นอกใจแฟนเพราะแค่อยากประชด

เรื่องของเรามีอยู่ว่า เรากับแฟนคบกันมาได้ประมาณ3ปีแแล้ว และเราก็ได้ย้ายมาอยู่กับแฟนเพราะแม่เราเสีย พ่อเราก็มีครอบครัวใหม่ เราก็ต้องทำงานส่งตัวเองเรียน ชีวิตเราก็มีแค่แฟนที่เป็นทุกอย่างเค้าดูแลเลี้ยงดูเรา จนวันนี้เราเรียนจบได้เพราะเค้า มันทำให้เรารักเค้ามาก เราคิดมาตลอดว่าเค้าจะเป็นคนสุดท้ายของชีวิต เราจะยอมทำทุกอย่างเพื่อเค้าไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราก็จะไม่ทิ้งเค้าและไม่ทำให้เค้าเสียใจ เรารักเค้ามาก เรามีความสุขที่ได้อยู่กับเค้า เรารู้สึกอบอุ่นที่มีเค้า เค้าเป็นทุกอย่างของเรา เราสัญญากับตัวเองว่าไม่ว่าจะไม่นอกใจต่อให้เค้าทำให้เราเสียใจแค่ไหน เราจะอยู่ตอบแทนเค้า เราพยายามปรับตัวเพื่อให้เข้ากับเค้าได้ ให้เค้ารับเราได้ ถึงเราจะไม่มีใคร ไม่มีหน้าที่การงานที่ดี แต่เราจะพยายามทำดีกับเค้าให้มากที่สุด ปกติเราทำอะไรไม่เป็นเลยที่บ้านเลี้ยงดูแบบตามใจไม่ค่อยได้ช่วยเหลือด้วยตัวเองสักเท่าไหร่ มีคนทำให้ตลอด พ่อแม่ไปรับไปส่งไปเรียนตลอด จนตอนนี้ไปไหนเองก็ไม่เป็นแฟนต้องคอยดูแลเราพยายาามหัดทำกับข้าว ซักผ้า กวาดบ้าน ถูบ้าน รีดผ้าเตรียมชุดให้เค้าไปทำงาน เรามีความสุขที่ได้ทำอะไรให้เค้าไม่เคยรู้สึกเหนื่อยแต่กลับยิ่งมีความสุข เวลาเค้ากลับจากทำงานเหนื่อยๆ เราก็เอาน้ำเย็นๆมาให้ มานั้งนวดให้เค้า เรามีความสุขมากที่ทำแบบนี้  ถึงแม้ว่าบางครั้งเค้าจะทำให้เราเสียใจ แอบร้องไห้คนเดียวมาตลอด เค้าคุยกับคนอื่นทั้งๆที่เรานอนอยู่ข้างๆเราก็ไม่กล้าแม้แต่จะไปจู้จี้ถามเค้า เค้าลงไปแอบคุยโทรศัพ์ข้างล่างเวลาที่เราอยู่ เค้าไปไหนมาไหนกับใครเราไม่สามารถเช็คได้เลย แม้แต่โทรศัพท์ก็ไม่เคยเช็คเพราะทุกครั้งที่เราถามเค้าก็ว่าเรางี่เง่า มาล่วงเกินชีวิตเค้ามากไป บ้างครั้งไม่พอใจเรา จนเรากลัวไม่กล้าถาม ได้แต่เจ็บและร้องไห้คนเดียว  จนมาวันนึงเราบังเอิญเอาโน๊ตบุ๊คเค้ามาเล่น แต่เค้าลืมล๊อคเอ้าออกเราเลยไปเจอข้อความที่คุยกับคนอื่นเยอะมาก ที่แย่ที่สุดที่ไปอ่านเจอคือเค้าคุยกับแฟนเก่าเรามารู้ว่าเค้ายังไปมาหากันที่ห้องแฟนเก่า ไปกินอะไร ไปรับไปส่งทำงาน ทำอะไรหหลายๆอย่างให้ และที่ทำงานหรือที่บ้านเค้าก็รู้ว่าเค้ากับแฟนเก่าเค้ายังคบกันอยู่ เราอยู่กับเค้าแตาไม่มีใครรู้ เราเจ็บมาก ร้องไห้หนักมาก แต่ที่แย่ยิ่งกว่าคือพอเราไปถามเค้าว่าพี่ค่ะนี้มันคืออะไร เค้ากลับโกรธเราที่มายุ่งวุ่นวายชีวิตเค้า มาล่วงล้ำชีวิตเค้ามากไป เค้าบอกเค้าไม่ชอบที่เรามายุ่งเรื่องของเค้า แล้วเค้าบอกว่าไม่มีอะไรเลิกกันแล้ว ไม่รู่อะไรอย่ามายุ่งดีกว่า เค้าโมโหเรามากที่เราแอดแฟนเก่าเค้าไปแล้วสั่งเราว่าอย่าไปยุ่งวุ่นวายกับแฟนเก่าเค้าอีก เกือบจะให้เราออกกจากห้องไปอยู่ที่อื่น แต่เรื่องนี้เราพึ่งมารู้ทีหลังนะว่าแฟนเก่าเค้าป่วยเป็นมะเร็ง จนตอนนี้เสียไปแล้ว เค้าต้องดูแล เราก็รู้ตลอดว่าเค้าแอบไปดูแลแฟนเก่า แล้วโกหกเราว่าไปเยี่ยมญาติ แต่ตอนนั้นเราได้แต่ถามตัวเองว่าแล้วเราเป็นอะไรกับเค้า เราอยู่ในฐานะอะไร ทำไมเราไม่มีสิทธิ์อะไรเลย เค้าปิดเราทุกทาง ไม่มีใครรู้ว่าเราคบอยู่กับเค้า แล้วเรามีค่ากับเค้าแค่ไหน แล้วทำไมมาทำดีกับเรามาดูแลเรา เราฝังใจมาตลอด เจ็บแต่ไม่สามารถเรียกร้องหรือทำอะไรได้ จนวันนึงเค้าบอกว่าน้องเค้าจะย้ายจากต่างจ.มาอยู่กทม.กับเค้า เราาต้องออกไปอยู่ที่อื่นก่อน เรายิ่งเศร้าหนัก
ทำไมอะเค้าไม่อยากอยู่กับเราหรอ แล้วทำไมเค้าถึงไม่แนะนำให้น้องกับคนที่บ้านรู้จักเรา เค้าแค่บอกว่าไม่ถึงเเวลา แต่ที่เรารู้มาคือคนที่บ้านและที่ทำงานรู้แค่เค้าคบกับแฟนเก่าอยุ่ เราเจ็บนะ ฝังใจนะ แต่ไม่สามารถเรียกร้องอะไรได้ เรากลัวเค้าทิ้งเรา เรากลัวเค้าไม่รัก เราได้แต่น้อยใจกับตัวเอง และวันที่ต้องออกจากห้องก็มาถึง เราตัดสินใจไปอยูกับเพื่อนเพราะเรานอนคนเดียวไม่ได้  ช่วงแรกๆที่ย้ายไปอยู่กับเพื่อน เราร้องไห้ เรากลัวไปหมดเพราะมีเรื่องฝังใจ กลัวเค้าจะมีคนอื่น กลัวเค้าจะหายไป กลัวว่าเค้าไม่ได้อยุ่กับน้องจริง หรือเค้ากลับมาดีกับแฟนเก่า แต่ทำไมเราถึงรักเค้ามากนะ ทำไมเราต้องยอมเค้าทุกเรื่อง เพราะเรากลัวจะเสียเค้าไป ในส่วนดีเค้าก็มีเราคิดแค่นี้ไม่ใช่เพรเค้าดูแลเราอย่างเดียวที่เราไม่ไปไหน เราจะไปก็ไปได้นะ แต่เค้าคือทุกอย่างของเรา เรารักเค้าเค้าคือตัวแทนแม่และสิ่งที่เราขาดหายไป ..มาถึงตอนสำคัญที่เป็นเหตุของเรื่องนี้ เพื่อนเราเห็นว่าเราไม่ค่อยสบายใจ ร้องไห้มานั้งระบายกับมันทุกวันมันเลยชวนเราไปร้านนั้งชิว ทั้งๆที่ปกติเราไม่เคยกินเหล้า ไม่เคยเที่ยวกลางคืน เราไม่ชอบ เวลาไปไหนก็ไปกับแฟนตลอด แต่ครั้งนี้เรายอมไปกับเพื่อนเพราะเราคิดว่ามันอาจจะดีขึ้น มันอาจจะช่วยให้เราหายคิดมากได้ วันนั้นเพื่อนให้กินเหล้าเราก็กินนะ เราเมามากเพราะเราไม่เคยกิน กินจนไม่ได้สติ แต่จำได้กินไปเยอะอะ เราตื่นมารู้ตัวอีกทีเรามานอนอยู่ห้องน.ได้ไง .ลืมบอกไปว่า น.เราขอใช้ชื่อสมมุตินะว่าน.คือเพื่อนเราที่มหาลัย ตอนแรกเรานึกว่าเค้าเป็นเกย์ เราก็เป็นคนเข้ากับคนง่ายๆคุยๆไปสักพัก น. ก็มาบอกว่าชอบเรา แต่เราก็บอกว่าเรามีแฟนแล้ว คงเป็นไปไม่ได้  ปกติมีคนมาจีบมาขอเบอร์เราบ่อยนะ แต่เราซื่อสัตย์กับแฟนเรากลัวแฟนเราบอกว่ามีแฟนแล้วตลอดท้งๆที่เค้าไม่เคยบอกใครว่าเราเป็นแฟนเค้า ..มาต่อกับเรื่องแย่ๆคืนนั้น เรามานอนที่บ้าน น. ได้ไง เราก็จำไม่ได้ แต่รู้คือเราไม่ได้สติเลย มาโวยกะเพื่อนเพื่อนคนอื่นๆก็บอกไม่รู้เราก็เมา อ้าวทำไมทำงี้ ทำไม น. ทำแบบนี้ เราร้องไห้หนักมาก เสียใจมาก เรายิ่งเครียดๆอยู่ยิ่งคิดมากไปอีก เรากลัวแฟนเรารู้ เรากลัวแฟนรับเราไม่ได้ เรากลัวแฟนจะเลิกกับเราเราไม่อยากเสียแฟนไป ตอนนั้นมันตื้อมันตันไปหมด ส่วน น.มันก็ขอโทษและบอกว่าจะรับผิดชอบเรา เพราะมันชอบเรามาก เค้าจะไปบอกกับแฟนเราเรื่องที่มันเกิดขึ้นแต่เราไม่ยอม ห้ามเค้าไม่ให้บอก เพราะเรากลัวเสียแฟนไป น.จึงบอกว่าแต่เราจะรับผิดชอบถ้าไม่ให้เรารับผิด น.จะไปบอกกับทุกคนและจะไปบอกแฟนเรา เรากลัวตอนนั้นคิดไรไม่ออกเลยยอมๆไป เราพยายามหนีตีตัวออกห่างน. แต่ น.ก็พยายามจะตามเรา เค้าบอกเค้ารักเราไปแล้ว มันรักง่ายเนอะ จนมาวันนึงเราจำไม่ได้ว่าเราทำอะไรผิด ให้แฟนไม่พอใจแต่ก็ไม่ได้ร้ายแรงมาก แฟนเราก็มาบอกเลิกเราเฉยๆเลย เราก็เสียใจเค้าก็ไม่ยอมจะเลิกกับเราอย่างเดียว หลังๆแฟนเราก็เริ่มห่างกับเรา ไม่ค่อยสนใจ ไม่ค่อยมาหาปกติเสาร์-อาทิตย์ถ้าน้องไม่อยู่เค้าก็จะให้เราไปอยู่ด้วย เค้าอยุ่กับน้องจริงๆเราเพิ่งมารุ้ทีหลัง แต่พักหลังเค้าไม่ค่อยสนใจหายหน้าไปเลย. บวกกับว่าเพื่อนก็คอยยุให้เราเลิกกับแฟนแต่เราไม่ยอมเลิกเพราะเรารัก ใครจะว่าเราโง่เราก็ไม่สนอะ เพราะเรารักเค้า เราก็เจอน.บ่อยขึ้น น. ก็ทำดีกับเรามากขึ้น ส่วนแฟนก็ห่างไปเรื่อยๆ มันทำให้เราเริ่มสับสน ค้อยตามไปกับน. ตอนนั้นยอมรับว่าเราก็ลืมตัว แต่เราก็บอก น..ตลอดว่าเรารักแฟนมาก แฟนคือทุกอย่างสำหรับเรา แต่น.ก็บอกเค้าก็รักเราเหมือนกัน ใจเราเรารู้เรารักแฟน แต่เราก็น้อยใจแฟนที่ไม่สนใจ ฝังใจหลายเรื่องเกี่ยวกับแฟน จนเราปล่อยให้เวลาผ่านไปเป็นปีที่เรายอมให้ น. เข้ามาในชีวิตเรา จนวันนึงเราพาเพื่อนๆไปเที่ยวเล่นที่บ้าน น.ก็ตามไป พอรอบหลัง น.ก็ตามไปอีก ก็ไปกะกลุ่มเพื่อนๆแหละบอกที่บ้านว่าเป็นเพื่อนเราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะเราไม่ได้บอกอะไร ส่วนแฟนก็เคยไปส่งเราท่บ้านแต่เราก็บอกว่าเราคบกับแฟนอยู่ แต่พอมาถึงตอนที่แฟนจับได้ว่าเราแอบคบกับอีกคน ตอนนั้นเราตกใจมาก สิ่งแรกที่กลัวคือเราต้องเสียเค้าไปแน่ๆ และมันก็จริงเค้าบอกเค้ารับเราไม่ได้ รับในสิ่งที่เราทำไมได้ เค้าเข้าใจว่าเราพา น.ไปรู้จักกับที่บ้าน ทั้งที่จริงๆแล้ว น.ไปในฐานะเพื่อน เค้าเห็นเราถ่ายรูป ไปเที่ยวด้วยกัน เค้าไปเจอข้อความในเฟสที่เราคุยกับ น.เกี่ยวกับเรื่องอย่างว่า เค้าเลยรับไม่ได้ เราก็แต่กลัวว่าเราจะท้องรึป่าว เราไม่อยากพลาดไม่อยากมีลูกกับ น.เพราะเราทำไปเพราะอยากประชดแฟน และสักวันนึงเราจะต้องเลิกกับน.ให้ได้ แต่แฟนเรามารู้สะก่อน แต่จริงๆแล้วเราบอกเลิก น.ไปหลายตรั้งแล้ว หนีจาก น.ไปหลายครั้งแล้ว.แต่ น.ก็ขู่จะฆ่าตัวตาย เราก็กลัว เราก็ยอมๆ สุดท้ายเราก็จับได้ว่าน.ไม่ได้จะฆ่าตัวตายจริงแต่เค้าไปเที่ยวร้านเหล้าเราเลยโมโหหนักมาก เราด่าเค้า เราอุส่ากลัวว่าเราจะทำให้คนตายเพราะ เราอยากเลิกทำไมไม่ให้เลิก ทำไมต้องขู่ว่าจะบอกแฟน แต่วันนี้แฟนรู้ทุกเรื่องที่เราพยายามปิดบังแล้ว และเค้าก็รับเราไม่ได้ ทำไมหรอ เราปิดเพราะเรากลัวเสียเค้าไป ที่เราทำเพราะเราเจ็บ ฝังใจเรื่องแฟน เราก็อยากจะประชด เผื่อเค้าจะเห็นค่าของเรา ทำไมเค้าทำกับเราได้ เราให้อภัย เราให้โอกาสเค้าตลอด เราพยายามทำทุกทางเพื่อให้เค้าเห็นความดีเรา แต่พอเรื่องของเรา เราพลาดมาก วันนั้นถ้าเราไม่เมามันคงไม่เกิดเรื่องแย่ๆขึ้น แต่มึกอย่างทำไปเพราะอารมณ์ เพราะกลัวเสียแฟนไป ทำไปเพราะอยากประชด อยากทำดูบ้างเค้าเจ็บเหมือนเรามั้ย เราแค่อยากให้ค้าเข้าใจความรู้สึกของเรา เราผิดไปแล้วเราแค่ขอโอกาสว่าจะไม่ทำอีก อยากให้เรากับแฟนมันสร้างครอบครัว ลืมเรื่องแย่ๆ เลิกทำเรื่องแย่ๆต่อกัน แต่วันนี้เหมือนจะไม่มีโอกาสเลยทุกอย่างที่ฝันไว้ด้วยกันใันพังหมด ทั้งๆที่พักหลังๆเค้าเพิ่งจะกลับมาทำดีกับเรา พาเรามาอยู่คอนโด พาเราไปที่บ้านใหม่พาเราไปซื้ิของแต่งบ้าน เค้าบอกจะแต่งงานมีลูกกับเรา เราคือคนที่เค้ารักเค้าตัดสินใจแล้ว เค้าก็พาไปให้รู้จักกับที่บ้านเค้า ท่ทำงานเค้า เราคิดว่าสงสัยเค้าจะเห็นความดีของเราขึ้นมาแล้ว แต่ดูเหมือนโชคชะตาจะไม่เข้าข้างเรา เรามีความสุขได้ไม่นาน เรารู้สึกดีใจได้ไม่นานที่เคยกลับมาใส่ใจเรา แต่เค้ากลับมารู้เรื่องความลับของเรากับ น.เสียก่อน ท้งๆท่เราพยายามจะเครียให้จบ เราจบแล้ว เราหนีเค้ามาได้แล้ว แต่แฟนมารู้เรื่องทั้งหมดต่อให้จบ ต่อให้ปิดยังไงแฟนก็รู้อยู่ดีและที่สำคัญเค้ารับเราไม่ได้
เราพยายามทำทุกทางเพื่อเค้าจะได้เห็นความดีของเรา เราพยายามทำทุกอย่างเพื่อรักษาเค้าไว้เพราะเรารักเค้ามาก  เราขาดเค้าไม่ได้ แต่เค้าบอกความรักที่มีต่อเรามันลดน้อยลงแล้ว จนเค้าไล่เราออกจากคอนโดเพราะช่วงหลังมานี้เราเพิ่งจะได้ย้ายกลับมาอยุ่กับเค้าได้ไม่ถึงเดือนเรื่องก็เกิดขึ้น เราเลยตัดสินใจจะฆ่าตัวตาย แต่เค้าก้ห้ามไว้ จนวันนี้เค้าก็บอกว่าโอเคเค้าจะรอดูพฤติกรรมของเรา ทุกอย่างที่วางแผนจะทำร่วมกันมันพังหมด คิดจะแต่งงานมีลูกกันก็พังหมด มันยิ่งทำให้เรายิ่งเจ็บ ทำไมมาทำดีกับเราในวันที่เราผิดพลาดไปแล้ว ทำผิดกะเค้า แล้วเราจะบอกเค้ายังไง เรากลัวจะเสียเค้าไป เรากลัวเค้าจะรับไม่ได้ และวันนี้เค้ารับเราไม่ได้จริงๆเค้าไม่ยอมรับไม่ให้อภัยในสิ่งที่เกิดขึ้น ทั้งที้ผ่านมาเรารับเค้าได้ เรายอมเค้า ไม่ว่าเค้าจะเคยทำให้เราเจ็บแค่ไหน เราพยายามทุกทางให้เค้ากลับมาให้อภัยและเริ่มต้นใหม่กับสิ่งที่ต่างก็ทำผิดต่อกัน เราเชื่อว่าคนรักกันตั้งการกันอยู่จะต้องให้อภัยให้โอกาสได้อาก้าตัวและมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ดีด้วยกันเราก็สัญญากับตัวเองว่าเราจะไม่ทำแบบนั้นอีกถึงแม้จะเสียใจกับเค้าแค่ไหนเราจะไม่นอกใจเค้าอีก เรารักเค้ามากอยากใช้ชีวิตคู่อยากสร้างครอบครัวกับเค้าไม่ใช่เพราะเค้ารวยสามารถเลี้ยงเราได้แต่เพราะรักเรารักทุกอย่างที่เค้าเป็นไ้ด้ แต่ตอนนี้มันดูเหมือนจะสายไปแล้ว เค้ารับเราไม่ได้ เค้าพร้อมจะเริ่มต้นคนใหม่และไม่กลับมาเหมือนเดิมกับเราแล้ว เราควรทำไงดีให้เค้ากลับมาเหมือนเดิม กลับมาสร้างครอบครัวด้วยกัน เรายอมแล้วแม้กระทั้งทุกอย่างเค้าจะให้ทำยังไงแต่เราขาดเค้าไม่ได้จริงๆเรารักเค้ามาเกินไป รักมากถึงแม้เราเคยทำผิดเพราะเราเจ็บเพราะเราโดนเค้าไม่ให้ความสำคัญ เราทำไปเพราะอารมณ์น้อยใจ แต่เอาจริงๆเราขาดเค้าไม่ถึงเราจะเคยเจ็บแต่เราก็ตัดเค้าไม่ได้สักที เรายอมรับในสิ่งที่ผิดและเราพร้อมจะทำทุกอย่างให้ความรักเราดีขึ้น แค่ดูเหมือนโอกาสเราจะไม่มีเลย เราควรทำยังไงดีให้เค้ากลับมารักเรารู้ดีกับเราเหมือนเดิม หรือเวลาจะช่วยได้หรอ หรือถ้าเค้าไปเจอคนใหม่ละ?? อยากรู้ว่าเป็นคุณคุณจะทำยังไงเมื่ออยู่ในสถานะการณ์แบบนี้ เรารักเค้ามาก ที่ผ่านมาเราจะแสดงออกกะน.ยังไง แต่เราก็ไม่ได้รักน.เรารักแฟนเรา