ความรู้สึกตอนนี้คือแบบว่ามีก็เหมือนไม่มีนอนร้องไห้ทุกคืนวันๆคุยกันถึงสามประโยคด้วยซ้ำละเลยจนเกิดไปไม่แคร์ความรู้สึกกันเลย........ ถ้าเทียบกับความใส่ใจห่วงใยที่เรามีให้นั้นเราไม่เคยได้อะไรกับมาเลยพอพู

คนพันทิปหลายคนที่ชอบพูด คนรวยคนใช้ของแพงมีปม อวด แต่ตามหลักคนมีปม ต้องมาจากคนไม่มี มีน้อยกว่าไม่ใช่เหรอครับ ไม่เห็นคนมีเงิน มีของแพงกว่าจะอะไรกับคนใช้ของถูกธรรมดาๆ ทุกครั้งที่นัดเจอเขาก็เลี้ยงข้าวเพื

เห็นบางรูปบวชมาแต่เด็ก ปัจจุบันอายุมากแล้ว ญาติต่างๆ อาจจะไม่เหลือแล้วด้วยซ้ำ เคยมีแต่คนหาอาหารมาถวาย ไม่เคยต้องทำงานหาเงิน ถ้าสึกออกมาแล้วมีเงินติดตัวก็ดีไป แต่บางคนถ้าไม่มีเงิน ดีหน่อยก็อาจจะไปหาอย

มีคนคนนึงมาคอยใส่ใจห่วงใยเรา ตอนเราท้อเขาก็ให้กำลังใจ ตอนเราเดือดร้อนเขาก็ยื่นมือมาช่วยและพอเราประสบความสำเร็จเขาก็ยินดีด้วยทุกครั้ง คอยถามทุกวันว่าวันนี้เหนื่อยไหมได้ทานข้าวหรือยังพักผ่อนบ้างนะถึงแม้

จากข่าวสีกา ก. ที่เกี่ยวข้องกับพระชั้นผู้ใหญ่หลายวัด น่าจะรับ/รีดทรัพย์ไปได้ไม่น้อย สงสัยกันไหมว่าเงินที่ได้ไป เป็นสินทรัพย์ส่วนตัวของพระหรือเงินวัด ? กรณีถ้าเป็นทรัพย์ส่วนตัว พระมีทรัพย์ส่วนตัวได้