เราเป็นคนที่ไม่เคยสมหวังในเรื่องความรักเลยมาตลอดในชีวิต ทุกครั้งเราจะเป็นฝ่ายโดนบอกเลิกก่อนเสมอทั้งที่เราไม่เคยนอกใจ แคร์ความรู้สึกของคนที่เรารักของคนรอบข้างมาโดยตลอด เราทำแต่สิ่งดีๆเพราะเราอยากให้คนที่เรารักรู้สึกว่าโชคดีที่ได้เจอกับเรา จนกระทั่งมีผู้ชายคนนึงเข้ามาในชีวิต เป็นคนที่มีฐานะร่ำรวย ส่วนเราก็แค่ผู้หญิงที่ฐานะปานกลาง เราคบกับเค้าช่วงแรกๆทุกอย่างมันดูสวยงามดูดีไปหมด เรารักเค้ามากเพราะว่าเค้าเป็นคนแรกของเราในเรื่องบนเตียง เราเก็บรักษาควาทบริสุทธิ์ของเรามาตลอดสิบเก้าปีจนกระทั่งเค้ามาขอ เราก็ให้เค้าไปเพราะความรัก หลังจากนั้นทุกครั้งที่เราจะต้องเจอกันผู้ชายคนนั้นจะต้องทำเรื่องอย่างว่ากับเราทุกครั้งเรามาเจอเค้าแต่ละครั้งก็ลำบากเพราะบ้านเราอยู่ไกลกันมากๆ ถ้ามีครั้งไหนที่เราไม่ยอมมีอะไรกับด้วยผู้ชายคนนั้นก็จะใช้กำลังขืนเราจนได้ จนก็ต้องยอม ถุงยางอนามัยเราก็ต้องซื้อมาเองทุกครั้งเพราะเค้าสั่ง ทุกๆครั้งเวลามีอะไรกันเสร็จเค้าจะเอากล่องถุงยางอนามัยกับถุงยางอนามัยที่ใช้แล้วในตอนนั้นโยนใส่เราเสมอ มีอะไรกันเสร็จเราก็ต้องเดินออกไปขึ้นรถเองทุกๆครั้งเราร้องไห้เสมอว่าทำไมเราต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ แต่เราก็ทนและยอมมาโดยตลอดเพราะคำว่ารัก จนมาวันสุดท้ายที่เค้าต้องการยุติความสัมพันธ์ เค้าบอกว่าอยากอยู่คนเดียวเพราะเค้าไม่สามารถแบกรับทั้งเรื่องเรียนและเรื่องคนรักได้เค้าถึงบอกเลิกเรา หลังจากนั้นไม่นานเค้ามีแฟนใหม่แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ชื่อเหมือนเราเป๊ะ เหตุการณ์ที่ผ่านมาเราเสียใจมาก ที่ผ่านมาอะไรหลายๆอย่างมันทำให้คิดว่า "นี่เราขายตัวให้เค้างั้นเหรอ?" เค้าทำร้ายเรา พูดให้เรารู้สึกแย่ตลอดเวลา เอารูปผู้หญิงคนอื่นสวยๆให้ดูแล้วพูดว่าทำไมเราไม่สวยแบบนี้ หุ่นดีแบบนี้ ทำไมเราถึงใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ขาสั้น รองเท้าผ้าใบ ทำไมไม่ใส่ชุดกระโปรง ไม่สวยเลย ไม่นู่นนี่นั่นสารพัด จนพอเวลาผ่านไปเราลืมและเราทำใจได้เราก็สร้างเกาะกำบังหุ้มตัวเองขึ้นมา เพื่อกีดกัดทุกๆอย่างที่มันจะมาทำร้ายเราอีก เหตุการณ์อะไรเลวร้ายในอดีตตอนนั้นทำให้เรามีปมถึงทุกวันนี้เกี่ยวกับผู้ชาย เราจะกลัวและรู้สึกระแวงไม่เชื่อใจ เวลามีผู้ชายมาใกล้หรือว่าถูกเนื้อต้องตัว บางทีพอเรานึกถึงเรื่องแบบนั้นขึ้นมาเราก็ร้องไห้ออกมาเเบบไม่รู้ตัว จนกระทั่งมีผู้ชายอีกคนเข้ามาในชีวิตเราอีกครั้ง เค้าเป็นคนที่เจออะไรมาเหมือนเรา ถูกโกหก หักหลัง ทำให้เสียใจ เราเปิดอกคุยกันทุกๆเรื่องในขีวิตทั้งดีและไม่ดี แลกเปลี่ยนอะไรหลายๆจนเรารู้สึกเชื่อใจกัน ค่อยๆพัฒนาความสัมพันธ์จนเกิดเป็นความรักอีกครั้งแต่ครั้งนี้เราไม่ได้เปิดใจเหมือนแรกๆ เราปิดกั้นตัวเอง หันหลังให้กับทุกเรื่องที่เราคิดว่ามันจะมาทำร้ายเราแต่ว่าผู้ชายคนนี้คือคนที่อยู่เคียงข้างเราเสมอ เค้าทำอะไรหลายๆอย่าวจนเราเชื่อว่าคบกับเค้าจะมีความสุขเหมือนที่เค้าพูดจริงๆ เค้าเล่าให้ฟังว่าคบกับแฟนคนล่าสุดมาห้าปี จบไดว่าแฟนมีกิ๊ก เค้ารับรู้ทุกอย่างแต่แกล้งทำไม่รู้ไม่เห็นจนกระทั่งมันถึงจีดสุดเค้าถึงเลิกกันไป กับผู้ชายคนนี้เค้ามีปัญหาด้านการเงินแต่เค้าไม่เคยขอเงินเราเลยแม้แต่บาทเดียว เรียนไม่จบ ไม่มีงานทำ อะไรอีกหลายๆอย่างเราแตกต่างกันมากๆแต่เราก็ไม่เคยรังเกียจหรือว่าดูถูกผู้ชายคนนี้เลย ทุกๆอย่างที่เราคบกันเราผ่านมันมามีแต่เรื่องดีๆตลอด จนกระทั่ง เค้าบอกเลิกเราเพราะ เค้ายังรักแฟนเก่าอยู่ พูดอะไรหลายๆอย่างๆจนเรารู้สึกว่ามันเกิดอะไรขึ้น? เราบอกเค้าว่าเราจะไปคุยที่บ้านให้รู้เรื่อง เพราะเมื่อคืนตอนนั้นเรายังคุยกันดีๆอยู่เลย พอเราไปถึงบ้านปรากฏว่าเค้าไม่อยู่แล้ว เค้าไปหาแฟนเก่า ไปตามง้อ ไปขอคืนดีทั้งที่จริงๆแล้วคนที่ตัดสินใจเลิกกับผู้หญิงคนนั้นคือตัวเค้าเอง เราร้องไห้อีกแล้ว เราเสียใจมากๆทั้งที่เราไม่เคยทำอะไรให้เค้าต้องเสียใจกับคำพูดหรือการกระทำของเราเลยแม้แต่น้อย เราร้องไห้หลายวันมากปรึกษาคนนั้นคนนี้ เค้าก็บอกให้ตัดใจแต่ลึกๆตอนนั้นเราหวังว่าเค้าจะกลับมา จนกระทั้งผู้ชายคนนั้นเค้ากลับมาหเราจริงๆ เค้าบอกว่าเค้ารู้แล้วว่าจริงๆเค้ารักและต้องการเรามากแค่ไหน เราดีใจมากๆให้เค้ากลับเข้ามาในชีวิตแล้วก็เชื่อใจไว้ใจเค้า จนเค้าบอกว่าช่วงอาทิตย์นึงที่เค้าหายไปเค้าไปอยู่กับแฟนเก่ามา และมีอะไรกัน ความรู้สึกเราตอนนั้นคือมันอื้อไปหมด ช่วงเวลาที่เราร้องไห้เสียใจ เป็นห่วงกังวลสารพัด เค้ากำลังมีความสุขอยู่ เค้ากำลังทำเรื่องแบบนี้อยู่เองเหรอ? เเต่เราก็รับเค้าเข้ามาในชีวิตเพราะเค้าบอกว่าเค้าเลือกเราแล้ว เค้ารักเราสัญญาสารพัด เย็นวันนั้นอยู่ๆแฟนเก่าเค้าก็มาหาที่บ้าน ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าไม่ยอมให้จบแบบนี้ เค้าจะเอาแฟของเรากลับคืนมา ที่บ้านกลัวว่าเราจะโดนทำร้ายเลยพาเราไปที่อื่นแล้วปล่อยให้สองคนนั้นอยู่กันตามลำพังโดยที่เราก็ไม่รู้ว่าเค้าทำอะไรหรือคุยอะไรกันบ้าง พอผู้หญิงคนนั้นกลับไปเค้าก็บอกกับเราว่าปัญหาทุกอย่างจบลงแล้ว เคลียร์แล้วเราก็เชื่อนะคะ จนช่วงหลังจากที่เรากลับบ้านไปวันนั้นแล้วเราก็ไม่ได้ไปหาเค้าที่บ้านสามวันเพราะติดเรียน พอว่างเราทำกับข้าวไปจะให้กินด้วยกันก็บอกเราว่าไม่ต้องมา เค้าจะนอนทั้งวัน ปกติทุกคืนจะคอลคุยกันตลอดแต่หลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นมาวันนั้นเค้าก็เปลี่ยนไป บางทีก็ไปไหนไม่บอกก่อนทำให้เราเป็นห่วง บางทีก็นอนก่อนแล้วไม่บอกเราก็นั่งรอเค้าโทรมาคุยกับเราจนเช้าบ้างก็มี จนวันนี้เค้าบอกว่าเบื่อเรา เราคือคนที่ไม่ใช่สำหรับเค้าอีกต่อไปแล้วทั้งที่ตอนแรกเค้าบอกว่าเราคือคนที่ใช่และเค้ารักเรา เราถามว่ารักเรามั้ยเค้าไม่ได้ตอบเค้าบอกแค่ไม่รู้ปวดหัว แล้วพูดทำนองว่าขอโทษสำหรับอะไรที่มันผ่านมาทั้งหมด ถ้าเราไม่ไปยืนอยู่จุดเดียวกับเค้าจริงๆเราไม่มีทางรู้หรอกว่าเค้ารู้สึกยังไง ที่ผ่านมาถือว่าเป็นบทเรียนอีกบทนึงก็แล้วกันนะ จากนี้ไปไม่ให้เราติดต่อไปอีกเค้าไม่อยากจะทำร้ายคนดีๆแบบเรา เราก็พิมพ์อะไรยาวๆไป สิ่งที่เราคิดแต่เค้าก็ไม่อ่านเลยตั้งแต่ตอนตีห้าจนพอเราโทรหาแม่เค้าตอนเช้าถึงรู้ว่า เค้าไปหาแฟนเก่าคนนั้นตั้งแต่ตีห้าแล้ว ตั้งแต่ที่เค้าบอกเลิกเราแล้ว ทั้งที่เราบอกว่าวันนี้เราจะไปคุยด้วยที่บ้านให้มันชัดเจนแต่เค้าก็ไม่อยู่ ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าวันนี้เราจะไปหา ถ้าเกิดเราตั้งใจไปหาเค้าแล้วไม่เจอคือเราต้องกลับบ้านอย่างนั้นเหรอ? เราก็ใช้เวลาตอนนั้นคุยกับแม่กับพี่สาวเค้าแล้วเราก็ฝากบอกแม่เค้าว่าเราจะไม่มายุ่งไม่มารบกวนอีกเลย อะไรที่เราคุยเราบอกกับแม่ไปวันนี้ช่วยรบกวนบอกเค้าแทนเราที เค้าคงไม่อยากเจอหน้าเราอีกแล้ว เค้ากลับมาหาเราแล้วเค้าก็จากไปอีกครั้ง ถึงสองครั้ง แล้วมันตลกจนน่ากลัวตรงที่เหตุการณ์วันนั้นที่เราเพิ่งผ่านมันมากับเหตุการณ์วันนี้มันเหมือนกันทุกๆอย่าง สิ่งที่เค้าพูดสิ่งที่ทำ รวมถึงลำดับเหตุการณ์ต่างๆ เหมือนกับว่าเราวนมาเจอเรื่องเดิมๆ ที่เราร้องไห้เราเสียใจเพราะเค้ากล้าทำเรื่องแบบนี้ซ้ำสองอีกได้ยังไง? ทั้งที่เรารักและเชื่อใจ เชื่อคำพูดส่ารักมาโดยตลอดทั้งที่คำพูดนั้นมันไม่ได้ออกมาจากใจของเค้าเลยด้วยซ้ำ จะกลับมาให้ความหวังทั้งที่เรากำลังพยายามจะลืม มาพูดมาสัญญาอะไรมากมายแล้วก็ทิ้งเราไปอีกทำไม? เราไม่ได้ทำอะไรกับเค้าเลยเรื่องที่ไม่ดี แล้วทำไมเราต้องมาเจอเรื่องแบบนี้วนซ้ำไปมาด้วย เราจะทนเห็นชื่อของเค้าที่เราสองคนไปสักที่ข้อมือด้วยกันทุกวันได้ยังไง? ที่ผ่านมาเราเป็นคนคั่นเวลาเหรอ ที่เราทำให้ที่เรารักที่เรารู้สึกมาทั้งหมดเค้าไม่เคยรับรู้ถึงมันเลยใช่มั้ย?
[ระบาย+ยาว]เรื่องราวความรักในชีวิตที่เสียใจไม่จบสิ้น