเราอ่ะไปยืมมา เราโกรธมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ด่าไปแรงพอสมควรและบอกให้เอาเงินไปใช้หนี้เขา เราอายมาก เราเลยสืบไปสืบมาเลยรู้ว่าติดพนันบอลค่ะ
เรายื่นคำขาดให้เลิก ถ้าไม่เลิกก็เลิกกันไป
จนใกล้จะจบจริงๆอีกเดือนนึง เราตัดสินใจย้ายไปอยู่บ้านโดยพาแฟนไปอยู่ด้วย พ่อแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะพ่อม่เขาเคยมาหาพ่อแม่เราแล้ว แล้วเราก็เรียนจะจบแล้วด้วย จะได้ประหยัดค่าใช้จ่ายไปได้บ้าง แฟนเราก็บอกว่าเดี๋ยวคงช่วยแม่เราจ่ายค่าน้ำค่าไฟบ้าง แต่ผ่านไปสักพัก แฟนไม่เคยช่วยอะไรเลยค่ะ
มิหนำซ้ำไปยืมเงินพี่เราบ้าง ยืมเงินแม่เราอีก!!! เรารู้ก็โกรธมาก และรู้ว่ายังเล่นบอลอยู่อีก เราไล่ออกจากบ้านเลยค่ะ ตอนนั้นแม่เราก็รู้ บอกให้เราใจเย็นๆ แม่เราเป็นคนขี้สงสารอ่ะ แต่ไม่บอกให้พ่อรู้นะ ถ้าพ่อรู้พ่อจะเกลียดมาก แม่ก็บอกให้เลิก แฟนก็ขอโทษเรา แล้วก็บอกว่าจะเลิก...
คือที่เราโกรธเวลาแฟนไปยืมคนญาติเราอ่ะ เพราะว่าพ่อแม่เราไม่เคยยืมเงินใครเลยนะ มีแต่คนอื่นมาขอยืม พ่อแม่เราไม่ได้รวย เป็นชาวไร่ชาวสวนธรรมดา แต่พวกท่านไม่เป็นหนี้ เวลาอยากได้อะไรจะเก็บเงินจนครบแล้วซื้อเลย เรา แม่ พี่ชาย จะติดนิสัยนี้มา เราเลยไม่ลำบากถึงแม่เงินเดือนน้อยก็ใช้ชีวิตได้สบายมาก
แต่ที่บ้านแฟน พ่อเขาเป็นตำรวจ แม่เขาค้าขาย ทำอะไรต้องเล่นใหญ่ รถนี่เปลี่ยนบ่อย จะทำกิจการอะไรก็กู้เงินมาลงทุน เล่นใหญ่มากกกกกก เราเลยคิดว่าที่แฟนเราเป็นแบบนี้อาจเพราะครอบครัวเขาก็ได้ เลยพอทำใจไม่โกรธน้อยลงบ้าง
แต่พอเวลาผ่านมาเป็นปีแล้วที่แฟนเรามาอยู่บ้านเรา ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ได้ดีขึ้น ตอนเรียนจบแรกๆ เรายังไม่ได้งาน แฟนเราเคยมาขอเงินเราใช้ เราก็ด่าไปว่า ทำงานมีเงินเดือนตั้งเท่าไหร่ ยังมาขอเงินคนไม่มีงานทำใช้อีก แฟนเราก็ทำเสียงแข็งใส่เลยว่า รอเธอทำงานก่อนเถอะแล้วจะรู้ เราตอบไปทันทีเลยว่า เออ จะคอยดู!! บทสนทนานี้เราจำขึ้นใจค่ะ ไม่เคยลืมเลย
ปัจจุบันแฟนเราเงินเดือนอยู่ไม่ถึงกลางเดือนสักเดือน เดี๋ยวหยิบเงินเราไป หยิบบัตรเราไปกด เราก็นอยๆอ่ะ แต่ไม่ได้เดือดร้อนอะไร ก็เลย อยากใช้ก็ใช้ไป แต่พอมารู้อีกว่ายังยืมเงินแม่เรา และยังเล่นบอลอยู่ เราก็โกรธอ่ะค่ะ แต่เราหมดคำพูดมากเลย คนอายุเท่านี้แล้วอ่ะ ทำไมต้องให้พูดให้บอก
เราไล่เขาไปหลายรอบนะ แต่เขาก็ไม่ไปอ่ะ ทำเป็นหูทวนลม บางทีก็มาทำดีกับเรามากๆ คือบางทีจนรำคาญอ่ะค่ะ เหมือนเราไม่ได้รักเขาเลย เพราะความไม่เอาไหนของเขา
จุดพีคอีกจุดคือ เราเพิ่งรับปริญญาไปเมื่อไม่นานนี้ เรากดเงินเป็นแบงค์ร้อยไว้เยอะเลย ง่ายต่อการใช้งาน และกดแบงค์พันสามใบ แบงค์ห้าร้อยใบนึงเพื่อจ่ายค่าตากล้อง 3.5k พอดี พอเสร็จงานกำลังจะจ่ายเงิน เราฝากกระเป๋าไว้กับแฟน เราเลยไปเอาเงิน แบงค์ห้าร้อยหายไป แบงค์ร้อยอยู่ไม่ครบหรอกค่ะ แรกๆเขาก็บอกเอาไปซื้อน้ำซื้อข้าวให้เราแหละ เราบอกแล้วแบงค์ห้าร้อยล่ะ เขาเลยบอกว่าเอาไปซื้อของขวัญรับปริญญาให้รุ่นน้อง เราปรี๊ดดดดดดดดมาก เราไม่ได้ของขวัญอะไรจากแฟนเลย มิหนำซ้ำมีหน้าเอาเงินเราไปซื้อของขวัญให้คนอื่นอ่ะค่ะ เราหมดคำพูดจริงๆ
ทุกวันนี้เราทำงานเลิก4-5ทุ่มทุกวันเพราะไม่อยากกลับบ้านไปเจอแฟน55555555555 หัวเราะแต่ในใจขมขื่นมากนะ เราพยามมีความสุขอยู่กับเพื่อนร่วมงาน พ่อแม่ และสัตว์เลี้ยงที่บ้านซะส่วนใหญ่
คือเราควรจะทำยังไงดีคะ คนแบบนี้เราคงไม่แต่งงานด้วยอ่ะ แต่เขาไม่ยอมไปเราสงสารตัวเอง และสงสารแม่ที่ต้องมารับผิดชอบอีกชีวิตที่โตแล้ว และไม่ใช่ลูกด้วยอ่ะค่ะ เราจนปัญญาจริงๆ
ชีวิตคู่ที่คงไปไม่รอด ทำยังไงดี?
แรกๆที่คบกันก็แยกกันอยู่อ่ะค่ะ เพราะแฟนทำงานต่างจังหวัด พอคบกับเราสักพักเลยหางานในกรุงเทพเพื่อจะได้เจอกันบ่อยๆ พอได้งานในกรุงเทพแล้วทำไปสักพักก็ไปอยู่ด้วยกันค่ะ ตอนแรกเราอยู่หอกับเพื่อน เลยย้ายออกมาอยู่กับแฟน เพื่อนก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะไม่ได้หอไม่ได้ห่างกันมาก
จะว่าเราก็ว่าได้ค่ะ ที่อยู่กับแฟนตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ บลาๆๆ เราขอบอกก่อนเลยว่า ตั้งแต่เรามาอยู่หอไม่ว่าอยู่กับเพื่อนหรือแฟน เราไม่ได้ขอค่าหอพ่อกับแม่ค่ะ ตอนที่อยู่กับเพื่อนแรกๆ เราก็บริหารจัดการเงินค่าขนมเราให้พอแชร์ค่าหอกับเพื่อนพออ่ะแหละ พ่อกับแม่จะให้เงินเป็นอาทิตย์ เราไม่ได้ขอเพิ่มเติมเลยนะ เราอยากออกมาอยู่เพราะเกรงใจเวลาขอให้ไปรับไปส่ง รถก็ติดๆ บางทีก็เลิกค่ำ เลยออกมาอยู่กับเพื่อนค่ะ
พอมาอยู่กับแฟน แฟนเราจะเปิดแอร์ตลอดเวลาที่อยู่ในห้อง ค่าห้องพุ่งกระฉูดเดือนละ7-8 k แต่ก่อนอยู่กับเพื่อนไม่เกิน 5k ค่ะ แล้วแฟนก็ต้องผ่อนรถอีก เราเลยหางานทำระหว่างเรียน โดยไปเป็นติวเตอร์ที่สถาบันกวดวิชา แรกๆก็ได้ชั่วโมงสอนไม่เยอะค่ะ ได้เงินเดือนนึง 3-4k แต่เราเป็นคนเข้ากับคนง่าย หลังๆเด็กๆจะอยากเรียนด้วย ชั่วโมงสอนเลยเพิ่มขึ้น เดือนนึงได้เงิน 10k เลยค่ะ แต่เหนื่อยมากนะ เพราะเรียนก็หนัก ต้องเตรียมตัวไปสอนอีก แบบวันไหนเรียนเช้าก็ต้องรีบไปสอนต่อเลยอะไรแบบนี้อ่ะค่ะ แล้วเราก็เอาเงินไปช่วยจ่ายค่าห้องบ้าง เอาไปกินข้าวกินอะไรดีดีกัน บางทีได้เยอะมากๆก็แอบซื้อทองใส่เล่น ให้แม่มั่งนิดหน่อย แต่ไม่เหลือเงินเก็บเลยนะคะ คือตอนนั้นก็ไม่ได้ซีเรียสอะไร คิดว่าเรียนอยู่ หาเงินได้มาก็ใช้ๆไปเถอะ เรียนจบแล้วค่อยเก็บเงิน
ตอนคบกันแรกๆ แฟนเราพาเราไปเจอพ่อแม่เขา ที่บ้านดีกับเรามากกกกกกกกกก ทุกวันเลย พ่อแม่พี่น้องปู่ย่าตายาย ดีจนเรารักทุกคนเลยค่ะ เราห็ไปเยี่ยมทางบ้านแฟนปีละครั้งถึงสองครั้ง พอช่วงปี4เทอม2 จู่ๆพ่อแม่แฟนก็ถามว่าใกล้เรียนจบยัง ประมานว่าจะไปขอเราอะไรประมานนี้ เราก็ไม่ได้ว่าจริงจังอะไร บอกเขาไปว่าขอใช้ชีวิตก่อนได้ไหม แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธนะคะ
เราเลยมองย้อนมาที่แฟนที่ใช้เงินจนหมดทุกบาททุกสตางค์ทุกเดือนว่าจะใช่หรอ คนนี้ที่จะแต่งด้วย5555 เราเลยพูดแบบจริงจังกับเขาไปว่า เธอต้องเริ่มเก็บเงินบ้างแล้วนะ เพราะเขาโตกว่าเราตั้งเยอะ เรายังเรียนอยู่อ่ะ ยังหาเงินมาให้ใช้ด้วยได้เลย แฟนก็รับปากเราตามสเตปผู้ชายทั่วไป
พอใกล้จบจริงๆเราไปรู้เรื่องว่าแฟนเราเงินขาดมือมากๆ เพราะว่ามีคนมาทวงเงินเรา ทั้งๆที่เราไม่เคยยืมเงินใครเลยยยยยยยยยย เลยรู้ว่าแฟนเราอ่ะไปยืมมา เราโกรธมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ด่าไปแรงพอสมควรและบอกให้เอาเงินไปใช้หนี้เขา เราอายมาก เราเลยสืบไปสืบมาเลยรู้ว่าติดพนันบอลค่ะ
เรายื่นคำขาดให้เลิก ถ้าไม่เลิกก็เลิกกันไป
จนใกล้จะจบจริงๆอีกเดือนนึง เราตัดสินใจย้ายไปอยู่บ้านโดยพาแฟนไปอยู่ด้วย พ่อแม่ก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะพ่อม่เขาเคยมาหาพ่อแม่เราแล้ว แล้วเราก็เรียนจะจบแล้วด้วย จะได้ประหยัดค่าใช้จ่ายไปได้บ้าง แฟนเราก็บอกว่าเดี๋ยวคงช่วยแม่เราจ่ายค่าน้ำค่าไฟบ้าง แต่ผ่านไปสักพัก แฟนไม่เคยช่วยอะไรเลยค่ะ
มิหนำซ้ำไปยืมเงินพี่เราบ้าง ยืมเงินแม่เราอีก!!! เรารู้ก็โกรธมาก และรู้ว่ายังเล่นบอลอยู่อีก เราไล่ออกจากบ้านเลยค่ะ ตอนนั้นแม่เราก็รู้ บอกให้เราใจเย็นๆ แม่เราเป็นคนขี้สงสารอ่ะ แต่ไม่บอกให้พ่อรู้นะ ถ้าพ่อรู้พ่อจะเกลียดมาก แม่ก็บอกให้เลิก แฟนก็ขอโทษเรา แล้วก็บอกว่าจะเลิก...
คือที่เราโกรธเวลาแฟนไปยืมคนญาติเราอ่ะ เพราะว่าพ่อแม่เราไม่เคยยืมเงินใครเลยนะ มีแต่คนอื่นมาขอยืม พ่อแม่เราไม่ได้รวย เป็นชาวไร่ชาวสวนธรรมดา แต่พวกท่านไม่เป็นหนี้ เวลาอยากได้อะไรจะเก็บเงินจนครบแล้วซื้อเลย เรา แม่ พี่ชาย จะติดนิสัยนี้มา เราเลยไม่ลำบากถึงแม่เงินเดือนน้อยก็ใช้ชีวิตได้สบายมาก
แต่ที่บ้านแฟน พ่อเขาเป็นตำรวจ แม่เขาค้าขาย ทำอะไรต้องเล่นใหญ่ รถนี่เปลี่ยนบ่อย จะทำกิจการอะไรก็กู้เงินมาลงทุน เล่นใหญ่มากกกกกก เราเลยคิดว่าที่แฟนเราเป็นแบบนี้อาจเพราะครอบครัวเขาก็ได้ เลยพอทำใจไม่โกรธน้อยลงบ้าง
แต่พอเวลาผ่านมาเป็นปีแล้วที่แฟนเรามาอยู่บ้านเรา ทุกสิ่งทุกอย่างไม่ได้ดีขึ้น ตอนเรียนจบแรกๆ เรายังไม่ได้งาน แฟนเราเคยมาขอเงินเราใช้ เราก็ด่าไปว่า ทำงานมีเงินเดือนตั้งเท่าไหร่ ยังมาขอเงินคนไม่มีงานทำใช้อีก แฟนเราก็ทำเสียงแข็งใส่เลยว่า รอเธอทำงานก่อนเถอะแล้วจะรู้ เราตอบไปทันทีเลยว่า เออ จะคอยดู!! บทสนทนานี้เราจำขึ้นใจค่ะ ไม่เคยลืมเลย
ปัจจุบันแฟนเราเงินเดือนอยู่ไม่ถึงกลางเดือนสักเดือน เดี๋ยวหยิบเงินเราไป หยิบบัตรเราไปกด เราก็นอยๆอ่ะ แต่ไม่ได้เดือดร้อนอะไร ก็เลย อยากใช้ก็ใช้ไป แต่พอมารู้อีกว่ายังยืมเงินแม่เรา และยังเล่นบอลอยู่ เราก็โกรธอ่ะค่ะ แต่เราหมดคำพูดมากเลย คนอายุเท่านี้แล้วอ่ะ ทำไมต้องให้พูดให้บอก
เราไล่เขาไปหลายรอบนะ แต่เขาก็ไม่ไปอ่ะ ทำเป็นหูทวนลม บางทีก็มาทำดีกับเรามากๆ คือบางทีจนรำคาญอ่ะค่ะ เหมือนเราไม่ได้รักเขาเลย เพราะความไม่เอาไหนของเขา
จุดพีคอีกจุดคือ เราเพิ่งรับปริญญาไปเมื่อไม่นานนี้ เรากดเงินเป็นแบงค์ร้อยไว้เยอะเลย ง่ายต่อการใช้งาน และกดแบงค์พันสามใบ แบงค์ห้าร้อยใบนึงเพื่อจ่ายค่าตากล้อง 3.5k พอดี พอเสร็จงานกำลังจะจ่ายเงิน เราฝากกระเป๋าไว้กับแฟน เราเลยไปเอาเงิน แบงค์ห้าร้อยหายไป แบงค์ร้อยอยู่ไม่ครบหรอกค่ะ แรกๆเขาก็บอกเอาไปซื้อน้ำซื้อข้าวให้เราแหละ เราบอกแล้วแบงค์ห้าร้อยล่ะ เขาเลยบอกว่าเอาไปซื้อของขวัญรับปริญญาให้รุ่นน้อง เราปรี๊ดดดดดดดดมาก เราไม่ได้ของขวัญอะไรจากแฟนเลย มิหนำซ้ำมีหน้าเอาเงินเราไปซื้อของขวัญให้คนอื่นอ่ะค่ะ เราหมดคำพูดจริงๆ
ทุกวันนี้เราทำงานเลิก4-5ทุ่มทุกวันเพราะไม่อยากกลับบ้านไปเจอแฟน55555555555 หัวเราะแต่ในใจขมขื่นมากนะ เราพยามมีความสุขอยู่กับเพื่อนร่วมงาน พ่อแม่ และสัตว์เลี้ยงที่บ้านซะส่วนใหญ่
คือเราควรจะทำยังไงดีคะ คนแบบนี้เราคงไม่แต่งงานด้วยอ่ะ แต่เขาไม่ยอมไปเราสงสารตัวเอง และสงสารแม่ที่ต้องมารับผิดชอบอีกชีวิตที่โตแล้ว และไม่ใช่ลูกด้วยอ่ะค่ะ เราจนปัญญาจริงๆ